هدایت شده از لحظههای بیملاحظه (مبین اردستانی)
یک
این درختانند همچون خاکیان
دستها بر کردهاند از خاکدان
سوی خلقان صد اشارت میکنند
وانک گوش استش عبارت میکنند
با زبان سبز و با دست دراز
از ضمیر خاک میگویند راز
#مولوی
دو
بیا تا برآریم دستی ز دل
که نتْوان برآورد فردا ز گل
به فصل خزان در، نبینی درخت
که بی برگ مانَد ز سرمای سخت؟
برآرَد تهی دستهای نیاز
ز رحمت نگردد تهیدست باز...
همه طاعت آرَند و مسکین نیاز
بیا تا به درگاهِ مسکیننواز
چو شاخِ برهنه برآریم دست
که بی برگ از این بیش نتْوان نشست
#سعدی
سه
درختم، گرچه گاهی چشم با افلاک دارم من
همیشه ریشه اما در نهاد خاک دارم من...
سپاس است این، به پاس آفتاب و باد و یارانش
اگر دست دعا با آسمان پاک دارم من
#حسین_منزوی
چهار
آن تجربهٔ بکر، تکانم میداد
هر لحظه طراوتی به جانم میداد
دیدم که درخت با هزاران انگشت
اینسو آنسو تو را نشانم میداد
#حامد_طونی
#همنفسی_شاعران
@Mobin_Ardestani