💠صفا و صمیمیت عالمان دینی ▫️نقل است روزی دو عالم بزرگ؛ یعنی #شیخ_بهایی و #میرداماد همراه شاه عباس صفوی برای یک سفر تفریحی و شکار از شهر خارج شدند. میرداماد چاق بود و اسب او با کندی حرکت می‌کرد، ولی شیخ بهایی لاغر بود و اسب او با سرعت و چابک راه می‌رفت. شاه عباس تصمیم گرفت ارادت قلبی این دو عالم را به یکدیگر بسنجد. ازاین رو، نزد میرداماد رفت و گفت: ▫️اسب شیخ را نگاه کن! این درست نیست که شیخ اسب خود را چنین این طرف و آن طرف براند. عالم باید سنگین و باوقار باشد. میرداماد در پاسخ گفت: ▫️حرف شما صحیح است، ولی اسب شیخ چون می‌داند چه کسی بر آن سوار شده است، از شدت خوشحالی در پوستش نمی گنجد و این طرف و آن طرف می‌رود. پس از چند لحظه، شاه عباس خود را به شیخ بهایی رساند و گفت: ▫️ این درست نیست که عالم دینی این قدر چاق باشد که اسب نتواند او را جا به جا کند. شیخ گفت: بله چاقی خوب نیست، ولی به دلیل سنگینی #دانش میرداماد است که این اسب نمی تواند او را حمل کند. ▫️شاه با شنیدن این سخن از اسب پایین آمد و از اینکه دو دانشمند عصر او این چنین با یکدیگر صفا و برادری دارند، سجده شکر به جا آورد. --------------------------- 📚قصه‌ها و خاطره ها، ص ۴۳.