متنِ نوشتهٔ آقای ‌زمانی زیرِ پؙســــــــــــــــت ِ یکی از مخاطبـــــــان: [ بتاریــــــخِ ٢؍٢؍١٤٠٢ ] ‌"از حســادتها و سکوتها بُخــــــل‌ها و سکونهای خودمــــــــــــــــونه" ــــــــــــــــــــــــــــــــ ‌ امینِ متـــــــــــن باشیم. چیزی که دسـت شماست تنها، ظـــــاهرِ متن است و عمدهٔ‌تحریــــــــــــف از همینـــــــــــــجاست. چراکه: راه به باطــــــــــن نبَرد، آن که به ظاهـــــر نرؚسد #منشع ‌‌ و قبلاً گفتــــــــــــه ‌بودم، خصائص‌ظاهریِ‌هر موجود عیناً مبیِّـــــــــــــــــــــن ِ معنــــــــای‌وجودی‌ اونه که از این‌ طریــــــــــــــق، جایــــــــگاهِ خودش رو در نظامِ‌عدلِ‌الهی فریادمیزنه ‌‌‌ پــــــــــــــــــــــــــــس؛ هر بی‌نظمی و بی‌عدالتی‌ای ‌بخاطر عدمِ‌ شناخـــــــتِ انســـــــان و طبیــــعت و‌ ارتباطشون و تلاش بـرای کشف یا فهـمِ چــرایی اونه ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ‌ و نیز؛ به #بروزرسانی‌‌های‌مطالب کانالِ تلگرام هم توجه‌کنیم بروزرسانیها همان #ذکر‌ند و خوانشی‌ دیــــــــــــــگر از رویــــــــــــــِـ #گذشته ‌ #آینده را از رویــــــــــــ ِ #حال مینویسنــــــــد و حالِ حال؛ «لؚمؘن یؘخشیٰ» به #عبرت ِ #گذشتــــــه گـِـــــــــــــــره خورده! ‌‌ بِروزرســـــــــــــــانی‌، با «به روز۫ رسیدن۫» فرق‌دارد ‌‏ هنوز، حتی بقدر کلمــه‌ای، بــــــه #روز نپرداخته‌ایم و هنوز مشغـــولِ ذِکر‌یم. ‌ دســــــت و پایـــــمان در گره‌های #گذشته گیرست و در حالیـــــــــکه دیگران سرخوشــانه یا سرکشـــانه حال‌۫ میــــــــــــــــکنند و شوقِ‌ فـــــــــــــردا دارند، با دستِ‌ بستـــه و خـــالی، [ کــــــــــــــــــــــــــــه: حُکــــــــــم ‌همینـست و جز این،راه‌ نیست #منشع‌] مشغولِ بستــــــنِ زخم‌ها و گشـــــودنِ گره‌های زدهٔ ایشـــــــان و دگــــــرانیم. و #گره‌گشایی همان #ذکر است ‌ گره‌هایی که اگــــــــــــــر با دســـت‌ گشـوده ‌نشوند؛ بایــــــــــــــــــــــــــد بریـده یا سـوزانده ‌شوند، سایـــــــــهٔ گذشتـــــه‌ای که تا تمــــــــــــام نشود، از روز، تجـــلّیٰ و آفتــــابٛ خبــــــــــــــــری نیست. ‌ پـــــــــــــــس «فذکِّر» اگر طالـــــــــــــــــــبِ «وَالشّمْس‌وضؙحٰاهٰا»یی! ‌