🚦آیا تا به حال به کارکرد زیبای نرم افزارهای راه یابی دقت کرده اید، وقتی اشتباه می کنیم و وارد مسیر اشتباهی می شویم، نرم افزار مسیر درست جدیدی را ترسیم می کند و فاصله ی تقریبی را از مقصد تخمین می زند و بدون سرزنش و توبیخ مسیر جدید را  نشان می دهد. متاسفانه داستان ما آدم ها این است که به جای تمرکز کردن بر مسیر جدید، بر خودسرزنشی متمرکز می شویم، به جای قدم های اصلاحی بر افسوس گذشته گیر می کنیم و به جای توجه به اینجا و اکنون و امکانات حاضر به قضاوت دیگران درباره ی تصویر خود فکر می کنیم، در تمامی این موارد ما به جای تمرکز بر واقعیت زندگی بر مفهوم خود و مسئله ی خود گیر می کنیم و هرچه بیشتر دست و پا میزنیم که از وضعیت خلاص شویم حالمان بدتر می شود و فرصت و زندگی را بیشتر از دست می دهیم. بی خویشتنی یعنی رها کردن مسئله ی خود و چسبیدن به واقعیت زندگی. مولانا می گوید ای تو از حال گذشته توبه جو کی ازین توبه کنی توبه بگو مولانا می گوید حتی از این توبه کردن هم می بایست توبه کرد، یعنی توبه ای که ما را در گذشته و افسوس نگاه می دارد، توبه ی حقیقی رهایی از گذشته است. در میان تمام تاریکی های گذشته و آینده، می بایست چراغی به اکنون روشن نمود. #دکتر_حکیمیان #استاد_بزرگوارم #طلبه_روانشناس_بیگی #کانال_تربیتی_همسرداری_ناب https://eitaa.com/hamsardarinab