#همسات #کتابندان #شرح_دیوان_منسوب_به_أمیرالمؤمنین #قاضی_کمال_الدین_میبدی انتشارات#میراث_مکتوب #معرفی‌_کتاب ـــــــــــــــــ 🏷این شرح مشهورترین اثر میبدى است که آن را در سال 890 ﻫ . ق تألیف کرده است. 📌شارح پس از مقدمه ه­ای مفصل، در شرح دیوان، در ابتدا معانى لغات و نکات صرفى و نحوى ابیات را بیان مى­ کند، سپس به ترجمه فارسى اشعار مى­ پردازد و سرانجام مضمون و محتواى بیت یا ابیات مورد نظر را در یک رباعى به نظم مى­ کشد. در مواردى که در اشعار، تلمیحى به داستانى یا واقعه‌اى تاریخى باشد، حکایت آن را یاد مى­ کند. 📜در بخشی از کتاب می خوانیم: اظهار محبّت فاطمه سلام الله علیها هنگام رحلت او از دنیا: حَبیبٌ لَیسَ یَعدِلُهُ حَبیبُ وَما لِسِواهُ فِی قَلبی نَصِیبُ حَبیبٌ غَابَ عَن عَینی و جسمی وَعَن قَلبی حَبیبی لا یَغیبُ عَدل:برابر بودن(از ثانی). / نَصیب: بهره. /و غَیب و غیبة و غیبوبة: غایب شدن (از ثانی)/ و هر دو حَبیب خبر مبتدای محذوف، یا حبیب اوّل مبتدا و ثانی خبر. می فرماید: او دوستی است که نیست که برابر باشد او را هیچ دوستی، و نیست مر غیر او را در دل من هیچ بهره . دوستی است که غایب شده است از چشم من و تن من، و از دل من دوست من غایب نمی شود.س: آن مه که ازو دلم منوّر باشد وز دوریِ او دیده مکدّر باشد از پیشِ نظر رفت ولیکن همه دم در لوح خیال من مصوّر باشد.