😢😢😢 نمک مجالس روحانی ما، گریه بر حسین بن علی علیه السلام است. اگر بر سیّدالشّهدا علیه السلام گریه نکنم، خاک بر سر من!
مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد سیّد عزیزالله تهران، در سال 1396 قمری می فرمود:
اين تعبير مال من است، از كسي هم نشنيده ام. مزه عمده غذا به نمكش است. شما جوجه فرد اعلا را تهيه بفرمایيد، نمك نزنيد، حال بدی به شما دست مي دهد. پلوی فرد اعلا داشته باشيد، نمك نداشته باشد، ميل نداريد. به هر چيزي از خوراكي ها نمك بزنند، خوشمزه مي شود. معنويات هم همينطور است، علم هم همينطور است. مجالس روحاني هم نمك دارد، اگر نمك داشت، خوشمزه مي شود، اگر بي نمك شد بد مي شود. علم، طعام است: (فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى طَعامِه) در روايت است: «الی عِلمِه». همچنان‌كه طعام جسماني نمك لازم دارد، طعام روحاني هم نمك لازم دارد. نمك طعام روحاني، توسّل به امام حسين علیه السلام است. من آن انجمن روحاني كه در آن توسّل به امام حسين علیه السلام نشود، آن را با نمك نمي دانم. از اين فوكولي‌گري‌ها هم در روضه امام حسين علیه السلام خوشم نمي‌آيد، بايد روضه حسابي خواند و حسابي هم گرياند و اشك از چشم مردم گرفت. چشميكه بر امام حسين علیه السلام گريه نكند، واللهِ آن چشم شقاوت دارد، نكبت دارد. چشمي كه بر امام حسين علیه السلام گريه كند آن چشم نورانيت و جلا و صفا دارد. يا ابا عبد الله الحسين!
سر از عشقت تهي در گور بادا
هر آن چشمي نگرید كور بادا
راست مي گويم و جانماز آب نمي كشم. احتياجي هم به شما ندارم. من در دهه محرم، شب و روزي اگر بگذرد و العياذ بالله اگر گريه نكرده باشم، در آن شب و روز بايد به بنده خطري برسد. آن شب و روز بر من شوم است، بايد گريه كنم. مجلس روضه‌اي كه گريه نگيرم و يا خود من گريه نكنم، آن مجلس نمك ندارد.
حسين بن علی علیه السلام دين را نگاه داشت، مذهب شيعه را نگاه داشت. وی بر ما منّت روحاني و جسماني دارد. بر امام حسين علیه السلام گريه نكنم، خاك بر سر من!
(سخنرانی های مسجد سیّد عزیز الله تهران، روز سوم رمضان 1396 قمری)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
😥😥 امام زمان علیه السلام را دیده اند که برای اباعبدالله الحسین علیه السلام چه ناله های جانگدازی می کشد
مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجدالمصطفی (واقع در حسن آباد تهران) در محرم سال 1397 علیه السلام قمری می فرمود:
یک سطر عبارت از زیارت ناحیه که از امام زمان علیه السلام است می خوانم. امام زمان علیه السلام، هم روضه خوان است و هم مستمع است، و هم بهتر از ما روضه های سوزناک می خواند، و هم بیشتر از شما گریه می کند. او را با همین چشم های ظاهری دیده اند که گریه می کند. او را دیده اند که چه ناله های جانگدازی می کشد. آنگونه که آدم جوان مرده در مرگ جوانش داد می کشد، همینطور گریه می کرده است. در زیارت ناحیه هم می فرماید: «لأندُبَنَّکَ صَباحاً وَ مَسائاً». یک کلمه از روضه او را می خوانم، هرکس اهل علم است و معنای عبارت را می فهمد، گریه کند تا برای شما معنی کنم.
«(یا جدّاه) تَطَؤُكَ الْخُيُولُ بِحَوَافِرِهَا، وَ تَعْلُوكَ الطُّغَاةُ بِبَوَاتِرِهَا. قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبِينُكَ، وَ اخْتَلَفَتْ بِالانْقِبَاضِ وَ الِانْبِسَاطِ شِمَالُكَ وَ يَمِينُكَ»
امام زمان علیه السلام آن ساعت جان دادن امام حسین علیه السلام را بیان می کند. می گوید: یا جداه! ساعت آخر عمرت رسیده است، روی زمین افتادی، عرق مرگ به پیشانی تو نشسته است، این بدن تو دائم جمع می شود، دائم پهن می شود، دائم از چپ به راست می روی، از راست به چپ می روی. می فهمید یعنی چه؟ می فهمید دم مردن امام حسین علیه السلام چگونه بوده است؟ مثل مرغی که سرش را ببرند، دائم بلند می شود و از این‌طرف به آن‌طرف می افتد، از آن‌طرف به این‌طرف می آید، مثل یک ماهی که از آب بیرون بیاندازند. شانه‌اش درد می کند، سرش درد می کند، پهلویش درد می کند، شکمش درد می کند، همینطور به خودش می پیچد.
اگر ناله های خودتان را رها می کنید و دست بر سر است، بگویم؟ می گوید: یا جداه! در همین حالت جان دادن بودی، این لامذهب ها سواره بر بدنت تاختند. ای وای! می گویند: دم مردن روی سینه محتضر را باز بگذارید تا راحت نفس بکشد، روی سینه اش سنگین نباشد. امّا امام زمان علیه السلام می گوید: یا جداه! دم جان دادن تو، این لامذهب‌ها سواره بر بدنت تاختند. ای کاش همین بود. علاوه بر سُم اسب‌ها، این‌قدر شمشیر و نیزه! ای وای!
دستها را دراز کنید کربلا ببرید کنار گودال قتلگاه. همان بدن مقدّس را از زیر پای اسب‌ها بردارید و روی دستها بگیرید و به درگاه خدا شفیع قرار دهید. با چشمان گریان، و سینه های سوزان، جسد مقدس اباعبدالله علیه السلام بالای دست، بحقّ الحسین المظلوم علیه السلام و بعترته و اصحابه، با تضرّع و زاری به درگاه خدا، ده نوبت یا الله!
الهنا به آن بدن پاره پاره و به آن روح مطهری که از آن بدن قطع علاقه کرد و به خطاب «ارجِعی الی ربِّک راضیَةً مَرضیِّةَ» و به شاهق قدس لاهوت پرواز کرد، تو را قسم می‌دهیم همین ساعت امر فرج امام زمان علیه السلام را اصلاح بفرما.
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»
💎💎 دو توصیه مهم برای مجالس عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه السلام (به ویژه در روز عاشورا)
مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در منزل حاجی صفری (آریاشهر)، در سال 1395 قمری می فرمود:
از همان اول منبر، متوسل به امام زمان علیه السلام می شویم، زیرا صاحب مصیبت، این بزرگوار است. مجلس برای پدر و جد ایشان است، و شما هم برای تسلای قلب امام زمان علیه السلام آمده اید، و آن بزرگوار هم به شما نظر دارد. ممکن است در این مجلس خودش بیاید، بعید ندانید. اگر مجلس معنویت داشت و حال و حقیقت داشت، آن حضرت تشریف می آورند. لهذا من از همان اول، در خانه امام زمان علیه السلام رفتم تا وقتی به نام آن حضرت، رسیدیم، همه حرکت کنیم و بایستیم. دو تا مطلب را می خواهم به شما توصیه کنم:
مطلب اول آن است که لقب خاص آن حضرت (یعنی قائم) را ببرید و وقتی به اسم حضرت رسیدید، حرکت کنید و رو به قبله بایستید و صلوات بفرستید.
مطلب دوم آن است که در دل خودتان، اگر بشود به زبان خودتان، تسلیتی به حضرت عرض کنید. أعظم الله لک الأجر یا بقیة الله!
ما یک سر سوزن محبت به امام حسین علیه السلام داریم، منقلب هستیم، پیر و جوان ما گریه می کند، آن‌وقت ببینید آن آقا که پسر خود امام حسین علیه السلام است، چه حالی دارد؟ شما یاد کربلا می کنید منقلب می شوید. او الان به کربلا نگاه می کند، بدنِ تکه تکه جدّش را روی خاک می بیند، آن اجساد طیبه را می بیند، حالِ آن حضرت منقلب می شود، لهذا تسلیتی به آن حضرت عرض کنید. و یقین بدانید تسلیت شما به دل آن حضرت تسلا می آورد. این را یقین بدانید. چون اخلاص هست و ارادت دارید، قهراً قلب حضرت تسلا پیدا می کند.
(سخنرانی های منزل حاجی صفری در آریاشهر تهران، شب10 محرم 1395 قمری)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»