در مجلس ما عطر میامیز که ما را هر لحظه ز گیسوی تو خوش بوی مشام است تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است همواره مرا کوی خرابات مقام است #حافظآ^ ^

از #صبا پرس که ما را همه شب تا دم صبح؛ بوی زلف تو همان مونس جان است که بود... |#حافظآ^ ^

مایہ‌ےخوش‌دݪۍ‌آن‌جاست‌ڪہ‌دلدار‌آنجاست ! #حافظآ

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق؟ برو ای خواجهٔ عاقل هنری بهتر از این؟ #حافظا:\

مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد... #حافظا