مدرسه اندیشه ورز رحا برگزار می‌کند: #فصل_تشخص_زن 💢نشست دوم (روایتِ قانونی حجاب) 🔸سلسله نشست‌های مدرسه اندیشه‌ورز رحا 1️⃣ حجاب در حکمرانی دینی با تاکید بر اندیشه و مواضع رهبر انقلاب 👤 حجت الاسلام سعید صلح میرزایی؛ عضو مجلس خبرگان رهبری ⏰ساعت ۱۵ ============================= 2️⃣ سلبریتی و مسأله حجاب و عفاف 👤دکتر مهدیه شادمانی؛ دکتری روابط بین الملل و مدرس دانشگاه ⏰ساعت ۱۵:۳۰ ============================= 3️⃣ زوایای حقوقی مسأله حجاب 👤حجت الاسلام دکتر رضا محمدی کرجی؛ مدیر گروه حقوق و فلسفه احکام مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات ⏰ساعت ۱۶ ============================= 4️⃣ حدود فقهی مداخله در حجاب بانوان 👤حجت الاسلام دکتر حسین بستان؛ مدیر دفتر مطالعات جنسیت و جامعه ⏰ساعت ۱۶:۳۰ ============================= 🎙 دبیر جلسه: سید محمدامین نورانی ⌛️ زمان: سه شنبه 11 اردیبهشت ماه ساعت 15-17 📍 محل برگزاری در بستر اسکای روم ============================= 🔗 لینک ورود به اتاق جلسه ============================= جهت پاسخ به سوالات به لینک زیر مراجعه فرمایید: @adm_schl 🌐 رحا مدیا 👈 عضو شوید👇🏻 وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | آپارات | توییتر 🆔 @rahamedia

⭕️ فایل #صوتی | روایتِ قانونی حجاب 1️⃣ حجاب در حکمرانی دینی با تاکید بر اندیشه و مواضع رهبر انقلاب 👤 حجت الاسلام سعید صلح میرزایی 💢 01:56 حجاب در منظومه فکری امامین انقلاب از باب تکریم مقام انسان 💢 02:54 نگاه توحیدی به مسئله حجاب 💢 07:43 مسئله بی حجابی و بی عفتی جزو مسائل وارد شده در فرهنگ ایران 💢 15:00 حدود و زوایای اجرای طرح نور #سعید_صلح_میرزایی #حجاب #عفاف @hamim1

🔰 امام صادق (علیه‌السّلام) مظهرِ امیدِ ایجادِ حکومتِ علوی بود 🔻 اوضاع و احوال مساعد و نیز زمینه‌هایی که کار امام باقر(علیه‌السّلام) فراهم آورده بود، موجب میشد که امام صادق(علیه‌السّلام) مظهر همان امید صادقی باشد که شیعه سالها انتظار آن را کشیده است... گویا هموست که باید حکومت علوی و نظام توحیدی را بازسازی کند و رستاخیز دوباره‌ی اسلامی را برپا سازد. منبع: کتاب پیشوای صادق @qom_khamenei_ir

مرحوم كلینی، در كافی، و ابن شهر آشوب، در مناقب، روایت كرده اند كه رُفَید غلام یزید بن عمر بن هُبَیره (والی و عامل مروان در عراق) گفت: ابن هبیره بر من غضب كرد و قسم خورد كه مرا بكشد. پس از او گریختم و به امام صادق (ع) پناهنده شدم، و حضرت را از وضع خودم آگاه كردم. امام به من فرمود: بر نزد او و از من به او سلام برسان و بگو جعفر بن محمد (ع) می گوید: من غلامت رفید را پناه دادم، او را آسیبی مرسان. به حضرت عرض كردم: فدایت گردم، او اهل شام است و عقیده پلیدی دارد. حضرت فرمود: همان طور كه دستور دادم، نزدش برو. رفید گوید: من حركت كردم؛ در راه عربی به سویم آمد، و گفت: كجا می روی؟ من چهره تو را چهره مردی كه كشته می شود، می بینم. سپس گفت: دستت را بیرون بیاور؛ چون بیرون آوردم، گفت: دست مردی است كه كشته می شود. و همچنین در مورد پا و تنم اظهار مشابهی كرد. آن گاه گفت: زبانت را بیرون كن؛ چون بیرون آوردم، گفت: برو كه باكی بر تو نیست، زیرا در زبانت پیامی است كه اگر آن را بر كوه های بلند و سركش عرضه بداری، همه منقاد و فرمانبردار تو می گردند. رفید گوید: پس بیامدم تا بر در خانه ابن هبیره رسیدم، اجازه خواستم؛ چون وارد شدم، گفت: خیانتكار با پای خود آمد؛ غلام! زود سفره چرمی و شمشیر را بیاور. و دستور داد تا شانه و سر مرا بستند، و جلاد بالای سرم ایستاد تا گردنم را بزند. گفتم: ای امیر! تو كه با جبر و زور بر من دست نیافتی، بلكه من به پای خود نزد تو آمدم؛ من پیامی دارم كه باید به تو باز گویم، آن گاه خود دانی هر چه خواهی انجام ده. گفت: بگو. گفتم: مجلس را خلوت كن. ابن هیبره به حاضرین دستور داد تا همگی مجلس را ترك كنند؛ چون همه خارج شدند، گفتم: جعفر بن محمد (ع) به تو سلام رسانیده و فرموده: من غلامت رفید را پناه دادم، با خشم خود به او آسیبی مرسان. گفت: تو را به خدا، جعفر بن محمد (ع) به تو چنین فرمود، و به من سلام رسانید؟! من برایش سوگند خوردم، و او سه بار سخنش را تكرار كرد. آن گاه بازوهای مرا باز كرد و گفت: من به این قناعت نمی كنم و از تو خرسند نمی‌گردم مگر اینكه، همان كاری را كه با تو كردم، با من انجام دهی (بازوهای مرا ببندی) گفتم: دستم یاری نمی كند كه دستهای تو را ببندم، و به خود اجازه چنین كاری را نمی‌دهم. گفت: به خدا كه من جز به آن قانع نشوم. پس من هم چنانكه به سرم آورد، به سرش آوردم، و سپس بازش كردم. او انگشتر (مهر) خود را به من داد و گفت: تو اختیارات تام داری، هر چه می‌خواهی انجام ده. و با این پیام بود كه رفید در نزد ابن هیبره بزرگ گشت. الکافی،  ج۱، ص۴۷۳  اَلْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ رُفَيْدٍ مَوْلَى يَزِيدَ بْنِ عَمْرِو بْنِ هُبَيْرَةَ قَالَ: سَخِطَ عَلَيَّ اِبْنُ هُبَيْرَةَ وَ حَلَفَ عَلَيَّ لَيَقْتُلُنِي فَهَرَبْتُ مِنْهُ وَ عُذْتُ بِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَأَعْلَمْتُهُ خَبَرِي فَقَالَ لِيَ اِنْصَرِفْ وَ أَقْرِئْهُ مِنِّي اَلسَّلاَمَ وَ قُلْ لَهُ إِنِّي قَدْ آجَرْتُ عَلَيْكَ مَوْلاَكَ رُفَيْداً فَلاَ تَهِجْهُ بِسُوءٍ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ شَامِيٌّ خَبِيثُ اَلرَّأْيِ فَقَالَ اِذْهَبْ إِلَيْهِ كَمَا أَقُولُ لَكَ فَأَقْبَلْتُ فَلَمَّا كُنْتُ فِي بَعْضِ اَلْبَوَادِي اِسْتَقْبَلَنِي أَعْرَابِيٌّ فَقَالَ أَيْنَ تَذْهَبُ إِنِّي أَرَى وَجْهَ مَقْتُولٍ ثُمَّ قَالَ لِي أَخْرِجْ يَدَكَ فَفَعَلْتُ فَقَالَ يَدُ مَقْتُولٍ ثُمَّ قَالَ لِي أَبْرِزْ رِجْلَكَ فَأَبْرَزْتُ رِجْلِي فَقَالَ رِجْلُ مَقْتُولٍ ثُمَّ قَالَ لِي أَبْرِزْ جَسَدَكَ فَفَعَلْتُ فَقَالَ جَسَدُ مَقْتُولٍ ثُمَّ قَالَ لِي أَخْرِجْ لِسَانَكَ فَفَعَلْتُ فَقَالَ لِيَ اِمْضِ فَلاَ بَأْسَ عَلَيْكَ فَإِنَّ فِي لِسَانِكَ رِسَالَةً لَوْ أَتَيْتَ بِهَا اَلْجِبَالَ اَلرَّوَاسِيَ لاَنْقَادَتْ لَكَ قَالَ فَجِئْتُ حَتَّى وَقَفْتُ عَلَى بَابِ اِبْنِ هُبَيْرَةَ فَاسْتَأْذَنْتُ فَلَمَّا دَخَلْتُ عَلَيْهِ قَالَ أَتَتْكَ بِحَائِنٍ رِجْلاَهُ يَا غُلاَمُ اَلنَّطْعَ وَ اَلسَّيْفَ ثُمَّ أَمَرَ بِي فَكُتِّفْتُ وَ شُدَّ رَأْسِي وَ قَامَ عَلَيَّ اَلسَّيَّافُ لِيَضْرِبَ عُنُقِي فَقُلْتُ أَيُّهَا اَلْأَمِيرُ لَمْ تَظْفَرْ بِي عَنْوَةً وَ إِنَّمَا جِئْتُكَ مِنْ ذَاتِ نَفْسِي وَ هَاهُنَا أَمْرٌ أَذْكُرُهُ لَكَ ثُمَّ أَنْتَ وَ شَأْنَكَ فَقَالَ قُلْ فَقُلْتُ أَخْلِنِي فَأَمَرَ مَنْ حَضَرَ فَخَرَجُوا فَقُلْتُ لَهُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ يُقْرِئُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ لَكَ قَدْ آجَرْتُ عَلَيْكَ مَوْلاَكَ رُفَيْداً فَلاَ تَهِجْهُ بِسُوءٍ فَقَالَ وَ اَللَّهِ لَقَدْ قَالَ لَكَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ هَذِهِ اَلْمَقَالَةَ وَ أَقْرَأَنِي اَلسَّلاَمَ فَحَلَفْتُ لَهُ فَرَدَّهَا عَلَيَّ ثَلاَثاً ثُمَّ حَلَّ

أَكْتَافِي ثُمَّ قَالَ لاَ يُقْنِعُنِي مِنْكَ حَتَّى تَفْعَلَ بِي مَا فَعَلْتُ بِكَ قُلْتُ مَا تَنْطَلِقُ يَدِي بِذَاكَ وَ لاَ تَطِيبُ بِهِ نَفْسِي فَقَالَ وَ اَللَّهِ مَا يُقْنِعُنِي إِلاَّ ذَاكَ فَفَعَلْتُ بِهِ كَمَا فَعَلَ بِي وَ أَطْلَقْتُهُ فَنَاوَلَنِي خَاتَمَهُ وَ قَالَ أُمُورِي فِي يَدِكَ فَدَبِّرْ فِيهَا مَا شِئْتَ .

حَدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَمَّارِ بْنِ أَبِی الْأَحْوَصِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ عِنْدَنَا أَقْوَاماً یَقُولُونَ بِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع وَ یُفَضِّلُونَهُ عَلَى النَّاسِ کُلِّهِمْ وَ لَیْسَ یَصِفُونَ مَا نَصِفُ مِنْ فَضْلِکُمْ أَ نَتَوَلَّاهُمْ فَقَالَ لِی نَعَمْ فِی الْجُمْلَةِ أَ لَیْسَ عِنْدَ اللَّهِ مَا لَمْ یَکُنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ وَ لِرَسُولِ اللَّهُ عِنْدَ اللَّهِ مَا لَیْسَ لَنَا وَ عِنْدَنَا مَا لَیْسَ عِنْدَکُمْ وَ عِنْدَکُمْ مَا لَیْسَ عِنْدَ غَیْرِکُمْ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى وَضَعَ الْإِسْلَامَ عَلَى سَبْعَةِ أَسْهُمٍ عَلَى الصَّبْرِ وَ الصِّدْقِ وَ الْیَقِینِ وَ الرِّضَا وَ الْوَفَاءِ وَ الْعِلْمِ وَ الْحِلْمِ ثُمَّ قَسَمَ ذَلِکَ بَیْنَ النَّاسِ فَمَنْ جَعَلَ فِیهِ هَذِهِ السَّبْعَةَ الْأَسْهُمِ فَهُوَ کَامِلُ الْإِیمَانِ مُحْتَمِلٌ ثُمَّ قَسَمَ لِبَعْضِ النَّاسِ السَّهْمَ وَ لِبَعْضٍ السَّهْمَیْنِ وَ لِبَعْضٍ الثَّلَاثَةَ الْأَسْهُمِ وَ لِبَعْضٍ الْأَرْبَعَةَ الْأَسْهُمِ وَ لِبَعْضٍ الْخَمْسَةَ الْأَسْهُمِ وَ لِبَعْضٍ السِّتَّةَ الْأَسْهُمِ وَ لِبَعْضٍ السَّبْعَةَ الْأَسْهُمِ فَلَا تَحْمِلُوا عَلَى صَاحِبِ السَّهْمِ سَهْمَیْنِ وَ لَا عَلَى صَاحِبِ السَّهْمَیْنِ ثَلَاثَةَ أَسْهُمٍ وَ لَا عَلَى صَاحِبِ الثَّلَاثَةِ أَرْبَعَةَ أَسْهُمٍ وَ لَا عَلَى صَاحِبِ الْأَرْبَعَةِ خَمْسَةَ أَسْهُمٍ وَ لَا عَلَى صَاحِبِ الْخَمْسَةِ سِتَّةَ أَسْهُمٍ وَ لَا عَلَى صَاحِبِ السِّتَّةِ سَبْعَةَ أَسْهُمٍ فَتُثَقِّلُوهُمْ وَ تُنَفِّرُوهُمْ وَ لَکِنْ تَرَفَّقُوا بِهِمْ وَ سَهِّلُوا لَهُمُ الْمَدْخَلَ وَ سَأَضْرِبُ لَکَ مَثَلًا تَعْتَبِرُ بِهِ إِنَّهُ کَانَ رَجُلٌ مُسْلِمٌ وَ کَانَ لَهُ جَارٌ کَافِرٌ وَ کَانَ الْکَافِرُ یُرَافِقُ الْمُؤْمِنَ فَأَحَبَّ الْمُؤْمِنُ لِلْکَافِرِ الْإِسْلَامَ وَ لَمْ یَزَلْ یُزَیِّنُ الْإِسْلَامَ وَ یُحَبِّبُهُ إِلَى الْکَافِرِ حَتَّى أَسْلَمَ فَغَدَا عَلَیْهِ الْمُؤْمِنُ فَاسْتَخْرَجَهُ مِنْ مَنْزِلِهِ فَذَهَبَ بِهِ إِلَى الْمَسْجِدِ لِیُصَلِّیَ مَعَهُ الْفَجْرَ فِی جَمَاعَةٍ فَلَمَّا صَلَّى قَالَ لَهُ لَوْ قَعَدْنَا نَذْکُرُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ فَقَعَدَ مَعَهُ فَقَالَ لَهُ لَوْ تَعَلَّمْتَ الْقُرْآنَ إِلَى أَنْ تَزُولَ الشَّمْسُ وَ صُمْتَ الْیَوْمَ کَانَ أَفْضَلَ فَقَعَدَ مَعَهُ وَ صَامَ حَتَّى صَلَّى الظُّهْرَ وَ الْعَصْرَ فَقَالَ لَوْ صَبَرْتَ حَتَّى تُصَلِّیَ الْمَغْرِبَ وَ الْعِشَاءَ الْآخِرَةَ کَانَ أَفْضَلَ فَقَعَدَ مَعَهُ حَتَّى صَلَّى الْمَغْرِبَ وَ الْعِشَاءَ الْآخِرَةَ ثُمَّ نَهَضَا وَ قَدْ بَلَغَ مَجْهُودَهُ وَ حَمَلَ عَلَیْهِ مَا لَا یُطِیقُ فَلَمَّا کَانَ مِنَ الْغَدِ غَدَا عَلَیْهِ وَ هُوَ یُرِیدُ بِهِ مِثْلَ مَا صَنَعَ بِالْأَمْسِ فَدَقَّ عَلَیْهِ بَابَهُ ثُمَّ قَالَ لَهُ اخْرُجْ حَتَّى نَذْهَبَ إِلَى الْمَسْجِدِ فَأَجَابَهُ أَنِ انْصَرِفْ عَنِّی فَإِنَّ هَذَا دِینٌ شَدِیدٌ لَا أُطِیقُهُ فَلَا تَخْرَقُوا بِهِمْ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ إِمَارَةَ بَنِی أُمَیَّةَ کَانَتْ‌ بِالسَّیْفِ وَ الْعَسْفِ وَ الْجَوْرِ وَ أَنَّ إِمَارَتَنَا بِالرِّفْقِ وَ التَّأَلُّفِ وَ الْوَقَارِ وَ التَّقِیَّةِ وَ حُسْنِ الْخُلْطَةِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ فَرَغِّبُوا النَّاسَ فِی دِینِکُمْ وَ فِیمَا أَنْتُمْ فیه. الخصال ج‌2 ص354 

عمار بن ابى الاحوص مى‌گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: در میان ما گروه‌هایى هستند که قائل به امیر المؤمنین (ع) هستند و او را به همه مردم مقدم مى‌دارند ولى آنچنان که ما فضیلت شما را توصیف مى‌کنیم آنها نمى‌کنند، آیا آنها را دوست بداریم؟ فرمود: اجمالا آرى. آیا چنان نیست که نزد خداوند چیزى هست که نزد پیامبر خدا (ص) نبود و نزد خدا پیامبر خدا (ص) چیزى داشت که ما نداریم و نزد ما چیزى هست که نزد شما نیست و نزد شما چیزى هست که نزد غیر شما نیست؟ همانا خداوند، اسلام را بر هفت بخش قرار داده: صبر و راستگویى و یقین و راضى بودن و وفا و علم و حلم، سپس آنها را میان مردم تقسیم کرده، کسى که همه این هفت بخش را دارد او داراى ایمان کامل است و تحمل دارد، و سپس خداوند تقسیم کرد و به برخى از مردم یک سهم و به برخى دو سهم و به برخى سه سهم و به برخى چهار سهم و به برخى پنج سهم و به برخى شش سهم و به برخى همه هفت سهم را داده است. پس شما به کسى که یک سهم دارد، دو سهم را تحمیل نکنید و به کسى که دو سهم دارد، سه سهم را تحمیل نکنید و به کسى که سه سهم دارد چهار سهم را تحمیل نکنید و به کسى که چهار سهم را دارد پنج سهم را تحمیل نکنید و به کسى که پنج سهم دارد شش سهم را تحمیل نکنید و به کسى که شش سهم را دارد هفت سهم را تحمیل نکنید که در این صورت بار آنان را سنگین مى‌کنید و آنها را دچار نفرت مى‌سازید، ولى با آنان با مهربانى رفتار کنید و بر آنان کار را آسان بگیرید. به زودى براى تو مثلى مى‌زنم تا با آن پند گیرى: مرد مسلمانى همسایه کافرى‌ داشت، کافر با آن مؤمن مهربانى مى‌کرد، مؤمن دوست مى‌داشت که کافر مسلمان شود و همواره اسلام را نزد وى جلوه مى‌داد و محبت آن را به کافر القا مى‌کرد، تا اینکه کافر مسلمان شد و صبحدم مؤمن به سراغ او رفت و او را از منزل بیرون برد و با او به مسجد رفت تا نماز صبح را به جماعت بخوانند، چون نماز خوانده شد به او گفت: بهتر است که بنشینیم و تا طلوع آفتاب خدا را یاد کنیم، او نشست، پس به او گفت: بهتر است که تو قرآن یاد بگیرى تا ظهر شود و امروز را روزه بگیرى او نشست و روزه گرفت، تا اینکه نماز ظهر و عصر را خواندند، مؤمن گفت: بهتر است که صبر کنى تا نماز مغرب و عشا را هم بخوانیم، پس نشست و نماز مغرب و عشاء را هم خواند، سپس برخاستند در حالى که به پایان طاقت خود رسیده بود و مرد مؤمن چیزى را که از توانایى او بیرون بود به او تحمیل کرده بود، چون صبح دیگر فرا رسید باز در خانه‌اش آمد و مى‌خواست همان کار دیروز را انجام دهد. در زد و گفت: بیرون شو که به مسجد برویم، او پاسخ داد که از من درگذر این دین سخت است و من طاقت آن را ندارم. (امام پس از ذکر این داستان ادامه داد:) پس شما با آنان سخت نگیرید. آیا نمى‌دانى که حکومت بنى امیه با شمشیر و خشونت و جور بود ولى حکومت ما با مهربانى و دلجویى و وقار و تقیّه و خوش برخوردى و پرهیزگارى و کوشش بود، پس شما مردم را به دین خود و راهى که در آن هستید، راغب سازید.

روایتی راهبردی در فرآیند تربیت دینی👆

🔰چیستی مردم‌سالاری و حرکت عمومی مردم 🔸عرصه های مردم سالاری دینی را می توان فرهنگ، علم و دانش، تربیت، خدمات اجتماعی، مقابله با آسیب های اجتماعی، کارهای جهادی، دیپلماسی عمومی، امنیتی و اطلاعاتی و … نام برد. مردم میدان دار این عرصه ها هستند و حاکمیت وظیفه تسهیل گری و باز کردن راه را دارد. 🔸حرکت عمومی از دو جهت می تواند مردم سالاری دینی را کمک کند. جهت اول حضور همگانی مردم برای حل مسایل و مشکلات کشور و رسیدن به قله های مد نظر و جهت دوم تعیین مدیران و نیروهای تسهیل گر و راهبردی برای حاکمیت. 🔸به طور مثال در ابتدای انقلاب امثال شهید باقری ها، شهید سلیمانی ها، شهید بروجردی ها، شهید باکری ها از دل همان حرکت عمومی بالا می آیند و این مسئله نشان دهنده این است که حرکت عمومی بروندادهای اینچنینی دارد و به تعبیری می توان آن را فتح الفتوح حضرت امام (ره) و رهبر انقلاب دانست. 🔸در مسایل اقتصادی نمونه های موفقی داریم که حاکمیت خود را کنار کشیده است. در کنار سیاست گذاری ها و قانون گذاری ها بیرون کشیدن دست حاکمیت و باز گذاشتن دست مردم به حرکت عمومی کمک خواهد کرد. در عرصه فرهنگی اگر ما در تصمیم گیری کلان اخلال نداشتیم حضرت آقا مسئله آتش به اختیار را مطرح نمی کردند. اگر شما آن اخلال را حل کردید تا مردم بتوانند کار فرهنگی کنند، آنگاه ذیل حاکمیت خود را تعریف می کنند. مصاحبه با نشریه دیجیتالی نفس عمیق https://ahaad.net/?p=2661 #سعید_صلح_میرزایی #مردم_سالاری #حرکت_عمومی @hamim1