#حلقه_ثانیه جلسه ۴۸ الأدلة المحرزة، الدلیل الشرعی، تحدید دلالات الدلیل الشرعی، الدلیل الشرعی اللفظی، تحویل المجاز الی الحقيقة - استعمال اللفظ و إرادة الخاصّ (10:09). استاد شیخ محمدهادی #عصمتی

#حلقه_ثانیه جلسه ۴۹ الأدلة المحرزة، الدلیل الشرعی، تحدید دلالات الدلیل الشرعی، الدلیل الشرعی اللفظی، الاشتراک و الترادف. استاد شیخ محمدهادی #عصمتی

#حلقه_ثانیه جلسه ۵۰ الأدلة المحرزة، الدلیل الشرعی، تحدید دلالات الدلیل الشرعی، الدلیل الشرعی اللفظی، تصنیف اللغة. استاد شیخ محمدهادی #عصمتی

#حلقه_ثانیه جلسه ۵۱ الأدلة المحرزة، الدلیل الشرعی، تحدید دلالات الدلیل الشرعی، الدلیل الشرعی اللفظی، المقارنة بین الحروف و الاسماء الموازیة لها - تنوع المدلول التصدیقی(6:17). استاد شیخ محمدهادی #عصمتی

🔰🔰 💠 علامات حقیقت و مجاز _ #اطراد 💠 💢یکی دیگر از علامت‌های حقیقی بودن معنا اطراد است. 🌀تعریف اطراد: اطراد عبارت است از صحت استعمال لفظ در معنایی که حقیقی بودنش مشکوک است در حالات مختلف و به لحاظ هر فردی از افراد. 🔹️دلیل: نسبت به معنای مجازی صحت استعمال در حالات مختلف و به لحاظ هر فردی از افراد وجود ندارد؛ مثلا کلمه أسد در حالات مختلف بر زيد قابل اطلاق نیست بلکه در حالات دلاوریِ زيد قابل اطلاق است؛ یا بر همه افراد شجاع همچون حیوانات قابل اطلاق نیست؛ بنابراین اطراد در یک معنا دلیل بر حقیقی بودن آن است. 💥اشکال: اگر تمام خصوصیاتِ استعمال در معنای مجازی حفظ شود، صحت استعمال در معنای مجازی در یک حال و به لحاظ یک فرد مُجوِّز استعمال در بقیه افراد و حالات هم خواهد بود؛ البته با حفظ خصوصیات. مثلا معنای مجازیِ أسد مطلقِ شجاع نیست بلکه انسان شجاع است لذا شامل حیوانِ دیگر نمی‌شود. در نتیجه اطراد در یک معنا دلیل بر حقیقی بودن آن معنا نمی‌شود. توضیح مطالب فوق را در این صوت بشنوید: https://eitaa.com/halgeyoola/4300 •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• کانال مکتب اصولی شهید صدر @halgeyoola

🔰🔰 💠 تبدیل استعمال مجازی به استعمال حقیقی 💠 💢استعمال لفظ در معنای موضوع‌له، استعمال حقیقی و در غیر معنای موضوع‌له، استعمال مجازی می‌باشد. 💥برخی سعی نموده‌اند استعمال مجازی را استعمال در موضوع‌له قرار دهند. بنابراین نظر وقتی اسد را برای رجل شجاع به‌کار می‌بریم در واقع اسد را در حیوان مفترس استعمال کرده‌ایم ولی آن را بر زید که مصداق واقعیِ حیوان مفترس نیست تطبيق می‌کنیم. پشتوانه این تطبيق این است که زید را اعتبار کرده‌ایم که مصداق ادعائیِ حیوان مفترس باشد. ▫️نتیجه این نظر این است که مجاز در کلمه که مجاز لفظی است به مجاز عقلی برگردانده می‌شود. توضیح مطالب فوق را در این صوت بشنوید: https://eitaa.com/halgeyoola/4304 •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• کانال مکتب اصولی شهید صدر @halgeyoola

🔰🔰 💠 استعمال لفظ در فردِ معنا 💠 1️⃣ گاهی لفظ در معنای موضوع‌له استعمال می‌شود که استعمال حقیقی خواهد بود؛ مانند استعمال اسد در حیوان مفترس. 2️⃣ گاهی لفظ در معنایی مباین با موضوع‌له استعمال می‌شود که استعمال مجازی خواهد بود؛ مانند استعمال اسد در رجل شجاع. 3️⃣ گاهی لفظ استعمال می‌شود و مراد از آن فردی از افراد معنا است؛ مثل اینکه کلمه ماء را استعمال کند و مرادش ماء الفرات باشد. ❓️سوال این است که استعمال در مورد سوم حقیقی است يا مجازی؟ شهید صدر رحمه الله می‌فرماید: 1️⃣ گاهی لفظ به تنهایی در معنای خاص و فردِ معنا بما هو خاص و فرد استعمال می‌شود، این استعمال مجازی خواهد بود. 2️⃣ گاهی لفظ در معنای کلی استعمال می‌شود ولی لفظ دیگری که دلالت بر خصوصیتِ آن فرد دارد می‌آورد؛ مثلا می‌گوید: "ماء الفرات". این استعمال حقیقی است زیرا هر کلمه‌ای در معنای خودش استعمال شده است و مجموع کلمات از باب تعدد دال و مدلول دلالت بر فرد دارد. توضیح مطالب فوق را در این صوت بشنوید: https://eitaa.com/halgeyoola/4304 •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• کانال مکتب اصولی شهید صدر @halgeyoola

🔰🔰 💠 اشتراک و ترادف 💠 1️⃣ 💢تعریف: اشتراک یعنی وضع یک لفظ برای دو معنا یا بیشتر؛ مانند وضع لفظ عَین برای معنای چشم و چشمه و ترادف یعنی وضع دو لفظ یا بیشتر برای یک معنا؛ مانند وضع لفظ أسد و لیث برای معنای حیوان مفترس. ❓️آیا ترادف و اشتراک ممکن هستند؟ 🌀جواب این سوال را بنابر مسلک اعتبار و قرن اکید و سپس بنابر مسلک تعهد پیگیری می‌کنیم: اما بنابر غیر مسلک تعهد: گفته شده حکمتِ وضع تفاهم است و اشتراک موجب اجمال می‌شود زیرا معنای مورد نظر گوینده با استعمال لفظ مشترک قابل فهم نیست. 💥این اشکال قابل پاسخگویی است؛ زیرا حکمتِ وضع، صرفا ایجاد صلاحیتِ دلالت بر معنا در لفظ است و این صلاحیت با ضمیمه نمودنِ قرینه بر تعیین معنای مرادِ متکلم، فعلیت پیدا نموده و مشکلِ اجمال حل می‌شود. توضیح مطالب فوق را در این صوت بشنوید: https://eitaa.com/halgeyoola/4307 •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• کانال مکتب اصولی شهید صدر @halgeyoola

🔰🔰 💠 اشتراک و ترادف 💠 2️⃣ ❓️آیا ترادف و اشتراک ممکن هستند؟ 🌀پیش از این، جواب این سوال را بنابر مسلک اعتبار و قرن اکید بررسی کردیم. اما بنابر مسلک تعهد: ▫️اگر مُفادِ تعهد این باشد: "ملتزم می‌شوم این لفظ را نیاورم مگر زمانی که این معنا را قصد کنم" در این صورت اشتراک ممتنع خواهد بود؛ زیرا باید دو تعهد بدهد و نتیجه دو تعهد این می‌شود که باید هنگام آوردنِ لفظِ عین مثلا، هردو معنای چشم و چشمه را اراده کند و این یقینا مقصود واضعِ متعهد نبوده است. ▫️اگر مُفاد تعهد این باشد: "ملتزم می‌شوم هنگام قصد این معنا، این لفظ را بکار ببرم" در این صورت ترادف ممتنع خواهد بود؛ زیرا نتیجه وضع دو لفظ برای یک معنا این می‌شود که باید هنگام قصد معنای حیوان مفترس مثلا، هم لفظ أسد و هم لفظ لیث را بکار ببرد و این قطعا مقصود واضعِ متعهد نیست. توضیح مطالب فوق را در این صوت بشنوید: https://eitaa.com/halgeyoola/4307 •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• کانال مکتب اصولی شهید صدر @halgeyoola

🔰🔰 💠 اشتراک و ترادف 💠 3️⃣ 💢سه راه حل برای اثباتِ امکانِ ترادف و اشتراک طبق مسک تعهد: 1️⃣ در الفاظِ مشترک یا مترادف، واضع و مُتَعَهِّد چند نفر هستند؛ یک نفر تعهد نسبت به قصد تفهیم یک معنا داده و دیگری تعهد نسبت به قصد تفهیم معنای دیگر داده است. یک نفر تعهد به آوردنِ فلان لفظ برای تفهیم معنا داده و دیگری تعهد به آوردنِ لفظ دیگر برای تفهیم معنا داده است. 2️⃣ نتیجه‌ی دو تعهد این است که مُتَعَهَّدٌ بِه به صورت تخییری مورد تعهد قرار گرفته است. "ملتزم می‌شوم این لفظ(عین) را نیاورم مگر زمانی که یکی از دو معنا (چشم یا چشمه) را قصد کرده باشم." ؛ "ملتزم می‌شوم هرگاه قصد معنا (حیوان مفترس) کردم یکی از این دو لفظ(أسد یا لیث) را بکار ببرم. 3️⃣ نتیجه‌ی دو تعهد این است که مُتَعَهَّدٌ بِه به صورت مشروط مورد تعهد قرار گرفته است. "ملتزم می‌شوم این لفظ(عین) را بکار نبرم مگر زمانی که این معنا(چشم) را قصد کنم مشروط به اینکه معنای دیگر(چشمه) را قصد کرده باشم و بالعکس" ؛ "ملتزم می‌شوم هرگاه این معنا(حیوان مفترس) را قصد کردم، این لفظ(أسد) را بکار ببرم مشروط به بکار نگرفتنِ لفظِ دیگر(لیث) و بالعکس" توضیح مطالب فوق را در این صوت بشنوید: https://eitaa.com/halgeyoola/4307 •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• کانال مکتب اصولی شهید صدر @halgeyoola

🔰🔰 💠 طبقه‌بندی اوضاعِ زبان 💠 💢آنچه در یک زبان برای تفهیم معانی مورد نیاز وضع شده سه گونه هستند: 1️⃣ کلمات بسیط که با ماده و وزن خاصش برای معنا وضع شده است مانند اسم جنس، اسم عَلَم، حروف. 2️⃣ کلمات مرکب که ماده‌ی آن برای یک معنا وضع شده و هیئتش برای معنای نِسبی وضع شده است؛ مانند فعل و اسمهای مشتق. 3️⃣ هیئات ترکیبیه که با انضمام دو کلمه و بیشتر محقق می‌شوند و برای معنای نِسبی وضع شده اند مانند هیئت جمله خبریه و هیئت مرکب وصفی توضیح مطالب فوق را در این صوت بشنوید: https://eitaa.com/halgeyoola/4308 •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• کانال مکتب اصولی شهید صدر @halgeyoola

🔰🔰 💠 معانی ربطی و انواع آن💠 💢معانی ربطی و نسبی در سه جا از زبان حضور دارند: 1️⃣ حروف 2️⃣ هیئتِ کلمات؛ مانند فعل. 3️⃣ هیئتِ ترکیبیه که با انضمام دو کلمه و بیشتر محقق می‌شود؛ مانند هیئت جمله خبریه و جمله انشائیه. 💢معانی ربطی و نِسبی در یک تقسیم به دو قسم تقسیم می‌شوند: 1️⃣ نسبت تامه؛ مانند نسبتی که هیئت جمله خبریه و انشائیه بر آن دلالت دارد و سکوت بر چنین جمله ای صحیح است. 2️⃣ نسبت ناقصه؛ مانند نسبت در حروف و کلمات مرکبه همچون فعلها و برخی هیئت‌های ترکیبی همچون هیئتِ مرکبِ وصفی که سکوت بر چنین کلمات و مرکباتی صحیح نیست. توضیح مطالب فوق را در این صوت بشنوید: https://eitaa.com/halgeyoola/4308 •┈┈••✾🦋🌻🦋✾••┈┈• کانال مکتب اصولی شهید صدر @halgeyoola