آیه ۲حجرات: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا #لاتَرْفَعُوا_أَصْواتَکُمْ_فَوْقَ_صَوْتِ_النَّبِیِّ وَ #لاتَجْهَرُوا_لَهُ_بِالْقَوْلِ_کَجَهْرِ_بَعْضِکُمْ_لِبَعْضٍ أَنْ #تَحْبَطَ أَعْمالُکُمْ وَ أَنْتُمْ #لاتَشْعُرُونَ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! (در گفتگو با پیامبر) صدایتان را بلندتر از صدای پیامبر نکنید و آن گونه که با یکدیگر بلند گفت‏ وگو می‏ کنید، با پیامبر بلند سخن مگویید! مبادا (به خاطر این بی‏‌ادبی،) اعمالتان نابود شود و شما آگاه نشوید. _____________________________ 💠در آیۀ قبل، از پیشی ‏گرفتن بر رسول خدا و دستورات الهی در عمل نهی شد و در این آیه، از بلند کردن صدا در حضور پیامبر در گفتار و سخن گفتن. در آیۀ ۶۳ سورۀ نور نیز سفارش شده که پیامبر را مانند خود صدا نزنید، بلکه با احترام و مؤدّبانه نام ببرید.  💠قرآن، حبط اعمال را، یک جا برای کفر و شرک آورده و یک جا برای بی ‏ادبی در محضر پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله، پس کیفر بی‌احترامی به پیامبر، هم‏ وزن کیفر کفر و شرک است.  👈یکی از یاران پیامبر که در حضور پیامبر بلند سخن گفته بود، هنگامی که شنید صدای بلند او سبب از بین رفتن و نابودی کارهای خوب او می‏‌شود، بسیار ناراحت شد. پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود: صدای بلند تو برای خطابه و سخنرانی بود و حساب تو از دیگران جداست.