eitaa logo
⚜ بزم اندیشه ⚜
1.2هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
108 ویدیو
0 فایل
💠 گزیده‌ای از بیانات سرکار خانم فاطمه میرزایی، در قالب کدهای کوتاه، عکس‌نوشته و نکات برگرفته از دروس 💠 🌐 سایت: hamgaman-institute.ir 📱ارتباط با ادمين: @Admiin_Kanall
مشاهده در ایتا
دانلود
⁉️ چیست و چه فرقی با و دارد؟ 🔑 در تعریف لغوی فتنه آمده است: آن چیزی که موجب اختلال و اضطراب می‌شود. ریشۀ ابتلا نیز به معنی تغییر و تحول برای رسیدن به نتیجۀ مطلوب است. امتحان هم یعنی آزمایش به نحو مستمر و تلاشمند. حال، چه چیزهایی ما را به اضطراب می‌اندازد؟ مرگ، پیری، بیماری، گرانی، از دست دادن و...؟ اما آیا این اتفاقات همیشه و همۀ افراد را مضطرب می‌کند؟ ندیده‌ایم کسانی را که در بزرگ‌ترین از دست دادن‌ها آرامش داشته‌اند و تکلیفشان را به خوبی انجام داده‌اند؟ آیا پیش نیامده خودمان در شرایط ظاهراً سختی قرار گیریم، اما درونمان آرام باشد و به کاری که می‌کنیم، اطمینان داشته باشیم؟ از طرف دیگر، مگر گاهی همین امور موجب تحول و انقلاب درونی افراد نمی‌شوند؟ پس آیا نمی‌توان نتیجه گرفت که اتفاقات بیرونی به خودی خود، نه فتنه هستند، نه ابتلا؟ بلکه نوع نگاه و نحوۀ برخورد هر فرد به هر اتفاق، آن را برای او به فتنه یا ابتلا تبدیل می‌کند. همۀ از دست دادن‌ها و همچنین به دست آوردن‌ها، اقتضای سیستم دنیا و لازمۀ زندگی هستند و گریزی از آن‌ها نیست. اتفاقاً بستری آماده‌اند برای اینکه همیشه و همۀ افراد در آن مورد امتحان قرار گیرند تا محک بخورند و صیقل داده شوند، یعنی به مقام انسانی خود که لایق آن هستند، عروج کنند؛ و این، نتیجۀ مطلوبی است که در هر امتحان باید به آن برسند. اما عملکرد افراد در مقابل این اتفاقات یا همان امتحانات، یکسان نیست. آنجا که فرد در تشخیص وظیفه به اضطراب می‌افتد و نمی‌تواند با یقین و آرامش قلبی تصمیم درست بگیرد، دچار فتنه شده؛ دلیلش هم بی‌معرفتی و عدم بصیرت به حقایق است. اما اگر این اتفاق، مایۀ تغییر و تحول او شد و وجودش را بالا برد، ابتلاست. برگرفته از @Lotfiiazar
📗 ۷ نعمت‌های دنیوی اگرچه همه جلوات خدا هستند، اما زینت‌اند نه زیبایی حقیقی. یعنی خداوند آن‌ها را آرایش کرده و قرار داده تا مؤمنین شوند. این نعمت‌ها را باید شاکر باشیم اما بدانیم هیچ نعمتی برای ما، بالاتر از نعمت وجود و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) -که عین محبت خداست- نیست. باید این محوری‌ترین نعمت را بشناسیم و شاکرش باشیم تا بتوانیم حق سایر مراتب نعمت را نیز به جای آوریم. معرفت نور تا عصر ظهور، جلد ۵، صفحۀ ۱۹۴ 〰❁🍃❁🌸❁🍃❁〰 🌐 سایت saehat.ir 📚 کانال معرفی کتاب‌های سرکار خانم لطفی‌آذر: @ProfessorBooks
📋 سخنرانی سرکار خانم لطفی‌آذر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) خلاصۀ جلسۀ 85 24 تقابل اسما در ظاهر نکتۀ قابل توجه در بحث این است که نتیجۀ اصلی در میدان همۀ امتحانات، ظهور حضرت حق‌تعالی است. و ولایت در مراتب گوناگونش، وسیلۀ ابتلا است؛ از ولایت الله تا ولایت نبی در نبوتش، ولایت امام در امامتش، ولایت امام جماعت در امام جماعت بودنش، ولایت پدر و مادر بر فرزند، ولایت همسر و...، همۀ این مراتب در رتبۀ خود «ولی» هستند. همانطور که یک پدر فرزند ناخلف خود را از همان اول، با اینکه می‌داند ممکن است... متن کامل در لینک زیر: ‌saehat.ir/خلاصه-دروس/معراج-پیامبر/اسما-در-ظاهر @Lotfiiazar
قیمت یاران امام حسین(علیه‌السلام) یک‌شبه یار نشدند. آن‌ها عمری سیر باطنی داشتند و آن‌به‌آن از خود گذشتند تا به ظهر رسیدند؛ تا زهیری شدند که تمام اموالش را گذاشت و رفت، یا وهبی که از تازه‌عروسش چشم پوشید، یا مادری که سر فرزندش را به سپاه دشمن برگرداند! آن‌ها نیز مانند ما اقتضای خیر و شرّ را داشتند. اما آن‌قدر در میادین ، امیال و خواسته‌های خود را فانی کردند تا مصداق کسانی شدند که امام درباره‌شان فرمود: «بهتر از یاران خود ندیدم». این مقام، نتیجۀ سیرِ پی‌درپی آن‌ها بود، نه فقط مشاهدۀ امام. پس راه رسیدن به آن برای ما هم باز است. اما اینکه فکر کنیم در کنار امام بودن کار ساده‌ای است و ما هم اگر در بودیم، حتماً ایشان را یاری می‌کردیم، تصور غلطی است. مگر آسان است در یک روز تمام هستی خود را کنار بگذاریم و از هرچه داریم، بگذریم؟ وقتی پس از سال‌ها تلاش هنوز رذایل را کنار نگذاشته‌ایم و مثلاً آنجا که خشمگین می‌شویم و می‌خواهیم انتقام بگیریم، نمی‌توانیم میل خود را نبینیم و آرام باشیم، چگونه خیال یاری امام را در سر داریم؟! برگرفته از 🌐 Saehat.ir 📱 @Lotfiiazar
زمان حضرت حجت(عجل‌الله‌فرجه) خیلی با زمان امام حسین(علیه‌السلام) فرق دارد. آن روزها مردم به و و ، امتحان می‌شدند. یعنی یا به طمع پول و مقام به سپاه دشمن می‌پیوستند، یا در مقابل زورگویی حاکمان، جان و مالشان را در امان نمی‌دیدند و تسلیم می‌شدند، یا آن‌قدر حقایق دین برایشان وارونه تفسیر می‌شد که فریب می‌خوردند. اما امروز میدان امتحان، متفاوت است. حربۀ دشمن، است و سلاحش قلب‌ها و افکارمان را نشانه گرفته. او می‌خواهد ما همین زندگی دوروزۀ دنیا را کافی بدانیم و درگیر خوشی و ناخوشی‌اش باشیم تا بتواند در غفلت ما، اهداف خویش را پیش برد. برای همین از راه‌های گوناگون تلاش می‌کند قلبمان متوجه عالم معنا نشود و نداشته باشیم. پس اگر می‌خواهیم مقابل این دشمن بایستیم و پیروز این جنگ باشیم، باید خود را مجهز کنیم، آن هم با و . یعنی درست بشناسیم و درست بشناسانیم. برای این منظور نباید به شرکت در مراسم ایام خاص بسنده کنیم. این راه، در مکتب اهل‌بیت(علیهم‌السلام) را می‌طلبد تا به عشقی پایدار و معرفتی مؤثر و پیش‌برنده بیانجامد. برگرفته از ۱۴۰۱/۵/۱۶ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir