eitaa logo
حکمت عقلانی وحیانی🇵🇸🖤
153 دنبال‌کننده
40 عکس
8 ویدیو
25 فایل
⁦✍️⁩محتوا: فعالیت های ابوالحسن حسنی در حوزه‌های علوم فقهی و علوم حِکمی 🔁مدیریت: توسط شاگردان استاد ارتباط با استاد: @aboulhassan ارتباط با مدیر کانال: @Nezamefekri وبلاگ انسان، عقل و دین: https://ensan.blog.ir/
مشاهده در ایتا
دانلود
گر "هشت" رضا و "نه" جواد است چه غم؟ بگذار که هشتم گرو نه باشد... ‌ 🖤 🌑https://eitaa.com/haqnegar
✅یک دقیقه پای درس عقل و بناء عقلاء ✍ابوالحسن حسنی 💥یکی از نکات قابل توجه، تفاوتی هست که میان عقل و بناء‌ عقلاء وجود دارد. وقتی گفته می‌شود که خدای متعال رئیس عقلاء است، محل بحث بناءات عقلائی است. 💥تصمیم‌گیری انسان عاقل سه پایه‌ی اساسی دارد: حقایق، اعتبارات اجتماعی و مصالح. این نکته اساس بناءات عقلایی است. مثلا فرض کنید تعطیلی نیاز انسان است، اما این که چه روزی باید تعطیل شود، نیازمند توجه به حقایق، اعتبارات اجتماعی و مصالح است. وقتی گفته می‌شود که شارع رئیس عقلاء است، یعنی او به أعلی وجه ممکن بر اساس این سه پایه تصمیم می‌گیرد (دست کم در مواجهه با انسان). در این ادعا گونه‌ای انسان‌انگاری ذات حق پنهان است و به همین دلیل ناپذیرفتنی است. زیرا در مواجهه با انسان، برخی از بناءات عقلایی به گونه‌ای‌اند که اگر رعایت نشوند، انسان متوجه ارتباط نمی‌شود. مثلا اینکه ارتباط با کلام باشد. این بخش از بناءات عقلایی برای ارتباط با انسان ضروری‌اند. اما این که بیش از آن رعایت شود، دلیلی بر آن نیست و بلکه شواهد خلاف هم زیاد است. 💥در باب عقل، نباید به لغت عقل نگاه کرد، بلکه دقیق‌تر آن است که ماهیت عقل توجه داشت. مهم‌ترین کارکردهای عقل، چنان که فلاسفه و متکلمان گفته‌اند، دو امر است: ادراک کلیات و ادراک حسن و قبح. اما اساسا علم حق تعالی از سنخ دیگری است. درک عقلانی در شأن مخلوق است و شأن خالق برتر از آن است. 🌑https://eitaa.com/haqnegar
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شهادت امام محمد بن علی، باقر العلوم (علیه السلام) تسلیت🖤
عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: حَضَرَ أَبُو جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ السَّلَامْ) جَنَازَةَ رَجُلٍ مِنْ قُرَيْشٍ وَ أَنَا مَعَهُ وَ كَانَ فِيهَا عَطَاءٌ. فَصَرَخَتْ صَارِخَةٌ. فَقَالَ عَطَاءٌ: لَتَسْكُتِنَّ أَوْ لَنَرْجِعَنَّ. قَالَ: فَلَمْ تَسْكُتْ فَرَجَعَ عَطَاءٌ. قَالَ فَقُلْت‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ السَّلَامْ): إِنَّ عَطَاءً قَدْ رَجَعَ. قَالَ: وَ لِمَ؟ قُلْتُ: صَرَخَتْ هَذِهِ الصَّارِخَةُ، فَقَالَ لَهَا لَتَسْكُتِنَّ أَوْ لَنَرْجِعَنَّ فَلَمْ تَسْكُتْ فَرَجَعَ. فَقَالَ: امْضِ بِنَا، فَلَوْ أَنَّا إِذَا رَأَيْنَا شَيْئاً مِنَ‏ الْبَاطِلِ‏ مَعَ الْحَقِّ تَرَكْنَا لَهُ الْحَقَّ لَمْ نَقْضِ حَقَّ مُسْلِمٍ. زراره می‌گوید: امام باقر (عَلَيْهِ السَّلَامْ) در تشییع جنازه‌ی مردی از قریش حاضر شد و من با او بودم و عطاء (از بزرگان فقهی آن زمان) نیز آنجا بود. زنی خیلی شیون کرد. عطاء گفت: او را ساکت کنید وگرنه من برمی‌گردم. اما او ساکت نشد. زواره گوید به امام باقر (عَلَيْهِ السَّلَامْ) گفتم عطا برگشت. فرمود: چرا؟ جریان را گفتم. فرمود: تو همراه ما باش. اگر دیدیم که چیزی از باطل همراه حق است، به خاطر حق از آن چشم بپوشیم، حق مسلمانی نقض نمی‌شد. 💥همواره در مسیر حق باطل‌هایی هست، به خاطر وجود باطل‌ها مسیر حق را ترک نکنیم و با امام خود باشیم.
۱) بنده در صحبت‌ها و مکتوباتی که داشتم بارها تأکید کرده‌ام که همه‌ی نظام‌های سیاسی مردمی‌اند، یعنی بدون رضایت و خواست مردم و مشارکت آنان، هیچ نظام سیاسی دوام نمی‌آورد؛ حتی آن نظام سیاسی که دیکتاتوری خوانده می‌شود. کاری که نظام‌های سیاسی انجام می‌دهند، تعیین نوع مردمی بودن و ساختار مشارکت مردم است. ۲) در جلساتی که در باب فقه انتخابات داشتم، همه‌ی ادله‌ی مربوطه تنها به نوع و جهت‌گیری مشارکت اشاره داشتند و هیچ یک فی حد نفسه ضرورت خود انتخابات را ثابت نمی‌کردند. بلکه ضرورت انتخابات با این ملازمه ثابت می‌شد که امروزه شکل در نظر گرفته شده برای مشارکت سیاسی انتخابات است. ۳) در باب مشارکت مردمی در حوزه‌ی اقتصاد و فرهنگ هیچ‌کس به رأی‌گیری و انتخابات فکر نمی‌کند، چون به حدی روش‌های مؤثرتر و دقیق‌تری برای مشارکت شناخته شده که جایی برای طرح انتخابات در این چنین حوزه‌هایی وجود ندارد. ۴) گزینه‌ی انتخابات برای مشارکت در عرصه‌ی سیاست و تقنین ناشی از دو امر است: الف) راه مؤثر دیگری شناخته شده نیست، ب) این گمان که نظام‌های سیاسی دو گونه‌اند: مشارکتی و غیر مشارکتی؛ و البته چنان که اشاره شد این گمان خطاست. ۵) به دو دلیل باید به فکر جایگزین‌هایی برای جهت و ساختار مشارکت مردمی باشیم: الف) شکل فعلی مردم‌سالاری که چندین دهه اجرا شده چندان موفق نبوده است. برای مثال، در حوزه‌ی تقنین نارضایتی‌های علمی از قوانین مصوب در میان اهل علم دیده می‌شود. اما در حوزه‌ی سیاست و اجرا مسئله پیچیده‌تر است؛ فرض کنید که در کتاب درسی ۵۰ سال آینده نام رؤسای جمهور ایران بیاید و یک بند درباره‌ی سرنوشت آن‌ها نوشته شود. نوجوان آن زمان چه فکری درباره‌ی جمهوری اسلامی می‌کند؟ (نقدها متعدد است، به همین دو نکته اکتفا شد) ب) پیدایش فناوری‌های جدید مانند هوش مصنوعی، توسعه‌ی سرزمینی انقلاب اسلامی، مرزناپذیری ولایت فقیه و مانند آن‌ها نیازمند یافتن الگوهای جدیدی برای مشارکت سیاسی است. ۶) حضرت آقا در روزهای قبل از انتخابات گذشته‌ی ریاست جمهوری فرمود: «امام انتخابات را مظهر مردم‌سالاری میدانست -و همین جور هم هست؛ یعنی امروز مردم‌سالاری و حضور مردم به وسیله‌ی انتخابات امکان‌پذیر است؛ ممکن است یک دورانی در آینده بیاید که انتخابات بی‌معنی بشود، شکلهای دیگری به وجود بیاید برای حضور مردم و اظهار نظر مردم؛ امروز انتخابات است.» (۱۴۰۰/۰۳/۱۴) شاید این دعوتی از اندیشمندان برای بررسی در صور جدید مشارکت سیاسی بود. ۷) کار بسزایی در این مورد که اقتضاء مردم‌سالاری دینی چه ساختاری از مشارکت است و انتخابات چه مناسبتی با آن دارد، انجام نشده است. ؟ پ.ن: این مطلب را همین قدر نوشتم و تا انتخابات نکته‌ی جدیدی در این رابطه نخواهم نوشت. اما بعد از انتخابات تلاش می‌کنم نکات دیگری را متذکر شوم.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا