‍ 👌آقای حاج شیخ اسماعیل جاپلقی گفت: جوانی به عتبات رفته و شش ماه در آن جا بود. 👈در ابتدای ورود، شبی در خواب دید در وادی السلام نجف است و کاغذهایی از آسمان می‌ریزد و مردگان جمع می‌کنند؛ ولی یک نفر ایستاده و هیچ اعتنایی به آن‌ها نمی‌کند!! 👈جوان گفت: نزدیک رفته، پرسیدم: این کاغذها چیست؟ جواب داد: دعای مسلمانان دنیا که می‌گویند: اللهم اغفر للمؤمنین والمؤمنات، به این صورت برای مردگان می‌آید 👌این کاغذها، برات آزادی از آتش جهنم است. 👈پرسیدم: چرا شما استفاده نمی‌کنید؟ 👈 گفت: من پسری دارم که‌ شب‌های جمعه یک کاسه آب برای من می‌فرستد، این کاغذها را برای کسانی که کسی را ندارند، می‌گذارم. 👈 پرسیدم: اسم پسرت چیست؟ گفت: حسین و در نزدیکی صحن، بساط خرازی پهن می‌کند. 👈صبح که از خواب بیدار شدم، به نشانی ای که گفته بود رفتم و آن جوان را دیدم گفتم: شما پدر دارید؟ جواب داد: نه، مدتی است که از دنیا رفته است. 👈پرسیدم: برایش خیرات می‌فرستید؟گفت: من چیزی ندارم، فقط شب‌های جمعه یک کاسه آب به نیت او می‌دهم. 👈پس از شش ماه، دوباره همان منظره را در خواب دیدم؛ ولی این بار، آن مرد که از آن کاغذها برنمی‌داشت، برمی‌داشت. 👈 پرسیدم: شما که گفتید این کاغذها را برای افرادی می‌گذارم که کسی برایشان خیرات نمی‌کند، پس چرا حالا برمی‌داری؟ 👌گفت: دو هفته است که آب برایم نیامده 👈صبح که از خواب بیدار شده و از احوال آن جوان جویا شدم گفتند: دو هفته قبل از دنیارفته است #اموات_را_فراموش_نکنیم 📚به نقل از پایگاه اطلاع رسانی درس‌هایی از قرآن استاد قرائتی