eitaa logo
حامد کمالی | زاویه دید!
268 دنبال‌کننده
317 عکس
36 ویدیو
2 فایل
زاویه دید یا همان نقطه دید( Point Of View) چیزی است که جهت و نگرش ما به مسائل را می‌سازد. یک مطلب فقط محتوا نیست؛ یک جهت‌گیری خاصی بر آن حاکم است و جهت‌گیری به (P.O.V) نویسنده بستگی دارد. 🔺یادداشت‌های حامد کمالی اردکانی🔺 ارتباط با نویسنده: @hkamaly
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ کجایند حسن باقری های جنگ امروز؟! تا به حال به این مسأله فکر کرده اید که در مواجهه با دشمن بیش از همه از کجا ضربه میخوریم؟ از تعداد کم؟ از امکانات ضعیف؟ از ضعف نیروها؟ از قوت و قدرت بیش از اندازه دشمن؟ یا... ممکن است همه اینها مواردی باشد که عامل شکست ما در مقابل دشمن شود اما با و به فعالیت ها اشکال دیگری دیده می شود که حتی اگر همه نیروها قدرت هم داشته باشند و امکانات هم باشد باز هم ضربه میخوریم و نگارنده معتقد است امروز هرچه ضربه می خوریم از همین است. این اشکال به چشم همه نمی آید و لذا دشمن دقیقا از همین جاست که ورود می کند. آن اشکال اساسی چیست؟ بگذارید ابتدا مثالی بزنم: تصور کنید چهار رزمنده خیلی قوی داریم که هر کدام در سنگری جدا در حال شلیک به سمت جبهه دشمن هستند. هر روز از سمت این چهار رزمنده تیرهای زیادی به سمت دشمن شلیک می شود اما مشخص نیست چرا دشمن نابود نمی شود...بلکه روز به روز بر قدرتش افزوده می شود. این چهار رزمنده در طول هفته تقریبا 50 ساعت مشغول جنگیدن اند، 30 ساعت هم استراحت می کنند. چرا این 50 ساعت در هفته دشمن را از پا نمی آورد؟ چرا دشمن از پا نمی افتد؟ چون وقتی کسی از بالا به این 4 نفر نگاه می کند می بیند اینها خیلی شلیک می کنند اما دست کم پنج اشکال اساسی وجود دارد: اینکه هماهنگ نمی زنند، اینکه به نقاط اساسی جبهه دشمن نمی زنند، اینکه گاهی این چهارنفر در حال شلیک به همدیگرند. اینکه این چهار نفر هدف های متفاومتی دارند. اینکه هرکدام به تشخیص خود عمل میکنند؛ یک رهبر واحد ندارند. نتیجه این عملیات خسته کننده و نفس گیر چیست؟ خستگی بسیار زیاد و نتیجه بسیار کم! حقیقتا فرهنگی هم چنین است. ما در بسیاری از موارد نیروی کافی داریم. در بسیاری از موارد امکانات وجود دارد. در بسیاری از موارد نیروهای متخصص و قوی داریم...اما اولا نیروهای خوب ما رصد نمی شوند. تقویت و پشتیبانی نمی شوند. نیروها و تشکل ها ندارند. دست به دست هم نمی دهند. در یک حرکت نمی کنند. گاهی فعالیت های همدیگر را خنثی می کنند. گاهی می کنند و... این اشکالات را این 4نفر در چه صورتی می توانستند متوجه شوند؟ در صورتی که در طول هفته از وقت استراحت خود را به می گذراندند. باهم بودن، باهم نشستن و باهم حرف زدن، می آورد و همدلی ، نتیجه همفکری است و وحدت است. چقدر دین اسلام به توصیه کرده است...چقدر قرآن کریم دعوت به می کند...چقدر دستورات قرآن، است...چقدر خطابهای قرآن به کل جامعه و نه خصوص افراد است...چقدر روایات در باب اخوت و برادری و وجود دارد و چقدر از اختلاف در جامعه ایمانی نهی شده است...راستی! چقدر نگاه دین اسلام و است...تا حدی که چنگ زدن به ریسمان الهی را نیز به شکل جمعی امر می کند. "واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا.." باید در مقابل جبهه دشمن تشکیل داد. این بزرگترین ضعف فرهنگی امروز است. باور کنید بسیاری از فعالیت های فرهنگی ما شبیه همان 4 تیرانداز است که سخت مشغول فعالیت خودند و البته با ؛ اما دقیقا دشمن از آن جا که نمی بینند استفاده می کند. درک ضرورت تشکیل جبهه لازم دارد. اگر کسی این ضرورت را فهمید بیش از آنکه سعی می کند خود فعالیت کند سعی می کند نیروها و ظرفیت ها را و به هم کند. کاری که شهید حسن باقری انجام داد... جنگ امروز این است. اکنون باید سوال کرد کجایند شهید باقری های جنگ فرهنگی امروز؟! @hamedkamaliardakani
♨️به بهانه سالگرد شهادت معجزه انقلاب، استراتژیست بزرگ جنگ، جوان مومن انقلابی، عارف مجاهد، شهید حسن باقری: 👇 ✅ کجایند حسن باقری های جنگ امروز؟! تا به حال به این مسأله فکر کرده اید که در مواجهه با دشمن بیش از همه از کجا ضربه میخوریم؟ از تعداد کم؟ از امکانات ضعیف؟ از ضعف نیروها؟ از قوت و قدرت بیش از اندازه دشمن؟ یا... ممکن است همه اینها مواردی باشد که عامل شکست ما در مقابل دشمن شود اما با و به فعالیت ها اشکال دیگری دیده می شود که حتی اگر همه نیروها قدرت هم داشته باشند و امکانات هم باشد باز هم ضربه میخوریم و نگارنده معتقد است امروز هرچه ضربه می خوریم از همین است. این اشکال به چشم همه نمی آید و لذا دشمن دقیقا از همین جاست که ورود می کند. آن اشکال اساسی چیست؟ بگذارید ابتدا مثالی بزنم: تصور کنید چهار رزمنده خیلی قوی داریم که هر کدام در سنگری جدا در حال شلیک به سمت جبهه دشمن هستند. هر روز از سمت این چهار رزمنده تیرهای زیادی به سمت دشمن شلیک می شود اما مشخص نیست چرا دشمن نابود نمی شود...بلکه روز به روز بر قدرتش افزوده می شود. این چهار رزمنده در طول هفته تقریبا 50 ساعت مشغول جنگیدن اند، 30 ساعت هم استراحت می کنند. چرا این 50 ساعت در هفته دشمن را از پا نمی آورد؟ چرا دشمن از پا نمی افتد؟ چون وقتی کسی از بالا به این 4 نفر نگاه می کند می بیند اینها خیلی شلیک می کنند اما دست کم پنج اشکال اساسی وجود دارد: اینکه هماهنگ نمی زنند، اینکه به نقاط اساسی جبهه دشمن نمی زنند، اینکه گاهی این چهارنفر در حال شلیک به همدیگرند. اینکه این چهار نفر هدف های متفاوتی دارند. اینکه هرکدام به تشخیص خود عمل میکنند؛ یک رهبر واحد ندارند. نتیجه این عملیات خسته کننده و نفس گیر چیست؟ خستگی بسیار زیاد و نتیجه بسیار کم! حقیقتا فرهنگی هم چنین است. ما در بسیاری از موارد نیروی کافی داریم. در بسیاری از موارد امکانات وجود دارد. در بسیاری از موارد نیروهای متخصص و قوی داریم...اما اولا نیروهای خوب ما رصد نمی شوند. تقویت و پشتیبانی نمی شوند. نیروها و تشکل ها ندارند. دست به دست هم نمی دهند. در یک حرکت نمی کنند. گاهی فعالیت های همدیگر را خنثی می کنند. گاهی می کنند و... این اشکالات را این 4نفر در چه صورتی می توانستند متوجه شوند؟ در صورتی که در طول هفته از وقت استراحت خود را به می گذراندند. باهم بودن، باهم نشستن و باهم حرف زدن، می آورد و همدلی ، نتیجه همفکری است و وحدت است. چقدر دین اسلام به توصیه کرده است...چقدر قرآن کریم دعوت به می کند...چقدر دستورات قرآن، است...چقدر خطابهای قرآن به کل جامعه و نه خصوص افراد است...چقدر روایات در باب اخوت و برادری و وجود دارد و چقدر از اختلاف در جامعه ایمانی نهی شده است...راستی! چقدر نگاه دین اسلام و است...تا حدی که چنگ زدن به ریسمان الهی را نیز به شکل جمعی امر می کند. "واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا.." باید در مقابل جبهه دشمن تشکیل داد. این بزرگترین ضعف فرهنگی امروز است. باور کنید بسیاری از فعالیت های فرهنگی ما شبیه همان 4 تیرانداز است که سخت مشغول فعالیت خودند و البته با ؛ اما دقیقا دشمن از آن جا که نمی بینند استفاده می کند. درک ضرورت تشکیل جبهه لازم دارد. اگر کسی این ضرورت را فهمید بیش از آنکه سعی می کند خود فعالیت کند سعی می کند نیروها و ظرفیت ها را و به هم کند. کاری که شهید حسن باقری انجام داد... جنگ امروز این است. اکنون باید سوال کرد کجایند شهید باقری های جنگ فرهنگی امروز؟! @hamedkamaliardakani