گر شرم وصالت نبود قفل زبانم گویم که #فراق تو چها کرد به جانم هنگام شکایت ز تو، از بس که گزیدم چون بار صنوبر شده صد پاره زبانم لرزد چو جرس بر سر هر ناله مرا دل گویا که به غمهای تو پیوسته فغانم گر بر ورق دل نهم انگشت، ز گرمی چون خامه مو دود برآید ز بنانم امروز نیم رانده ز بزم تو چو قدسی عمری‌ست که از دور به حسرت #نگرانم #قدسی‌مشهدی

#دردانه #صاحب‌رندان با آنكه صرف شد همه عمرم به انتظار آگه نیم هنوز که چشمم به راه کیست #قدسی‌مشهدی