👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆 دو تا مداحی کوتاه زیبا خدمت اعضا محترم حتما گوش کنید

🗣💎🗣 شیوه تلخیص زیارت عاشورا آیة الله سیّد علی موحّد ابطحی در پاورقی کتاب «شفاء الصّدور فی شرح زیارة العاشور» روایت شریف زیر را در تلخیص زیارت عاشورا نقل می کند: عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهادی علیهِ السَّلامُ اَنَّهُ قالَ:مَنْ قَرَءَ لَعْنَ زِیارَةِ الْعاشُوراء الْمَشْهُورَةِ مَرَّةً واحِدَةً ثُمَّ قالَ:«اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» کانَ کَمَنْ قَرَئَهُ مِأةَ مَرَّةً ؛ وَ مَنْ قَرَءَ سَلامَها مَرَّةً واحِدَةً ثُمَّ قالَ:«السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ،‌ وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ،‌وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» کانَ کَمَنْ قَرَئَهُ مِأةً تامَّةً مِنْ اَوَّلِهِما اِلَی آخِرِهِما. (شفاء الصدور،ج1،پاورقی ص110-111 به نقل از الصّدف المشحون ص199، تألیف مولی شریف شیروانی) حضرت هادی علیه السلام فرمود: هرکس در خواندن زیارت عاشورای معروفه، بخش لعن زیارت را یک بار بخواند و سپس بگوید:« اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً»، گویا مانند کسی است که صد بار بخش لعن را خوانده است؛ و هرکس، بخش سلام زیارت را یک بار بخواند و سپس بگوید: «السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ،‌ وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ،‌وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً»، گویا مانند کسی است که بخش سلام را به طور کامل صد بار خوانده است. آیة الله موحّد ابطحی در تبیین این روایت می نویسد: وَ قَدْ ذُکِرَ لِهذِهِ الرِّوایَةِ اِحْتِمالانِ: 1- اَنْ یَکُونَ « تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً » بَیاناً لِعَدَد. 2- اَنْ یَکُونَ تَتِمَّةً لِلَّعْنِ وَ السَّلامِ، وَ عَلَیْهِ یُقْرَءُ هکَذا: «اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً‌« وَ فِی السَّلامِ یَقُولُ:« السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» وَ یَکُونُ نَظیرَ التَّهلیلاتِ الْوارِدَةِ فی اَیّامِ ذِی الْحَجَّةِ:«لا اِلهَ اِلاّ اللّه عَدَدَ اللّیالی وَ الدُّهُور»، وَاللّهُ الْعالِمُ. (شفاء الصدور،ج1،پاورقی ص110-111) در تبیین این روایت، دو احتمال وجود دارد: 1- منظور از نود و نه بار، شمارش و تکرار عبارت مورد نظر به تعداد 99 بار است. 2- منظور، تکرار به تعداد 99 بار نمی باشد، بلکه صرف گفتن دو عبارت«اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً‌« و «السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» کفایت می کند، نظیر تهلیل های ایام ذی الحجّة که گفته می شود: «لا اِلهَ اِلاّ اللّه عَدَدَ اللّیالی وَ الدُّهُور»، نه اینکه به تعداد شب ها و ایام، ذکر تهلیل تکرار شود. ✅✅✅ بنابر این زیارت عاشورا را می توان به سه شیوه قرائت کرد: 1) در قرائت زیارت، وقتی به عبارات لعن و سلام رسیدیم، هر یک از آن عبارات را به طور کامل 100 بار تکرار می کنیم. این شیوه، همان شیوه مشهور و کامل می باشد. 2) در قرائت زیارت، وقتی به عبارات لعن و سلام رسیدیم، بعد از خواندن عبارت: «اللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذلِکَ، اللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلَی قَتْلِهِ، اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً »، 99 بار دیگر می گوییم: « اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً» و بعد از خواندن عبارت: «السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللّهِ وَ عَلَی الْاَرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللّهِ اَبَداً مابَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلاجَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ، السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ »، 99 بار دیگر می گوییم:« السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ». 3) در قرائت زیارت، وقتی به عبارات لعن و سلام رسیدیم، چنین می گوییم: «اللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذلِکَ، اللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلَی قَتْلِهِ، اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً ؛ اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً‌« «السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللّهِ وَ عَلَی الْاَرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، عَلَیْکَ مِ

نّی سَلامُ اللّهِ اَبَداً مابَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلاجَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ، السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ ؛ السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

📌عمل روز آخر ماه ذی‌الحجه (آخرین روز سال عرب‌) سید در کتاب «اقبال» براساس یک روایت ذکر کرده است که در این روز دو رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعت سوره «حَمد» "یک مرتبه" و «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» را "ده مرتبه" و «آیت‌الکرسی» را هم "ده مرتبه" بخواند. وپس از نماز بگوید: اللّٰهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِى هٰذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَنِى عَنْهُ وَلَمْ تَرْضَهُ وَنَسِيتُهُ وَلَمْ تَنْسَهُ وَدَعَوْتَنِى إِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائِى عَلَيْكَ، اللّٰهُمَّ فَإِنِّى أَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لِى، وَمَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِى إِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنِّى وَلَا تَقْطَعْ رَجائِى مِنْكَ يَا كَرِيمُ. 🌹ترجمه: خدایا، آنچه در این سال انجام دادم، از عملی که مرا از آن نهی کردی و به آن راضی نبودی و من آن را فراموش کردم، ولی تو فراموشش ننمودی و پس از گستاخی‌ام بر تو، مرا به توبه دعوت کردی، خدایا من از تو آمرزش می‌خواهم، پس مرا بیامرز و آنچه انجام دادم از عملی که به تو نزدیکم کند، از من قبول کن و امیدم را از خودت قطع مکن، ای کریم. چون این را بگوید، شیطان🔥فریاد می‌زند: وای بر من 👹 آنچه در این سال علیه او رنج بردم، همه را خراب کرد و سالی که گذشت برای او گواهی می‌دهد که سالش را ختم به خیر نمود. ♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️ ♦️♦️♦️توجه داشته باشید در همه نمازها در سال آیة‌الکرسی رو باید فقط تا ولی العضیم بخوانید ☺️❗️❗️ به جز یک روز در سال روز مباهله که باید نا هم فیها خالدون خواند.. 🤔🤔

🌑💎🌑 فرامین حضرت علیّ بن موسی الرّضا علیه السلام در روز اوّل محرّم عَنِ الرَّيَّانِ بْنِ شَبِيبٍ قَالَ:‏ دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا علیه السلام فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ فَقَالَ لِي: ريّان بن شبيب گفت: روز اوّل محرّم نزد حضرت رضا عليه السّلام رفتم. حضرت به من فرمود: 1) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ‏ كُنْتَ‏ بَاكِياً لِشَيْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ رَجُلاً مَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ شَبِيهُونَ. يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ بَكَيْتَ عَلَى الْحُسَيْنِ علیه السلام حَتَّى تَصِيرَ دُمُوعُكَ عَلَى خَدَّيْكَ، غَفَرَ اللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ، صَغِيراً كَانَ أَوْ كَبِيراً، قَلِيلاً كَانَ أَوْ كَثِيراً. اى ابن شبيب! اگر مي خواهى برای چیزی گريه كنى، بر حسين بن علىّ ابن ابي طالب عليهما السّلام گريه كن، زيرا او را همچون گوسفند ذبح كردند و هجده نفر از بستگانش را که روى زمين نظير نداشتند، شهید کردند. اى ابن شبيب! اگر بر حسين بن علی علیه السلام گريه كنى به گونه‏ اى كه اشك هايت بر گونه ‏هايت جارى شود، خداوند هر گناهى را كه مرتكب شده باشى، چه گناه صغیره و چه گناه کبیره، چه گناه كم و چه گناه زياد، خواهد بخشيد. 2) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَيْكَ فَزُرِ الْحُسَيْنَ علیه السلام. اى ابن شبيب! اگر دوست دارى پاك و بدون گناه به ملاقات خدا بروى، حسين بن علی علیه السلام را زیارت کن. 3) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِيَّةَ فِي الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِيِّ وَ آلِهِ صلّی الله علیه و آله فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ. اى ابن شبيب! اگر دوست دارى با پيامبر اكرم و آل او صلوات الله علیهم در غرفه‏ هاى بهشت همراه باشى، قاتلان حسين بن علی علیه السلام را لعنت كن. 4) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ علیه السلام فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ:‏ «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً». اى ابن شبيب! اگر دوست دارى ثوابى مانند ثواب كسانى كه همراه حسين بن علىّ عليهما السّلام شهيد شدند داشته باشى، هر گاه به ياد او افتادى بگو: «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً» (اى كاش با آنان ‏بودم و به فوز عظيم مي رسيدم). 5) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَيْكَ بِوِلَايَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّى حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَة. اى ابن شبيب! اگر دوست دارى با ما در درجات عالى بهشت همراه باشى، در اندوه ما اندوهگين و در خوشحالى ما، خوشحال باش، و بر تو باد به ولايت ما، زيرا اگر كسى سنگى را دوست داشته باشد، خداوند در روز قيامت او را با آن سنگ محشور خواهد كرد. (امالی صدوق، ص129-130) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😢🥛 براى گريستن بر حسين بن علی عليه السلام چیزی بخوریم و بنوشیم که اشک چشمان ما زیاد شود عَنْ مَصْقَلَةَ الطَّحَّانِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَقُولُ: لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ علیه السلام أَقَامَتِ امْرَأَتُهُ الْكَلْبِيَّةُ عَلَيْهِ مَأْتَماً، وَ بَكَتْ وَ بَكَيْنَ النِّسَاءُ وَ الْخَدَمُ حَتَّى جَفَّتْ دُمُوعُهُنَّ وَ ذَهَبَتْ، فَبَيْنَا هِيَ كَذَلِكَ إِذَا رَأَتْ جَارِيَةً مِنْ جَوَارِيهَا تَبْكِي وَ دُمُوعُهَا تَسِيلُ فَدَعَتْهَا فَقَالَتْ لَهَا: مَا لَكِ أَنْتِ مِنْ بَيْنِنَا تَسِيلُ دُمُوعُكِ؟ قَالَتْ: إِنِّي لَمَّا أَصَابَنِي الْجَهْدُ شَرِبْتُ شَرْبَةَ سَوِيقٍ. قَالَ: فَأَمَرَتْ بِالطَّعَامِ وَ الْأَسْوِقَةِ فَأَكَلَتْ وَ شَرِبَتْ وَ أَطْعَمَتْ وَ سَقَتْ وَ قَالَتْ: إِنَّمَا نُرِيدُ بِذَلِكِ أَنْ نَتَقَوَّى عَلَى الْبُكَاءِ عَلَى الْحُسَيْنِ علیه السلام. (الكافي، ج 1، ص 466) مصقله گفت: از حضرت صادق عليه السلام شنیدم که می فرمود: چون حسين بن علی عليه السلام كشته شد، همسر كلبيّه آن حضرت (يعنى دختر امرؤ القيس و مادر حضرت سكينه علیهاالسلام) براي حضرتش سوگوارى به پا كرد و خود گريست و زنان و خدمتگزاران او هم گريستند تا اشك چشمشان خشك شد و تمام گشت؛ امّا يكى از كنيزانش را ديد که هنوز مي گريد و اشك چشمش جاريست. او را طلبيد و پرسید: چرا در ميان ما فقط اشك چشم تو جاريست؟ پاسخ داد: من وقتی به سختى و مشقّت مى‏افتم، شربت سويق می نوشم. لذا آن همسر کلبیه سیدالشهدا علیه السلام دستور داد غذا و سويق تهيه كنند، و خودش از آن خورد و نوشيد و به ديگران هم خورانيد و نوشانيد و گفت: مقصودم از اين عمل آن است كه براى گريستن بر حسين عليه السلام نيرو پيدا كنيم. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

کلیپ سوزناک قربان حسین علیه السلام به زبان آذری ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🗣👌 صلوات بر حضرت صاحب الزّمان علیه السلام منقول از حضرت عسکری علیه السلام «اللهُمَّ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ ابْنِ أَوْلِيَائِكَ، الَّذِينَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ، وَ أَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ، وَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ، وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً، اللهُمَّ انْصُرْهُ، وَانْتَصِرْ بِهِ لِدِينِكَ، وَانْصُرْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ وَ أَوْلِيَاءَهُ، وَ شِيعَتَهُ وَ أَنْصَارَهُ، وَاجْعَلْنَا مِنْهُمْ. اللهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ كُلِّ طَاغٍ وَ بَاغٍ، وَ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ، وَاحْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ، وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ، وَاحْرُسْهُ وَامْنَعْهُ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ، وَاحْفَظْ فِيهِ رَسُولَكَ وَ آلَ رَسُولِكَ، وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ، وَ أَيِّدْهُ بِالنَّصْرِ، وَانْصُرْ نَاصِرِيهِ، وَاخْذُلْ خَاذِلِيهِ، وَاقْصِمْ بِهِ الْجَبَابِرَةَ الْكُفْرِ، وَاقْتُلْ بِهِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ، وَ جَمِيعَ الْمُلْحِدِينَ، حَيْثُ كَانُوا مِنْ مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا، وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا، وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا، وَامْلَأْ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا، وَ أَظْهِرْ بِهِ دِينَ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ، وَاجْعَلْنِي اللهُمَّ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ شِيعَتِهِ، وَ أَرِنِي فِي آلِ مُحَمَّدٍ مَا يَأْمَلُونَ، وَ فِي عَدُوِّهِمْ مَا يَحْذَرُونَ، إِلَهَ الْحَقِّ رَبَّ الْعَالَمِينَ آمِينَ». (بحارالأنوار، ج94، ص78 به نقل از جمال الاسبوع) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🗣😢🙏 گفتارهاي منبر را مقدّمه برای روضه سیّدالشّهدا علیه السلام مي ‏دانم، و روضه را مقدّمه براي دعا برای امام زمان علیه السلام مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد جمعه اصفهان، در سال 1392 قمری می فرمود: خوراك، هر چقد مطبوع و خوب باشد، اگر نمك نداشته باشد، آدم از آن خوراك لذت نمي ‌برد. خوراك بايد نمك داشته ‏باشد. محبوب شما هم، هرچه قدر زیبا باشد، اگر نمك نداشت، صباحت بدون ملاحت، دلربا نمي‏شود. مجمع روحاني هم همين ‌طور است. مجامع روحاني، هرچقدر هم پرمعنا باشد، اگر نمک نداشته باشد، لذّت ندارد. نمك مجامع روحاني، توسّل به امام حسين علیه السلام ،ذکر سیدالشهدا علیه السلام و گريه بر امام حسين علیه السلام است. من در این باب، خيلي حرف‌ها دارم. در دهه عاشورا، اگر از چشم خود من اشك جاري نشود، آن شب و روز براي من منفور و مطرود است. چشمي‏كه در دهه عاشورا خشك بماند و نگرید، آن چشم پيش بنده منفور است. مجمع روحاني كه منعقد شود و در آن، توسّل و توجّهي به ناحیه امام حسين علیه السلام نشود، آن مجمع در نظر بنده بي ‌نمك است. لهذا، خواه ناخواه باید در خانه امام حسين علیه السلام هم برويم. بايد تا كربلا يك قدم برويم، حالا كم يا زياد. همين قدر كه حال عزایي در مجلس پيدا بشود، خدا را می ‌خوانم. يك شعري از «علامه بحرالعلوم» يادم آمد. در نظر بنده اعتبار اشعار علامه بحرالعلوم از مقاتل معتمده كمتر نيست. در آن مجموعه مفصلی كه راجع به مرثیه سيدالشهداء علیه السلام سروده است، دو تا شعر دارد که اجمالاً معنی آن، این است: لشکر! چرا مرا دعوت كرديد؟ شما مرا دعوت كرديد. نامه‌ها نوشتيد. فرستاديد. مهمانتان دست زن و بچه ‌اش را گرفته و آمده‏ است، به سرزمين شما وارد شده‏ است. مهمان اگر دعوت شد، وقتي وارد بر میزبان مي‌شود، هرچه طلب كند، مادامی‌که ميزبان قدرت دارد، بايد خواسته مهمان را برآورد، چون دعوت كرده ‏است. مهمان شما وارد شده ‏است، مهمان شما از شما طلب يك جرعه آب می كند. آيا دادرس و فريادرسي هست به داد اولاد پيغمبر صلّی الله علیه و آله برسد؟ يك شربت آبي به آن ‌ها بدهد؟ آيا يك فرد بامروّتي پيدا مي‌شود به اين بچه شيرخواره من رحم كند؟ بنده گفتارهاي منبر را مقدّمه برای روضه مي ‏دانم، روضه را مقدمه براي دعا مي ‌دانم. حالتان، حال توجّه به خداست، چند تا آمين بگوئيد، آن وقت تشريف ببريد. خدايا! به قطرات خون امام حسين علیه السلام و به قطرات اشك امام حسين علیه السلام همين ساعت امر فرج و ظهور امام‏ زمان علیه السلام را اصلاح بفرما. به زودی ما را به دیدار و به نصرت آن بزرگوار سعادتمند بفرما. دل ما را از نور ولایت و محبتش متجلّی و منجلی فرما. قلب مقدس آن بزرگوار را از ما راضی و خشنود فرما. سایه عزّ ولایش را بر سر ما و همه مسلمانان مستدام بدار. ما را در ظلّ ولایش از هر خطا و اشتباه و هر خطر و صدمه‌ای حفظ بفرما. مشکلات ما را به برکات امام زمان علیه السلام حلّ و سهل و آسان بفرما. (سخنرانی های مسجد جمعه اصفهان، سال 1392 قمری، مجلس اوّل) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🙏🙏🙏 نماز و دعای روز اوّل ماه محرّم حضرت رضا علیه السلام از پدران بزرگوار خویش علیهم السلام نقل می کنند که رسول خدا صلّی الله علیه وآله روز اول ماه محرّم، 2 رکعت نماز می خواند و بعد از نماز دست ها را بالا برده و سه بار این دعا را تکرار می کرد: «اللَّهُمَّ أَنْتَ الْإِلَهُ الْقَدِيمُ، وَ هَذِهِ سَنَةٌ جَدِيدَةٌ، فَأَسْأَلُكَ فِيهَا الْعِصْمَةَ مِنَ الشَّيْطَانِ، وَ الْقُوَّةَ عَلَى هَذِهِ النَّفْسِ الْأَمَّارَةِ بِالسُّوْءِ، وَ الِاشْتِغَالَ بِمَا يُقَرِّبُنِي إِلَيْكَ، يَا كَرِيمُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، يَا عِمَادَ مَنْ لَا عِمَادَ لَهُ، يَا ذَخِيرَةَ مَنْ لَا ذَخِيرَةَ لَهُ، يَا حِرْزَ مَنْ لَا حِرْزَ لَهُ، يَا غِيَاثَ مَنْ لَا غِيَاثَ لَهُ، يَا سَنَدَ مَنْ لَا سَنَدَ لَهُ، يَا كَنْزَ مَنْ لَا كَنْزَ لَهُ، يَا حَسَنَ الْبَلَاءِ، يَا عَظِيمَ الرَّجَاءِ، يَا عِزَّ الضُّعَفَاءِ، يَا مُنْقِذَ الْغَرْقَى، يَا مُنْجِيَ الْهَلْكَى، يَا مُنْعِمُ يَا مُجْمِلُ، يَا مُفْضِلُ يَا مُحْسِنُ، أَنْتَ الَّذِي سَجَدَ لَكَ سَوَادُ اللَّيْلِ وَ نُورُ النَّهَارِ، وَ ضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعَاعُ الشَّمْسِ، وَ دَوِيُّ الْمَاءِ وَ حَفِيفُ الشَّجَرِ، يَا اللَّهُ لَا شَرِيكَ لَكَ، اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَيْراً مِمَّا يَظُنُّونَ، وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لَا يَعْلَمُونَ، وَ لَا تُؤَاخِذْنَا بِمَا يَقُولُونَ، حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا، وَ ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ، رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً، إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ‏.» (بحارالأنوار، ج98، ص334 به نقل از اقبال الاعمال) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»