. 🔴 #وحیدنوشت چند روز دیگه روز کارگره، من این روز رو از کودکیم به یاد دارم، چون تقریبا این تنها روزی توی سال بود که پدرم ساعت دو از سر کار تعطیل می‌شد و میومد خونه. هیچ وقت زمان کودکیم رو فراموش نمی‌کنم، هم من و هم خواهر و برادرم از پدرم خجالت می‌کشیدیم و باهاش رودربایستی داشتیم. الآن که دارم بیشتر دقت می‌کنم، مهم‌ترین دلیل این خجالت شاید ندیدن زیاد پدرمون بود. پدر ما مجبور بود هر روز ساعت ۶ صبح، دقیقاً موقعی که ما خواب بودیم از خونه بره بیرون و تا ساعت ۱۰ شب تو شرکت بمونه و کار کنه و وقتی به خونه می‌رسید ساعت یک ربع به یازده بود و ارتباط ما با پدرمون به یک سلام و خسته نباشید ختم می‌شد و اگر خسته نبود، با هم پنج نفری یک چایی می‌خوردیم و می‌خوابیدیم، به همین دلیل شاید اصلاً پدرم فرصت این رو نداشت تا با بچه‌هاش ارتباط بگیره. البته اگر بی‌انصافی نکنم چهار سال آخری که پدرم تو شرکت کار می‌کرد، به دلیل قانونی که تو شرکت‌شون وضع کرده بودن، پدرم ساعت یه ربع به هشت با دو تا روزنامه میومد خونه (شرکتی که پدرم توش کار می‌کرد چاپخانه #افست هست که روزنامه‌های روز رو چاپ می‌کردن) و یک ماه در میون هم شیفت شب وایمیستاد و در اون صورت ما پدرمون رو تو طول روز تو خونه می‌دیدیم، هر چند در خواب! این رو هم یادم هست که تو دوره‌ای حدود سال ۸۸ وقتی که تازه تونستیم خونه جدید بخریم، پدرم بعد این که از سر کار میومد، می‌رفت مسافرکشی می‌کرد تا بتونه خرج زندگی خانواده پنج نفره رو دربیاره. هم اون موقع و هم همین الآن به وجود همچین پدر زحمتکشی افتخار می‌کردم و می‌کنم و یادمه که همیشه به دوستام پُز می‌دادم که اگر پدر من نبود نمی‌تونستید درس بخونید، چون پدر من تو جایی کار می‌کرد که کتاب‌های درسی ابتدایی رو چاپ می‌کردن. روزی که پدرم بازنشست شد، من هم به شرکتش رفتم و تازه معنی کار سخت و زیان‌آوری که به خاطر اون، پدرم رو ۲۰ ساله بازنشست کردن فهمیدم. داخل شرکت اِنقدر سروصدا زیاد بود که نمی‌شد دو نفر راحت با هم حرف بزنن و متاسفانه به دلیل وجود مواد شیمیایی، شرکت مجبور شده بود به دلیل تأثیر بد این مواد، کارکنان اون بخش رو زودتر از موعد بازنشست کنه. راستش من تحمل چند ساعت اونجا موندن رو هم نداشتم و وقتی به این فکر می‌کنم که پدرم بیست سال تمام و خیلی از ساعت‌های عمرش رو اونجا سپری کرده خیلی ناراحت میشم. یادم میاد که هر وقت اخبار می‌گفت که حقوق کارکنان مثلا فلان درصد افزایش پیدا کرده ما می‌نشستیم و حقوق پدرمون رو حساب می‌کردیم! اما امسال که شنیدم حقوق کارگران خیلی کمتر از تورم افزایش پیدا کرده، خیلی ناراحت شدم. یاد میلیون‌‌ها کارگری افتادم که مثل پدر خودم قطعا خانواده‌ای دارن و زندگی براشون به سختی می‌گذره. تازه شرکت پدر من دولتی بود و وضع حقوق و نوع کارشون خیلی بهتر از بقیه کارگرها بود. به شخصه احساس می‌کنم ما که ادعای انقلابی‌گری داریم نتونستیم در این قضایا صدای کارگرها باشیم و جلوی ظلم به اون‌ها رو بگیریم. چند روز دیگه روز کارگره، روز این قشر زحمتکشی که تأثیر به سزایی تو شکل‌گیری انقلاب داشتند، اما متأسفانه این روزها کمترین بهره رو از#سفره_انقلاب دارند. کاشکی بتونیم قدمی برای این قشر زحمتکش جامعه‌مون برداریم. https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4