eitaa logo
کانال حمید کثیری
179.7هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
552 ویدیو
9 فایل
دغدغه خانواده و #تربیت داریم ... موسس استارتاپ TarbiApp ➡️ Tarbiapp.com ⬅️ اینجا #مدرسه_والدین هست، جایی که قراره اول خودمون رو تربیت کنیم ✋ راه ارتباطی (اگر نرسیدم پاسخ بدم، عذر میخوام) @hamid_kasiri
مشاهده در ایتا
دانلود
✍ دکتر تبریزی، یکی از بزرگوارانی هستند که سال‌ها وقت گذاشتند، بررسی کردند و چندین جلد کتاب ارزشمند در مورد درمان اختلالات دیکته، ریاضی، خواندن و ... نوشتند. ما از این کتاب‌ها برای بچه‌های اول، دوم و سوم دبستان استفاده می‌کنیم. مثلاً یکی از تمرینات کتاب درمان اختلالات دیکته همون طور که دیشب گفتم اینه که سینه‌خیز برن. یعنی عین مار روی زمین بِخزن، البته مراقب باشید شما رو نیش نزنن! 😂😂 چرا؟! چون بررسی کردن و دیدن بین اختلال دیکته و سینه‌خیز نرفتن بچه‌ها در زیر یک سال ارتباط مستقیم برقرار هست. لابد دیدید دیگه بعضی از بچه‌ها سیر کامل سینه‌خیز، چهار دست و پا و بعد راه رفتن رو ندارن و یه دفعه راه می‌افتن. خُب حالا چی می‌خوام بگم؟! ما خیلی از این تمرینات رو برای بچه‌ها تا قبل از اینکه مدرسه برن توی قالب بازی‌های مختلف انجام میدیم و مشکلات احتمالی آینده رو برطرف می‌کنیم. حالا اینا چه ربطی به هم دارن؟! امشب می‌خوام همه و خودم رو به این توصیه کنم که تا می‌تونید حواس بچه‌ها رو در زیر شش سال تقویت کنید. 😁 یعنی چی؟! یعنی از طریق بازی هفت حس اصلی! 😳 بچه‌ها رو تقویت کنید! حالا دو تا سوال: 1️⃣ آقا مگه پنج تا حس نداشتیم؟! مگه بینایی، شنوایی، چشایی، لامسه و بویایی نبودن؟! پس اون دو تا چی هستن؟! خب اینو امشب جوابش رو نمی‌دم و شما رو به خدا می‌سپرم تا شب‌های بعدی که براش بنویسم یا کلیپ بسازم! 😬 2️⃣ تقویت حواس از طریق بازی یعنی چی؟! ببینید یکی از مشکلات ما اینه که حواس بچه‌ها به صورت یکپارچه و متعادل رشد نمی‌کنه! یعنی بچه‌های بیش از اندازه در معرض محرک‌های بینایی و شنوایی هستند و بسیار کمتر از اندازه! 😄 محرک چشایی، بویایی و لامسه دریافت می‌کنن. برای جبرانش باید چی کار کنیم؟ بازی‌های توی طبیعت از جمله خاک‌بازی، بازی با انواع چوب، برگ، سنگ، حیوانات و حتی خوابیدن تو انبار کاه و ... کمک بسیار خوبی برای شد متعادل بچه‌ها هستند. می‌دونم هنگ کردید ولی با اجازه‌تون بنده تجربه‌اش رو دارم! 😁 حالا اگه نشد بریم طبیعت چی؟! اول اینکه پارک محل رو دریابید، اونم کلی غنیمته و ثانیاً توی خونه مثلاً با انواع پارچه‌ها، زبری‌ها و نرمی‌ها بازی کنید تا بچه‌ها اون ها رو تجربه کنن یا مثلاً از هر فرصتی برای دست‌ورزی استفاده کنید و یا ... باقی مطلب باشه برای بعداً فقط بدونید که بچه باید مدام با همه چیز بازی کنه و کیف کنه و قاعدتاً تو یه همچین فضایی آلوده شدن لباس و دست و پا طبیعی هستش. شما حرص نخورید بگذارید بچه بازی کنه و حسابی رشد کنه ... ⭕ در ایتا، تلگرام و اینستاگرام 👇👇 @hamidkasiri_ir
تا حالا چیزی در مورد اختلال یکپارچگی حسی شنیدید؟! اختلال یکپارچگی حسی یکی از انواع اختلالات توی کودکان هست که عمرش به بیست سال نمیرسه یعنی کلاً ده، پانزده ساله که کشف شده! اختلال یکپارچگی حسی در سالیان اخیر بسیار فراگیر شده. ما وقتی از هشتاد تا دانش‌آموز سال اول دبستان تست گرفتیم، متأسفانه فقط دو تا از اون‌ها مبتلا به این اختلال نبودند، و بدتر اینکه از این جمع فقط چهار نفر مهارت‌های پایه حرکتی‌شون تکمیل شده و متناسب با سن‌شون بود! اما این اختلال چی هست؟! ببینید ما هفت تا حس اصلی داریم که پنج تا رو همه بلدیم و ظاهراً نیازی به تعریف‌شون نیست: ۱. بینایی ۲. شنوایی ۳. لامسه ۴. بویایی ۵. چشایی دو تای دیگه چی هستند؟! 6️⃣ حس دهلیزی یا حس تعادل. ظاهراً افرادی رو دیده باشید که مثلاً نمی‌تونن لبه‌ی جوب راه برن یا ترس از ارتفاع دارن یا دو دور، دور خودشون می‌چرخن سریع سرشون گیج میره یا ... این‌ها حس دهلیزی‌شون مشکل داره. 7️⃣ حس عمقی یا همون حسی که موقعیت اندام بدن رو داره تشخیص میده. حتماً تا حالا افرادی رو دیدید که پای دیگران رو لگد میکنن و رد میشن ولی خودشون نمی‌فهمن! یا افرادی که هی می‌خورن به در و دیوار یا بچه‌هایی که خیلی بچه‌های دیگه رو میزنن یا ... این‌ها بخش بزرگی از مشکل‌شون توی عدم تقویت حس عمقی هست. (موارد شش و هفت با بازی‌های حرکتی تقویت میشن) حالا اختلال یکپارچگی حسی این وسط یعنی چی؟! ببینید همین‌طور که از اسمش مشخصه یعنی یکپارچه رشد نکردن حواس گوناگون! یعنی یکی رشد زیادی داره و اصطلاحاً وَرَم می‌کنه ولی اون یکی کم یا ناقص رشد کرده! مثلاً من خودم حس بویاییم تعطیله! سر همینم وقتی همسرم غذا رو به من می‌سپره که مراقب باش نسوزه، قطعاً با سوخته‌اش روبرو میشه 😂😂 و یا تو نزدیکان فراوون داریم کسانی که کلاً چشایی‌شون تعطیله، مثلاً غذاشون پر از فلفل یا سیر هست ولی خودشون اصلاً نمی‌فهمن! این یکی از ریشه‌هاش به زیر شش، هفت سال برمی‌گرده که این حس به خوبی تقویت نشده! همون‌طور که توی مطلب قبلی گفتم امروز حس بینایی و شنوایی بیش از حد و باقی حواس کمتر از حد نیاز دارن درگیر میشن و این آسیب‌زاست. یه مثال بزنم و این مطلبم تموم! شما توی خونتون چند نوع غذا درست می‌کنید؟! تا حالا شده بشینید یه لیست از دویست تا غذایی که شنیدید بنویسید و در طول سال اون‌ها رو درست کنید؟ یا مثلاً هر روز نون پنیر یا نهایتاً اگه مایه‌دا باشید کره، عسل نخورید؟ 😉 این عدم تنوع غذایی حداقل باعث میشه حس چشایی، بویایی و لامسه‌ی ما خوب تقویت نشه! لامسه رو هم گفتم که تو مطلب بعدی حسابی در مورد غذابازی بنویسم تا همه کیف کنیم 😁 پ.ن: وقتی سوال پرسیدم ظاهراً برخی از دوستان سریع توی اینترنت سرچ کرده بودن و به هشت تا رسیده بودن اما حس‌های پیکری ما که به چهار طبقه اصلی تقسیم میشن خیلی بیشتر از اینها هستند اما اصلی‌ها همین هفت موردن ... در تلگرام، اینستا و ایتا 👇👇 @hamidkasiri_ir
وقتی از تقویت حواس به وسیله بازی صحبت می‌کنیم، دقیقاً چی میگیم؟! امروز میخوام یه مثال کاملاً ملموس بزنم که فکر نکنیم همه چیز تو شهرهای بزرگ و تو کارگاه‌های بازی چند صد هزار تومنی هست! یعنی اگر یاد بگیریم اینطوری نگاه کنیم، قضیه خیلی ساده‌تر از این‌هاست. تا حالا غذابازی کردید یا با غذاها بازی کردید؟! البته که جواب همه مثبته اما می‌خوام یه خورده مثال بزنم، ببینم تا کجا با من میاید. اونی که جوابش به همه این سوالات مثبت باشه یه جایزه ویژه داره 🤩🤩 اما سوال‌ها؛ ۱. تا حالا شده غذا با دست بخورید؟ ۲. تا حالا شده شما با دست به کودکتون غذا بدید و اون به شما غذا بده؟ . ۳. تا حالا شده سر سفره عین گوسفند غذا بخورید و بع‌بع کنید؟ (یعنی قشنگ خم شید و عین گوسفند سبزی، کاهو و غذا بخورید) ۴. تا حالا شده با بچه یا بچه‌هاتون ماست بخورید و تمام سر و صورت‌تون ماستی بشه؟ ۵. تا حالا شده مثلاً یه ظرف از میوه‌های مختلف رو خورد کنید تو سینی، بعد بشینید با بچه عین یه آبمیوه‌گیری با دستِ خالی آبشون رو بگیرید و قاطی کنید، 😋 بعد بکوبید تو سر و صورت همدیگه و بخورید؟ ۶. تا حالا شده کف حمام میوه‌های مونده رو خورد کنید و بریزید زمین، بعد با بچه روی میوه‌ها راه برید و غلت بزنید؟ فکر کن با انار این کار رو بکنی چه کیفی میده. ۷. تا حالا شده با بچه بشینید مایع کیک، کتلت، کوکو و ... رو دو نفری وَرز بدید و بعد همون رو باهاش غذا درست کنید و بخورید؟ ۸. تا حالا شده آش، سوپ و آبگوشت رو با دست بخورید؟ ۹. تا حالا با مربا روی صورت و تن و بدن هم نقاشی بکشید؟ خُب، اگه کسی تا اینجا اومده باشه بهش تبریک میگم، ولی این آخری رو فکر نکنم بتونه باهام بیاد 👇👇 ۱۰. تا حالا شده پاهای خودتون و بچه‌تون رو بشورید و بعد با پاهاتون غذا بخورید؟ (بله پاها، خود پاها نه با قاشق و این حرفا 😋) این کارها حداقلش مشکل بدغذایی بچه‌ها رو حل میکنه، حواس مختلف‌شون از جمله بویایی، لامسه، بینایی و چشایی رو تقویت میکنه، فرآیند زندگی روزانه رو براشون و براتون لذت‌بخش می‌کنه، هر روز تجربیات جدید برای بچه‌ها داره، شوق به زندگی کردن رو بهمون برمی‌گردونه و ... @hamidkasiri_ir
شما به چی می‌گید کثافت‌کاری؟! مثلاً اینکه بچه بشینه ماست بخوره، سر و صورتش ماستی بشه، بریزه روی لباسش و سفره. لابد کثافت‌کاری کرده دیگه؟! یا مثلاً فرض کنید خونه‌تون مهمون داشتید و اون‌ها الآن دیگه رفتند. خُب، مهمونا کلی میوه خوردن و شما پوست میوه‌ها رو جمع کردید و ریختید توی یه ظرف بزرگ‌تر. بعدش رفتید لباس‌تون رو عوض کنید و وقتی برمی‌گردید با این صحنه مواجه میشید که پسر چهار ساله‌تون سر پوست میوه‌هاست و داره باهاشون بازی می‌کنه. 😱 اینجا احتمالاً جیغ‌تون میره آسمون که بچه پاشو، اینقدر کثافت‌کاری نکن!! 👈 یه سوال: کثافت چیه؟! و به چی میگیم کثیف؟! کثافت به چیزی گفته میشه که همراه خودش میکروب، ویروس و انواع بیماری‌ها رو داره! همه‌ی موارد بالا در بدبینانه‌ترین حالت آلودگی هستند. آلودگی هم با آب شسته و پالوده میشه! (می‌دونم یه خورده پیچیده شد 😁) ببینید ما وقتی حمام هم میریم خودمون رو با صابون و شامپو آلوده می‌کنیم و بعد بدن‌مون رو می‌شوریم. تمام انواع همین‌طور هستند و در واقع ضرری برای بدن ندارند و اگر بدونید که چه رشدی برای کودک ایجاد می‌کنه مطمئناً همه با جون و دل از بازی کردن بچه‌ها با غذا و پوست میوه‌ها خوشحال می‌شید! (این رو بگذارید وقتی اثرات دست‌ورزی رو‌ روی رشد ذهنی، روانی و شناختی کودکان گفتم حتماً متوجه می‌شید. اگه یادم رفت بگید که بگم 😂😂) اما یه نکته؛ این مورد محل اعتراض خیلی از افراد تو کامنت‌های پست قبلی بود 👇👇 ❓حد و مرز این کارها کجاست؟! و تا چه زمانی هست، یعنی تا چند سالگی؟! ✅ پاسخ: سن نداره یعنی تا صد و بیست سال جواب میده!! پس چی جوری مشکل رو حل کنیم؟! ببینید بچه‌ها باید یاد بگیرند که این کارها رو کجا می‌تونن انجام بدن و کجا نمی‌تونن! عین فحش دادن هست که بخوایم یا نخوایم بچه‌ها یاد می‌گیرند اما باید یاد بگیرند نمی‌تونن ازش هر جایی استفاده کنن. خُب، قبول. برای بچه‌ای که قبول نمی‌کنه چی کار کنیم؟ این کارها 👇 ۱. حتماً قبل از شروع بازی قانون‌ها رو گوشزد کنید. ۲. به سن بچه‌ها توجه کنید و متناسب با سن‌شون محدودیت بگذارید. ۳. حتماً جایی که بچه‌ها بازی می‌کنن یه چیزی زیرشون بندازید که کارتون چند برابر نشه. لباس‌شون رو هم می‌تونید عوض کنید. ۴. اگر چیزی رو از کودک می‌خوایم بگیریم حتماً باید جایگزین داشته باشیم. نه که اینو بگیریم و چیزی ندیم. ۵. مهم‌تر از همه، با حال بد این کارها رو نکنیم بهتره. کیف کنید و انجام بدید، اگر نمی‌تونید کم‌کم تمرین کنید @hamidkasiri_ir
❓بیاید یه بار دیگه ببینیم چرا بچه‌ها این‌قدر تحرک رو دوست دارن؟ اینا که خودشون مدام تحرک دارن دیگه چه نیازی به بازی‌های حرکتی هست؟! حتماً دیدید بچه‌ها از بدو تولد به حرکت و تحرک کشش دارن. به همین دلیل ما معمولاً برای بچه‌هایی که تحرک بیش از اندازه دارن خیلی نگران نمی‌شیم اما برای برعکسش چرا! 😳 بچه‌ها دقیقاً به همون اندازه که حرکت رو دوست دارن، انگیزه وحشتناکی دارن که به با بقیه آدم‌ها باشن! اکثرا مامان‌ها از اینکه بچه‌شون یه دقیقه ولشون نمی‌کنه می‌نالن! خب براش هم‌بازی بیارید تا شما رو ول کنه! 😁 حالا این وسط زندگی‌های ظاهراً مدرنِ امروزی اومده چی کار کرده؟ هم حرکت رو به وسیله تلویزیون، تبلت، خونه‌های کوچولو و ... از بچه‌ها گرفته و هم ارتباط با بقیه افراد رو محدود کرده! 😟 کافیه یک روز از زندگی بچه‌های روستا رو با زندگی بچه‌های شهری مقایسه کنیم. ✅ توی روستا تحرک حداکثره چون فضای باز زیادی وجود داره. محیط فوق‌العاده غنی هست و آماده تجربه کردن. تجربه کار با انواع ابزار، دست‌ورزی با طبیعت، وَر رفتن با حیوونای مختلف، بازی با بقیه بچه‌های روستا و ... در حالی که بچه‌های شهری ظاهراً از این‌ها محروم هستن! دیدید دیگه، اگه یه باغچه دو در سه گیرشون بیاد، تا دو ساعت مشغولن! . خُب، چاره چیه؟! ببینید بچه‌های خردسال ذاتاً به دنبال رشد انواع «توانایی‌های جسمی‌شون» هستن که اگه الآن درست نشه در سال‌های بعد به این راحتی درست نمیشه! در واقع رفع و اصلاحِ خیلی «تأخیرهای یادگیری» مربوط به حرکت از اصلاح بقیه انواع یادگیری سخت‌تر هست. 😳 لابد دیدید بعضی از آدم‌ها بد راه میرن، مثلاً پاهاشون ر‌و به تو یا به بیرون می‌گذارن. اینا هر چی سن‌شون بالاتر بره اصلاح راه رفتن‌شون سخت‌تر میشه در حالی که توی خردسالی با بازی‌های ساده میشد راه رفتن‌شون رو اصلاح کرد. جالبه بدونید که تحرک و جنب‌وجوش به تنهایی روی خیلی از چیزهای دیگه در مورد رشدِ کودکان تأثیر می‌گذاره، مثلاً روی شناخت از خودشون، روی احساس خودارزشی اون‌ها و ... حالا این وبیناری که وعده داده بودم که در مورد بازی‌های ادراکی - حرکتی هست، دقیقاً برای پر کردن این خلأ طراحی شده. توی اون یاد می‌گیریم که بخش بزرگی از این نیازها رو خودمون می‌تونیم برآورده کنیم. @hamidkasiri_ir
توی صفحه‌ی صدوچهل‌ونهِ کتاب «کودک، خانواده، انسان» از قول یه مادر نوشته که مهم‌ترین کار دنیا به عهده‌ی من هست. منِ مادر که کارم تربیت اِنسانه. واقعیتش با هر نوع نگرشی به مسئله نگاه کنیم هم مهم‌ترین کار دنیا تربیت آدمیزاده و هم کسی که بیش‌ترین نقش رو توی این مسیر داره مادر هست من توی این مطلب اصلاً قصد ندارم بگم مادر خوب چه جور مادریه اما می‌خوام در مورد این صحبت کنم که یه بچه‌ی خوب چه جور بچه‌ای هست. شاید از این طریق بتونیم به این برسیم که یه مامان خوب باید چه کارهایی رو انجام بده. نمی‌خوام هم بحث رو فلسفی کنم چون هم این کاره نیستم 😅😅 و هم تهش چیزی در نمیاد اما بعد؛ من یکی دو ساله با یه جوونی آشنا شدم که تا همین امروز شبیهش رو ندیدم. ایشون الآن حدود بیست و دو سالشه و خیلی ذهن من رو درگیر کرده. یه چند تا از ویژگی‌هاش رو با هم بخونیم 👇👇 ۱. این بچه از دوازده سالگی از والدینش پول نگرفته و خودش درآمد داشته (مگه میشه؟! 🤗) ۲. این بچه در طول دوران تحصیلش همیشه شاگرد اول بوده ۳. اخیراً لیسانسش رو هم گرفت و داره برای ارشد اقدام می‌کنه ۴. از درآمد خودش هم موتور داره، هم ماشین (جفتش هم از میان‌رده به بالا) ۵. کاملاً شرایط مالی، روانی و ذهنیِ اداره‌ی یک زندگی مشترک رو داره ۶. به شدت فردی هست که میشه روش حساب کرد. یعنی مثلاً با خیال راحت میشه یه کارگاه تجاری با بیست تا کارگر رو بهش سپرد ۷. به شدت پرمطالعه است. دست به قلم داره و تحلیل‌های قوی و خوبی توی حوزه‌های مختلف می‌نویسه ۸. ارتباطات اجتماعی بسیار قوی‌ای داره و در عین حال اصلاً اهل وقت تلف کردن نیست ۹. یه ورزشکاره و به شدت هم ورزشکارِ خوبی هست ۱۰. بسیار انسان محکمی هست و اصلاً شرایط اجتماعی و اقتصادی اون رو به هم نمی‌ریزه ۱۱. به شدت اعتقادات قوی‌ای داره. برای رسیدن به عقیده‌اش وقت گذاشته و واقعاً به چیزهایی که رسیده عامل هست و .... شاید برای خیلیا یه همچین بچه‌ای، توهم یا خیال‌بافی باشه اما باورتون میشه که تمام بچه‌های این سرزمین می‌تونن و باید شبیه این جوون باشن؟! پس چرا جوونای ما اینجوری نمیشن؟! من فعلاً کاری با بالاتر از هفت سالِ این بچه ندارم اما فکر می‌کنید توی زیر هفت سالِ اون، پدر و مادرش چه کارایی کردن که این بچه بهترین گذر از مرحله هفت سال اول رو داشته؟! @hamidkasiri_ir
خُب بریم پیِ ادامه‌ی بحثِ بهترین مامان! 😉 من دو، سه روز جایی بودم، اینترنت نداشتم فکر نکنید یادم رفته! اگه یادتون باشه، تو پست قبلی - یعنی پست بهترین مامان، بهترین جوون - خصوصیات یه جَوونی رو شمردم و گفتم که این برای تمام بچه‌ها شدنی هست و اصلاً دور از دسترس نیست. به شرطی که ما و نظام آموزشی عزیزمون 🙃 دست به دست هم ندیم تا به زور بچه رو تبدیل به یه چیزی بکنیم که شاید ده درصدِ اونی بشه که توقع داشتیم. اکثر والدین در این موضوع خیلی مستعد هستند که ماهیت کودک رو به اون چیزی تغییر بدن که فکر می‌کنن درسته و نکته جالب توجه اینه که اکثراً یا فکر می‌کنیم که بچه‌مون باید بشه شبیه به خودمون یا شبیه به آرزوهامون! 🙄🙄 یعنی یه جوری من‌محوریِ خاصی توی تربیت‌مون دیده میشه. چه بسیار مادرانی که به من مراجعه کردن و گلایه‌شون این بوده که چرا بچه چهارساله‌شون گوش به حرف نمیده و نمی‌گذاره مدل موهاشو اونجوری که مامانش دوست داره، ببنده! یا چقدر پدرانی که هنوزم نمی‌تونن هضم کنن نوجوان‌شون رمان و ادبیات بخونه، بلکه به جاش باید بشینه سر درساش! چی می‌خوام بگم؟! 🤔 ببینید قرار نیست بچه‌ی ما اونی بشه که ما می‌خوایم! نمیگم برای بچه‌تون آرزو نداشته باشید. حتی نمیگم که برای آرزوهاتون تلاش نکنید! اما خواهش می‌کنم اگر کودک‌تون مسیر دیگه‌ای غیر از خواست شما رو طی کرد، فکر نکنید دنیا به آخر رسیده! با این حساب یعنی بشینیم بچه هر کاری دوست داشت بکنه؟! جوابش یه نخیر درشت و هیکلیه! 😬😬 پس چی کار کنیم؟! در مورد بالای هفت سال که ما باید یه نظام ارزشی داشته باشیم، طریقه انتقال اون نظام ارزشی رو هم بلد باشیم. ارتباط با نوجوان رو بدونیم، چطور نوجوان قوی و مستقلی درست کنیم و ... الآن نمی‌خوام صحبت کنم. الآن می‌خوام بگم توی زیر هفت سال چی کار کنیم. زیر هفت سال مهم‌ترین دوره‌ی زندگی هست از این جهت که پایه‌ریزی شخصیت انسان توی این دوره شکل می‌گیره و دقیقاً اینجا همون جایی هست که ما والدین دلسوز شروع می‌کنیم یکی‌یکی موانع رشد رو اعمال کردن!! یعنی با دلسوزی و با دست خودمون نمی‌گذاریم کودک سیر طبیعیش رو طی کنه! یه کسی توی کامنت‌های پست قبلی نوشته بود به نظرم این نوجوونی که داری میگی پدر و مادر نداشته! 😳 من نمی‌خوام بهتون عذاب وجدان بدم ولی ظاهراً این یکی از بهترین جواب‌های پست قبلی بود چون ظاهراً فقط توی این شرایط هست که حداقل میزان دست‌کاری در رشد کودک اتفاق می‌افته! حالا توی پستای بعدی می‌خوام موانع رشد در زیر هفت سال رو یکی‌یکی بشمرم. شما می‌تونید حدس بزنید چه چیزهایی هستند؟! @hamidkasiri_ir
امروز با یه دوستی بودم که حدودا بیست و سه، چهار سالشه! وقتی داشتیم با هم توی کوچه راه می‌رفتیم یه دفعه دیدم ترمز کرد، راهش رو کج کرد و خیلی سریع از اون طرف رفت. نگاه کردم دیدم یه سوسک روی زمین هست! سریع پرسیدم از سوسک می‌ترسی؟ گفت آره! 😏😏 ما هم چون کودک درونمون هنوز خیلی فعاله، پریدیم سمت سوسکه که مثلاً برداریمش و بندازیم سمت این دوستمون! 😜 سَرَم رو که آوردم بالا دیدم سر کوچه است! چهار نعل تا اونجا دویده بود 😁😁 بعد از یه خورده صحبت مشخص شد که ایشون و سایر برادر و خواهراش همه از سوسک می‌ترسن! چرا؟! چون والدین‌شون در کودکی اون‌ها رو از سوسک ترسوندن، برای اینکه به حرفشون گوش بدن! چی می‌خوام بگم؟! ببینید وقتی میگیم کودک رو دستکاری نکنید یعنی اینکه اون رو الکی از چیزی نترسونید، به چیزی حساس نکنید، احساس تنفر از چیزی رو براش ایجاد نکنید و .... تا حالا فکر کردید چرا بچه‌های دو، سه ساله گربه که می‌بینن، می‌دَوَن سمتش تا بقلش کنن و خیلی از ما آدم بزرگا در این حالت داریم سکته می‌کنیم؟! واضحه، چون اون کودک درکی از اون موجود نداره و طبق تجربه‌اش خیلی هم از اون خوشش اومده اما ما چون فکر می‌کنیم شاید، شاید، شاید بهش آسیب بزنه یعنی دستش رو یه کوچولو خراش بندازه، بچه رو از گربه می‌ترسونیم! 😤😤 البته شایدم چون خودمون می‌ترسیم، فکر می‌کنیم اونم باید بترسه! حالا بیشترین میزان دستکاری والدین توی کودک در چه موضوعاتی هست؟! میشه در مورد اون‌ها مفصل صحبت کرد و ببینیم که چقدر راحت جلوی تجربه کردن بچه‌ها رو میگیریم! توی پست قبلی در مورد موانع رشد گفتم که به نظرم موانع رشد کودک این شش تایی هستند که نام می‌برم و می‌خوام هر کدوم رو مفصل روشون بحث کنم. اون شش تا چیا هستن؟! ۱. نظافت ۲. نظم ۳. ادب ۴. آموزش ۵. رفاه ۶. فقر مطلق! کلی در مورد این‌ها حرف هست برای گفتن، چون ظاهراً هر کدوم از این‌ها نباشن، کودک رشد نمیکنه، پس چرا میگیم این‌ها مانع رشد هستند؟! 🤔🤔 @hamidkasiri_ir
راستش من می‌خواستم در مورد شش تا مانع رشدی که گفتم مطلب بنویسم اما کامنت‌های پست قبلی بنده رو مُجاب کرد یه ذره بیشتر اینجا بایستم! چون بحث‌مون اینجا زیرساختی هست و اگه حل نشه، ادامه‌ی بحث سر کاریه! چند تا سوال؟! خواهشاً همه رو به خودتون لااقل جواب بدید 🙏 ۱. تا حالا نشده زمین بخوردید؟! چیزی‌تون شده؟! ۲. تا حالا نشده توی پاهاتون شیشه بره؟! الان نمی‌تونید درست راه برید؟! ۳. تا حالا از ارتفاع نیفتادید؟! مثلاً از روی درخت؟! ۴. تا حالا دست‌تون خراش برنداشته؟! مثلاً به گوشه دیوار کشیده باشه؟ ۵. تا حالا نشده که دست‌تون یا پاتون رو یه گربه خراش داده باشه؟! ۶. تا حالا نشده خواب باشید و یه سوسک بیاد از روی تن‌تون رد بشه؟! ۷. تا حالا نشده رفته باشید لب رودخونه بعد یه دفعه پاتون سر بخوره و بیفتید تو آب؟! یا مثلا یه قورباغه از روی پاهاتون رد بشه؟! ۸. تا حالا نشده که داشتید با یه بچه دیگه چوب بازی می‌کردید، بعد یه دفعه چوبش در بره و بخوره توی کمرتون؟! ۹. تا حالا نشده موقعی که خیلی گرسنه‌تون بوده لقمه‌تون از دست‌تون بیفته و نتونید غذاتون رو بخورید؟! ۱۰. تا حالا نشده که با یه بچه دیگه دعواتون شده باشه، یه لگد هم ازش خورده باشید و کسی نبوده باشه ازتون دفاع کنه؟! ۱۱. تا حالا نشده مامان یا باباتون دعواتون کرده باشه و اون موقع ازشون احساس نفرت پیدا کرده باشید؟! الآنم همون حس رو دارید؟! ۱۲. تا حالا نشده می‌خواستید لبه‌ی جوب راه برید بعد پاتون در بره و شاتالاپ بیفتید توی لجن؟! ۱۳. تا حالا نشده برید سر کوچه سبزی بخرید و بعد کل سبزی‌ها رو گم کنید یا از دست‌تون بیفته و خراب بشن؟! ۱۴. تا حالا نشده موقع ظرف شستن، لیوان از دست‌تون بیفته و بشکنه؟! ۱۵. تا حالا نشده کفش نو خریده باشید و اولین روزی که پاتون کردید، نوکش بخوره به یه جا و سوراخ بشه؟! اگه بخوام ادامه بدم تا صبح باید بنویسم! 👈 چرا فکر می‌کنیم بچه‌های ما حق ندارن از این تجربیات داشته باشن؟! 👈 چرا فکر می‌کنیم باید توی پر قو بزرگ بشن و نباید حتی یه بار دست‌شون با تیغ بریده بشه؟! 👈 فکر می‌کنید اگر بخوایم تمام کارهای بچه‌ها درست انجام بشه و هیچ آسیبی بهشون نرسه، پدر و مادر بهتری هستیم؟! ✅ راستی اگر به نظرتون مطلب به درد دیگران هم میخوره، چرا برای اون‌ها نمی‌فرستید؟! ⭕ اگر این بحث جمع شد، میریم سراغ موانع رشد @hamidkasiri_ir
⭕️ تا حالا فکر کردید مادر حضرت موسی (ع) چطور بچه‌اش رو در رود نیل گذاشت؟! شازده کوچولو بعد از انجیل پرفروش‌ترین کتاب تاریخ در قرن بیست هست و بیشتر از بیست تا ترجمه فارسی از اون وجود داره. یکی از مهم‌ترین وجوه داستان اینه که آدم بزرگا یاد بگیرن از دریچه‌ی چشم بچه‌ها دنیا رو نگاه کنن و نه از دریچه‌ی چشم خودشون 🤔 هر چقدر توی این موضوع موفق‌تر عمل کنیم، مسیرمون در ارتباط موثر با کودک هموارتر هست و به رشدشون داریم کمک می‌کنیم. مثلاً با بچه میریم پارک و غریزه‌ی اون با تمام وجود اومده وسط و بچه می‌خواد که کفش‌هاش رو در بیاره و وسط چمن‌ها بدو بدو کنه اما ما چون فکر می‌کنیم ممکنه چیزی توی پاهاش بره نمی‌گذاریم! خُب هم دغدغه‌ی ما درسته و هم نیاز کودک! اینجا باید چی کار کنیم؟ بهترین راه اینه که بین این دو تا جمع به وجود بیاد یعنی هم کودک به نیازش برسه و هم منِ مادر دغدغه‌ی آسیبی که دارم برطرف بشه! مثلاً توی اینجا می‌تونیم یه محدوده رو خوب وارسی کنیم، بعد برای کودک با نخ مشخص کنیم که بین اون‌ها راحت بازی کنه. توی سوال‌هایی که پرسیدم اکثراً حول این محورهایی می‌گشت که آسیب جدی به همراه نداشت. اکثراً آسیب‌های جسمی ساده یا کشمکش‌های روانی و درونی ساده مثل قهر و آشتی‌های کوتاه بودند! خیلی‌ها اومدن و گفتن ما ترسمون از این چیزها نیست، از آسیب‌های جدی‌تر هست! پس چند تا نکته؛ ۱. اگر از این چیزها نمی‌ترسیم پس با فراق بال بگذاریم کودک زمین خوردن، بازی با حیوانات و امثالهم رو تجربه کنه. ۲. باور کنیم اینکه کودک چند دقیقه با خودش خلوت کنه، ناراحت و غمگین باشه، براش بد نیست البته حق نداریم از عمد چنین شرایطی رو برای کودک ایجاد کنیم. ۳. اگر از آسیب جدی می‌ترسیم، مگر این چیزها چقدر تحت کنترل ما هست؟! مگه میشه مثل کِش به شلوار بچه وصل بود و همه جا از اون محافظت کرد؟! اصلاً چند درصد افراد آسیب جدی می‌بینن؟!! 👈 امروزه رسانه، تمام قد جلوی خانواده‌ها ایستاده و کارش ترسوندن ماها شده! از بین هر چند ده هزار کودک، یکی آسیب می‌بینه و ما باقی بچه‌ها رو از حرکت، هیجان، تجربه، لمس و رشد محروم می‌کنیم که مبادا آسیب ببینن! 👈 من که هر وقت به بچه خودم نگاه میکنم می‌بینم من و مامانش تقریباً هیچ نقشی در محافظت از اون نداریم و نداشتیم! ولو اینکه بقیه جور دیگه‌ای فکر بکنن! 👈 راستی تا حالا فکر نکردید که یه کس دیگه‌ای داره از بچه‌تون محافظت میکنه؟! داستان حضرت موسی که مادرش اون رو به آب انداخت رو چند بار تا حالا مادرانه خوندید؟! 👈 اصلاً دعا و توسل چقدر توی تربیت ماها نقش داره؟! ✅ من فکر میکنم ما در عین مراقبت، وظیفه‌مون ایجاد فضای رشد برای کودک هست و این رشد جز با تجربه مستقیم به دست نمیاد! توی سنین پایین آزادی کودک رکن اساسی برای رشدش هست و اگه جلوش رو بگیریم، جلوی رشدش رو گرفتیم. خواهشاً بگذاریم بچه‌هامون با تجربه‌هاشون بزرگ بشن نه با اون چیزی که ما داریم بهشون میگیم چون لزوماً فهم ما درست نبوده! ۲۶۰۰ سال قبل همین حرف رو به نحوی دیگری گفته! سقراط می‌گفت «من کل فلسفه رو مبتنی بر دو اصل می‌دونم. یکی اینکه خودت رو بشناس و دیگری اینکه زندگی نیازموده ارزش زیستن ندارد!» و این یعنی اینکه بگذاریم هر انسانی زندگی رو خودش آزمایش و تجربه کنه و هیچ معلمی هم براش بالاتر از این نخواهد بود. فکرم نکنید اگر بچه خودش تجربه کنه و شکست بخوره این ناراحتی و غم براش بد هست! البته شکست‌های مداوم برای کودک چیز خوبی نیست اما به قول پروفسور جینات رشد کودک من هیچ وقت موهبت غم رو از کودک نمی‌گیرم چون جلوی رشدش رو می‌گیرم! حالا این یعنی چی، در موردش صحبت می‌کنیم .... 🌹ممنون که برای دیگران هم می‌فرستید🌹 ----------- پی‌نوشت ۱. اینجا حرف خیلی زیاد هست ولی به همین مقدار فعلا بسه چون فضای مجازی بیش از این ظرفیت انتقال این پیام رو نداره یا من بلد نیستم تو اینجا بیشتر از این جلو برم. پی‌نوشت ۲. در مورد حدود و ثغورِ آزادی دادن به بچه‌ها بعداً حتماً صحبت می‌کنم اما در کل بدونید آزادی یکی از مهم‌ترین عوامل رشد کودک هست. کودک باید قدرت انتخاب داشته باشه وگرنه انگیزه‌های درونی لازم برای رشد رو از دست میده. @hamidkasiri_ir
خب، همه آماده‌ی یه هفته جوندار هستن و منم نمی‌خوام طول و تفصیل بدم، دو تا موضوع و تمام! (از پست بعدی می‌خوام برم سراغ موانع رشد) 1️⃣ وقتی بزرگ‌ترها مثل مامان‌بزرگ، بابابزرگ و ... دخالت میکنن و نمی‌گذارن کارمون رو بکنیم، چی کار کنیم؟! ◀️ خب تکلیف معلومه، نمیشه با هیچ کسی دعوا کرد و نمیشه به کس گفت برای بچه من دایه مهربان‌تر از مادر شدی! اما رعایت یک سری اصول مسیر رو هموار میکنه، از جمله موارد زیر: الف. هیچ کس به اندازه والدین در تربیت موثر نیستند و نگران این نباشید که شما یه کار می‌کنید و بقیه یه کار دیگه. بچه‌ها نهایتاً از شما متأثر میشن مگر در موارد خاص که بچه دیگران رو بیشتر از والدینش ببینه! ب. وقتی دیگران دخالت میکنن ازشون محترمانه، در خلوت و نه در حضور جمع بخواید که تربیت کودک‌تون رو به شما بسپرن و خواهشاً توی این موضوع باهاتون راه بیان! طبق تجربه راه میان 😉 ج. اگر اون فرد از خانواده همسر هست طبیعتاً باید از همسرتون بخواید این کار رو بکنه اما یادتون باشه به همسرتون فشار نیارید چون در اکثر موارد این موضوعات حاد نیست و روی رفتار کلی کودک اثر نمی‌گذاره! و شاید همسرتون هم خجالتی باشه، نتونه صحبت کنه 😂 د. وقتی کسی به شما بی‌احترامی می‌کنه و چارچوب‌هاتون رو رعایت نمیکنه دلیلی نداره بهش بی‌احترامی کنید اما حداقل می‌تونید با مدیریت بیشتر و در بازه‌های بلندتر ببینیدشون! یعنی نامحسوس کمتر برید اونجا ... ه‍. هر چقدر به والدین‌مون احترام بیشتری بگذاریم ضرر نکردیم و طبیعی هست هم کودک‌مون می‌بینه و یاد می‌گیره و هم امکان اینکه والدین‌مون حرف‌مون رو راحت‌تر بپذیرند بیشتر میشه! و. بسه دیگه! (از نقش آقا معلم بیام بیرون) 😉😉 2️⃣ وقتی به بچه آزادی می‌دیم دیگه ول نمیکنه و هر جا میریم آشوب می‌کنه! اون موقع چی کار کنیم؟! ◀️ از بچه‌ها که هیچ، از آدم بزرگش هم اگر چیزی رو می‌خوایم بگیریم باید جایگزین بهش بدیم! یعنی اینقدر بچه‌ها باید به ما اعتماد کنن که بدونن بعد از هر نه که بهشون میگیم، سه تا آره‌ی خوشمزه در انتظارشون هست و طبیعی هست اگر غیر این باشه کارهاشون رو ول نمی‌کنن! فرض کنید مهمون اومده، بچه می‌خواد با شربت‌ها بازی کنه، شما میگید الآن نه، بگذار مهمون‌ها برن، بعدش کلی بازی می‌کنیم! تنها در صورتی بچه کوتاه میاد که قبلاً امتحان‌تون رو پس داده باشید نه که بچه رو پیچونده باشید 😉 یعنی اگر مطمئن بشه بعد از رفتن مهمونا مثلا میرید تو حموم و دو ساعت با شربتا بازی می‌کنه باهاتون راه میاد وگرنه ... باید جایگزین بدید بَبَم جان، جایگزین! (اگرچه این یکی بی‌ربط بود! 😁) @hamidkasiri_ir