🌷بسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 ▪️ #فضائل_و_زندگانی_حضرت_فاطمه_زهرا علیها السلام ▪️◼️ #بخش_چهاردهم #نامه ي #ابوبكر_به_اسامه_و_پاسخ_آن ▪️▪️▪️◼️ يكي از دلائل بر صحّت ادعاي كساني كه مي‌گويند مقام امامت مخصوص علي (ع) بعد از پيامبر (ص) است، و حق او را غصب كردند، نامه اي است كه ابوبكر براي «اُسامة بن زيد»، پس از جريان بيعت در سقيفه، نوشت (اسامة بن زيد از جانب رسول خدا (ص) فرمانده لشكر شده بود تا به سرزمين شام حركت كنند و جلو تجاوز دشمن را بگيرند، و پيامبر (ص) فرموده بود هر كس از فرمان اُسامه تخلّف كند مجرم است با توجه به اينكه اُسامه هنگام رحلت پيامبر (ص) و بروز جريان سقيفه، در مدينه نبود بلكه همراه لشكر در سرزمين «جُرفْ» (نزديك مدينه) بود تا روانه ي شام شود). نامه ي ابوبكر به اُسامه، چنين است: از ابوبكر خليفه رسول خدا (ص) به اسامة بن زيد، امّا بعد: مسلمانان به من پناه آوردند، و مرا براي سرپرستي امر خلافت، انتخاب كردند و مرا رئيس خود بعد از رسول خدا (ص) نمودند (نامه طولاني است تا آنجا كه مي‌گويد) وقتي نامه ي من به تو رسيد و آن را خواندي، تو نيز مانند مسلمانان بيا و با من بيعت كن و به عمر بن خطّاب اجازه بده كه از تحت فرماندهي تو تخلّف كند (و نزد من باشد) زيرا من از او بي نياز نيستم، بلكه به او نياز دارم و سپس به سوي همان جبهه كه رسول خدا (ص) تو را به جانب آن حركت داده است برو. وقتي كه نامه بن اُسامه رسيد و آن را خواند، پاسخ آن را چنين نوشت: «از اسامة بن زيد، بنده ي آزاد شده ي رسول خدا (ص) به ابوبكر بن ابي قُحافه، امّا بعد: نامه ات به من رسيد، ولي آغاز آن با آخر آن متناقض بود، در آغاز نامه نوشته اي كه من خليفه ي رسول خدا (ص) هستم سپس چنين ادعا كرده اي كه مسلمانان در اطراف تو اجتماع كرده و تو را امير خود نموده اند، اگر چنين باشد، لازم بود كه آنها در مسجد با تو بيعت كنند، نه در سقيفه ي بني ساعده. وانگهي از من تقاضا كرده اي كه به عمر بن خطاب اجازه ي تخلّف از سپاه را بدهم به خاطر اينكه به او نياز داري، ولي بدان كه او پيش خود، بي آنكه من به او اجازه بدهم تخلّف كرد، و براي من روا نيست كه به هيچكس اجازه ي تخلّف بدهم زيرا رسول خدا (ص) فرمان بسيج و حركت تحت فرماندهي مرا داده است، و در اين جهت فرقي بين تو و عمر نيست كه هر دو تخلّف كرده ايد، و تخلّف از فرمان رسول خدا (ص) بعد از رحلتش با تخلّف در حال حياتش فرقي ندارد، و هر دو يكسانند، و تو مي‌داني كه رسول خدا (ص) به تو و عمر فرمان داد كه تحت فرماندهي من به سوي جبهه حركت كنيم، و رأي و فرمان رسول خدا (ص) درباره ي شما از رأي خود شما در مورد خودتان، بهتر و مقدّمتر است، موضع گيري شما بر پيامبر (ص) مخفي نبود، آن حضرت مرا سرپرست شما كرد، ولي شما را سرپرست من نكرد، و مخالفت با پيامبر (ص) نفاق و دوروئي است... ». مؤلّف گويد: ما مشروح نامه ي ابوبكر و پاسخ اسامه را بطور مشروح در كتاب «عيون البلاغه في انس الحاضر و نقلة المسافر» خاطرنشان ساخته ايم، و در اينجا به همين مقدار اكتفا مي‌شود. ~~~~~~~~⚜️🔸💠🔸⚜️~~~~~~~~