🔵 مرگ و 🔴 زندگی آیه ۴۴ نجم 《 وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا 》 اوست که میراند و زنده می کند . 🔴یکی از ادله‌ی #توحید و اینکه تمام جهان آفرینش تحت #ربوبیت_خدا❤️ست #جریان_مرگ_و_زندگی است. که مرگ و زندگی حق و ثابت و زیر نظر رب العالمین است نه قابل زوال است و نه خود ساخته است و نه به غیر خدا متکی است، نه می‌شود مرگ و حیات را از جهان برداشت و نه می‌توان گفت زندگی و مرگ خود ساخته‌اند و نیازی به عامل و مبدأ فاعلی ندارند و نه می‌توان این دو امر را به غیر خدا نسبت داد، زیرا نظامی که در آن حیات نیست نظامی ناقص است. و اگر حیات نباشد اندیشه و فکر و استدلال و اعتقاد و هیچ‌یک از این مسائل در آن مطرح نیست. و اگر مرگ نباشد و حیات مادی جاودان و خالد باشد لازمه‌اش آنست که موجود مادی دائماً در تلاش و حرکت باشد در حالیکه حرکت با ابدیت سازگار نیست، حرکت سمت و سویی دارد، هدف دارد و با نیل به آن هدف آرام می‌شود. زندگی طبیعی و مادی با مرگ آرام می‌شود، مرگ، نیل به هدف و رهایی از طبیعت و وصول به جهان دیگر است. پس نه جلوی حیات را می‌توان گرفت و نه جلوی مرگ را و از طرفی این دو خود ساخته نیستند زیرا نظام آفرینش و نظام هستی، نظام علت و معلول است چیزی روی بخت و اتفاق یافت نمی‌شود و روی صدفه و اتفاق هم از بین نمی‌رود. نه اتفاقی در جهان است نه تصادف به جهان هستی راه دارد، هر پدیده‌ای نیازی به علت فاعلی دارد و هر رویدادی محتاج به علت فاعلی است. نظام علت و معلول را نمی‌شود از جهان آفرینش دور داشت زیرا اگر نظام علیت به هم بخورد راه اندیشه و استدلال هم درهم می‌ریزد. زیرا یک متفکر اندیشمند در پرتو نظام علیت است که مقدماتی را ترتیب می‌دهد و انتظار نتیجه‌ی خاص از مقدمات مخصوص دارد. این مقدماتند که علت پی بردن به آن نتیجه‌اند و آن نتیجه است که معلول مقدمات است. علت قریب آن نتیجه، همان مقدمات است. پس اگر رابطه‌ی علی در جهان نباشد راه استدلال هم بسته است. آنکه منکر نظام علی است تمام همش آن است که علت فاعلی را منکر شود. !