🔴 آشوب خیابان سایه بود ♦️باور کنید هنوز هم خیلی از مسوولین نفهمیده اند که «آشوب های برآمده از شبکه مجازی» با «آشوبهای سنتی کف خیابان» فرق های جدی دارند. 🔺آشوبی که در فضای مجازی زیست میکند و بعد مثل فاضلابی داخل شهر میریزد، چه تفاوتهایی با آشوبهای سنتی دارد. ♨️آشوب سنتی برای دیده شدن نیاز به جمعیت زیاد داشت. اما آشوب جدید با جمعیت کم هم کارش راه میافتد. کافی است یک رفتار ساختار شکن عجیب و غریب انجام دهیم. خونی بریزیم. چیزی را بشکنیم. فحش خیلی ناجور بدهیم. 🔺 آشوب سنتی در هر نقطه ای انجام شود قابل پیگیری و پیشگیری از پیش است. اگر بخواهد جابجا شود نیروهای انتظامی میتوانند پیش گیری کنند. آشوب جدید هر جایی ممکن است اتفاق بیفتد. 🔺آشوبهای سنتی را کسانی راه میاندازند که تحلیل سیاسی اجتماعی متفاوتی دارند. سابقه ای دارند. در سخن خود جدی اند ولو اشتباه کرده باشند. اما آشوبهای جدید را کسانی راه میاندازند که در کف شبکه های مجازی زیست میکنند و بدون عمق و مبنا. جماعت تحت تاثیر و منفعل. میانگین سنی پانزده سال با مشغولیت جدی زیست مجازی. آشوبهای سنتی عمق دارد، باید درباره اش‌ عمیقتر اندیشید. آشوبهای جدید بی ریشه است. احساسی است. هیجانی است. لذا میتواند هر زمان دیگری هم شکل بگیرد. 🔺آشوبهای سنتی را احزاب و گروهها و نخبگان رهبری و جهت دهی میکنند. اما آشوبهای جدید را سلبریتی ها و بازیکن ها و بازیگرها و اینفلوینسرها جهت میدهند. 🔺آشوبهای سنتی درش راست و دروغ وقایع و اختلاط حق و باطل مهم است اما آشوبهای مجازی سر ریز شده در خیابان، کافی است با یک داستان ولو کلا دروغ اما هماهنگ با یک کلان روایت شکل میگیرد. همان روایت کلان که ذره ذره در ذهنتان میسازند. 🔺اگر صحنه مجازی ول و رها باشد و در اختیار دشمن باشد همیشه منتظر آشوبهایی از این دست باید بود. 🔺مراقبت از آشوب مجازی نیاز به قوه امنیت بخش دیگری دارد. نیاز به صیانت دیگری دارد. نیاز به حکمرانی دیگری دارد. نیاز به حضور مردمی دیگری دارد. نفی حضورهای خیابانی نمیکنم اما بدون توجه به مبدا و صحنه اصلی جوشش آشوب و ضابطه مند کردن آن، عملا کشور، خود را خلع سلاح میکند. ✍#علی_مهدیان @Negahe_bartar