گاه تو با #انفاقی که می کنی، در یک سطحی از انسانیت می خواهی محبت کرده باشی و دست انسانی را گرفته باشی، ولی در سطحی دیگر و #بالاتر می بینی این کار ارضای #غریزه توست؛ چرا که تنها کافی نیست که محبت کنی. باید #بذری که در وجود او ریخته ای، بارور کنی؛ که #بخشیدن به تنهایی #مطرح نیست. مطلوب این نیست که کسی سرشار شود، #مهم این است که او توجهی پیدا کند و درسِ #انفاق بگیرد. اگر این بینش، این نیت، این #هدف، در #عمل تو نباشد، #باخته‌ای...!! #کتاب حرکت|نوشته‌ی #علی_صفایی_حائری ‌|حُــــــرّْ‌|