آیه ۶۳ و۶۴ انعام
بگو: چه كسى شمارا از تاريكى‌هاى خشكى و دريا (به هنگام درماندگى) نجات مى‌دهد؟ وقتى كه او را آشكارا و پنهان مى‌خوانيد (و مى‌گوييد:) اگر خداوند از اين ظلمت ما را رهايى دهد، از شكرگزاران خواهيم بود.
بگو: خداوند شما را از اين ظلمت‌ها و از هر ناگوارى ديگر نجات مى‌دهد، باز شما (به جاى سپاس)، شرك مى‌ورزيد.
_______________________
✅یادآورى و توجّه دادن انسان به خلوص او در دعا به هنگام شداید، از بهترین روشهاى خداشناسى است. «تدعونه تضرّعاً و خفیة»
👈 انسان در سختىها و شداید، دست از كفر و شرك برداشته و موحّد مىشود.
🤔شداید براى انسان، چهار حالت به وجود مىآورد:
احساس نیاز، تضرّع، اخلاص و التزام به شكرگزاری.
آری شداید و سختىها و قطع شدن اسباب مادّى، روح خداجویى را شكوفا مىكند و انسان در مشكلات، دست خدا را مىبیند.
👈 براى هر كس، مشكل خودش، بزرگترین مشكل است. «أنجانا مِن هذه»
❌ انسان به تعهّدات خود در برابر خدا بىوفاست. «ثمّ أنتم تشركون»
❌ بدترین نوع ناسپاسى، شرك است. «لنكوننّ من الشاكرین... ثمّ انتم تشركون»
⚠️ راحتّى و احساس رهایى وبىنیازى، زمینهى غفلت از خدا و شرك به اوست. «قل اللَّه ینجّیكم منها و من كلّ كرب ثمّ انتم تُشركون»
♦️حکمت دعا کردن با «صدای آهسته»
❓ چرا بهتر است هنگام دعا کردن خدا را با «صدای آهسته» خواند؟
یکی از آداب دعا، آهسته و نجواگونه دعا کردن است. قرآن مي فرمايد: «ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً». «تضرّع» به معناي ناله كردن و «خفيه» مخفي و دور از حضور ديگران بودن است. دلیل آن نیز اینست که خدا به همه كس نزديك است. اگر كسي دريافت كه خدا نزديك است، روش دعا كردن براي او روشن مي شود كه خدا را آهسته بخواند و هم اطمينان دارد كه خدا به همه نيازهاي او آشناست. وقتي انسان خود را دور احساس مي كند با ندا خدا را مي خواند؛ اما وقتي احساس کرد نزديك است، ندا را كم يا آن را تبديل به نجوا مي كند.
💐پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله فرمودند:
🤲 بهترین دعا، دعاى با صداى آهسته و خُفیه است و از جمعى كه با صداى بلند دعا مىخواندند، انتقاد كرد و فرمود: خداوند شنوا و نزدیك است.
✅بهترین دعا آن است که با توجه و حضور قلب و تضرع و در خلوت و آهسته باشد.
✴️صفحه ۱۳۶_سوره انعام
69 - و چیزی از حساب آنان (ستمکاران) بر عهده‌ی پرهیزکاران نیست، و لیکن یادآوری [و ارشاد لازم] است تا شاید بترسند
70 - و کسانی را که دین خود را بازیچه و سرگرمی گرفته و زندگی دنیا فریبشان داده است رها کن، و تو با آن [قرآن] پندشان ده تا مبادا کسی به سبب کاری که کرده به عذاب الهی دچار شود، که او را جز خدا یاور و شفاعتگری نباشد، هرگونه عوضی دهد از او نگیرند آنان کسانی هستند که در گرو اعمال [بد] خویش درمانده‌اند و به سبب این که کافر شدند آبی جوشان و عذابی دردناک [در پیش] دارند
71 - بگو: آیا به جای خداوند چیزی را بپرستیم که نه سودی به ما رساند و نه زیانی و بعد از آن که خدا هدایتمان کرده عقبگرد کنیم! مانند کسی که شیاطین او را زمین‌گیر کرده [و از حرکت بازداشته‌اند] که سرگشته مانده است، [در حالی که] یارانی هم دارد که وی را به هدایت می‌خوانند که به سوی ما بیا [ولی نمی‌تواند]! بگو: بی‌گمان هدایت خدا هدایت [حقیقی] است، و ما دستور یافته‌ایم که تسلیم پروردگار جهانیان باشیم
72 - و این که [گفته است]: نماز به پا کنید و از او پروا دارید، و او کسی است که به سوی وی محشور می‌شوید
73 - و اوست که آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید، و روزی که [به قیامت] گوید باش، وجود می‌یابد، گفته او شدنی است و روزی که در صور دمیده شود، حاکمیت و فرمان از آن اوست دانای پنهان و پیداست، و او حکیم و آگاه است.
✴️صفحه ۱۳۶_سوره انعام
آیه ۷۰ انعام
كسانى را كه دين خود را به بازى و سرگرمى گرفتند و زندگى دنيا مغرورشان كرده است، رها كن و به وسيله‌ى قرآن پندشان ده تا مبادا به كيفر آنچه كسب كرده‌اند به هلاكت افتند، در حالى كه جز خدا هيچ ياور و شفيعى ندارند، و اگر (انسان در آن روز) هرگونه عوضى (براى كيفر) بپردازد از او پذيرفته نمى‌شود، آنان كسانى هستند كه به سزاى آنچه كسب كرده‌اند به هلاكت افتادند براى آنان شرابى از آب سوزان و عذابى دردناك به كيفر كفر شان خواهد بود.
______________
⏪مراد از رها كردن منحرفان در جمله‌ى ذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ ...، اظهار تنفّر و قطع رابطه كردن با آنان است كه گاهى هم به نبرد با آنها مى‌انجامد، نه اين‌كه تنها به معناى ترك جهاد با آنان باشد.
⏪ «تُبْسَلَ» به معناى محروم شدن از خوبى و به هلاكت رسيدن است.
❌به بازى گرفتن دين، هر زمانى به شكلى خود را نشان مى‌دهد، گاهى با اظهار عقائد خرافى، گاهى با قابل اجرا ندانستن احكام، گاهى با توجيه گناهان و گاهى با بدعت وتفسير به رأى وپيروى از متشابهات و ... است.
❌دلبستگى و فريفته شدن به دنيا، زمينه‌ى به بازى گرفتن دين است.
👈تذكّر و موعظه، مى‌تواند سبب نجات از قهر و عذاب الهى گردد. «وَ ذَكِّرْ بِهِ»
✅در تذكّر و هشدار بايد از قرآن بهره‌گرفت.
✴️صفحه ۱۳۷_سوره انعام
74 - و آن‌گاه که ابراهیم به پدرش آزر گفت: آیا بتان را به خدایی می‌گیری! حقیقت این است که من، تو و قومت را در گمراهی آشکار می‌بینم
75 - و بدین سان ملکوت آسمان‌ها و زمین را به ابراهیم نشان می‌دادیم تا [بصیرت یابد] و تا از اهل یقین شود
76 - پس چون شب بر او تاریک شد، ستاره‌ای دید [برای احتجاج با مشرکان] گفت: این پروردگار من است، آن‌گاه چون افول کرد، گفت: زوال پذیران را دوست ندارم
77 - و چون ماه را تابان دید، گفت: این پروردگار من است، و چون فرو شد، گفت: اگر پروردگارم مرا هدایت نکند بی‌گمان از گمراهان خواهم شد
78 - پس وقتی که خورشید را طالع دید، گفت: این پروردگار من است، این بزرگ‌تر است و چون افول کرد، گفت: ای قوم! همانا من از آنچه شریک خدا می‌پندارید بیزارم
79 - به راستی من خالصانه روی دل به سوی کسی داشته‌ام که آسمان‌ها و زمین را آفرید و من از مشرکان نیستم
80 - و قومش با او به جدال برخاستند گفت: آیا با من در باره‌ی خدا محاجّه می‌کنید، در صورتی که او مرا به راه راست هدایت کرده! و من از [شرّ] آنچه شریک او می‌سازید بیم ندارم، مگر آن که پروردگارم چیزی بخواهد [و مرا بترساند] دانش خدای من همه چیز را فرا گرفته است، پس آیا متذکر نمی‌شوید!
81 - و چگونه از آنچه شریک خدا کرده‌اید بترسم، در صورتی که شما از این کارتان نمی‌ترسید که برای خدا چیزی را شریک می‌کنید که خدا در باره‌ی آن حجتی برای شما نازل نکرده است پس کدام یک از ما دو گروه به ایمنی سزاوارتر است اگر می‌دانید!
✴️صفحه ۱۳۷_سوره انعام