eitaa logo
⚜ بزم اندیشه ⚜
1.2هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
108 ویدیو
0 فایل
💠 گزیده‌ای از بیانات سرکار خانم فاطمه میرزایی، در قالب کدهای کوتاه، عکس‌نوشته و نکات برگرفته از دروس 💠 🌐 سایت: hamgaman-institute.ir 📱ارتباط با ادمين: @Admiin_Kanall
مشاهده در ایتا
دانلود
📗 ۶ ما تا رسیدن به ، راننده‌ایم؛ رانندۀ اعتقاداتمان. این اعتقادات باید در میادین ابتلا برای ما کار کنند و کار ما آن است که مراقب ترمز باشیم. پس اگر گفته‌اند سپر است، به همین معنا اشاره دارد. تقوا یعنی خود را در تبعیت نفس و هوی یَله نکن، روی «خود»ت پا بگذار و بدون ترمز حرکت نکن؛ وگرنه یا در چاله می‌افتی، یا به در و دیوار می‌زنی یا به دیگران برخورد می‌کنی! ببینید کوفیان در به چه کسی زدند! حواسمان باشد، اگر ترمز کردن را خوب یاد نگیریم، چه‌بسا به اولیاء‌الله بزنیم و چنان ضربه‌ای بخوریم که دیگر راه نجاتی برایمان نماند. ابتلا و کربلا، صفحۀ ۳۱ ◾️ 〰❁🍃❁🌸❁🍃❁〰 🌐 سایت saehat.ir 📚 کانال معرفی کتاب‌های سرکار خانم لطفی‌آذر: @ProfessorBooks
💕🖌 بی‌شک همهٔ ما در راهيم؛ مسيری بی‌پايان كه تا هميشه ادامه دارد، چون ما وجودی لايتناهی است. تاكنون چقدر به مَرکب اين طی طريق، فكر كرده‌ايد؟ به نظر شما در اين قوس و سير «إليه راجعون» بهترين مَركب كدام است؟ شايد بيخود نيست که بشر هميشه سودای پرواز داشته است! اما آيا پرسه زدن در ابرها با اين جعبه‌های آهنی، تحقق رويای وجودی ماست؟ يا حتی غوطه‌ور شدن در فضا و درنورديدن كهكشان‌ها؟! نبوده كه ما را بال نداده‌اند؛ كه اين پرواز، نه آن صعودی است كه تعالی و وصال روح ماست. می‌توان در همين زمين، سُكنی گزيد و آسمان را پيش گرفت. بال زدن، نه در شأن ماست؛ كه اوج گرفتن، منظور خلقتمان نبوده. انسان را برای خلق كرده‌اند. رو به راهيم اگر هرلحظه پرواز را زندگی كنيم، نه پريدن را. 🌐 Saehat.ir 📱 @Lotfiiazar
❤️🍃 آمدی؛ قدم‌قدم در دلم نشستی. نه! بودی از آغاز؛ ذره‌ذره شیرینی‌ات را به یادم آوردی. شدم مال تو؛ شدی مال من. که تو مال همه‌ای؛ مال . ❤️🍃 تو شروع شکفتنی، سکوی پریدن. نگاهت، دستت، دعایت... همین که هستی، تکیه‌گاهی؛ مایۀ و ایمنی. پشت و پناهی؛ مثل آغوش مادر برای فرزند که هی می‌رود، می‌دود، می‌افتد، برمی‌خیزد؛ تا شیر شود و روی پای خود بایستد و نمی‌ترسد که راه برگشت نداشته باشد؛ می‌داند همیشه او با دستان باز، منتظرش است. ❤️🍃 قوّت قلبم، نور امیدم، صفای سینه‌ام رشته‌های نفَسم به گرمای بودنت بند است و بندبند زندگی‌ام گرم از هوای بندگی‌ات. ❤️🍃 قرارِ لحظه‌هایم، مهربانِ ابدی می‌خواهمت به عمق هستی، به بلندای عمر افتخارم تویی؛ کاش نفَسی مایۀ خرسندی‌ات شوم. آیینۀ مدام اگر نیستم، کاش به قدر عکسی زیبایی‌ات را نشان دهم. نشانی‌ات را تا نمی‌دانم؛ کاش انگشت اشاره‌ام به سوی تو باشد. ❤️🍃 بهترین بابای دنیا شادم از آمدنت و با نامت بندگی می‌کنم: علی، علی، علی (علیه‌السلام) 🌐 Saehat.ir 📱 @Lotfiiazar
اوایل راه که می‌کنیم و دلمان به گرم می‌شود، اهل‌بیت(علیهم‌السلام) ما را می‌پذیرند و آغوش مهرشان را باز می‌کنند‌. قلبمان که به نورشان روشن می‌شود، در فعل هم تأثیر می‌گذارد و در ظاهر نیز مطابق سلیقۀ اماممان رفتار می‌کنیم. اما اینجا نیست. باید هوشیار باشیم و بدانیم دیگر جای نیست. اینجا حتی لغزش‌های کوچک فعلی هم ما را از دور می‌کند؛ زیرا اشتباه و گناه بعد از آگاهی قلب، با اشتباهات سهوی قبل از آن فرق دارد. یعنی اگر امام قبلاً با چشم‌پوشی و بخشش، راه را برایمان باز می‌کرد، الآن عقب‌گردمان را نمی‌پذیرد و انتظار دارد رو به جلو برویم. برگرفته از ۱۴۰۱/۵/۱۵ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir