فرض کنیم جمهوری اسلامی پیشرفت سخت‌افزاری به بار نیاورده بود. زیرساخت‌های کشور را به عدالت نزدیک نکرده بود. جان دوباره به کالبد علم ایران نداده بود. استقلال از شرق و غرب عالم را به ارمغان نیاورده بود. کشور را به نقطه بازدارندگی و امنیت مستقر نرسانده بود. با صحنه‌گردانیِ منطقه دمار از روزگار استکبار در نیاورده بود. و هیچ یک‌ از حقایقِ کتاب صعود چهل ساله نبود. در این فرض باز تا پای جان مدافع جمهوری اسلامی بودیم. چون باز دستاوری مهم‌تر از همه اینها داشت و آن اینکه ما را از محیطِ ناریِ ولایتِ طاغوت به محیطِ نوریِ ولایت فقیه کشاند که امتداد ولایت الهی است. چه پر رمز و راز است این بابِ کافی که با روایت ذیل پایان می‌پذیرد: 🔸 قال مولانا الصادق علیه السلام: «إِنَّ اَللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَنْ يُعَذِّبَ أُمَّةً دَانَتْ بِإِمَامٍ لَيْسَ مِنَ اَللَّهِ وَ إِنْ كَانَتْ فِي أَعْمَالِهَا بَرَّةً تَقِيَّةً. وَ إِنَّ اَللَّهَ لَيَسْتَحْيِي أَنْ يُعَذِّبَ أُمَّةً دَانَتْ بِإِمَامٍ مِنَ اَللَّهِ وَ إِنْ كَانَتْ فِي أَعْمَالِهَا ظَالِمَةً مُسِيئَةً». امام صادق عليه السلام فرمود: خدا شرم نمی‌كند كه عذاب كند امتى را كه با امامى كه از جانب خدا نيست ديندارى كند؛ اگر چه در اعمالش نيكوكار و پرهيزگار باشد. و یقینا خداوند شرم می‌كند امتى را عذاب كند كه با امامِ الهی ديندارى كند، اگر چه در اعمالش ستمگر و بدكردار باشد. محمدامین امامی @Hamneshin14 #روز_جمهوری_اسلامی #دوازدهم_فروردین