آیات ۱-۳ حدید بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ *#سَبَّحَ_لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ #الْحَکِیمُ * لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ #قَدِیرٌ * هُوَ #الْأَوَّلُ وَ #الْآخِرُ وَ #الظَّاهِرُ وَ #الْباطِنُ وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ #عَلِیمٌ به نام خداوند بخشنده مهربان آنچه در آسمان‌ها و زمین است برای خداوند #تسبیح گویند و اوست عزیز حکیم. حکومت آسمان‏‌ها و زمین برای اوست، زنده می‌کند و می‌‏میراند و او بر هر چیزی تواناست. اوست اول و آخر و ظاهر و باطن و او به هر چیزی آگاه است. ____________________________ 💠آغاز هشت سوره قرآن، با تسبیح خداوند می‌باشد: اسراء، نحل، حدید، حشر، صفّ، جمعه، تغابن و اعلی. و بیش از نود بار این واژه در قرآن آمده است، در حالی که تنها چهار سوره با حمد الهی آغاز می‌گردد: حمد، انعام، سبأ و فاطر. و حدود هفتاد بار این واژه با مشتقاتش در قرآن آمده است. شاید رمز غلبه تسبیح بر حمد خداوند، اهمیّت مبارزه با شرک و خرافات و فراوانی آن در عقاید بشری و تقدّم پیرایش بر آرایش باشد. همان گونه که در اذکار نماز، «سبحان الله» مقدّم بر «الحمد لله» است.  💠در جهان‌بینی الهی، تمام هستی در حال تسبیح خداوند است، گرچه ما آن را نفهمیم‏ «وَ إِنْ مِنْ شَیْ‏ءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ» (اسرا،۴۴) و این تسبیح، آگاهانه است. «کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِیحَهُ»(نور،۴۱) قرآن، نام برخی از تسبیح‌کنندگان را به خصوص ذکر کرده است: الف) فرشتگان. «نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ»(بقره،۳۰) ب) رعد آسمانی. «یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ» (رعد،۱۳) ج) پرندگان. «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّیْرُ» (نور،۴۱) د) کوهها. «سَخَّرْنا مَعَ داوُدَ الْجِبالَ یُسَبِّحْنَ» (انبیا،۷۹) ✅ تسبیح خداوند، وسیلۀ نجات از گرفتاری است. «فَلَوْ لا أَنَّهُ کانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ. لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلی‏ یَوْمِ یُبْعَثُونَ» (صافات،۱۴۳-۱۴۴) اگر یونس اهل تسبیح نبود تا روز قیامت در شکم ماهی باقی می‌ماند. 💠مراد از اوّل و آخر بودن خداوند، ازلی و ابدی بودن اوست، یعنی او قبل از هر چیز بوده و بعد از هر چیز خواهد بود و وجود او ظاهر و آشکارتر از هر وجودی است و در عین حال، نهان ‏تر از هر نهانی است. او ظاهر است، چون دلایل بسیاری بر وجودش دلالت می‌کند و باطن است، چون به تمامی امور عالم است. ✅خداوند از هر گونه عیب و نقص و عجز منزّه است و همه هستی بر این امر گواهی می‌دهند. «سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»  👈 تسبیح‌‏گویان آسمان، مقدّم بر زمینیان هستند. «سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»  👈قدرتی ارزش دارد که اعمال آن حکیمانه باشد. «هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ»  ✅ فرمانروای حقیقی آسمان وزمین، خداوند است. حکومت بشر بر زمین، امری‏ اعتباری ومجازی است، به آن مغرور نشویم. «لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»  🍃🌸خدایی که صاحب عزّت، حکمت، حاکمیّت و قدرت و مرگ و زندگی موجودات به دست اوست، سزاوار تسبیح و تقدیس است. «الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ‏، لَهُ مُلْکُ‏، قَدِیرٌ یُحْیِی وَ یُمِیتُ»  👌آغاز و انجام و غیب و شهود هستی، به دست خداست. «هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ‏ ...»  ✅ مهم‌تر از خلقت حکیمانه و مالکیت مقتدرانه، علم و نظارت دائمی خداوند است. «وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ»