بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام که [درمورد روش ترییت فرزند] فرمود: و درآغاز تربیت تصمیم گرفتم کتاب خدای تعالی را همراه با تفسیر آیات و شریعت اسلام و احکام آن را از حلال و حرام به تو تعلیم دهم، و به چیز دیگری نپردازم، پس از آن ترسیدم که مبادا رای و عقاید باطل که مردم را دچار اختلاف کرده، و کاررا بر آنان مشتبه ساخت، بر تو نیزمشتبه سازد، گرچه من آگاه کردن تو را نسبت به این امور خوش نداشتم، اما آگاه شدن تو از پاسخ شبهات و استوار ماندنت را ترجیح دادم، تا تسلیم هلاکت‌های اجتماعی نگردی، و امیدوارم خداوند تو را در رستگاری موفق گرداند، و به راه راست هدایت کند، بنابراین،وصیت خود را برای تو اینگونه تنظیم کرده‌ام، پسرم ! بدان که دوست دارم بهترین چیزی که از وصیت من فراگیری، ترس از خدا و اکتفا به انجام واجبات، و پیمودن راهی است که پدرانت و صالحان خاندانت پیموده‌اند، زیرا آنان، آن طور که تو در امور خود نظر می‌کنی، در امور خویش نظر داشتند، و همانطور که تو درباره خویشتن می‌اندیشی، آنها نیز در باره خود می‌اندیشیدند، و تلاش آنها دراین بود که آنچه را شناختند عمل کنند، و آنچه را تکلیف ندارند روی گردانند، حال اگر نفس تو از پذیرفتن سر باز زند و بخواهی چنانکه آنان دانستند بداند، پس بکوش تا درخواست‌های تو از روی درک و آگاهی درست باشد، نه آنکه به شبهات روی آوری و ازبالا بردن بحث و جدل ها کمک بگیری، و قبل از گام نهادن در کسب آگاهی این راه، ابتدا ازخداوند یاری بخواه، و به او میل و رغبت کن تا موفق شوی، و از هر کاری که تو را به شک و تردید و یا گمراهی اندازد، بپرهیز، و چون یقین کردی که آینه دلت از زنگار صفا یافته و به خشوع و پذیرش رسیده و اندیشه‌ات تمرکز یافته و کامل گردیده و اراده‌ات بر این کار متمرکز گشت، پس اندیشه کن در آنچه که برای تو تفسیر می‌کنم، اگر در این راه آنچه را دوست داری فراهم نشد، و آسودگی فکر نیافتی، بدان که راهی را که ایمن نیستی می‌پیمایی، و در تاریکی ره می‌سپاری، زیرا طالب دین نه اشتباه می‌کند، و نه در تردید و سرگردانی است، که در چنین حالتی خودداری بهتر است. "نامه امام(ع)به فرزندش امام حسن (ع) که حاوی یک دوره کامل اخلاق، وصیت به تقوا، مدیریت زندگی، هدف آفرینش و‌‌‌‌‌... می باشد" #نهج‌البلاغه #‌فرا‌ز‌پنجم‌نامه‌شماره‌‌‌‌‌‌۳۱