eitaa logo
مثل ابراهیم کانال مدافع حرم حاج علی خاوری
298 دنبال‌کننده
446 عکس
201 ویدیو
5 فایل
هرشهیدی را که دوستش داری❤️کوچه دلت را به نامش کن مطمئن باش در کوچه پس کوچه های پر پیچ و خم دنیا تنهات نمی‌ذاره😍 بذار در این وانفسای دنیا «فرمانده ی دلت» دوست شهیدت باشه🕊 کانال مثل ابراهیم جانباز مدافع حرم شهیدحاج علی خاوری🕊 ارتباط با ادمین @anbare
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از مداحی آنلاین
مداحی_آنلاین_نفس_در_گوشه_ی_این_سینه.mp3
1.99M
نفس در گوشه ی این سینه بسته وای ترک بر چهره ی آیینه بسته 🔊 🎙 (س)🏴 ♨️ @Maddahionlin 👈
به مناسبت سالروز وفات حضرت امّ البنین(س) که به نام روز تکریم از مادران و همسران شهداء نامگذاری شده است از مادران شهدا تجلیل شد. ‏ https://eitaa.com/haj_ali_khavari
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸 بوی خوش عجیب بر اثر گفتن یک ذکر خاص... 🔸استاد عالی با شهید ابراهیم هادی همراه باشید👇 https://eitaa.com/joinchat/2843344995C4bdc20cf63
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
غیبت، خط قرمز علی آقا راوی خواهر و جمعی از دوستان علی در حلالیت گرفتن جرئت عجیبی داشت؛ بارها شده بود حرف کسی پیش می‌آمد و علی احساس می‌کرد که خدای‌نکرده غیبت یا تمسخُر صورت گرفته است. سریع زنگ می‌زد و از آن شخص حلالیت می‌طلبید. بارها من این موضوع را دیده بودم. خیلی وقت‌ها با من بگومگو داشت و می‌گفت: "حواست نیست الَکی داری غیبت مردم رو می‌کنی؟ حیفه این‌طوری مفت برای خودمون آتش جهنم رو بخریم". هر وقت مهمان می‌آمد ما مشغول صحبت می‌شدیم و ناخودآگاه حرف فامیل و آشناها که می‌شد علی از اتاق می‌آمد، تذکر می‌داد و با شوخی و خنده بحث را عوض می‌کرد. می‌گفت: "تمومش کن، خدا راضی نیست، این‌جا رو مجلس شیطان کردید". حتی پشت سر کسی که خیلی اذیتش کرده بود هم هیچ‌وقت حرفی نمی‌زد. گاهی اوقات بچه‌ها می‌گفتند: "علی کسی پشت سرت این حرف رو زده و در موردت این‌طوری گفته". علی فقط یک جمله می‌گفت: "خدا رحمتش کنه". سریع بحث را عوض می‌کرد و دوست نداشت به این موضوعات دامن بزند. در بیمارستان، سردار بهاریان جهت سرکشی آمد سراغ علی؛ بعد از احوالپرسی با سردار، علی گفت: "سردار، تو جمعی بودیم حرف از شما شد و بچه‌ها سر یک موضوعی خندیدند. من فرصت نشده بود از شما حلالیت بخوام، ما رو حلال کنید". با این حرف علی سردار بغض کرد و اشک ریخت، گفت: "علی جان، فدات بشم، شما ان‌شاءالله سرحال بشید دوباره هرچقدر خواستید به من بخندید". آن روزهایی که بیمارستان بود تماس تصویری گرفتیم، می‌خواستم حال و هوایش عوض بشود. اسم کسی را آوردم و شوخی کردم. علی خیلی ناراحت شد، گفت: "لطفاً غیبت نکن؛ من تمام کارهای رفتنم رو انجام دادم حیفه این لحظات آخر حقی به گردن من باشه". حسابی از خودم شرمنده شدم. پشت سر برخی از اراذل محل، بچه‌ها مطالبی را عنوان می‌کردند؛ علی ناراحت می‌شد و می‌گفت: "شما چرا به‌خاطر ظاهرشون اون‌ها رو قضاوت می‌کنید؟ این افراد مثل من نیستند که عیوبم در باطن هست، هرچی که دارند تو ظاهره. نباید قضاوت بکنید، ممکنه فردا اون‌ها کاری رو انجام بدن که کارشون رو خدا قبول کنه اما تمام اعمال ما به‌خاطر ریا از بین بره، اون موقع می‌خوایم چی‌کار کنیم؟!". خیلی‌وقت‌ها می‌گفت: "من دیشب جایی بودم، غیبت شما شد حلال کنید". بعضی وقت‌ها اسم شخصی را می‌آوردم، احساس غیبتی پیش می‌آمد و می‌گفت: "بابا حالا من چطوری برم حلالیت بگیرم؟ برای من دردسر درست نکنید". می‌گفتم: "بابا گناهش پای من!". بارها زنگ می‌زد و می‌گفت: "آقا حلالم کنید، جایی بودم غیبت شما شد زنگ زدم حلالیت بگیرم". یک‌بار با یکی از دوستانم کار خاصی داشتم، ده‌ها بار با گوشی‌اش تماس گرفتم، جواب نمی‌داد. آمپرم بالا رفت، خیلی عصبانی بودم و داشتم می‌رفتم سراغش که علی را در راه دیدم، گفتم: "علی برو به این .. بگو چرا گوشی من رو جواب نمی‌ده؟". چند تا فحش آب‌دار نثارش کردم! علی چشماش گرد شد! گفت: "آقا من اجازه دارم به او بگم که این القاب زشت رو بهش نسبت دادی؟" گفتم: "نه علی جان، آبروم می‌ره، عصبانی بودم حالا یه چیزی گفتم!". گفت: "بالاخره منم تو گناه شما شریک شدم، من نمی‌خوام مفتی جهنم برم!". خیلی رک و صریح بود. علی واقعاً دائم‌الذکر بود و خیلی وقت‌ها می‌دیدم که لب‌هاش تکون می‌خورد، صلوات شمار یا تسبیح هم که بیشتر اوقات در دستش بود. روزهای آخر خیلی تأکید داشت تا از کوچک‌ترین عضو فامیل هم که شده حتماً حلالیت بگیرم. من به هرکس میگفتم علی رو حلال کنید همه گریه میکردند. یک سنگی در بیمارستان بود که برای تیمم از آن استفاده میکردند. یک‌بار آوردیم تیمم کرد، دو روزی پیش تخت علی مانده بود. علی وقتی متوجه شد این سنگ تیمم را ما دو روز نگه داشتیم خیلی ناراحت شد و گفت: "شما با این کارتون شاید باعث شدید چند تا بیمار نتونن برای نمازشون تیمم بگیرن. حق‌الناس به گردن ما آمده". گفتم: "علی جان چشم، حتماً می‌رم دونهدونه از مریض‌ها رضایت میگیرم، خیالت راحت باشه". https://eitaa.com/haj_ali_khavari
مادری عباسش را هدیه کرد.. و از آن روز تمام مادرهای عاشق‌پیشه، خجل گشتند از دریغ کردن جوان‌های رعنای‌شان. و این‌گونه شد که سال‌هاست آن‌ها را به مادران‌شهدا می‌شناسیم! - مرحبا یا ام‌البنین ‏ https://eitaa.com/haj_ali_khavari