هوالحق "آقای مردم دار" اگرچه راه دشوار و اگرچه راهزن بسیار قدم برداشتم دیدم که آری می شود انگار که آری می شود پر زد که آری می شود بارید اگر چه زخم بسیار است و گرچه آسمان تب دار تبر بر دوش آمد خضر راهی، خود شکن ها را کلیمی بی عصا غالب،شهی بی تاج و بی در بار و مرغان یکصدا خواندند آواز رهایی را به پژواکی که دنیا را گرفت از شش جهت صد بار نسیمی سرخ بر دامان این صحرا وزیدن کرد شبیه کیمیا می ساخت از سربازها سردار شب تاریک و بیم موج و گردابی چنان هائل جدا می‌کرد یاران را از آن اصحاب سر در غار زهیر افتاد ، جایش باکری ها سر بر آوردند از آن ققنوس ها زاییده شد سیمرغ ها بسیار رسولی مرحبایی گفت و گفت این گام اول بود که عالم را برون می آورد از ورطه ی تکرار هلا ای آنکه درطوفان دمی این سو دمی آن سو. مبادا "حیرت آبادی" شوی چون خار بی مقدار علم بر جاست هرچند آسمان باشد غبار آلود به چشمانت بگو بگشوده باشد تا شب دیدار عدالت می‌رسد، آزادی و انصاف و غیرت هم یکایک می رسند از راه ، گرد یار مه رخسار جوانان را بگو سربند یاران را به سر بندند و شمشیر و قلم را تر کنند از چشمه ی ایثار که گاه " گام دوم " آمده گامی که می دانی علم را می رساند دست آن آقای مردم دار #حامدانتظام #گام_دوم #انتظار #غزل #۹۸۱۰۰۵ @hamedentezam