. ساعت به وقت کربلا ۱:۲۰ است. اما ساعت نمی داند که ما در کربلا روز و شب نداریم. ما اصلا در کربلا زندگی نمی کنیم که گرفتار زمان باشیم ، ما در کربلا دو بال یافته ایم و در آسمانش پرواز میکنیم. کربلا برای ما پر از شروع هاست. شروع هایی پر از عشق و جهاد. کربلا برای ما پر از سکوت است. سکوتی پر از حرف های طوفانی. کربلا برای ما پر از خواستن ها و نیاز هاست که ما محبوب و رضایت ارباب را می خواهیم. حتی کربلا برای ما پر از یاد است. یاد مومنین خدا. مومنینی که دیدن چهره شان برای ما پر از شوق و امید است و دلتنگشان می شویم. کربلا برای ما پر از عشق است، عشق به این مسیر و آدم های باصفای طریق الحسین. کربلا برای ما یعنی حماسه، یعنی قیام. و مگر حماسه و قیام زمان می شناسند؟! . ساعت ها در کربلا همیشه روی ساعت ۱:۲۰ ایستاده اند. چون این ساعت ، زمان حماسه و قیام برای رسیدن به محبوب است. ما در کربلا پر از شوریم. پر از حرکتیم و منتظر رسیدن ساعت ۱:۲۰ خودمان هستیم و آه از این ساعت ها که معلوم نیست کدامش برای ماست و چرا زمان ما نمی رسد. آخر به کدام صحن و حرم رو بزنیم تا ساعت خودمان را پیدا کنیم. کجاست ۱:۲۰ ما؟! . گفته اند مشایه را آب پاشی کرده اند تا زائرانت برسند. ما چه کنیم که نه تنها پاهایمان بلکه دل و وجودمان به زمین قفل شده و توان حرکت ندارد. ما چه کنیم که گرفتار دنیا و فراز و فرود هایش شده ایم. مولاجان ، تو ما را از این قفل ها آزاد کن. به برکت خادمی زائرانت ، به آبروی نوجوانان دل پاکت که آنها را به خیمه تان رسانده ایم ، ما را هم در کربلا و خیمه گاه بپذیرید. ما را پاک بپذیرید . ✍ حامد تقدیری کربلا المقدسه ۸صفر ۱۴۴۶ ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ @hamedtaghdiri