بنماي رخ که باغ و گلستانم آرزوست بگشاي لب که قند فراوانم آرزوست اي آفتاب حسن برون آ دمي ز ابر کان چهره مشعشع تابانم آرزوست بشنيدم از هواي تو آواز طبل باز باز آمدم که ساعد سلطانم آرزوست گفتي ز ناز بيش مرنجان مرا برو آن گفتنت که بيش مرنجانم آرزوست وان دفع گفتنت که برو شه به خانه نيست وان ناز و باز و تندي دربانم آرزوست دردست‌هرکي‌هست‌زخوبي‌قراضه‌هاست آن معدن ملاحت و آن کانم آرزوست اين نان و آب چرخ چو سيل ست بي وفا من ماهيم نهنگم عمانم آرزوست يعقوب وار وااسفاها همي زنم ديدار خوب يوسف کنعانم آرزوست والله که شهر بي تو مرا حبس مي شود آوارگي و کوه و بيابانم آرزوست #آنم‌آرزوستــ:)☁️°•