♦️ما و کلاب هاوس: با فرزندان جدید خانواده شبکه های اجتماعی چگونه رفتار کنیم؟ ✅ «کلاب هاوس» را می توان جدیدترین عضو خانواده رو به ازدیاد شبکه های اجتماعی دانست. فراگیر شدن این شبکه در کشورمان فرصت مناسبی است برای بررسی یک موضوع بنیادین درباره شبکه های اجتماعی، یعنی «چگونگی مواجهه با شبکه های جدید». البته در این جا مقصود بیشتر شبکه های غیرایرانی است. در این جا به طور مختصر و بیشتر از منظر ارتباط با اخلاق، چند نکته بیان می شود. با توجه به تجارب پیشین درباره پلتفرم هایی چون تلگرام، یوتیوب، اینستاگرام، و فیس بوک ، به نظر می رسد مواجهه «واقع بینانه» و «موثر» با شبکه های جدید از قبیل کلاب هاوس مستلزم توجه به چند نکته است: 🔻 1. شناخت فلسفه وجودی شبکه های جدید: هر پلتفرم جدیدی که پا به میدان می گذارد بر اساس محاسبات و بررسی های قبلی و برای «پرکردن یک جای خالی» و «برآورده کردن یک نیاز» طراحی شده است. کلاب هاوس هم از این قاعده مستثنی نیست. از این رو در مواجهه با شبکه های جدید بایستی این نیازها را بشناسیم، از منظر اخلاقی بررسی کنیم و برای برآورده کردن آنها تلاش کنیم تا مخاطبان از روی اختیار، استفاده از پلتفرم های داخلی را ترجیح دهند. 🔻 2. توجه به کارکردهای دوگانه (خوب و بد) شبکه¬ها: هر پلتفرمی از منظر اخلاقی کارکردهای مثبتی دارد و کارکردهای منفی. داشتن نگاه یکسر بدبینانه و تمرکز بر نکات منفی و غفلت یا تغافل از کارکردهای مثبت (و برعکس) موجب می شود که در شناخت «واقع بینانه» و «منصفانه» شبکه ها دچار خطا شویم و طبیعتا راهکارها و سیاستگذاری هایی هم که ارایه می کنیم از سوی مخاطبان استقبال نشود. مثلا اگر فقط بر محتوای هرزه نگارانه در ایسنتاگرام و یوتیوب و کلاب هاوس انگشت بگذاریم کاربری که به چشم خود کارکردهای خوب این شبکه ها مثل گفت وگوها و مباحث علمی و راه اندازی کسب و کار را می بیند با ما همراهی و همدلی نخواهد کرد و راهکارها و هشدارهای ما را نخواهد پذیرفت (هرچند به واقع درست باشد). 🔻 3. آسیب شناسی و درس آموزی از تجارب گذشته: باید بررسی شود که نوع مواجهه ای که تاکنون از سوی «نهادهای حاکمیتی« و »شهروندان« با شبکه های اجتماعی پیشین انجام شده اولا در چه مواردی و تا چه اندازه از نظر اخلاقی قابل دفاع بوده، ثانیا این رویکردها چه پیامدهای درست یا نادرست اخلاقی را در پی داشته است. 🔻 4. تقدم و تمرکز بر کارهای ایجابی: با ورود هر پلتفرم جدید به کشورمان چنانچه از ابتدا رویکردهای سلبی از قبیل فیلترینگ به عنوان یک «اولویت» در نظر گرفته شود، و به فعالیت های ایجابی از قبیل رشد اخلاقی کاربران، افزایش سواد رسانه ای آنها و آگاهی بخشی نسبت به فضائل و رذائل اخلاقی هر شبکه و چگونگی زیست اخلاقی در آنها غفلت شود، این کار: اولا موجب تضعیف همفکری، همدلی، و همراهی کاربران با نهادهای مسوول می شود، ثانیا با فراگیر شدن استفاده از فیلترشکن ها و VPNها و با ورود فناوری های جدید که زمینه دسترسی به اینترنت بدون فیلترینگ را فراهم می کند، تلاش برای مسدودسازی به نتیجه موثر منتهی نمی شود، ثالثا دور زدن فیلترینگ موجب نقض قانون از سوی شهروندان می شود که کاری غیراخلاقی است. بگذریم از این که استفاده از فیلترشکن ها خود مشکلات اخلاقی دیگری را به دنبال دارد، رابعا موجب کاهش حضور افراد اخلاق گرا در شبکه های جدید و کاهش تاثیرگذاری آنها می شود، البته آنچه گفته شد به معنای مخالفت با فیلترینگ کلی و عدم برخورد با افراد اخلاق گریز در شبکه ها نیست، که در جای خود لازم و ضروری است. 🔻 5. راه اندازی پلتفرم های داخلیِ مفید، موثر و رقابت پذیر: ساخت شبکه هایی که حاصل تلاش علمی برنامه نویسان کشورمان باشد کاری ارزشمند است ولی با توجه به تجارب گذشته زمانی تاثیرگذار است و مورد استقبال عمومی قرار می گیرد که اولا طبق قانون «رقابت و مزیت سازی» از نظر کیفیت خدمات و امکانات مساوی یا بهتر از نمونه های خارجی باشد، ثانیا تشویق و ترغیب به استفاده از آنها بیشتر متکی به افزایش کیفیت خدمات و «جلب اعتماد» کاربران باشد تا ممانعت از دسترسی به نمونه های خارجی. ✅ دنیای امروز دنیای «رقابت» پلتفرم هاست و هر کدام که قوی تر و کارآمدتر بود به طور طبیعی از سوی مخاطبان مورد استقبال قرار می گیرد و طبیعتا تاثیرات خوب و بد اخلاقی خود را خواهد داشت. هنوز کلاب هاوس پا نگرفته شبکه توییتر ظاهرا سیستم صوتی خود را با نام Spaces راه اندازی کرده، تلگرام هم اخیرا امکان برگزاری لایوهای صوتی را به امکانات خود افزوده است، شبکه «لینکدین» هم در حال اقدام در این زمینه است (سایت عصر ایران، 12 فروردین 1400، کد خبر: 777200). بنابراین، زمان شناسی، تسریع در اقدام، و مزیت سازی موجب پیشگامی و افزایش تاثیرگذاری اخلاقی شبکه ها خواهد شد. #حسینعلی_رحمتی 18 فروردین 1400 @harahmati

پرهیز از آسیب رساندن به خود و دیگران یک #وظیفه_اخلاقی است. برای این که موجب رنج خود و غم دیگران نشویم 👈🏾 #ماسک_بزنیم @harahmati

♦️♦️ نشست علمی جلسه گروه علمی فلسفه اخلاق با موضوع ✅ الزامات ورود به فاز دوم #اخلاق_پژوهی فناوری اطلاعات با ارائه حجت الاسلام دکتر حسینعلی رحمتی 📆 چهارشنبه 25 فروردین ساعت 18 در مجمع عالی حکمت اسلامی برگزار می شود. 👈🏿آدرس ورود به جلسه: http://hekmateislami.com/?page_id=10685 @hekmateislami @harahmati 🔻پیشنهاد می شود ابتدا مباحث جلسه قبلی را در این آدرس گوش دهید: https://eitaa.com/harahmati/94

♈️♈️فایل صوتی ✅ الزامات پژوهش های اخلاقی درباره فناوری اطلاعات و فضای مجازی (جلسه دوم و نهایی) ارایه شده در مجمع عالی حکمت اسلامی حسینعلی رحمتی ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ @harahmati فایل جلسه اول:👇 https://eitaa.com/harahmati/94

♦️♦️ «سَمَن های اخفاپژوه»؛ ظرفیتی نادیده در اخلاق پژوهی فناوری اطلاعات ✅اخلاق فضای مجازی و فناوری اطلاعات و ارتباطات (اَخفا) به طور روزافزون با موضوعات و مسائلی مواجه است که نیازمند #اَخفاپژوهی و تجزیه وتحلیل و یافتن راهکارهایی برای مواجه درست با این مسائل است. با توجه به معذوریت های سیاستگذاری، مناسبات خاص اداری و محدودیت های انسانی و مادی که موسسات آموزشی و پژوهشی رسمی کشور، از قبیل دانشگاه ها و پژوهشگاه ها، یا حتی نهادهای حاکمیتی مرتبط با فضای مجازی با آن مواجه اند نمی توان انتظار داشت که پژوهش در این زمینه فقط بر عهده آنها باشد. یکی از بهترین راه ها برای حل این مشکل، استفاده از #موسسات_پژوهشی_غیردولتی و سازمان های علمیِ مردم-نهاد (سَمَن) است. با وجود اندیشوران حوزوی و دانشگاهی در کشور ما چنین کاری امکان پذیر است. ✅ چنین فعالیت هایی در برخی کشورها انجام شده است. به عنوان مثال، «بنیاد رباتیک مسوولانه» Foundation for Responsible Robotics (FRR) یک موسسه غیرانتفاعی است که سال 2016م در کشور هلند توسط چند نفر از اساتید دانشگاه تاسیس شده است. این سازمان هدف خود را تلاش برای پل زدن بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوبِ فعالیت های فنی و اخلاقی در عرصه رباتیک، و ماموریت خود را ترسیم آینده ای مسوولانه در مورد طراحی، توسعه، تنظیم و استفاده از ربات های مبتنی بر هوش مصنوعی (IA) تعریف کرده است و از فعالیت هایی که در این زمینه می شود پشتیبانی می کند(به نقل از سایت بنیاد، 17 نوامبر 2020م). ✅الف) مزیت ها 🔸1. چنین فعالیت هایی موجب کاربردی تر شدن دروس دانشگاهی و حوزوی، و استفاده بهینه از سرمایه های مادی و معنوی این مراکز می شود. 🔸2. نهادهای حاکمیتیِ مرتبط با فضای مجازی با بهره گیری از یافته های پژوهشی این موسسات پشتوانه علمی سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های خود را تقویت می کنند و این کار موجب افزایش «اعتماد و همراهی» کاربران فضای مجازی می شود. 🔸3. این موسسات توان جذب اخلاق پژوهانی را دارند که به صورت آزاد فعالیت می کنند. 🔸4. انجام فعالیت های پژوهی در آنها هم به آسانی قابل گسترش است هم سریع تر انجام می شود، و این شیوه برای مسائل اخلاقی فضای مجازی که در برخی موارد نیازمند «نیروهای واکنش سریعِ پژوهشی» است بسیار مناسب است. ✅ب) ظرفیت ها سمن هایِ اخفاپژوه گستره ای وسیع از فعالیت را می توانند برای خود تعریف کنند، از تربیت محقق گرفته، تا اجرای طرح های پژوهشیِ مستقل یا مشترک با موسسات و نهادهای رسمی، برگزاری نشست های علمی، انتشار مجله، تولید محتوا برای فضای مجازی، و ارایه مشاوره به علاقه مندان به ویژه طلاب و دانشجویانی که تمایل به تحقیق در این زمینه دارند. البته این موارد به عنوان نمونه ذکر شد و قطعا موارد بیشتری را می توان به آنها افزود. ✅ج) بایسته ها 🔸1. بهره گیری از صاحب نظران رشته های مختلف: اخلاق فناوری اطلاعات عرصه ای بین رشته ای است، از این رو لازم است افزون بر اندیشوران اخلاق پژوه، بسته به موضوع مورد تحقیق، از متخصصان رشته هایی چون فناوری اطلاعات و ارتباطات، رسانه، هوش مصنوعی، تعلیم و تربیت، فقه، فلسفه، کلام، جامعه شناسی، روان شناسی، علوم سیاسی، و حتی ادبیات و هنر نیز استفاده شود. 🔸2. کاهش دایره موضوعی و افزایش ژرفای علمی: هرچند با توجه به فقدان مراکز تخصصی اخلاق فناوری اطلاعات در کشورمان راه اندازی موسساتی که درباره همه موضوعات این عرصه فعالیت کنند نیز ارزشمند است، ولی بهتر است هر مرکز متمرکز بر روی یک موضوع مشخص شود. حریم خصوصی، سواد رسانه ای، کودکان و نوجوانان، آینده پژوهی، اینترنت اشیاء، بازی های مجازی، آموزش آنلاین، و هوش مصنوعی از جمله موضوعاتی هستند که هرکدام ظرفیت راه اندازی یک مرکز پژوهشی را دارند. 🔸3. گسترش ارتباطات و تعمیق اعتماد: این موسسات بایستی از یک سو فعالیت های خود را ناظر به کاربران فضای مجازی طراحی کنند، و از سوی دیگر با نهادهای سیاستگذار درباره فضای مجازی و مراکز پژوهشی دیگر از قبیل دانشگاه ها و حوزه های علمیه در ارتباط باشند. همدلی، همراهی، هفکری، همکاری و اعتماد متقابل این اضلاع مختلف موجب بهره گیری از ظرفیت های هر کدام و افزایش تاثیر فعالیت ها می شود. ✅د) چالش ها 🔸1. کمبود محقق: تعداد کسانی که در زمینه اخلاق فناوری اطلاعات پژوهش می کنند بسیار اندک است. از این رو لازم است سمن های اخفاپژوه به طور مستقل یا با همکاری مراکز دیگر برای تربیت نیرو اقدام کنند. 🔸2. مشکلات اقتصادی: چنین مراکزی چون بودجه دولتی ندارند بایستی از راه هایی چون جذب کمک های مردمی، موقوفات، همکاری پژوهشی با مراکز دیگر، فروش محصول، و گرفتن حق عضویت برای تامین هزینه های خود اقدام کنند. ✍️#حسینعلی_رحمتی 3 اردیبهشت 1400 @harahmati

⭕️⭕️ شبکه‌های اجتماعی، و چالش خُرده-روایت های اخلاقی 🔻 1. میکرو روایت ها و ماکرو روایت ها در جامعه شبکه ای شبکه های اجتماعی محصول دوران پست مدرن هستند و یکی از شاخصه های این دوران، همان گونه که فیلسوفانی چون ژان فرانسوا لیوتار خاطر نشان کرده اند، آزاد بودن از قید روایت های کلان (Macro-Narratives) و میدان یافتن خرده روایت هایی(Micro-Narratives) است که کلان روایت ها را در همه عرصه ها، از جمله اخلاق به چالش می کشند. امروزه شبکه های اجتماعی به خاطر خصلت #دسترس_پذیری که دارند این امکان را برای تک تک شهروندان فراهم کرده اند که در قامت یک #نظریه_پرداز_اخلاقی ظهور کرده و به آسانی هنجارهای مورد نظر خود را ترویج و تبلیغ نمایند. برای این کار نه به تاملات عمیق علمی نیاز است نه سال ها حضور در آکادمی. تنها داشتن یک گوشی تلفن، یک شارژ اینترنت، اندکی انگیزه و سرسوزنی ذوق کافی است تا هر کس بتواند در قالب متن و صوت و فیلم هر چیزی را به عنوان ارزش یا ضدارزش به دیگران معرفی کند و در مدتی اندک هزاران و بلکه میلیون ها کاربر را به پیروان بی چون و چرای خود تبدیل کند. 🔻اما مسئله این است که خوانش های اخلاقی این شهروند-کاربران «لزوما» با کلان روایت هایی که از سوی مبلغان سنتی اخلاق مثل روحانیان، نهادهای حاکمیتی مانند آموزش و پرورش و آموزش عالی، و رسانه های رسمی چون صداوسیما ارایه می شود #همسان_و_سازگار نیست. این چالش گاهی در «مفاهیم» ارزش های اخلاقی است و گاه در «مصادیق» آنها. به عنوان مثال با بررسی ویدیوهایی که جوانان در شبکه های اجتماعی از قبیل اینستاگرام به اشتراک می گذارند می توان دریافت که مفاهیمی چون قناعت، کم خواهی، و عدم سوءاستفاده از موقعیت که در اخلاق سنتی فضیلت شمرده می شد نزد «برخی» از آنان فضیلت محسوب نمی شود. از نظر مصداقی هم به عنوان مثال، بی پروایی دختران و پسران در معاشرت های اجتماعی که در اخلاق سنتی از مصادیق بی حیایی شمرده می شد نزد برخی از جوانان امروز نه تنها بی حیایی محسوب نمی شود که از مصادیق فرهیختگی و شعور اجتماعی به شمار می آید. این تفاوت های ارزشیِ بین – نسلی البته نباید به این قضاوت غیرواقع بینانه و غیرمنصفانه منتهی شود که «همه» حاملان و راویان این روایت های غیررسمی افرادی اخلاق گریز یا اخلاق ستیز هستند. 🔻2. ویژگی های خُرده روایت های شبکه ای هنجارهایی که توسط مروجان خرده روایت ها از قبیل سلبریتی ها معرفی می شود: 1. معمولا #فاقد_پشتوانه نظری است. 2. در گزینش آنها نوعی ساده پسندی و سردستی گرفتن به چشم می خورد، تا جایی که گاه در قالب شوخی های غیراخلاقی متداول در فضای مجازی یا افواه جامعه مطرح می شود. 3. #مرکزگریز است. یعنی مروجانش الزامی نمی ببیند که به فیلسوفان یا مبلغان اخلاق سنتی مراجعه کنند یا هنجارهای رسمی جامعه را مراعات کنند (مگر این که برایشان پرهزینه باشد). 4. حالتی آوانگارد و خلاف اخلاقیات مرسوم را دارد و به همین خاطر برای مخاطبانش جسورانه و جذاب است. 5. بیشتر به «خواست» مخاطب توجه دارد تا «نیاز» او. چرا که در فضایی فعالیت می کند که «دیده شدن» و افزایش فالوور و ممبر و لایک و کامنت بسیار تعیین کننده است و برای فرد شهرت و محبوبیت و قدرت و ثروت و رضایت می آورد. 6. مجریانش معمولا نوجوانان و جوانان هستند و همین موجب اعتماد و همدلی کاربران با آنها می شود. 7. با بهره گیری از ادبیات گفتاری نسل جدید و توجه به نکات زیبایی شناسانه ارایه می شود. 🔻3. پیامدهای ترویج خرده روایت ها تا وقتی که این خرده روایت های اخلاقی با روایت های کلان و مورد تایید عقل و نقل مخالفتی نداشته باشد طبیعتا نه تنها مشکلی ایجاد نمی کنند بلکه از جهتی در خدمت ترویج آن کلان روایت هاست ولی با زبانی امروزی تر، اما وقتی با کلان روایت ها در تعارض باشند، با فرض این که همه مدعیات کلان روایت ها را قابل دفاع بدانیم، می توانند حقانیت، توجیه پذیری و کاربردی بودن کلان روایت ها را مورد تشکیک قرار می دهند. همچنین مطلق گرایی اخلاقی که عمدتا مورد تایید اخلاق سنتی است را تضعیف، و به نسبی گرایی اخلاقی دامن بزنند. از نظر عملی هم تضعیف ارزش های قوام بخش جامعه سلامت اخلاقی جامعه را مورد تهدید قرار می دهد. 🔻4. مواجهه با خرده روایت ها مدافعان کلان روایت های اخلاقی بایستی وجود این خرده روایت ها را به عنوان یک «واقعیت» (و نه لزوما حقیقت) در جامعه شبکه ای شده امروز ایران بپذیرند و با راویان آن نوعی #گفت_وگوی_انتقادی و تعامل مبتنی بر احترام را آغاز کنند. از سوی دیگر برای افزایش سواد رسانه ای و آگاهی اخلاقی مخاطبان تلاش مداوم داشته باشند، از ادبیات و قالب های جذاب استفاده کنند، و از همه مهم تر با تقید عملی به اخلاق بهترین مبلغ و مدافع کلان روایت های اخلاقی باشند. ✍️ #حسینعلی_رحمتی 10 اردیبهشت 1400 @harahmati

🌷🌷طهور در ساغر: سیری در اندیشه های فلسفی کلامی استاد شهید مرتضی مطهری، 2 جلد. قم و تهران: کانون اندیشه جوان، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 158+211ص. چاپ سوم (با همکاری نشر معارف): 1393. 💢فهرست مطالب جلد اول: * پيشگفتار * سربانگ * زندگي نامه #مطهري، ويژگي هاي او،‌تاثير او در ايران معاصر * بر صراط حكمت: شخصيت فلسفي استاد، روش شناسي فلسفي او، ديدگاه او درباره #فلسفه_اسلامي * با حكمت اسلاميان: ديدگاه هاي مطهري درباره جريان هاي موجود در فلسفه و #كلام اسلامي و آسيب شناسي فلسفه و كلام اسلامي * در حكمت يونانيان:‌ ديدگاه هاي استاد درباره فلسفه و #فيلسوفان غربي * قصه معيار معرفت: انديشه هاي شهيد درباره معرفت شناسي و شناخت، و نسبي يا مطلق بودن گزاره هاي فلسفي 💢 فهرست مطالب جلد دوم: * در آستان دين: ديدگاه استاد درباره #دين و كاركردهاي آن، #ختم_نبوت، پلوراليسم ديني، آسيب شناسي دين و دينداري * بازيگري يا تماشاگري؟: جبر و اختيار از ديدگاه اسلام * تعلق و رهايي: اهميت و اقسام #آزادي از ديدگاه اسلام * دين باوري و اخلاق مداري: بررسي رابطه دين و اخلاق * جمال دين در آينه خرد: تبيين نسبت #علم و عقل با دين و وحي #استاد_مطهري #حسينعلي_رحمتي https://t.me/harahmati/119

⭕️⭕️ فضای مجازی، زندگی نمایشی، اخلاقِ نمایشی 🔻1. استحاله «نمایش» به یک کژکارکرد «نمایش دادن» گرچه یکی از شاخصه های ذاتی فضای مجازی و به طور خاص شبکه های اجتماعی است ولی از نظر اخلاقی کارکردی دوگانه دارد. هم می تواند در خدمت تبلیغ ارزش های اخلاقی باشد هم، از سوی دیگر، می تواند نه تنها ابزاری برای ترویج رذائل اخلاقی شود بلکه خودِ اخلاق را به کالایی برای کسب شهرت و ثروت تبدیل کند. تبدیل کارکرد درست شبکه ها به یک کژکارکرد هرچند از سوی کاربران معمولی هم امکان پذیر است ولی وقتی از سوی چهره های مشهور و سلبریتی ها انجام شود پیامدهای غیراخلاقی اش ضریب تاثیر بیشتری پیدا می کند. یکی از مهم ترین این پیامدها شکل گیری نوعی «اخلاقِ نمایشی» است؛ یعنی هرگونه فعالیت به ظاهر اخلاقی که با اهداف غیراخلاقی در این فضا انجام می شود. ✅ خانمی که به رستوران پول می دهد تا برایش غذا بپزند ولی فقط تصاویر آن را برایش ارسال کنند تا در استوری اینستاگرامش بگذارد، شاخ مجازی که در طول سال از گذاشتن هیچگونه صوت و تصویر سخیفی در صفحه اجتماعی اش خودداری نمی کند ولی در ایام محرم اشعار مذهبی در صفحه خود می گذارد و بعد از گذشت این ایام باز به روال قبلی خود ادامه می دهد، بازیگری که به خاطر اختلاف با دست اندرکاران یک برنامه با رکیک ترین الفاط آنها را می نوازد و در عین حال دیگران را به اخلاق دعوت می کند کارهای شان نمونه هایی از اخلاق نمایشی است. 🔻 عوامل مختلفی می تواند موجب ارتکاب اخلاق نمایشی در فضای مجازی شود. برخی از این عوامل ناظر به ضعف های شخصیتی و روحی و روانی فرد (از قبیل خوشیفتگی و خودحق پنداری) است، برخی هم به خاطر عدم تربیت اخلاقی و فرهنگی درست یا محرومیت های اقتصادی و اجتماعی است که فرد با آن دست به گریبان بوده است. و البته دسترس پذیری خود فضای مجازی و سهولت تولید و توزیع محتوا دراین فضا، و درآمدهایی که از این طریق می توان به دست آورد نیز در این میان سهم موثری د ارد. 🔻 2. اخلاق نمایشی یک چالش است؟ بخواهیم یا نخواهیم امروزه فضای مجازی بستری را فراهم کرده که هر انسان بی فضیلتی می تواند به آسانی خود را به عنوان یک الگوی فضیلت ساز جا بزند. اعضای چندصدهزار و گاه چندمیلیون نفری گروه ها و صفحات برخی سلبریتی های بی فضیلت بیان گر آن است که آنان، به تعبیر قرآن، جزو «سادات و کُبَرا»ی عصر جدید شده اند که دیگران را به گمراهی می کشند («وَ قالُوا رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا»، سوره احزاب، آیه 67). پیروی از دیدگاه های اینان به تعبیر فرانسیس بیکن، فیلسوف انگلیسی، موجب شک گیری «بت های نمایشی» Idol of the theater در افراد و مانع از وصول به حقیقت می شود. از این رو کسانی که دغدغه اخلاقیات نسل جدید را دارند بایستی اخلاق نمایشی در فضای مجازی را به عنوان یک چالش در نظر گرفته و برای آن چاره اندیشی کنند. 🔻3. چه پیامدهایی دارد؟ 1. اگر در شکل گیری یک رفتار اخلاقی افزون بر «حُسن فعلی»، «حُسن فاعلی» را نیز شرط بدانیم می توان گفت مروجان اخلاق نمایشی در فضای مجازی در واقع روح اخلاق را از بین می برند چون کارهای آنها حتی اگر در مواردی «مطابق قانون اخلاق» باشد (حسن فعلی) چون برای برای دیده شدن و «خوب قضاوت شدن» توسط دیگران به هر وسیله است فاقد حسن فاعلی است. 2. همچنین اخلاق نمایشی از آنجا که مبتنی بر تظاهر و خودنمایی و فاقد عنصر «صداقت» است به «نفاق عقده و عمل» دامن می زند و موجب تحریف حقیقت و فریب مخاطب می شود. 🔻4. سالن را ترک کنیم و برای بازیگران کف نزنیم 1. تداوم حیات بازیگران اخلاق نمایشی در فضای مجازی وابسته به همین تشویق هاست. از این رو اخلاق اقتضا می کند که کاربران با پرهیز از کارهایی چون انتشار مطالب آنها، لایک زدن، کامنت گذاشتن، عضویت در صفحات، و حضور در لایوهای این افراد مجال بازیگری را از آنها بگیرند. 2. محققان اخلاق فناوری اطلاعات (اخفاپژوهان) البته باید حضور این افراد را جدی بگیرند و از یک طرف با نقد جدی گفتار و رفتارشان آنها را از توهمِ «خود را مهم دانستن» و «هدف وسیله را توجیه می کند» بیرون بیاورند و از سوی دیگر با افزایش سواد رسانه ای و تقویت روحیه نقادی مخاطبان شان آنها را از افتادن در دام بازی های غیراخلاقی بازیگران نجات دهند. #حسينعلي_رحمتي 19 اردیبهشت 1400 @harahmati

نسل جدید ربات های ساخت شرکت "ABB" که بدون هیچ مانعی و با انعطاف پذیری بالا در کنار انسان کار می‌کنند! @it_24 🔻آیا برای دوستی با ربات ها باید اخلاق جدیدی تدوین کرد و اصطلاحات تازه ای ابداع نمود، یا همان مفاهیم و اصول اخلاق سنتی کفایت میکند؟ 🔻دوستی انسان با ربات ها چه تاثیری بر روی روابط اخلاقی او با انسان های همنوع خود خواهد گذاشت؟ اینها فقط چند سوال اولیه است. با فراگیر شدن ربات ها عصر پرسش ها و مسایل اخلاقی جدی تازه آغاز شده است. #اخفاپژوهان و اخلاق اندیشان حوزوی و دانشگاهی ما چه اندازه آماده ورود به این عصر جدیدند؟ #حسينعلي_رحمتي @harahmati