حزب و جناح فرع است اصل ولی فقیه است... ⛱با حقیق همراه باشید 🔻 @haqiq_center

📽 نسخه کامل مستند "جاذبه" ▫️ گوشه‌هایی دیده نشده از دیدارهای متعدد رهبر انقلاب با خانواده‌های شهدای مدافع حرم ⛱با حقیق همراه باشید 🔻 @haqiq_center

♨️ آیا اهل سنت سوریه، اموی هستند؟ ✍مهدی فرمانیان 🔹با اتفاق‌هایی که در چند روز اخیر در سوریه افتاده است، برخی سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی نسبت‌های نادرستی به اهل سنت سوریه می‌دهند. ❌ در متنی آمده است: «دمشق، مهد تفکر عثمانی اموی است ... تفاوتشان با سایر اهل سنت عربستان و مصر این است که علی را اصلا جز خلیفه چهارم نمی دانند، معتقدند خلفا به این ترتیب است: ابوبکر، عمر، عثمان، معاویه، یزید و نسبت به اهل بیت و بنی هاشم بغض و کینه دارند بخاطر همین اغلب اهل سنت سوریه، ناصبی هستند». این متن از چند جهت مخدوش و نادرست است: 1⃣ دمشق در قرن اول و دوم، مهد تفکر عثمانی اموی بود، اما قرن‌هاست صوفیان محب اهل بیت جای طرفداران امویان را گرفته و دیگر ناصبی در سوریه پیدا نمی‌شود. ابن تیمیه در قرن هشتم در دمشق زندگی می‌کرده است و از زیادی صوفیان محب اهل بیت در این شهر سخن می‌گوید و بیان می دارد که اکنون ناصبی‌ای در این شهر یافت نمی‌شود. 2⃣ امروزه هیچ اهل سنتی پیدا نمی‌کنید که حضرت علی(ع) را خلیفه چهارم نداند. همه اهل سنت در سراسر جهان امیرمومنان علی(ع) را خلیفه چهارم خود می‌دانند. لذا این نسبت به اهل سنت سوریه اشتباه است. جالب است در این متن، عربستان مهد وهابیت را از سوریه جدا کرده است. 3⃣ عده زیادی از سلفیان، وهابی‌ها، سپاه صحابه و داعشی‌ها میان اهل بیت و شیعه آنان تفکیک قائل می‌شوند. آنان می‌گویند: اهل بیت انسان‌هایی شریفی بودند و ما دوستدار آنان هستیم،‌ اما شیعیان، پیروان عبدالله بن سباء یهودی‌اند که برای از بین بردن اسلام هر کاری می‌کنند. متاسفانه این ذهنیت اشتباه سلفی‌ها و داعشی‌ها و بسیاری از القاعده‌ای‌ها باعث شده که برای دیگران هم مساله خلط شود و فکر کنند که داعشی‌ها و القاعده‌ای‌ها ناصبی‌اند. در حالی که به ندرت در میان وهابیت، داعش، سپاه صحابه و القاعده، ناصبی پیدا می‌کنید. کینه و عداوت شیعه مساله دیگری است. 4⃣ امروزه حدود ۷۰ درصد مردم سوریه از اهل سنت شافعی و حنفی بوده و همگی محب اهل بیتند و ناصبی‌ای در مردم سوریه نمی‌شناسیم. ⛱با حقیق همراه باشید 🔻 @haqiq_center

💢۸ تهدید امنیتی پیش روی ایران در روزهای آینده ⛱با حقیق همراه باشید 🔻 @haqiq_center

جواب های خوب یک خانم ایرانی به ادعاها و سخنان چند روز پیش نتانیابو! باید این کلیپ به دست مردم غاصب اسرائیل برسه! #اسرائیل #جهاد_تبیین #نابودی_اسراییل ⛱با حقیق همراه باشید 🔻 @haqiq_center

عوامل استکبار اشتباه فکر می کنند... ایران قوی، مقتدر است و مقتدرتر هم خواهد شد. ⛱با حقیق همراه باشید 🔻 @haqiq_center

🔰 باختن داشته ها به نداشته ها ✍️دکتر حسین حسینی نژاد ⏹ ️اتفاقات اخیر در سوریه نشان داد همچنان منطقه غرب آسیا صحنه شگفتی آفرین ترین تحولات سیاسی است و گاهی اتفاقات و بازیگران در اینجا چنان در هم می پیچند  که همچون کلافی سر در گم ،اول و آخرش نا پیدا است. با این حال با کمی دقت می توان دید که این اتفاقات خیلی هم چیز جدیدی نیست و بر اساس یک فرمول ثابت و سلطه جویانه رقم می خورد، در این فرمول  همیشه سر کلاف بر گردن یک بازیگر محلی و انتهای آن در دست بازیگران فرا منطقه ای است. ↙️ کافی است سر نخ جبهه الن صره ، داع ش ، تحریر الشام و یا دیگر  ت روری ست ها و گروههای مسلح در منطقه را دنبال کنید تا بعد از کلی پیچ و تاب در آخر به پنتاگون ، سازمان سیا و ناتو برسید. در این تقسیم کار، طرح ریزی ، آموزش و پشتیبانی مالی ، تسلیحاتی و رسانه ای بر عهده کاخ سفید و هم پیمانانش و اجرای آن با گروههای محلی است. ⤵️ اشتباه نکنید این قاعده  منحصر به سوریه، عراق، افغانستان و یا محدود به یک جغرافیا و زمان خاص نیست بلکه در  هر کجا که مقاومتی در مقابل سیاستهای نظام سلطه شکل بگیرد قابل اجرا است، در این جوامع کافی است رخنه و گسلی پیدا شود یا منفذی باز شود و یا اختلافی بروز کند آنگاه خواهید دید که در فرصت به وجود آمده بازیگران محلی و تربیت شده چطور به سرعت از سوراخهای خود بیرون آمده و ندای هل من مبارز سر خواهند داد. ↩️ تنها چیزی که مانع اجرای این فرمول می شود هوشیاری و استقامت ملت ها و رهبران آنها است چرا که این بازیگران به خودی خود از قدرت و توانایی فوق العاده ای برخوردار نیستند اما به طور ماهرانه ای می توانند بر شانه مشکلات و موج اختلافات سوار شوند و پرچم خود را در زمین نارسایی و کم و کاستها بنشانند. 🔚بنابراین اگر جامعه ای از قوت، همبستگی و اراده لازم برخوردار باشد و بتوانند با درایت و هوشیاری منافذ را ببندد و رخنه ها را ترمیم کند آنگاه مجالی برای عرض اندام معارضین و تروریست ها باقی نخواهد ماند، بر این اساس وقایع سوریه می تواند برای ما به مثابه تماشای تابلوی غم انگیز و عبرت آمیزی از جامعه ای باشد که داشته هایش را به نداشته هایش باخت. #سوریه ⛱با حقیق همراه باشید 🔻 @haqiq_center

🔰 اساسا، مسئله‌ وطن، مسئله‌ خوشبینی و بدبینی به آن نیست. بلکه مسئله آبادانی آن است. انسان موظف است که وطن خود را بسازد. اگر برای انسان وطنی باقی نماند، چه چیزی برایش باقی خواهد ماند؟ «امام موسی صدر» ⛱با حقیق همراه باشید 🔻 @haqiq_center

در گفتگوی پژوهشگر مسائل اجتماعی با صدای حوزه مطرح شد؛ 📽 پیامی که نباید از کنار مسجد مقدس جمکران مخابره شود! 🔺داستان یک پژوهش برای مطالعه وضعیت روستای کنار مسجد مقدس جمکران به روایت دکتر محمدرضا زهرایی، پژوهشگر مسائل اجتماعی / بخش نخست ▫️در همان روزهای پژوهش، بارها شنیدم که حضرت آقا چند بار نسبت به این موضوع تذکر داده بودند! منبع: کانال صدای حوزه #حاشیه_نشینی #آسیبهای_اجتماعی #عدالت_اجتماعی ⛱با حقیق همراه باشید 🔻 @haqiq_center

📚 وحدت حوزه و دانشگاه 🔘 آن عزیز(شهید مفتح) در زندگی‌اش هم همین طور بود؛ کم نمود و کم تظاهر، اما پرحضور و پرتحرک. اسمش کمتر برده می‌شد، اما آثارش خیلی جاها بود. #عکس_نوشت #هفته_پژوهش ⛱با حقیق همراه باشید @haqiq_center

#یادداشت_میهمان 🔷تأملی در باب مسئله وحدت حوزه و دانشگاه 📕بخش اول ✍️ حمید احتشام‌کیا 🔸هر از گاهی و به نحو موسمی و مناسبتی از مسائلی در این مرز و بوم یاد می‌شود و مطالبی درباره آن می‌نویسند. یکی از آن مسائل، مسئله وحدت حوزه و دانشگاه است. من هم قرار است در این یادداشت نقد و سهم خود را دراین‌باره ارائه دهم. 🔸در نقدهای فراوانی که درباره وحدت حوزه و دانشگاه نوشته می‌شود آنچه بیش از همه دل را می‌زند، بی‌مایگی نقدهاست. بسیاری از نقدهای امروزی دیگر نقد نیست و بیشتر شبیه نقل و نبات است که به‌رایگان در حال پخش و نشر است. 🔸نقد اشتباه، مسئله را چیز دیگری جلوه می‌دهد. بعضی از نقدها متهم به سطحی‌نگری و بی‌مایگیِ مؤلف است اما بعض دیگر متهم به خیانت است؛ زیرا هدفشان تغییر نگاه‌ها به سوی دیگر است. هدفشان پرتی حواس‌ها از مسئله یا مسائل اصلی است. 🔸وقتی مسائل اصلی نتوانند خود را در معرض قرار دهند، نیروی حل مسئله، هدر می‌رود. به‌راستی کدام انحراف در جامعه ویران‌گرتر از آن است که مسائل واقعی و حیاتیِ جامعه چیز دیگری باشد و معماران و مهندسان مشغول چیز دگر! جمعی به تو مشغول و تو غائب ز میانه. 🔸و اما درباره وحدت حوزه و دانشگاه، اولین پرسشی که به ذهنم می‌رسد، پرسش از تعریف حوزه و دانشگاه است. چراکه لازم است در ابتدا وجه مغایرت حوزه و دانشگاه روشن شود تا بعد نوبت به وجه وحدت برسد. از قضا آنچه در ابتدا به ذهن خطور می‌کند، وحدت حوزه و دانشگاه به‌مثابه نهاد علم در کشور است؛ بنابراین پرسش این است که چرا در کشور ما و سایر کشورهای مشابه، دو نهاد علم وجود دارد؟ 🔸اصلا وقتی از وحدت حوزه و دانشگاه صحبت می‌شود، منظور کدام حوزه و کدام دانشگاه است؟ آیا منظور از وحدت، وحدت حوزه علمیه قم و دانشگاه تهران است؟ آیا منظور وحدت حوزه‌های علمیه کشور و دانشگاه‌های کشور است؟ آیا منظور وحدت حوزه‌های علمیه کشورهای اسلامی و دانشگاه‌های آنهاست؟ یا فراتر از همه پای یک مسئله جهانی در میان است؟ 🔸اگر ماهیت حوزه علمیه در تحلیل نهایی نهاد علم است، چیزی که دانشگاه نیز خود را براساس آن تعریف کرده است، واقعا پرسش این است که چرا دو نهاد باید یک مسئولیت (مسئولیت علم و علم‌پروری) را برعهده گیرند؟ 🔸در جمهوری اسلامی ایران نهادهای موازی، نمونه‌های دیگری هم دارد؛ مانند نهاد نظامی ارتش و سپاه. از قضا وحدت ارتش و سپاه هم از دیرباز یکی از مسائل بوده تا آنجا که نقل شده است: «وحدت میان ارتش و سپاه از تدابیر شهید صیاد شیرازی بوده است». فرمانده کل سپاه نیز اخیرا اظهار داشته: «وحدت ارتش و سپاه دشمنان را به یاس کشانده است». خلاصه اینکه مسئله وحدت‌بخشی پس از رسمیت‌یافتن نهادهایی که ظاهرا رسالتی موازی دارند، یکی از مسائل جدی کشور است. 🔸اما پرسش این است که چرا باید نهادهای هم‌عرض به وحدت سوق داده شوند؟ اصلا مراد از وحدت دو نهاد چیست؟ اگر حوزه علمیه متصدی تولید و توسعه و انتشار یافته‌های علمی است و دانشگاه نیز همین مهم را بر عهده دارد، وحدت ایشان که امری روشن است، پس مسئله ما در وحدت حوزه و دانشگاه چیست؟ 🔸همه می دانند که هیچ‌گاه از ابتدا دو نهاد مستقل حوزه و دانشگاه به عنوان متصدیان علم، تأسیس نشده‌ بلکه تأسیس این دو نهاد با تقدیم و تأخر و به تدریج و اقتضایی بوده است؛ پس پرسش از وحدت حوزه و دانشگاه یک پرسش حاکمیتی برای اداره امور است نه یک پرسش زینتی برای رونق‌بخشی به وضع موجود. همین پرسش و از همین منظر یعنی از منظر سیاست و تدبیر امور برای سایر نهاد‌های هم‌عرض هم مطرح بوده که کانون توجه در این یادداشت نهاد علم یعنی حوزه و دانشگاه است. 🔸حال فرض کنید حوزه و دانشگاه را تعریف کرده و مثلا یکی را نهاد فرهنگ و دیگری را نهاد دانش معرفی کردیم، آنگاه مسئله اتحاد یا وحدت به چه معناست؟ مثل این که بگوییم وحدت وزارت نفت و وزارت بهداشت! اما اگر نتوانستیم تفاوتی ذاتی و ماهوی یا تفاوتی غایت‌مندانه برای آن دو ترسیم کنیم، آنگاه تکلیف چیست؟ 🔸آیا امکان اعلام وحدت به معنای تحویل یکی در دیگری وجود دارد؟ اگر چنین امکانی در کشور وجود ندارد، آیا می‌توان مسئله وحدت این دو نهاد را یک مسئله زینتی و تشریفاتی دانست که زمانی مصرف سیاسی داشته و اکنون باید به دریا انداخته شود یا به دیوار کوبیده شود؟ 🔸اجازه دهید ابتدا بیان کنم در مسئله وحدت حوزه و دانشگاه چه چیزهایی مسئله نیستند بلکه مسئله‌نمایند و در ادامه تبیین کنیم چه چیزی واقعا مسئله است و باید مورد توجه تام قرار گیرد. ⛱با حقیق همراه باشید @haqiq_center

📚 هفته پژوهش و فناوری گرامی باد. 🔘 پژوهش بایستی هم برای رسیدن به اوج قلۀ علم و ایجاد مرجعیت علمی و هم باید برای حل مسائل جاری کشور باشد. #عکس_نوشت #هفته_پژوهش ⛱با حقیق همراه باشید @haqiq_center