eitaa logo
همراه با قرآن کریم📖
90 دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
49 ویدیو
1 فایل
⭕همراه با قرآن کریم https://eitaa.com/hamrahbaquran خادم القرآن گمنام
مشاهده در ایتا
دانلود
🟧موارد جواز غیبت‏ در مواردی، غیبت کردن جایز است که به بعضی از آنها اشاره می‌‏کنیم:  ۱. در مقام مشورت در کارهای مهم؛ یعنی اگر شخصی دربارۀ دیگری در مورد ازدواج و گزینش و مسئولیت دادن و ... مشورت خواست، ما می‌‏توانیم عیب‏ های آن فرد را به مشورت کننده بگوییم.  ۲. برای ردّ سخن و عقیدۀ باطلِ اشخاصی که دارای چنین اعتقاداتی هستند، نقل سخن و عیب سخن آنها جایز است، تا مبادا مردم دنباله ‏رو آنها شوند.  ۳. برای گواهی دادن نزد قاضی، باید حقیقت را گفت گرچه غیبت باشد.  ۴. برای اظهار مظلومیّت، بیان کردن ظلم ظالم مانعی ندارد.  ۵. کسی‏‌که بدون حیا و آشکارا گناه می‏ کند، غیبت او مانعی ندارد ندارد.  ۶. برای ردّ ادعاهای پوچ، غیبت مانعی ندارد. کسی که می‌گوید: من مجتهدم، دکترم، سیّدم، و ما می‌‏دانیم که او اهل این صفات نیست، جایز است به مردم آگاهی دهیم تا فریب نخورند. ❌شنیدن غیبت‏ وظیفه شنونده، گوش ندادن به غیبت ودفاع از مؤمن است. در حدیث می‌خوانیم: «الساکت شریک القائل» ( غررالحکم.) کسی که غیبت را بشنود و سکوت کند، شریکِ جرم گوینده است.  💐پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود: هر کس غیبتی را بشنود و آن را ردّ کند، خداوند هزار باب شرّ را در دنیا و آخرت بر او می‌بندد، ولی اگر ساکت بود و گوش داد، گناه گوینده نیز برای او ثبت می ‏شود. و اگر بتواند غیبت ‏شونده را یاری‌کند، ولی یاری نکند، در دو دنیا خوار و ذلیل می‌شود. (وسائل، ج ۸، ص ۶۰۶)  در روایتی، غیبت کردن؛ کفر و شنیدن و راضی بودن به آن، شرک دانسته شده است. (بحار، ج ۷۲، ص ۲۲۶)  ❌همان گونه که مرده قدرت دفاع از خود را ندارد، شخصی که مورد غیبت قرار گرفته است، چون حاضر نیست، قدرت دفاع ندارد.  ✅برای جلوگیری از غیبت باید زمینه‌های غیبت را مسدود کرد. (راه ورود به غیبت، اوّل سوء ظن و سپس پیگیری و تجسّس است، لذا قرآن به همان ترتیب نهی کرده است.) « اجْتَنِبُوا کَثِیراً مِنَ الظَّنِ‏ ... لا تَجَسَّسُوا وَ لا یَغْتَبْ‏» 
آیه ۱۳ حجرات  یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثی‏ وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ ای مردم! ما شما را از مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید، همانا گرامی‌ترین شما نزد خدا، با تقواترین شماست، همانا خدا دانای خبیر است. _________________________________ 💠بعضی مفسّران این آیه را مرتبط با آیات قبل دانسته و گفته‌اند: چون مسخره و غیبت کردن، برخاسته از روحیّۀ خود برتربینی و تحقیر دیگران است، این آیه می‌‏فرماید: ملاک برتری و کرامت، تقواست، نه جنس و نژاد.  👈مرد یا زن بودن، یا از فلان قبیله و قوم بودن، ملاک افتخار نیست؛ که اینها کار خداوند است. «خلقنا، جعلنا»  ✅تفاوت‌هایی که در شکل و قیافه و نژاد انسان ‏ها دیده می‌شود، حکیمانه و برای شناسائی یکدیگر است؛ نه برای تفاخر. «لِتَعارَفُوا»  👈 کرامت در نزد مردم زودگذر است، کسب کرامت در نزد خداوند مهم است. «أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ»  ✅قرآن، تمام تبعیض‌های نژادی، حزبی، قومی، قبیله‌‏ای، اقلیمی، اقتصادی، فکری، فرهنگی، اجتماعی و نظامی را مردود می‌شمارد و ملاک فضیلت را تقوا می‌داند. «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ»  👈ادّعای تقوا و تظاهر به آن نکنیم که خدا همه را خوب می‌شناسد. «عَلِیمٌ خَبِیرٌ»
✅ تقوا؛ملاک کرامت و برتری انسان است. ❌ طرح دشمنان نبی اکرم برای تغییر ملاک کرامت است و ملاک کرامت و شرافت را بر اساس نژاد و ثروت و امکانات قرار می دهند.
💠خداوند متعال در آیه۱۴ سوره حجرات دو مرحله از قبول دعوت نبی اکرم را با عنوان و ترسیم کرده که مطابق روایات اهل بیت علیهم السلام این دو وادی در حقیقت نسبت به هم و هستند. وادی اسلام فضای اولیه و مقدماتی و وسیع دعوت نبی اکرم است که مرحله ابتدائی است و اگر کسی بخواهد با ایشان سیر کرده و مراحل کامل تری را طی کند، باید ابتدا وارد وادی اسلام شده و سپس با آوردن دل❤️ و آنگاه تمام سرمایه های خود اعم از مال و جان وارد وادی ایمان گردد. 👈 یکی از مهمترین علامات مومن این است که نسبت به خدا و پیامبر است و هرگز بدگمان نمی شود و نسبت به ایمان خود دچار تزلزل نمی گردد 👌 وادی ❤️ علیه السلام است.
آیه ۱۴ حجرات قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمانُ فِی قُلُوبِکُمْ وَ إِنْ تُطِیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لا یَلِتْکُمْ مِنْ أَعْمالِکُمْ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ آن اعراب بادیه ‏نشین گفتند: ما ایمان آورده‏ ایم، به آنان بگو: شما هنوز نیاورده‌اید، بلکه بگوئید: آورده‌ایم و هنوز در دل‌های شما وارد نشده است و ، خداوند ذرّه‏‌ای از اعمال شما کم نمی‌کند. همانا خداوند آمرزنده و مهربان است.. ____________________________ 💠مراد از اعراب، بادیه‌نشینانند که بعضی آنان مؤمن بودند، چنانکه در سورۀ توبه از آنان تجلیل شده است: «وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ» (توبه،۹۹) ، ولی بعضی از آنان خود را بالاتر از آنچه بودند می‌پنداشتند و ادّعای ایمان می‌کردند، در حالی که یک تازه مسلمانی بیش نبودند. 🔴🔴تفاوت اسلام با ایمان‏ ۱. تفاوت در عمق. اسلام، رنگ ظاهری است، ولی ایمان تمسّک قلبی است. امام صادق صلّی الله علیه و آله به مناسبت آیه‏ ی‏ «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً» (بقره،۱۳۸) فرمود: رنگ الهی اسلام است، و در تفسیر آیۀ «فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی‏» (بقره،۲۵۶) فرمود: تمسّک به ریسمان محکم الهی، همان ایمان است. (کافی، ج ۲، ص ۱۴)  ۲. تفاوت در انگیزه. گاهی انگیزۀ اسلام آوردن، حفظ یا رسیدن به منافع مادّی است، ولی انگیزۀ ایمان حتماً معنوی است. 💐امام صادق علیه‌السّلام فرمودند: با اسلام آوردن، خون انسان حفظ می‌‏شود و ازدواج با مسلمانان حلال می‌شود، ولی پاداش اخروی براساس ایمان قلبی است(کافی ج ۲ص۲۴)  ۳. تفاوت در عمل. اظهار اسلام، بدون عمل ممکن است، ولی ایمان باید همراه عمل باشد، چنانکه در حدیث می‌خوانیم: «الایمان اقرار و عمل و الاسلام اقرار بلاعمل» (کافی، ج ۲، ص ۲۴) بنابراین در ایمان، اسلام نهفته‏ است، ولی در اسلام ایمان نهفته نیست.  💐در حدیث دیگری، اسلام، به مسجد الحرام وایمان به کعبه تشبیه شده که در وسط مسجدالحرام قرار گرفته است. (کافی، ج ۲، ص ۵۲)  💐امام باقر علیه‌السّلام فرمود: ایمان، چیزی است که در قلب مستقر می‌شود و انسان به وسیله آن به خدا می‌رسد و عمل، آن باور قلبی را تصدیق می‌‏کند. ولی اسلام چیزی است که در گفتار و رفتار ظاهر می‏ گردد، گرچه در قلب جای نگرفته باشد. (کافی، ج ۲، ص ۲۶)  ۴. تفاوت در رتبه. در حدیث می‏‌خوانیم: ایمان، بالاتر از اسلام و تقوا، بالاتر از ایمان و یقین، بالاتر از تقوا است و در میان مردم چیزی کمیاب‌تر از یقین نیست(کافی ج ۲ص۵۱) 👈اسلام، امری ظاهری است، ولی ایمان، به دل مربوط است. «فِی قُلُوبِکُمْ» ❌راه رسیدن به ایمان، اطاعتِ عملی است، نه ادّعای زبانی. «لَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمانُ‏ ... وَ إِنْ تُطِیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‏ ...»  ✅ اطاعت از پیامبر صلّی الله علیه و آله در کنار اطاعت از خدا آمده است و این نشانۀ عصمت‏ پیامبر است که باید او را بدون چون و چرا اطاعت کرد. «إِنْ تُطِیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ»  👈اطاعت از خدا و رسول، زمینه دریافت بخشش و رحمت الهی است. «تُطِیعُوا ... إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ‏»
🤲درخواست بالاترین مقامات ایمان و یقین 💐امام سجاد علیه السلام 💠 دعای بیستم صحیفه سجادیه
❓چه عواملی وجود دارد که باعث می شود ایمان انسان کامل تر شود؟ 👇👇👇👇 جواب از امام رضا🧡علیه السلام:
💐امام رضا (علیه السلام) درباره نحوه تکمیل حقیقت ایمانمی‌فرماید: «لا یَسْتَکْمِلُ عَبْدٌ حَقیقَهْ الایمـانِ حَتّى تَکُونَ فیهِ خِصالٌ ثـَلاثٌ: اَلتـَفـَقـُّهُ فى الدّینِ، وَ حُسْنُ التَّقْدیرِ فِى الْمَعیشَهْ وَالصَّبْرُ عَـلَى الرَّزایا»؛ هیـچ بنده‌اى به کمال حقیقى ایمان نمى‌رسد، تا اینکه این سه خصلت در او باشد: دین شـناسى و ژرف اندیشی در دین، و اندازه و برنامه ریزى نیکو در معیشت و معاش زندگى، و شکیبایى بر سختیها و ناملایمات. آری !‌ در این حدیث نورانی، راه رسیدن به کمال ایمان، سه چیز بیان گردیده است؛ با دقت در این سه مورد می توان گفت: اگر انسانی با تفقه و بصیرت و دین شناسی، و تدبیر در امور زندگی پیش رود، اگر مشکلی هم پیش آید، عنان صبر را از کف ندهد، می تواند پیروز میدان دینداری باشد و به کمال ایمان دست یابد. 💐امام حسین علیه السلام از نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل فرموده اند که ایشان فرمودند: «ثَلاَثُ خِصَالٍ مَنْ کُنَّ فِیهِ اِسْتَکْمَلَ خِصَالَ اَلْإِیمَانِ اَلَّذِی إِذَا رَضِیَ لَمْ یُدْخِلْهُ رِضَاهُ فِی إِثْمٍ وَ لاَ بَاطِلٍ وَ إِذَا غَضِبَ لَمْ یُخْرِجْهُ اَلْغَضَبُ مِنَ اَلْحَقِّ وَ إِذَا قَدَرَ لَمْ یَتَعَاطَ مَا لَیْسَ لَهُ.» «سه خصلت است که در هر کس باشد خصلت‌هاى ایمان در او کامل شده است: کسى که وقتى خوشنود شد، خوشنودیش او را به گناه و باطل نکشاند و وقتى خشمگین شد خشم او، او را از حق بیرون نکند و وقتى قدرت یافت، به آنچه مال او نیست دست درازى نکند.»
آیه ۱۵حجرات: الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ وَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ مؤمنان، تنها کسانی هستند که به خدا ورسولش آورده و و با اموال و جان‌های خود در راه خدا کردند. اینانند که () . _________________________ 💠چهار آیۀ قرآن با جمله‏ «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ» شروع شده که ترسیم است:  ۱. « الَّذِینَ إِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیاتُهُ زادَتْهُمْ إِیماناً وَ عَلی‏ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ» (انفال،۲) مؤمنان واقعی کسانی هستند که هرگاه نام خداوند برده شود، دلهای‌شان می‌لرزد و همین که آیات الهی بر آنان تلاوت شود، ظرفیت آنان به ایمان افزوده می‌گردد و تنها بر خدا تکیه می‌کنند.  ۲. « الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا کانُوا مَعَهُ عَلی‏ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّی یَسْتَأْذِنُوهُ‏ ...» (نور،۶۲) مؤمنان واقعی کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان دارند و هرگاه در یک کار دسته جمعی با پیامبر هستند، بدون اجازۀ حضرت از صحنه خارج نمی‌شوند.  ۳,۴. در همین سوره مطرح شده است؛ یک بار در آیه دهم، « إِخْوَةٌ ... » و بار دیگر در همین آیه الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ وَ بِأَمْوالِهِمْ وَ .... 💠اگر این چهار آیه را در کنار هم بگذاریم، سیمای را کشف می‏کنیم.  همانان که قرآن درباره ‏شان فرموده است: «أُولئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا»*(انفال،۴و۷۴) و «أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ» بنابراین مؤمنان واقعی کسانی هستند که:  ۱. دلهای آنان به یاد خدا بتپد، نه با مال و مقام و .... «إِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ»  ۲. دائماً در حال حرکت و تکامل هستند و توقّفی در کارشان نیست و در برابر هر پیام الهی؛ متعهّد، عاشق و عامل هستند. «وَ إِذا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیاتُهُ زادَتْهُمْ إِیماناً»  ۳. تنها تکیه‏ گاه آنان ایمان به خداست، نه قراردادها و وابستگی‌های به شرق و غرب و .... «عَلی‏ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ»  ۴. در نظام اجتماعی، پیرو رهبر الهی هستند و بدون دستور او حرکتی نمی‏‌کنند و نسبت به او وفادارند. «إِذا کانُوا مَعَهُ عَلی‏ أَمْرٍ جامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّی یَسْتَأْذِنُوهُ»  ۵. خود را برتر از دیگران ندانند و با همه به چشم برادری نگاه کنند. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»  ۶. ایمان آنان پایدار است. ایمانشان بر اساس علم، عقل و فطرت است و به خاطر عمل به آنچه می‏‌دانند، به درجۀ یقین رسیده‌اند و تبلیغات و حوادث تلخ و شیرین آنان را دلسرد و دچار تردید نمی‏‌کند. «ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا» ۷. هر کجا لازم باشد، با مال و جان از مکتب دفاع می‌کنند. «وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ» 👈 نشانۀ ایمان واقعی، پایداری و عدم تردید در آن است. «ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا»  ✅ ایمان، امری باطنی است که از راه عمل شناخته می‌‏شود. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ‏ ...جاهَدُوا ...»  👈ایمان بدون ، شعاری بیش نیست. «جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ‏ ... » ✅کمال‏ ایمان به گذشت از جان و مال است. 
🔴 منّت خداوند برای نعمت اسلام و ایمان آیه ۱۷حجرات یَمُنُّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُوا قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَیَّ إِسْلامَکُمْ بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَداکُمْ لِلْإِیمانِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ آنان بر تو می‌گذارند که آورده‌اند. بگو: اسلام آوردنتان را بر من منّت ننهید، بلکه این خداوند است که بر شما منّت دارد که شما را به سوی هدایت کرد، اگر راست می‌گویید. _____________________________ 💠بعضی از مسلمانان مثل طائفۀ بنی ‏اسد، اسلام آوردن خود را منّتی بر پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله می‌دانستند و می‌گفتند: ما با آغوش باز به اسلام روی آوردیم و تو باید قدرشناس ما باشی. این آیه آنان را از این عمل نهی فرمود.  ✅خداوند در این آیه، و در آیۀ ۱۶۴ سوره آل‏ عمران، و در آیۀ ۵ سوره قصص، را منّت خود بر مردم شمرده است و این نشان می‌‏دهد که مهم‏ ترین نعمت‌‏ها، ، و می‌باشد. ✅ هدایت شدن به اسلام و پذیرش اسلام، نعمت بزرگ الهی و منّتی از جانب خداست. «بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ»  👈منّت نهادن بر پیامبر، در حقیقت منّت گذاردن بر خداست.(خداوند پاسخ منّت بر پیامبرش را آنگونه می ‏دهد که گویا منّت بر او گذاشته‌اند.) «یَمُنُّونَ عَلَیْکَ‏ ... بَلِ اللَّهُ یَمُنُ‏ ...»  ❌شما اسلام آوردن خود را منّت می‌گذارید، «یَمُنُّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُوا» در حالی که خداوند شما را به مرحلۀ ایمان هدایت فرموده است. «هَداکُمْ لِلْإِیمانِ»
❌سوره مبارکه حجرات تمام شد ❌ الحمدلله رب العالمین