📝 پاسخ: 👌 کاملا درست است. کسی که از خدا نمی‌ترسد باید با افشاگری، او را از مردم ترساند. گردشِ آزادِ اطلاعات و شفافیت، بسیار مطلوب است مشروط به این‌که: 1️⃣ اطلاعاتَش مبتنی بر سند و مدرک باشد نه متکی بر احتمالات و شایعات و دروغ 2️⃣ حریمِ خصوصیِ افراد و نظام نقض نشود 3️⃣ ادبیات و لحنِ انتقاد، منصفانه باشد 4️⃣ محاسن و معایب، توامان منعکس شود 5️⃣ هدف از نقد، اصلاح باشد نه عقده‌گشائی و هوای نفس. نقد و ارائه‌ی راهکار در کنار هم باشد 6️⃣ بمرور دچارِ منفعت‌طلبی نشود، تریبونَش را به زر و زور و تزویر نفروشد و تبدیل به ابزاری برای اشخاص و احزاب نشود. ✅ اگر خبرنگاری یافتید با ویژگی‌های فوق، هیچ اشکال ندارد که تریبون و رسانه بدهید دستَش تا روشن‌گری کند برای مردم و افشاگری کند علیهِ ظالمان. .

ممنون میشم این پیام رو دست به دست کنید شاید تونست جلوی اتفاقات غمگین بیشتری رو بگیره. ⚘ نمی دونم لحظه ای که با سوتی یه دانش آموز، پدر و مادرش و یا معلم تو #کلاس_آنلاین مواجه میشید، چی شما رو ترغیب می کنه که سریع اون پیام رو بفرستید برا کسی... مثلا پیام صوتی ای که حین داد و فریاد و حرفهای نه چندان جالب مادری یا معلمی یا بچه ای در بی خبری ضبط و ارسال شده ... چه بسا که تو اون استرس و عصبانیت، اشتباهی "حذف برای من" رو زده و دیگه کاری ازش ساخته نیست. اون لحظه اگه ازش بر بیاد به تک تک ما التماس میکنه که پخش نکنید پیام رو... اون داره تو قلبش التماس می کنه ولی ما نمی شنویم. به روزهای بعد اون پیام فکر کردیم که اون خانواده چقدر درگیر میشن؟ به دعواهای احتمالی پدرومادر سر این سوتی، درگیری ذهنی بچه و تاثیراتی که این اتفاق رو زندگیش میذاره فکر می کنیم؟ به خجالتی که اون معلم از همکارا و خانواده و... میکشه فکر می کنیم؟ به اینکه ممکنه یه پدرومادر دیگه نتونن تو فامیل سرشونو بلند کنن فکر می کنیم؟ یادمون رفته اون پسربچه شمالی سر همین دست به دست چرخیدن فیلم اشتباهش بین مردم، سالها مدرسه نرفت؟؟؟؟ کاش سوژه های خنده هامون، اشتباهات آدمها نباشه. برای هیچ کدومِ ما وقت اشتباه کردن، خوشایند نیست کسی بهمون بخنده. قبل از تصمیم برای ارسال چنین پیامی چند لحظه فکر کنیم که آیا زندگی اون دانش آموز، پدرومادر یا معلم رو تحت تاثیر قرار نخواهد داد؟ دنیا پر از سوژه خنده ست. نیاز نیست با سرنوشت آدمها بازی کنیم تا عده بیشتری برای چند ثانیه بخندن و بعد بگردیم دنبال پاسخی برای خدا که چرا چنین کردیم! اگر دوست دارید سهمی در جلوگیری از چنین اتفاقاتی داشته باشید، یا این پیام رو منتشر کنید و یاخودتون به هرشکل دوست دارید در فضای مجازی ویا با اطرافیانتون درباره تبعات و آثار چنین رفتارهایی صحبت کنید. 🙏🙏

یک کار ابتکاری جالب و عالی😍😍😍 #سرسره_خانگی

سرسره سرسره چوبی سرسره خانگی ابتکار خلاقیت اقتصاد مقاومتی بسم الله در این روزگار کرونایی که رفت و آمدها به‌شدت کم شده، حوصله بچه‌ها از ماندن در خانه سرمی‌آید و نیازمند بازی‌ها و سرگرمی‌های مناسب هستند. از همین رو مدت‌ها بود که به بچه‌هایم قول سرسره خانگی داده بودم. برای خرید سرسره به مغازه‌های اسباب‌بازی سری زدم. مناسب‌ترین سرسره پلاستیکی با دو متر طول و تقریباً یک متر ارتفاع، فقط طاقت وزن بچه‌های زیر شش سال را داشت و قیمتش هم بالا بود. با خودم گفتم من که دست به ابزار هستم، می‌توانم خودم یک سرسره خوب با مقاومت بالا و با هزینه کم درست کنم. طراحی سرسره فلزی تاشو را شروع کردم. بعد از پایان طراحی با همه دقایق و ظرایف، برای خرید قوطی و ورق و سایر قطعات آهنی روانه بازار آهن‌فروشان شدم. با چند پرسش و یک حساب سرانگشتی متوجه شدم که هزینه مواد اولیه سرسره آهنی، بیش از یک میلیون تومان می‌شود! بدون خرید به خانه برگشتم. فکرم را بازتر کردم تا طرحی نو دراندازم. دست آخر به این نتیجه رسیدم که سرسره را با چوب درست کنم. بعد از طراحی دقیق، کار را شروع کردم و با مبلغ سیصد هزار تومان یک سرسره با طول دو متر و هفتاد سانتی‌متر و ارتفاع یک و نیم متر با قدرت تحمل بزرگسالان ساختم. خودم هم سوارش شدم و بارها سر خوردم. خم به ابرو نمی‌آورد! کسانی که دست به ابزار هستند و از کار با چوب سررشته‌ای دارند، می‌توانند چنین سرسره‌ای را برای فرزندانشان درست کنند و با کم‌ترین هزینه، سرسره‌ای مقاوم بسازند و عزیزانشان را خوشحال کنند. مواد مورد نیاز برای ساخت سرسره چوبی: ۱. ورق فایبرگلاس صاف (بدون موج) به اندازه سطح سرسره (۲۷۰*۷۰ سانتی‌متر) ۲. پارچه معمولی به اندازه سطح سرسره ۳. قطعات کوچک و ضایعاتی از تخته سه‌لایی یا ام‌دی‌اف سه میلی‌متر به اندازه کافی ۴. تخته مناسب برای نردبان سرسره ۵. چسب چوب یک دبه پنج کیلویی ۶. چسب آهن یا چسب موکت یک قوطی یک لیتری ۷. پیچ و منگنه و لولا و ... مراحل ساخت سرسره چوبی: ۱. ابتدا ورق فایبرگلاس را با کمک چسب نواری به صورت خمیده به طول درمی‌آوریم.

۲. پارچه را با چسب آهن روی ورق فایبرگلاس می‌چسبانیم

۳. تکه‌های ام‌دی‌اف سه میل را به‌صورت نوار سه سانتی درمی‌آوریم و منظم با چسب چوب روی پارچه می‌چسبانیم

بعد از چسباندن تکه چوب‌ها، باید آن‌ها را تحت فشار قرار داد. من برای تکیه‌گاه زیرین، چهار فرش را در هم لوله کردم و یک لوله فرش بزرگ درست شد. فایبرگلاس خمیده به بالا را روی لوله فرش گذاشتم. هر قسمت را که می‌چسباندم، یک یا دو فرش کوچک یا پادری سنگین روی آن قسمت می‌انداختم تا تکه‌های چوب چسبیده، تحت فشار باشند. ۴. بعد از خشک شدن چسب در مرحله پیشین، یک لایه دیگر از ام‌دی‌اف دقیقاً مثل مرحله قبل روی لایه اول می‌چسبانیم و سعی می‌کنیم هر کدام از تکه چوب‌های لایه دوم میان دو تکه چوب از لایه پیشین قرار بگیرد؛ مثل چینش آجرها هنگام ساختن دیوار.

در این مرحله برای محکم کردن تکه‌های چوب، می‌توان از منگنه استفاده کرد؛ منگنه چکشی مخصوص نجاری. البته باید از سنجاق‌های کوتاه استفاده کرد تا آسیبی به فایبرگلاس نرسد. ۵. بعد از لایه دوم، لایه سوم را با استفاده از نوارهای پهن ام‌دی‌اف و در عرض (نه در طول) می‌چسبانیم.