eitaa logo
همراه با قرآن کریم📖
90 دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
48 ویدیو
1 فایل
⭕همراه با قرآن کریم https://eitaa.com/hamrahbaquran خادم القرآن گمنام
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 تا حالا چند بار خدا رو به خاطر نعمت وجود امام زمان عج شکر کرده ایم؟! 🌹حضرت مهدی عج نعمت است و از آنجا که نعمت واجب است،شیعیان باید شکر نعمت حضرت را چنین به جا بیاورند: 1⃣شناخت قلبی و معرفت این نعمت والای الهی. 2⃣بیان کردن فضایل و نشر دلایل آن بزرگوار. 3⃣ دادن برای سلامتی وجود آن حضرت. 4⃣تقرب جستن به آستانه او با انجام دادن کارهایی که مورد پسند و مایه نزدیک شدن به درگاهش است. 5⃣اهتمام به دعاهای خالصانه برای تعجیل فرج آن حضرت. 📔مکیال المکارم ج۱ص۳۶۳/به نقل از موعودنامه،مجتبی تونه ای ص ۷۳۵
آیه ۹ انفال (به ياد آوريد) زمانى كه (در جنگ بدر) از پروردگارتان فريادرسى مى‌طلبيديد، پس او دعا و خواسته‌ى شما را اجابت كرد (و فرمود:) من يارى‌دهنده شما با فرستادن هزارفرشته‌ى پياپى هستم. _______________ 👈با توجّه به آيه‌ى بعد، فرشتگان تنها براى دلگرمى و تقويت روحيّه‌ى مؤمنان نازل شدند و وارد جنگ و نبرد با دشمن نشدند و گرنه ديگر فضيلتى براى مجاهدان بدر نمى‌بود، علاوه بر آنكه نحوه‌ى كشته‌شدن هريك از كفّار و اسامى قاتلان آنان نيز در تاريخ آمده است. ✅امدادهاى غيبى وقتى تحقّق پيدا مى‌كند كه آنچه را خداوند در ظاهر به ما داده است، به كار گرفته باشيم.  ❌نعمت‌ها و امدادهاى الهى را در روزهاى سخت را فراموش نكنيم، چرا كه ياد نعمت‌هاى الهى، روحيّه‌ى و را در انسان بالا مى‌برد. ●تستغيثون: غوث: يارى و نصرت. استغاثه: يارى خواستن‏ . إِذْ تَسْتَغِيثُونَ‏ : آن گاه كه يارى مى‏خواستيد. ●ممدكم: مد: زيادت. جذب و كشيدن را مد گويند كه موجب زيادت و گسترش است . راغب اصل آن را كشيدن مى‏داند . امداد در آيه ، به معنى كمك كردنست . «ممدكم» : يارى كننده شما هستم. ●مردفين: ردف: تبعيت و در پى آمدن . رادف و مردف: آنكه ديگرى را در پى خود مى‏آورد .جمع آن ، مردفون است.
🔰 چهار تبدیل کننده بدیها به خوبیها: ✅
آیه ۷۸ نحل وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ وخداوند شما را از شكم مادرانتان بيرون آورد در حالى‌كه هيچ چيز و براى شما و و قرار داد، شايد شما كنيد. _______________________ ✅ تولّد از مادر، به اراده‌ى الهى است. «اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ» 👈 ياد نقص‌ها و كمبودها و فقدان‌هاى گذشته، روحيّه‌ى شكر را در انسان بارور مى‌كند. لا تَعْلَمُونَ شَيْئاً ... لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ‌ 👈كارآيىِ گوش قبل از چشم است. (گوش در شكم مادر هم مى‌شنود، ولى چشم بعد از تولد تا مدّتى بسته است. شايد به همين دليل در آيه نام گوش قبل از چشم برده شده است) «جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ» 👈تشكر از هر نعمت، بكارگيرى صحيح آن است. زيرا قرآن از گروهى انتقاد مى‌كند كه چشم دارند ولى حقايق را نمى‌بينند، گوش دارند ولى حاضر به شنيدن حقّ نيستند. جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ ... لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ‌ 👈شكر واقعى نعمت چشم و گوش، تحصيل علم است: زيرا آيه ابتدا مى‌فرمايد: شما نمى‌دانستيد، من به شما چشم و گوش دادم تا شكر كنيد، يعنى علم بياموزيد. جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ ... لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُ
⚠️، نشانه تسلط ابلیس و تحقق وعده شیطان⚠️ ⚠️ابلیس از میان همه نشانه های گوناگون و متعدد و ، به و توجه می‌کند و آن را مهم‌ترین نشانه بر یا بر می شمارد. 🔴چرا خداوند میان این همه نشانه برای شناخت حقیقت و شخص، به و توجه می‌دهد و کفران را نشانه کفر و شکر را نشانه ایمان معرفی می‌کند؟ 💠خداوند در بیان عناد و دشمنی ابلیس و شیطان با انسان از زبان ابلیس نقل می‌کند که سوگند خورده است تا مردم را به و بکشاند: قال فبما اغویتنی لاقعدنّ لهم صراطک المستقیم ثم لاتینهم من بین ایدیهم و من خلفهم و عن ایمانهم و عن شمائلهم و لاتجد اکثر هم شاکرین؛ ابلیس گفت: پس به سبب آنکه مرا به بیراهه افکندی من هم برای فریفتن آنان حتما بر سر راه راست تو خواهم نشست. آنگاه از پیش رو و از پشت سرشان و از طرف راست و از طرف چپشان بر آنها می‌تازم و بیشترشان را . (اعراف، آیات16 و 17) در این آیه خداوند گزارش می‌کند که هدف ابلیس در تسلط و ولایت یابی برانسان، کشاندن وی به ناسپاسی است. به نظر ابلیس که خداوند آن را انکار نکرده است، نشانه تسلط و ولایت ابلیسی و شیطانی، بشر است. 👈 نشانه و ایمان، و نشانه و حکومت شیطان برانسان، اوست. 👈 و از سوی انسان، مهم ترین نشانه و اصلی ترین اثر و پیامد و است. ❌ابلیس چنان که خداوند در این آیه بیان می‌کند، سوگندهای بسیار غلیظ و شدید می‌خورد تا انسان را از راه به در کرده و او را به بکشاند؛ زیرا به نظر ابلیس، ❌ بدترین شیوه و رویه برخورد با خداوندگاری و پروردگاری خداست. پس اگر کسی پیشه کند ابلیس به هدف خود یعنی ضلالت و گمراهی بشر دست یافته است و نشان می‌دهد که انسان شایسته خلافت الهی نیست. ❓اما پرسش این است که چرا مهمترین نشانه بندگی و ولایت الهی در و انسان خودنمایی می‌کند و ولایت ابلیسی و شیطانی و خروج از راه مستقیم انسانیت و عبودیت، در خود را نشان می‌دهد؟ در پاسخ به این پرسش باید به نقش سپاس و شکر در نگرش قرآنی توجه داشت و اینکه کفران و ناسپاسی به چه معنایی است... ✅ شکر کردن نخستین جلوه عقل عملی است. به این معنا که عقل عملی، حکم می‌کند که انسان در برابر نعمت و نعمت دهنده، شاکر و سپاسگزار باشد. ✅از نظر قرآن نشانه هدایت انسان و ضلالت وی در شُکر و کفران است. (انسان، آیه 3) 👈در حقیقت نشانه این که انسان در مسیر فطرت و عقل سلیم حرکت می‌کند یا خیر، باید در همین شکر و سپاس و یا کفران و ناسپاسی جست. 👈انسانی که در مسیر هدایت گام بر می‌دارد انسانی سپاسگزار است وگرنه ناسپاسی، خود بهترین دلیل و گواه بر گمراهی و خباثت طینت و شخصیت و دفن عقل و فطرت او است. (نمل، آیه 40، لقمان، آیه 12) 🔹 من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق، کسی که عادت به تشکر و سپاس نداشته باشد و شکرگزار بنده ای نباشد که به او نعمتی داده و خدمتی کرده است، هرگز شکرگزار خالق و پروردگارش نیز نخواهد بود. ✅در حقیقت بهترین جلوه عقل و بندگی و اطاعت و هدایت و تقوا و علم و حکمت و ایمان را باید در شکرگزاری از هر کسی و هر نعمتی دانست. ✳️به سخن دیگر، عقلانیت بشر در این رفتار خودنمایی می‌کند و اگر کسی بخواهد در مورد دیگری، قضاوت کند که او انسانی خردورز یا سفیه و بی خرد است می‌بایست به این بعد رفتاری او توجه کرد که آیا سپاسگزار است یا ناسپاس.
◀️انسان باید بداند نعمت‌ها و امکانات، بی‌هدف نیست و خداوند برنامه‌ای برای این امکانات داشته است. چنین انسانی به خودِ مشغول نمی‌شود و با هر نعمتی به‌دنبال هدف خدا از آن نعمت می‌گردد و برای او تفاوتی نمی‌کند به او نعمت بدهند یا بگیرند؛ چون می‌داند هم نعمت دادن هدف داشته و هم گرفتن نعمت هدف داشته. آنچه برایش مهم است این است که هدف و برنامه خداوند را بداند و بر اساس آن، نعمت را به کار ببندد که چنین انسانی به حقیقت راه پیدا می‌کند. حقیقت زهد در این آیه شریفه بیان شده است: «لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُور»ٍ (اين به‌خاطر آن است كه براى آنچه از دست داده‌‏ايد تأسف نخوريد، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشيد). ◀️ هدف خدا از همه نعمت‌ها این است که انسان با کمک آن نعمت به خداوند پیدا کند. بنابراین غایت همه نعمت‌ها موحدانه زندگی کردن است؛ اینکه انسان نعمت را از خدا بگیرد و آن‌چنان که او خواسته در آن تصرف کند.  پس شکر در نهایت یک کلمه است و آن است. ◀️ شاکر حقیقی کسی است که حتی در بیماری و بلا و سختی هم، خدا را پیدا می‌کند. ◀️ شاکرِ حقیقی، نعمت خدای متعال و جمال صنع خدا را در متن بلا هم مشاهده می‌کند و آنچه از خدای متعال می‌رسد را زیبا می‌بیند.