❌ طرد در بهائیت ✍️هر فرد تازه بهائی‌شده، در ابتدای ورود ملزم به اعلام پایبندی به چیزی است که اصطلاحا آن را عهد و میثاق می‌نامند و اشخاص بعد از اعلام بهائی‌شدن، موظفند از دستورات سرکردگان بدون چون و چرا اطاعت نمایند. این پیروی به اندازه‌ای اهمیت دارد که در متون #بهائیت به صراحت آمده است که اشتباه دسته‌جمعی حتی از انتقاد سازنده هم در مرتبه بالاتری قرار دارد.¹ ✋بنابراین بهائیان، در صورت انتقاد و سرپیچی به عنوان ناقض عهد شناخته شده و عواقب سختی در انتظارشان خواهد بود. تنبیه بهائیت برای منتقد و متمرد از دستورات، #طرد نام دارد که بر دو نوع اداری و روحانی تقسیم می‌شود. 1️⃣ #طرد_اداری، مرحله اولیه طرد بوده و به عنوان تنبیه برای بهائیانی اعمال می‌شود که بدون هماهنگی تشکیلات کاری انجام داده‌اند یا انتقادی را مطرح کرده‌اند. در این مرحله هنوز فرد بهائی محسوب شده و سعی می‌کنند با این تنبیه، او را دوباره رام تشکیلات نمایند. 2️⃣ چنانچه تشکیلات از پس توجیه فرد برنیاید یا نافرمانی او نابخشودنی باشد، #طرد_روحانی شامل حال او می‌شود. طرد روحانی، سخت‌ترین رویکرد فرقه است که به نوعی کل زندگی فرد بهائی را تحت تأثیر قرار داده و مختل می‌کند. در این طرد، علاوه بر منع حضور فرد در هر جمع بهائی، تمام خانواده، بستگان و دوستان بهائی فرد از هم‌کلامی و معاشرت با او به طور کامل منع می‌شوند و چنین فردی در زمره اشرار به حساب می‌آید.² ۱. نامه مرکز اصلی فرقه، ۲ جولای ۱۹۹۶. ۲. عبدالحمید اشراق خاوری، مائده آسمانی، جلد ۲، صفحه۳۵.