کاروان نیست که دل هر که بخواهد آید:|👊🏻...!

مےخواهم بہ خودم تلقین کنم که زندگے یڪ صحنہ ی بازی است و من باید آن را با مهارت ، بازی کنم و اگر ببرم یا ببازم ، در هر حال شانه بالا بیندازم و بخندم (: 🌱 ″بابالنگ‌دراز″

🖇 برایش جایی پنهانی نوشته بودم: «با شما همه چیز زیباتر است دل‌یار من؛ شب ها روشن کلاغ ها رنگی و زندگی مثل همان شربت آلبالویِ خنکی که وسطِ چله تابستان زیر نور تیز افتاب خورده میشود. با شما دوست داشتن چیزِ مطلوبيست» امامیدانست انگارکه نمیداست... #خب‌خودتو‌نزن‌به‌گیجی☹

نگاهش را تماشا کن🤤👀 اگر فهمید😱👁 حاشا کن🙄👋🏻...!

یکی به گوشه چشم التفات کن ما را که پادشاهان گه گه نظر به عام کنند #سعدے

#خب‌نگاه‌کن‌دیگه😬

😐

°•🌿🌺...

می خواهم برگردم ؛ به روزهایِ خوبی ؛ که مادربزرگ زنده بود که پدربزرگ ، نفس می کشید برگردم به حیاطِ قدیمیِ ساده ای ؛ که همیشه ی خدا ، بویِ کاهگِل و شمعدانی می داد . رویِ حاشیه ی حوضِ آبی رنگِ میان حیاط بنشینم و آب بازی کنم ، و خیس شوم ؛ آنقدر که غصه و بی مهریِ دنیا از جسمِ خسته ام پاک شود . می خواهم به روزگاری برگردم ؛ که سفره ی ساده ی مادربزرگ انگار به اندازه ی آسمان ، وسعت داشت . و هیچکس از سادگیِ غذا ، یا کوچکیِ اتاق ، شکایت نمی کرد آن روزها همه چیز ، بی تکلف و دلنشین بود همه مان بی توقع ، خوش بودیم ، بدونِ چشمداشت ، محبت می کردیم ، و از تهِ دل می خندیدیم ... دلم برایِ خنده هایِ بی ریایم برایِ دلخوشیِ ساده ی آن روزهایم تنگ شده.. و آن دورهمی هایِ جانانه به خاطرات پیوست روزهایِ خوب بر نمی گردند ، افسوس ... ما برایِ بزرگ شدنمان ؛ بهایِ سنگینی پرداختیم...

اۍ ملائڪ کھ به سنجیدن ما مشغولید، بنویسید کہ اندوهِ بشࢪ بسیآر است:)🌱°•