. ماه رمضان سال دهم هجری است. پیامبر ص روی ماه امام علی علیه السلام را می بوسد و توصیه هایی می‌کند و در آخر می فرمایند : به خدا قسم! اگر خداوند به دست تو یک نفر را هدایت بکند, بهتر است از هر آنچه خورشید برآن ها طلوع و غروب مى کند. . امام علی علیه‌السلام بعد از حدود یکماه به یمن می رسد و با استقبال قبیله بزرگ و مهم همدان مواجه می‌شود و یمنی ها با سرعت به اسلام میپیوندند. و امام علی علیه السلام بعد از یکماه فعالیت تبلیغی پیام رسول خدا را دریافت می‌کند که یا علی برای حج به ما نمی پیوندی؟ و آقا امیرالمومنین ع برای حضور در حجه الوداع به پیامبر ص می پیوندند. . حالا بعد از ۱۴۰۰ سال حاج قا .. پیشانی حاج حسن را می بوسد. از همسر حاج حسن سوال می‌کند : این سفر برای حاج حسن ، سفر شهادت است ، آیا شما راضی هستيد؟ همسر حاج حسن پاسخ می دهد : ما راضی به رضای خداییم. . حاج حسن بعد از ۱۴۰۰ سال با استقبال یمنی ها وارد یمن شد. او سفیر انقلاب اسلامی و حاج قا ... است. حاج حسن بیش از دو سال از یمن خارج نمی‌شود. يک هفته پیش از مريضی اش ، سردار شهید حاج قا.. را در خواب می بیند که به او می گويد: رفيق عزیز ما ، چرا نمی آیی ؟ بیا دیگه ! حاج حسن قضیه خوابش را به خانمش می گوید و آماده سفر حج الوداع می‌شود. . حالا حاج حسن ایرلو به جمع فرمانده و برادران شهیدش پیوست. تاریخ همچنان تکرار میشود. تاریخ اسم مبلغین و سفیران شهید زیادی را برای اسلام ثبت کرده است و ما یادمان رفته دنبال تکرار تاریخ برای خودمان باشیم. . سفارت شهادت نسخه فعالیت بین المللی انقلاب اسلامی است. خوش به حال سفیر بعدی یمن که عطر بهشت را می تواند استشمام کند. . اول دیماه ۱۴۰۰ @hamedtaghdiri

برای سیستان و بلوچستان عزیزمان . هنوز لبخندش را فراموش نکرده ام. وقتی شکلات را از من گرفت و چهره ی معصومش را از از من پنهان کرد و پشت برادرش قایم شد. پاهایم سست شد. می گویند خاک انسان را می‌گیرد. من به شما می گویم این برای خاک این منطقه نیست. خاک سیستان و بلوچستان آدم را میکشد. آدم را مبلعد. کاری به خودت ندارد، قلبت را می برد. . شاید برای همین است که دکتر جمشیدی از یزد به زرآباد رفت و ۲۸ سال آنجا ماند. شاید برای همین است خانم دکتر صفیه نورا را به جای هجرت به ناکجاآباد تهران ، پیش خودش نگه داشت. من همیشه فکر میکردم همه جای بهشت سرسبز و پر از درخت است. با دیدن این منطقه فهمیدم جایی می تواند بدون درخت و سرسبزی باشد اما عطر بهشت را بدهد. می تواند بدون آب باشد اما مردمانی با دلی دریایی داشته باشد. این است که اگر خواستید به سیستان و بلوچستان سفر کنید مواظب دلتان باشید. شاید برگردید و دل تان جا مانده باشد. . برای استان سیستان و بلوچستان خیلی هزینه شده است. میلیون ها دلار علاوه بر بودجه استان از صندوق ذخیره کشور هزینه شده است. اما من فکر میکنم آنهایی که طرح می دادند هیچکدام مربی نبودند. هیچکدام تعلیم و تربیت و اثرش را نمی‌شناختند که اگر میشناختند بهره ی زیادی برای این عرصه می گذاشتند که حتی کمش را هم نگذاشتند. اگر خبر ندارید بهتان می گویم طرح های میلیاردی شکست خورده در این استان کم نیست ، اما تعلیم و تربیت هیچ وقت شکست ندارد. همه اش پیروزی است. . اگر من میخواستم استان را آباد کنم ، روی تعلیم و تربیت بچه های استان #سیستان_و_بلوچستان می نشستم. مدرسه به مدرسه، خانه به خانه، روستا به روستا پای بچه های این استان می نشستم. رشد اقتصادی را با بچه ها رقم می زدم، رشد فکری و فعالیتی و معرفتی را با بچه ها می ساختم. نه اینکه بزرگ شوند و خیلی هاشان بیکار سر کوچه ها بنشینند که حرکت کردن را یاد شان می دادم و کاری می کردم با این همه منابع خدادادی فرصت نشستن نداشته باشند. . می دانم نهادهای سازندگی و حمایتی به همه چیز فکر میکنند به جز تربیت بچه ها. می دانم مدرسه می سازند اما فراموش می کنند باید بچه ها را بسازند نه ساختمان را. می دانم فراموش کرده اند یک مشاور تربیتی کنار خودشان داشته باشند ، اما شما خواستید کمک کنید کنار کمک اقتصادی به محرومان ، به تربیت بچه ها هم کمک کنید. اصلا بیایید هر ماه مقداری خیرات تربیتی داشته باشیم. بیایید در منطقه بهشت به بهشتیان ساکن این منطقه کمک کنیم. . ما بعد ۱۸۰۰ کیلومتر سفر داخل استان برگشتیم اما حتما صدرایی ها دیگر در سیستان و بلوچستان خواهند ماند. دیماه ۱۴۰۰ @hamedtaghdiri

برای #فرمانده . ما مدرسه ای ها میگیم با یک کلاس درس، مدرسه ایجاد نمی شود. مدرسه برای اینکه مدرسه شود چند کلاس درس میخواهد. هر کلاس درس خانه ای برای رشد دل های انسان هاست. . شاید یادمان رفت از خانواده #فرمانده شهید بپرسیم، فرمانده برای جهاد خوب بود اما برای شما هم خوب بود؟ آخر پدری که خیلی وقت ها خانه نیست، همسری که همیشه درمیدان خطر است و احتمال دارد بر نگردد و عمری برای خانواده نگرانی ایجاد کرده است ، چطور پدر و همسر خوبی است؟ اصلا بود که خوب باشد؟ وقتی بود چگونه بود؟ . همسر شهید باید می نوشت قاسمم همه چیز من بود. قاسم فقط مرد من نبود ، مرد انقلاب اسلامی بود. باید می نوشت من به یکبار چشم در چشم های قاسمم محتاجم. چشم هایی پر از محبت. شاید چشم ها خسته بود اما فوران عشق بود. قاسمم درخت عشق کاشته بود که فراقش را صبر می کردیم. همسر شهید باید از نامه های قاسمش می نوشت. نامه هایی که تا آخر حیات پربرکتش ادامه داشت و عاشقانه ثبت شد. (راستی یادمان نرفته فرمانده شهید، یک یادگار پاک که شهید زنده است به یادگار گذاشته. همسرش، که حتی نامش را رسانه ها پیدا نکردند. همسر و همسنگر. بانویی عاشق که فوران عشقش با روز اول آشنایی با قاسم نه تنها کم نشده که بی نهایت شده. بانویی که هر روز و هر شب با قاسمش حرف می زند و پاسخ می گیرد. اگر تاریخ فراموش کرد ما یادمان نرفته، سهم توفیقات این بانو اگر بیشتر از #فرمانده نباشد کمتر نیست. ) . زینب #فرمانده و دیگر فرزندان باید می نوشتند ، پدر ما بهترین پدر بود. در اوج جنگ زینبش را فراموش نمی کرد و برای فاطمه اش نامه می نوشت. وقتی بود بوسه های محبتش دلمان را گرم میکرد. پدر ما پدر همه بود. وجودش پدری بود. محبتش پدری بود. . #فرمانده کلاس درس همسری داشت. کلاس درس پدری داشت. کلاس درس سربازی و فرماندهی داشت. کلاس درس تربیتی داشت. کلاس درس معنویت داشت. کلاس درس اخلاص و وظیفه شناسی و جهاد ومدیریت و... داشت. همین شد که رهبرم فرمودند : مدرسه است، مکتب است. . راستی #فرمانده، می گویند شب ها، زمان خلوت با معشوق هستی است. زمانی است که باید ضجه فراق بزنی و سر بر سجده،اشک بریزی که معبودا صبرم برای دیدنت طاق شده پس چرا اذن دیدار نمی دهی.تو در خلوت عاشقی ات چه گفتی که ما بلد نیستیم؟! توچگونه سجده عشق زدی که پیشانی ات آسمانی شد و بر دامان معشوق آرام گرفت.۱:۲۰ زمان شروع عاشقی است. وچه خوب کلاس درس عاشقی را به ما آموختی #فرمانده. . @hamedtaghdiri

#لباس_مردم #لباس_روحانیت . پدر بزرگ می گفت لباس روحانیت لباس امن مردم است. لباسی است که قداست دارد. پوشیدنش افتخار دارد. پدر بزرگ می‌گفت لباس روحانیت که پوشیدی باید آداب آن را هم عمل کنی. دیگر هیچ نیازمندی را نمی توانی رد کنی ، باید ملجأ و پناهگاه مردم باشی ، نمی توانی در بازار که مردم عبور می‌کنند هر طور خواستی خرید کنی و هر جا خواستی غذا بخوری و هرکار خواستی بکنی. باید نگاهت را مواظب باشی. پدر بزرگ می گفت لباس روحانیت ، لباس مردم است. دیگر باید لباس خدمت مردم و درد مردم را بپوشی که «الناس عیال الله» . پدر بزرگ می گفت کار طلبه رشد مردم است، روحانیت طبیب روح هاست. برو کار کن تا طبیب دوار بطبه شوی . ببین چگونه می توانی با امید دادن و رشد فکری در مردم که عزیزترین موجودات پیش خدا هستند ، «حرکت» ایجاد کنی. . پدر بزرگ توی خونه عمامه را می پیچیدند. پدرم کمکشان می‌کردند. پدر بزرگ می گفتند دست بی وضو به عمامه نباید زد. عمامه را روی سر می بستند که به عمامه بی احترامی نشود، عمامه را می بوسیدند و روی سر می گذاشتند و هیچ وقت پاهایشان را به طرف لباس روحانیت دراز نکردند. این رفتار ایشان و احترام و جایگاه لباس روحانیت ، باعث شده بود آرزوی ما پوشیدن این لباس باشد. . راستش را بخواهید من فکر میکنم اگر من روزی بمیرم بهتر از این است از این لباس محروم شوم. اگر محروم می شدم آنقدر گریه می کردم که جان دهم. خدا انشاالله ما را خادم راه این لباس که لباس خدمت به عیال خداست نگه دارد. . باور کنید ما هم عدالت را می فهمیم. باور کنید ما هم روزی هزار بار زیرآب مان در کارهای اجرایی می خورد و مشکلات را می بینیم. باور کنید ما از دغدغه خیلی چیز ها واقعا خوابمان نمی برد. اما راه را درست نمی دانیم. . راستی طلبتان باشد وقتی محضر حضرت آقا رسیدیم دوست به اسم عدالت خواهمان از ایشان درباره عدالت خواهی در فضای مجازی سوال کردند و ایشان پاسخی قابل تأمل دادند. من محتوا را به یاد دارم اما کاش بشود دفتر حفظ نشر متن دقیق فرمایش ایشان را برای این روزهای ما منتشر کند. . راستی طلبگی سلیقه شخصی آقایان نیست. ما در این سالها کم طلبه ندیدیم که منش طلبگی و دین مداری نداشتند و از آن طرف کم عالم مهذب هم ندیدیم. در انتخاب طبیب هایتان دقت کنید که «ابد» در پیش داریم. . پ ن : عکس اول سمت راست کودکی من، پدر بزرگ ، اخوی و آقای پدر . #لباس_روحانیت #لباس_مردم @hamedtaghdiri

. راستش را بخواهید کلا وقتی با آدم های روزمره و غیر خلاق روبرو هستم احساس نفس تنگی میکنم. همین هایی که به مدلی های همیشگی عادت کرده اند و همان مدل را با آب و تاب بیشتری برایت توضیح می دهند. انگار که اگر با حس تعریف کنند ، کسلی برنامه از بین می رود. خلاصه همیشه دنبال این بودیم که یه جور دیگه فکر کنیم و یه جور دیگه نگاه کنیم. . توی بازدید از مدارس ، یکی از جاهایی که حتما سر می زنیم کتابخانه مدرسه است. فقط باید برایتان یک دل سیر تعریف کنم که چه بازار شامی است. بعضی کتابخانه ها معلوم است آقای امام جمعه ای، روحانی محلی که خانه اش جا نداشته، کتابها را آورده اند مدرسه و کتابخانه پر شده از کتابهای حوزوی. بعضی جاها مدیر مدرسه هم هر چی فامیل و اقوامش کتاب بی استفاده داشته اند ، با توجه به رنگش آورده و در کتابخانه مدرسه چیده و فکر میکند همین که کتاب داخلش باشد ، خیلی کار کرده است و این را با همان آب و تاب همیشگی برایمان تعریف می‌کند. خلاصه که کتابخانه مدارس یکی از داغون ترین اتاق های مدرسه است. انباری از تعدادی مجلد. . راستش را بخواهید من برای کتابخانه مدرسه طرح دارم. اگر آموزش و پرورش همراهی کرد و هر روز یک بلایی سر مدارس ما نیاورد، بالاخره اجرایی اش میکنم. من میگم کتابخانه مدرسه نباید کتابدار داشته باشد ، بلکه باید « کتابگو » داشته باشد. کتابگو خودش عاشق است. عاشق و کتابخوار. از همین هایی که با کتاب زندگی می کنند و وقتی کتابی را معرفی میکنند با همه وجودشان تعریف می کنند. کتابخانه مدرسه ده تا کتاب هم داشته باشد مشکلی نیست اما وقتی دانش آموز به کتابخانه می رود باید کتابگو روحیات او را بشناسد و جوری کتاب را معرفی کند که دانش آموز بی تاب پیدا کردن وقت برای خواندن آن کتاب باشد. مدیر مدرسه، مربی پرورشی، آقا و خانم طلبه مدرسه باید خودشان کتابگو باشند. کتابگو همان عضو مدرسه است نه یک عضو جدید در مدرسه. برای کتابگو شدن باید عاشق شد و کتابخوار. . من آدم های کتابگو زیاد دیده ام. هرچند گاهی فکر میکنم اگر وقت آزاد داشتم یک کتابفروشی می زدم با کتابهای کم و البته کلی تفاوت در عرضه که مشتری هایش صف بکشند. اما یک کتابگوی عاشق سراغ داشتم که بی نظیر بود. علی شاملو استاد تمام کتابگویی بود. آنقدر که خودم همه کتاب‌هایی که خوانده بودم و در خانه داشتم را دوباره از کتاب رسان خریدم که دوباره بخوانم تا تعریف های شاملو را دوباره در کتاب پیدا کنم. شاملو را باید اسوه این راه دانست. روحش شاد. . عکس: من و آقای جوان، در حال حرص خوردن از کتابهای مدرسه. 😬 @hamedtaghdiri

. کودکی ما در اردوها و تبلیغ ها گذشت. پدرم مبلغ فعال دانش آموزی بود و مادرم هم مبلغه. چهارم ابتدایی که رسیدم پدرم من رو گذاشت کانون مسجد محل. مسجد النبی ص محل ما حسابی فعال بود. از پنجم ابتدایی عضو می گرفت و به خاطر پدرم من شدم کوچکترین عضو کانون. . کانون میثم تمار مسجد محل ما، گروه گروه بود و هر گروه یک مربی داشت. مربی ما حاج آقا مجتبی بود. حاج آقا مجتبی از اون مربی هایی نبود که فقط گروه داری کند، حاج آقا حواسش به همه ویژگی ها و حس و حال ما بود. با اخم حاج آقا درس می گرفتیم و با تاییدش حرکت می کردیم. در شیطنت ها خودش از ما جلوتر بود و در خلاقیت و طراحی برنامه ها، ویژگی های مخاطب و سن سال شون رو در نظر می گرفت. همیشه برنامه ها برای ما جدید و جذاب بود. . سالهای نوجوانی ما گذشت و طلبه شدیم و سطح مقدمات و سطح عالی و دروس خارج حوزه را سپری کردیم و در این همه سال حاج آقا مجتبی مربی ما بوده و هست. شاید این روزها کمتر توفیق میشه به حاج آقا سر بزنیم اما هر وقت که خسته میشیم این حاج آقاست که ما ها رو زنده می کنه و حرکت می ده. . اینها رو نوشتم که بگم برای زندگی خودتون و بچه هاتون مربی پیدا کنید. برای پیدا کردنش خیلی باید زحمت بکشید اما اگر پیدا کردید محکم بهش بچسبید و رهاش نکنید. چون مربی های واقعی مرید باز نیستند، رشد دهنده اند. چند برابر لباس و خوراک خودمان و بچه هایمان باید خرج کنیم تا به مربی مطلوب برسیم. حتی اگر رئیس سازمانی ، مدیر مجموعه ای روحیات مربی گری داشته باشد، می بینیم که آدم های مجموعه احساس روزمرگی نمی کنند بلکه احساس رشد و تعالی می کنند. افراد مجموعه کارمند و کارگر نمی شوند، خانواده می شوند. و آن موقع است که مجموعه ها اثر گذار و رشد دهنده می شوند. . شب های قدر نزدیک است. در تقدیرات تون یک مربی از خدا بخواهید که مهمترین تقدیرات است. @hamedtaghdiri

#مسجد توی ذهن ما متفاوت شکل گرفته است. استاد مان می‌گفت یک روز بچه های محل رو جمع کردم و بردمشون مسجد محل. فردایش دیدم تابلو زده اند که ورود هرگونه بچه ممنوع می باشد. . راستش را بخواهید خودم هم از این تجربیات تا دلتون بخواد دارم. ده سالی که کانون تربیتی داشتیم فکر می‌کردیم چه جایی بهتر از مسجد که کانون مون رو آنجا فعال کنیم. توی اون منطقه مسجدی نبود سر نزده باشیم و التماس نکرده باشیم. اما امان هیئت امناء مساجد. . یادمه یک روز پیش یکی از بازاری های تهران رفتم. می گفت دوستی دارد که حاضر است دور ایران مسجد بسازد. سوال کردم مسجدی هم حاضر است بسازد؟! . آقایی را دیدم که دنبال ساخت مسجد در شمال تهران بود. میخواست خانه اش را بکوبد و مسجد کند. به روحیاتش امور دینی و اخروی نمی خورد. علت را سوال کردم. گفت: برنامه ریزی کردم از مجالس ختم و حواشی مسجد مقدار زیادی در آمد دارم. دیدم دنبال درآمد زایی از نیاز های دینی مردم است. . خوبی مسجد به ساختمانش نیست که فروشگاه های مال و بزرگ هم مسجد های شیک دارند. به ظرفیتش برای اتصال دل ها به خداست. . مسجد های خوب هم زیاد داریم. مسجدی دیدم پر از بچه های بزرگ و کوچک. آقای زرنگی درخت گردو وقف بچه های مسجد کرده بود. و اون درخت گردو ها هرسال حضور بچه ها را بیشتر میکرد. آدم بزرگ ها هم کودکی شان در این مسجد بود . ما از مسجد و کانون مساجد رشد کردیم. به ما می‌گفتند بچه های مسجد و کیف می کردیم. هیأت امنا ها اگر می دانستند چقدر بچه #مسجدی درست کردن ثواب دارد، اینقدر حواس شون به لوستر و فرش مسجد نبود. امام خمینی ره هم سنگر انقلاب را مسجد قرار داد. الان که دارم توی کشور می چرخم می بینم امام جماعت های جوان و خوش ذوق چقدر خوب تونستند مسجد را خانه امن مردم محل کنند که گره مشکلات را باز می‌کند. مساجدی که حواس شون به بچه ها هم هست. . امامت مسجد واقعا کار تخصصی است. هر طلبه ای نمی تواند امام خوبی برای مسجد شود. باید برای مساجدمون امام پیدا کنیم. راستی خوش به حال مردم #کاشان امام جمعه جدیدشان از آن امام های ناب است. مسجدش در قم کم نظیر بود. پر از نشاط و برنامه های خوب. قدرش را بدانید. . خودم سعی میکنم عمل کنم اما به شما هم توصیه میکنم، بخشی از مال تان را وقف کنید. از حقوق ماهانه تا سرمایه تان را وقف کنید. وقف انسان سازی و بچه های مسجدی کنید. برای اردوهای تربیتی و برنامه ها هزینه کنید. آن وقت برکتش را در دنیا و آخرت می بینید. . عکس: مراسم غبارروبی مسجد امیرالمومنین ع در آستانه ماه مبارک رمضان با حضور ریاست سازمان تبلیغات @hamedtaghdiri

. بیایید کمی با هم فکر کنیم توی مسجد چه کارهایی می توانیم بکنیم؟! بیایید با هم تلاش کنیم بعضی از این کارها را در ماه رمضان امسال توی مسجد مون انجام بدیم و با بقیه به اشتراک بگذاریم. . مثلا مسجدی رو تصور کنید که چند تا سفیر کتاب داره، این سفیرهای دلسوز ، هر روز چند تا کتاب را انتخاب می کنند و در خانه ی اهل محل را می زنند و کتابها را معرفی میکنند و از اهالی می خواهند که تا چند روز بعد بخوانند و در جشن کتاب رمضان مسجد ، شرکت کنند. اینطوری کتابخانه مسجد به خانه ها می رود، و ما تعدادی سفیر کتاب به مسئولین مسجد اضافه خواهیم کرد و از طرفی اهالی محل هم با سفیران مسجد همراه می شوند. . یا تصور کنید خانمهای محل هر کدام باتوجه به توانمندی که دارند برای خانمهای دیگر و بچه ها محل کلاس آموزشی بگذارند و زمان و تعداد جلسات را در تابلوی مسجد اعلام کنند. هر کسی وارد بخش خواهران مسجد شود با تعدادی حلقه آموزشی مواجه می شود و روزهای آخر رمضان هر مربی با کارآموز های خودش نمایشگاهی برای اهل محل بگذارد. . یا تصور کنید بچه های مسجد دست به دوربین شوند و #رسانه_مسجد فعال شود. با همین دوربین تلفن های همراه هم میشود. هر روز تلویزیون اینترنتی داشته باشند و خلاصه برنامه ها را در کانال و گروه های محل به اشتراک بگذارند. در برنامه ها پیشکسوت های محل را دعوت کنند تا از تجربیات شون و روزهای مسجد انقلاب بگویند. معلم های محل را دعوت کنند تا از دغدغه های تعلیم و تربیت شان بگویند. مادران محل را دعوت کنند تا از روایت های مادری شان بگویند. اهل محل قرائت روزانه قرآن را خودشان تولید کنند. تفسیر را امام جماعت بگوید و مسجد بشود مرکز تولیدات رسانه ای محل. . یا تصور کنید مسجد صندوق نان داشته باشد. اهل محل هر روز به صندوق کمک کنند و نانوایی محل ماه رمضان رایگان نان بپزد. همه پول نان شان با کمی بیشتر را در صندوق نان مسجد بریزند. اینطوری همه در افطاری یکدیگر شریک می‌شوند و نیازمندان هم بدون خجالت از نان رایگان بهره می برند. . چقدر ایده های زیادی میتوان برای مسجد محل نوشت. اما مهمتر عملی کردن این هاست. بیایید همت کنیم رمضان امسال ، مسجد محل مان محور و سنگر تبیین شود. @hamedtaghdiri

. خیلی مهمه وظیفه و جایگاه خودمان را بدانیم. اینکه چرا به دنیا آمده ایم و وظیفه ی ما نسبت به خودمان، خانواده مان و جامعه چیست؟! . این مشکل فقط برای خانمها نیست. خیلی از آقایان هم تکلیف شان با خودشان معلوم نیست. فقط چون کار بیرون با آقایان بوده احساس می کنند که خانمها تکلیف شان معلوم نیست. من در کارهای فرهنگی می گفتم سه جور آدم داریم : «فعال فرهنگی» کسی که نظام فکری اش درست شکل گرفته و می داند در این دنیا چه باید بکند و هر از چند گاهی مسیر عوض نمی کند. «دلال فرهنگی» آدم های حرفه ای در پرزنت کردن مسئولینی که بودجه فرهنگی دارند و خودشان هم عمقی ندارند. بیشتر می گردند الان بودجه در چیست؟ روزی در عفاف و حجاب و روزی در جهاد تبیین. « علاف فرهنگی» اینها برعکس اسم شان بسیار آدم های خوب، مخلص ، دلسوز و دغدغه مندی هستند. از همان هایی که بوی شهادت می دهند و آرام و قرار ندارند. اما فقط یک مشکل دارند. وظیفه شان و مسیر را نمی شناسند. هر از گاهی کاری می‌کنند. روزی در تعلیم و تربیت هستند و روزی در عفاف و حجاب و روز دیگر در موضوع دیگر. . می خواستم در پست فقط درباره وظیفه بانوان بنویسم. بنویسم که استاد مان گفت عرصه بانوان و رشد تعالی ایشان خیلی مهمتر از آقایان است که عامل تحقق تمدن اسلامی بانوان هستند. اما دیدم آنقدر حرف درباره عرصه بانوان هست که در ده ها پست جا نمی شود. . من زن نیستم اما می توانم حداقل از بانوان انقلاب اسلامی گله کنم. از همان هایی که در جلسه ای بانوی تلویزیونی شان فریاد زد که مدیریت ها را به ما واگذار کنید و بقیه شان سوت و کف زدند. گله کنم که کاش یک دور نظر مقام معظم رهبری درباره نقش زن در جامعه اسلامی را می خواندید. بعد اتفاقا صدایتان را محکم تر از قبل می کردید و فریاد می زدید که لوازم تحقق وظایف مان را بدهید. بعد می دیدید چقدر وظیفه تان سنگین و چقدر مدیریت ها پیش وظایف شما حقیر است. . اینکه یک بانوی جامعه اسلامی با دندان ماشین بکشد و هر روز شاهد گروه های رزمی کار باشیم، بد نیست. اما اینکه نسل گام دوم انقلاب اسلامی فکر کند اینها هدف است و اینها را الگو قرار دهد خطاست. این میشود که دختران ما بی هدف، به جذابیت های رسانه رو می آورند. . این چند خط را برای دختران دبیرستانی به خصوص صدرایی ها می نویسم. آینده انقلاب اسلامی را شما دختران گام دومی می سازید. پس محکم از همین اول سال برای عمرتان برنامه ریزی کنید و گرفتار « علافی فرهنگی و اجتماعی» نشوید. مطالبات مقام معظم رهبری از بانوان را بخوانید و جامعه اسلامی را محقق کنید. شهدا چشم شان به شماست. @hamedtaghdiri

🌙 #بهار_به_توان_بهار 💥چالش هایی برای بچه های باحال و پر امید ایران زمین در #ماه_امید 💫خبر های خوبی توراهه؛ با ما همراه باشید... #بهار_به_توان_بهار تـوان+ | #قرن‌نوبه‌توان‌نسل‌نو 📥 @TavanPlus_ir | Tavan-Plus.ir

. نمی دانم نشسته اید برای تقدیرات شب قدرتان فکر کنید و لیستی از درخواست ها و حاجات تان آماده کنید؟! وقتی می‌خواهیم خرید کنیم دست به قلم میشیم و برای اینکه چیزی رو فراموش نکنیم ، همه نیاز ها رو می نویسیم. چی میشه که برای تقدیرات مون نمی نشینیم وفکر نمی کنیم و لیستی آماده نمی کنیم. . گاهی شب قدر نمی دانیم چه تقدیراتی را باید از خدا بخواهیم. یکی از اون تقدیرات مهم آدم ها هستند. آدم هایی که جلوی راه و زندگی ما قرار می گیرند. حتی آدم هایی که از زندگی و راه ما بیرون می روند. باید برای تقدیرات آدم های زندگی مان دعا کنیم. . ما در زندگی با آدم های زیادی مواجه میشویم. یکی از اون ها مربی های ما در زندگی هستند. مربیان اون آدم هایی هستند که با حرف هاشون و با اعمال شون به زندگی ما حرکت و جهت می دهند. همون هایی که وقتی حرف می زنند انگار از وسط اعماق جان ما سخن می گویند. همان هایی که خیلی وقت ها دلمون برای حرف هاشون و دیدن شون تنگ میشه تا در ما حرکت و نشاطی ایجاد کنند. برای پیدا کردن مربیان زندگی باید دعا کرد. مربی مراد نیست، عامل حرکت و رشد است. مربی معشوق نیست اما عشق را، درست در دل ما می کارد و آبیاری میکند تا به معشوق هستی برسد. ما در شب قدر باید از خدا بخواهیم که تقدیرات مربیان زندگی مان را به بهترین افراد رقم زند. . دوستان و رفقایمان هم از آن تقدیرات مهم هستند. همان هایی که علاقه ها و سلیقه هایشان برای ما مهم می‌شود و روی ما تاثیر می گذارند. همان هایی که قضاوت هایشان برایمان مهم است و دوری شان دلتنگمان می‌کند. دوست خوب می‌تواند ما را رشد دهد و آسمانی کند. اما امان از دوست بد که با توجیه بدی و زرق و برق دادن به آن، ما را بد بخت می‌کند.گاهی دوست بد آنقدر بهره های دنیا را برایمان بزرگ می‌کند که گرفتار چشم و هم چشمی می شویم. گاهی ما را در رقابت فتح خانه ها و ماشین ها و تفریحات دنیا می اندازد. حواس مان نیست که برای بهره چند روز چطور سر درآخور دنیا کرده ایم. خلاصه که، برای تقدیر دوستهای خوب تان هم دعا کنید که خیلی زندگی مان را تغییر می‌دهد. . دیده اید اصلا نمی خواستید سفری بروید، نمی خواستید در مجلسی شرکت کنید، نمی خواستید با کسی هم کلام شوید اما یک دفعه با رفتن به آن سفر و شرکت در آن جلسه و صحبت با فردی ، تغییراتی در زندگی شما ایجاد شده است؟! این ها همان تقدیرات است. ما حواسمان نیست که این تقدیرات آدم های زندگی مان چقدر مهم است. مربی و دوست بخشی از تقدیرات آدم های مهم زندگی ما هستند. . برای امسال لیست تقدیرات تان را آماده کنید و در صدر آن مربی و دوست را بنویسید که خیلی مهم است @hamedtaghdiri