رضا جانم...
پنجرهفولاد هر دم یک گره وا میکند؛
نام تو در این حرم کار مسیحا میکند...
روشنای پرفروغ گنبد و گلدستهات؛
چشمهی خورشید را در اصل معنا میکند...
از گذشته هر زمان تا روزگارم تیره شد؛
دل مرا در گوشه صحن تو پیدا میکند...
کاسب اهل دلی میگفت رزق خویش را؛
صبحها از گوشهی چشمت تمنا میکند...
عشق یعنی اینکه در هرگاه و بیگاهی دلم؛
فارغ از دنیای بیرون میل اینجا میکند...
تا به آسانی ببوسد این ضریح پاک را؛
زائرت با سختی راهش مدارا میکند...
حال من دور از حرم مانند یک ماهیست که؛
خسته از تنگ بلور اهنگ دریا میکند...
هر کسی اینجاست دارد با زبان مادری؛
در قنوتش زیر باران با تو نجوا میکند...
هر شبجمعه گریز کربلای روضهخوان؛
در کمیل این حرم یکباره غوغا میکند...
#السلامعلیڪیاعلےبنموسےالرضاعلیہالسلام