5⃣1⃣ #آیات_منتخب_از_قرآن(جزء۵) ✨موضوع: #پیامبر_اسلام در آیات قرآن✨ 🌹۱_تاثیر دعای پیامبر وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا(نساء/۶۴) در سوره توبه آیه ۱۰۳ هم آمده اگر آنها هنگامی که بر خویش ستم کردند به سوی تو می آمدند و از خدا طلب آمرزش می نمودند و پیامبر هم برای آنها طلب آمرزش می نمود خدا را توبه پذیر ومهربان می یافتند. 🌹این آیه به زیبایی پاسخ کسانی را که توسل جستن و یا شفاعت پیامبر و یا اهل بیت علیه السلام را یک نوع شرک میپندارند را بیان میکند. 🚨مانیز به برکت این کلام پرنورالهی ووعده های صادق الهی وباتوجه به اینکه همه ۱۴ معصوم نور واحدند(کلهم نورواحد)ازتک تک این ذوات مقدسه میخواهیم برای عاقبت به خیری مان دعاکنندبه برکت صلوات برمحمدوآل محمد ✅معرفی پیامبر اسلام 👇 🌹 ۲_ پیامبر بشارت دهنده و انذار دهنده است. يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ دهنده شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا ﺍﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ! ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻣﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺷﺎﻫﺪ [ ﺑﺮ ﺍﻣﺖ ]ﻭ ﻣﮋﺩﻩ ﺭﺳﺎﻥ ﻭ ﺑﻴﻢ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ ( احزاب/ ۴۵) 🌹۳_وجود نازنین پیامبراسلام منّتی بود بر بشریت: لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﻣﻨﺖ ﻧﻬﺎﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ (ﺍﺯ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﻫﺎﻯ ﻓﻜﺮﻯ ﻭ ﺭﻭﺣﻰ ) ﭘﺎﻛﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ، ﻭ ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﺣﻜﻤﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻣﻮﺯﺩ ، ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻰ ﺁﺷﻜﺎﺭﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ( آل عمران/ ۱۶۴) 🌹۴_ پیامبربه عنوان شاهدی بر همه انبیاء میباشند فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ شَهِيدًا ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍﻣﺘﻰ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﻢ ، ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﺍﻩ ﺁﻭﺭﻳﻢ (نساء/ ۴۱) 🌹۵_ پیامبری که حریص و مشتاق هدایت امتش است و بسیار دلسوز و مهربان است: لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﻳﻘﻴﻨﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺘﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺸﻘﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺘﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ، ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﺑﻪ [ ﻫﺪﺍﻳﺖ ] ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺭﺩ ، ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺭﻭﻭﻑ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ (توبه/۱۲۸) 🌹۶_ پیامبری که بسیار اخلاق زیبایی دارد: وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ ﻭ ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺗﻮ ﺑﺮ ﺑﻠﻨﺪﺍﻯ ﺳﺠﺎﻳﺎﻯ ﺍﺧﻠﺎﻗﻰ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻯ .(قلم/۴) ✅✅آیاتی که دلسوزی خداوند را نسبت به پیامبرش نشان میدهد: 🌹۷_طه از القاب پیامبر اسلام است که خداوند دلسوزی خود را اینجا با خطاب قرار دادن او نشان میدهد: طه مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ ﻣﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎﺯﻝ ﻧﻜﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺸﻘﺖ ﻭ ﺯﺣﻤﺖ ﺍﻓﺘﻰ (سوره طه آیات او۲) 🌹۸_ هیچ نقصی در تبلیغ پیامبر وجود ندارد ،چون هدایت دست خداست إِنَّكَ لَا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﻗﻄﻌﺎ ﺗﻮ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﻨﻰ ، ﺑﻠﻜﻪ ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ؛ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﭘﺬﻳﺮﺍﻥ ﺩﺍﻧﺎﺗﺮ ﺍﺳﺖ ( قصص / ۵۶) 🌹۹_ دلسوزی خداوند نسبت به جان پیامبرش : فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَىٰ آثَارِهِمْ إِن لَّمْ يُؤْمِنُوا بِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا گوییﺗﻮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﻧﺪ ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻫﻠﺎﻙ ﻛﻨﻰ ( کهف/ ۶) 🌹۱۰_ باز هم دلسوزی خداوند نسبت به جان پیامبرش: لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ گویی ﺗﻮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻫﻠﺎﻙ ﻛﻨﻰ !( شعراء / ۳ ) 🌹۱۱_ وجود نازنین پیامبر اسلام #رحمتی است بر جهانیان وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺭﺣﻤﺘﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ .( انبیاء/ ۱۰۷) 🌹۱۲_ خداوند و ملائکه اش بر این پیامبر عظیم الشان درود و صلوات میفرستند، شما مومنان نیز بر او صلوات و درود بفرستید( احزاب / ۵۶) إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺶ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺩﺭﻭﺩ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﻣﻰ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪ . ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺑﺮ ﺍﻭ ﺩﺭﻭﺩ ﻓﺮﺳﺘﻴﺪ ﻭ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ، ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ( احزاب / ۵۶) 📝 ان شاءالله خداوند متعال دلهای مرده ما را این شبها به فیض رحمت خود و رحمت برگزیده خود که رحمت للعالمین است حیات بخشد. #شنبه_های_نبوی(۱)

🌺پنجاه خصلت از خصوصیات اخلاقی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی(صلی الله علیه واله وسلم) ♦️بي‌شک تأسي به سيره و سنت آن حضرت براساس آيه‌‌کريمه «و لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» و از جمله آنچه در اين مطلب به آن اشاره شده، راهگشاي مشکلات و مسائل مبتلا به جامعه مسلمانان خواهد بود. ۱-هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت ۲-در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد. ۳-نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. ۴-هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت. ۵-وقتي با کسي دست مي داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمي کشيد. ۶-با مردم چنان معاشرت مي کرد که هرکس گمان مي کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. ۷-هرگاه به کسي مي نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمي کرد. ۸-هرگز به روي مردم چشم نمي دوخت و خيره نگاه نمي کرد. ۹-چون اشاره مي کرد با دست اشاره مي کرد نه با چشم و ابرو. ۱۰-سکوتي طولاني داشت و تا نياز نمي شد لب به سخن نمي گشود. ۱۱-هرگاه با کسي، هم صحبت مي شد به سخنان او خوب گوش فرا مي داد. ۱۲-چون با کسي سخن مي گفت کاملا برمي گشت و رو به او مي نشست. ۱۳-با هرکه مي نشست تا او اراده برخاستن نمي کرد آن حضرت برنمي خاست. ۱۴-در مجلسي نمي نشست و برنمي خاست مگر با ياد خدا. ۱۵-هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب مي نشست نه در صدر آن. ۱۶-در مجلس جاي خاصي را به خود اختصاص نمي داد و از آن نهي مي کرد. ۱۷-هرگز در حضور مردم تکيه نمي زد. ۱۸-اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. ۱۹-اگر در محضر او چيزي رخ مي داد که ناپسند وي بود ناديده مي گرفت. ۲۰-اگر از کسي خطايي صادر مي گشت آن را نقل نمي کرد. ۲۱-کسي را بر لغزش و خطاي در سخن مواخذه نمي کرد. ۲۲-هرگز با کسي جدل و منازعه نمي کرد. ۲۳-هرگز سخن کسي را قطع نمي کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد. ۲۴-پاسخ به سوالي را چند مرتبه تکرار مي کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵-چون سخن ناصواب از کسي مي شنيد. نمي فرمودـ« چرا فلاني چنين گفت» بلکه مي فرمود « بعضي مردم را چه مي شود که چنين مي گويند؟» ۲۶-با فقرا زياد نشست و برخاست مي کرد و با آنان هم غذا مي شد. ۲۷-دعوت بندگان و غلامان را مي پذيرفت. ۲۸-هديه را قبول مي کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود. ۲۹-بيش از همه صله رحم به جا مي آورد. ۳۰-به خويشاوندان خود احسان مي کرد بي آنکه آنان را بر ديگران برتري دهد. ۳۱-کار نيک را تحسين و تشويق مي فرمود و کار بد را تقبيح مي نمود و از آن نهي مي کرد. ۳۲-آنچه موجب صلاح دين و دنياي مردم بود به آنان مي فرمود و مکرر مي‌گفت هرآنچه حاضران از من مي شنوند به غايبان برسانند. ۳۳-هرکه عذر مي آورد عذر او را قبول مي کرد. ۳۴-هرگز کسي را حقير نمي شمرد. ۳۵-هرگز کسي را دشنام نداد و يا به لقب هاي بد نخواند. ۳۶-هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. ۳۷-هرگز عيب مردم را جستجو نمي کرد. ۳۸-از شر مردم برحذر بود ولي از آنان کناره نمي گرفت و با همه خوشخو بود. ۳۹-هرگز مذمت مردم را نمي کرد و بسيار مدح آنان نمي گفت. ۴۰-بر جسارت ديگران صبر مي فرمود و بدي را به نيکي جزا مي داد. ۴۱-از بيماران عيادت مي کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود. ۴۲-سراغ اصحاب خود را مي گرفت و همواره جوياي حال آنان مي شد. ۴۳-اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا مي زد. ۴۴-با اصحابش در کارها بسيار مشورت مي کرد و بر آن تاکيد مي فرمود. ۴۵-در جمع يارانش دايره وار مي نشست و اگر غريبه اي بر آنان وارد مي شد نمي توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. ۴۶-ميان يارانش انس و الفت برقرار مي کرد. ۴۷-وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود. ۴۸-هرگاه چيزي به فقير مي بخشيد به دست خودش مي داد و به کسي حواله نمي کرد. ۴۹-اگر در حال نماز بود و کسي پيش او مي آمد نمازش را کوتاه مي کرد. ۵۰-اگر در حال نماز بود و کودکي گريه مي کرد نمازش را کوتاه مي کرد. #پيامبر_اسلام (ص) #محمد #سبك_زندگي #پيامبر