آیات ۳و ۴و۵ ق أَ إِذا مِتْنا وَ کُنَّا تُراباً ذلِکَ رَجْعٌ بَعِیدٌ قَدْ عَلِمْنا ما تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَ عِنْدَنا کِتابٌ حَفِیظٌ بَلْ کَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ فَهُمْ فِی أَمْرٍ #مَرِیجٍ آیا هنگامی که مردیم و خاک شدیم (دوباره زنده می‌‏شویم؟) این بازگشتی‏ دور (از عقل و انتظار) است. بدون شک هر چه را زمین از آنان می‌کاهد، می ‏دانیم و نزد ما کتابی است که (همه چیز را در خود) حفظ می‌کند. بلکه سخن حق را چون به سراغشان آمد، تکذیب کردند، پس در کار (نبوّت و معاد) #سردرگُم و #آشفته هستند. ____________________________ 💠مراد کفّار از «رَجْعٌ بَعِیدٌ»، بعید بودن از نظر عقل و عادت است. یعنی بازگشت دوباره انسان، از جهت عقل و عادت، امری بعید است. بنابراین آنها دلیلی بر انکار معاد ندارند و تنها استبعاد می‌کنند.  ▪«مَرِیجٍ» به معنای اختلاط و آشفتگی است. چنانکه قرآن در مورد اختلاط آب‏‌های دو دریا می‏‌فرماید: «مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ» (الرحمن،۱۹) کلمه‏ «مَرِیجٍ» در قرآن تنها یکبار بکار رفته آن هم در قالب صفت مشبهه که حاکی از تداوم تحیّر و سردرگمی کفّار است. ✅ توجّه به معاد و حیات پس از مرگ، محور هشدار انبیاء است. «جاءَهُمْ مُنْذِرٌ ...ذلِکَ رَجْعٌ بَعِیدٌ»  😳 تعجّب کفّار، ناشی از متلاشی شدن جسد انسان در زمین است که قرآن پاسخ می‌دهد: ما این فرسایش را می‌‏دانیم. « أَ إِذا مِتْنا ... قَدْ عَلِمْنا ما تَنْقُصُ الْأَرْضُ‏»  👌 تمام تحوّلات و تغییرات مادّی حساب و کتاب داشته و زیر نظر خداست. «قَدْ عَلِمْنا ما تَنْقُصُ الْأَرْضُ»  ❌ ریشۀ #اضطراب و 'سردرگمی، #تکذیب_حق و کفر است؛ همان ‏گونه که ریشه آرامش، توجّه به قرآن و یاد خداست. «بَلْ کَذَّبُوا بِالْحَقِ‏ ... فَهُمْ فِی أَمْرٍ مَرِیجٍ‏»  👈کسی که ایمان ثابت و محکمی ندارد، هر لحظه سخنی می‌گوید و مضطرب است. (گاهی پیامبر را ساحر و کاهن و گاهی مجنون و شاگرد دیگران می‌خواندند.) «فِی أَمْرٍ مَرِیجٍ»