eitaa logo
حرم
2.6هزار دنبال‌کننده
9.8هزار عکس
6.5هزار ویدیو
630 فایل
❤﷽❤️ 💚کانال حرم 🎀دلیلی برای حال خوب معنوی شما🎀 @haram110 ✅️لینک کانال جذاب حرم https://eitaa.com/joinchat/2765357057Cd81688d018 👨‍💻ارتباط با ادمین @haram1
مشاهده در ایتا
دانلود
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه پیش از خواندن متن آخرین توقیعی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به آخرین نائب خود در غیبت صُغری نوشته بودند توضیحی درباره ی واژه ی «توقیع» بیان می کنیم. توقیع چیست ؟! توقیع اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشور های امامان معصوم علیهم السلام به‌ ویژه حضرت ولی ‌عصر عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه می ‌باشد؛ این اصطلاح به هر گونه سخن شفاهی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نیز اطلاق شده است. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ يَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِیَّ ! أَعْظَمَ اللهُ أَجْرَ إِخْوَانِکَ فِيکَ فَإِنَّکَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَکَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَکَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَکَ بَعْدَ وَفَاتِکَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِکَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِی إِلَى شِيعَتِی مَنْ يَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ ... أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِیِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ بنام خداوند بخشنده مهربان ای علی بن محمّد ﺳَﻤُﺮﻯ ! خداوند متعال به براداران دينی‌ ات پاداشی عظيم در از دست دادنت كرامت فرمايد به درستی كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهی يافت پس خود را براى مرگ مهيّا كن و به أحدى وصيّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود زیرا غيبت بزرگ واقع شده و ظهورى نيست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل ها و پر شدن زمين از ستم واقع خواهد شد و به زودى كسانى نزد شيعيان من می آيند و ادّعاى مشاهده می كنند ... آگاه باشید ! هر كه پيش از خروج سفيانى و صيحه ی آسمانى ادّعاى رؤيت و مشاهده كند او بسیار دروغگو و افترا زننده است هیچ حرکت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای بلند مرتبه و بزرگ. (1) توضیح : مقصود به ادّعای مشاهده در این توقیع آن است که کسی ادّعا کند من هر گاه بخواهم خدمت حضرت رسیده، ایشان را دیده و دستور می ‌گیرم و در حقیقت من دربان و نائب خاص ایشان هستم که چنین ادّعایی را باید در عصر غیبت کبری تکذیب کرد و این موضوع با رؤیت کمی از افراد در عصر غیبت و رسیدن خدمت آن حضرت منافاتی ندارد. 📚 منابع : 1. الغَيبة (شيخ طوسی) : ص 242. و ... . @haram110
بهترین تفاسیر قرآن کریم 1. البُرهان فی تفسیر القرآن : مؤلّف تفسیر البرهان مرحوم سیّد هاشم بحرانی در مقدّمه کتاب می‌ نویسد : کتاب البرهان، شما را بر بسیاری از اسرار علوم قرآن آگاه می ‌سازد. برخی مسائل علوم شرعی، قصص و اخبار انبیاء علیهم السلام و فضائل اهل بیت علیهم السلام را برای شما، روشن می‌ گرداند ... من روایات را از کتب معتبر، قابل اعتماد و مورد رجوعی، انتخاب کرده ام که مؤلفیّن آنها از مشایخ معتبر و علمای منتجب هستند. اغلب روایات را از طریق امامیّه نقل کرده‌ ام، ولی در آنجایی که روایات اهل سنّت موافق روایات اهل بیت علیهم السلام، یا در بیان فضائل اهل بیت علیهم السلام هستند، از آنها نیز نقل نموده‌ ام. از ابن عباس نیز مقدار کمی در تفسیر آیات، نقل کرده‌ ام، زیرا او شاگرد حضرت علی بن ابی طالب علیهما السلام بوده‌ است. (1) شیوه ی نویسنده در این کتاب چنین است که ابتدا به نام سوره و محلّ نزول، فضیلت سوره و تعداد آیات، اشاره می‌ کند، آنگاه آیاتی را که دارای روایت تفسیری‌ اند، ذکر کرده، روایات مربوط به هر آیه قرآنی را به دنبال آن نقل می‌ نماید. 2. أطْیَبُ البیان فی تفسیر القرآن : این تفسیر تفسیری است به زبان فارسی نوشته ی سیّد عبد الحسین طیّب که همه ی آیات قرآن را در بر می‌ گیرد. مفسّر، این تفسیر را به امر حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه نگاشته است. وی در آغاز تفسیر، ده گفتار در باب علوم قرآنی گفته است. محقّقان، ویژگی‌ های متعدّدی برای تفسیر أطیَب البیان شمرده‌ اند. 📚 منابع : 1. مقدّمه تفسیر البرهان. @haram110
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه پیش از خواندن متن آخرین توقیعی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به آخرین نائب خود در غیبت صُغری نوشته بودند توضیحی درباره ی واژه ی «توقیع» بیان می کنیم. توقیع چیست ؟! توقیع اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشور های امامان معصوم علیهم السلام به‌ ویژه حضرت ولی ‌عصر عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه می ‌باشد؛ این اصطلاح به هر گونه سخن شفاهی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نیز اطلاق شده است. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ يَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِیَّ ! أَعْظَمَ اللهُ أَجْرَ إِخْوَانِکَ فِيکَ فَإِنَّکَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَکَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَکَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَکَ بَعْدَ وَفَاتِکَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِکَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِی إِلَى شِيعَتِی مَنْ يَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ ... أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِیِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ بنام خداوند بخشنده مهربان ای علی بن محمّد ﺳَﻤُﺮﻯ ! خداوند متعال به براداران دينی‌ ات پاداشی عظيم در از دست دادنت كرامت فرمايد به درستی كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهی يافت پس خود را براى مرگ مهيّا كن و به أحدى وصيّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود زیرا غيبت بزرگ واقع شده و ظهورى نيست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل ها و پر شدن زمين از ستم واقع خواهد شد و به زودى كسانى نزد شيعيان من می آيند و ادّعاى مشاهده می كنند ... آگاه باشید ! هر كه پيش از خروج سفيانى و صيحه ی آسمانى ادّعاى رؤيت و مشاهده كند او بسیار دروغگو و افترا زننده است هیچ حرکت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای بلند مرتبه و بزرگ. (1) توضیح : مقصود به ادّعای مشاهده در این توقیع آن است که کسی ادّعا کند من هر گاه بخواهم خدمت حضرت رسیده، ایشان را دیده و دستور می ‌گیرم و در حقیقت من دربان و نائب خاص ایشان هستم که چنین ادّعایی را باید در عصر غیبت کبری تکذیب کرد و این موضوع با رؤیت کمی از افراد در عصر غیبت و رسیدن خدمت آن حضرت منافاتی ندارد. 📚 منابع : 1. الغَيبة (شيخ طوسی) : ص 242. و ... . @haram110
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه پیش از خواندن متن آخرین توقیعی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به آخرین نائب خود در غیبت صُغری نوشته بودند توضیحی درباره ی واژه ی «توقیع» بیان می کنیم. توقیع چیست ؟! توقیع اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشور های امامان معصوم علیهم السلام به‌ ویژه حضرت ولی ‌عصر عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه می ‌باشد؛ این اصطلاح به هر گونه سخن شفاهی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نیز اطلاق شده است. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ يَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِیَّ ! أَعْظَمَ اللهُ أَجْرَ إِخْوَانِکَ فِيکَ فَإِنَّکَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَکَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَکَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَکَ بَعْدَ وَفَاتِکَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِکَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِی إِلَى شِيعَتِی مَنْ يَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ ... أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِیِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ بنام خداوند بخشنده مهربان ای علی بن محمّد ﺳَﻤُﺮﻯ ! خداوند متعال به براداران دينی‌ ات پاداشی عظيم در از دست دادنت كرامت فرمايد به درستی كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهی يافت پس خود را براى مرگ مهيّا كن و به أحدى وصيّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود زیرا غيبت بزرگ واقع شده و ظهورى نيست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل ها و پر شدن زمين از ستم واقع خواهد شد و به زودى كسانى نزد شيعيان من می آيند و ادّعاى مشاهده می كنند ... آگاه باشید ! هر كه پيش از خروج سفيانى و صيحه ی آسمانى ادّعاى رؤيت و مشاهده كند او بسیار دروغگو و افترا زننده است هیچ حرکت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای بلند مرتبه و بزرگ. (1) توضیح : مقصود به ادّعای مشاهده در این توقیع آن است که کسی ادّعا کند من هر گاه بخواهم خدمت حضرت رسیده، ایشان را دیده و دستور می ‌گیرم و در حقیقت من دربان و نائب خاص ایشان هستم که چنین ادّعایی را باید در عصر غیبت کبری تکذیب کرد و این موضوع با رؤیت کمی از افراد در عصر غیبت و رسیدن خدمت آن حضرت منافاتی ندارد. 📚 منابع : 1. الغَيبة (شيخ طوسی) : ص 242. و ... . @haram110
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه پیش از خواندن متن آخرین توقیعی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به آخرین نائب خود در غیبت صُغری نوشته بودند توضیحی درباره ی واژه ی «توقیع» بیان می کنیم. توقیع چیست ؟! توقیع اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشور های امامان معصوم علیهم السلام به‌ ویژه حضرت ولی ‌عصر عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه می ‌باشد؛ این اصطلاح به هر گونه سخن شفاهی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نیز اطلاق شده است. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ يَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِیَّ ! أَعْظَمَ اللهُ أَجْرَ إِخْوَانِکَ فِيکَ فَإِنَّکَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَکَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَکَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَکَ بَعْدَ وَفَاتِکَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِکَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِی إِلَى شِيعَتِی مَنْ يَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ ... أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِیِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ بنام خداوند بخشنده مهربان ای علی بن محمّد ﺳَﻤُﺮﻯ ! خداوند متعال به براداران دينی‌ ات پاداشی عظيم در از دست دادنت كرامت فرمايد به درستی كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهی يافت پس خود را براى مرگ مهيّا كن و به أحدى وصيّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود زیرا غيبت بزرگ واقع شده و ظهورى نيست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل ها و پر شدن زمين از ستم واقع خواهد شد و به زودى كسانى نزد شيعيان من می آيند و ادّعاى مشاهده می كنند ... آگاه باشید ! هر كه پيش از خروج سفيانى و صيحه ی آسمانى ادّعاى رؤيت و مشاهده كند او بسیار دروغگو و افترا زننده است هیچ حرکت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای بلند مرتبه و بزرگ. (1) توضیح : مقصود به ادّعای مشاهده در این توقیع آن است که کسی ادّعا کند من هر گاه بخواهم خدمت حضرت رسیده، ایشان را دیده و دستور می ‌گیرم و در حقیقت من دربان و نائب خاص ایشان هستم که چنین ادّعایی را باید در عصر غیبت کبری تکذیب کرد و این موضوع با رؤیت کمی از افراد در عصر غیبت و رسیدن خدمت آن حضرت منافاتی ندارد. 📚 منابع : 1. الغَيبة (شيخ طوسی) : ص 242. و ... . @haram110
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه پیش از خواندن متن آخرین توقیعی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به آخرین نائب خود در غیبت صُغری نوشته بودند توضیحی درباره ی واژه ی «توقیع» بیان می کنیم. توقیع چیست ؟! توقیع اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشور های امامان معصوم علیهم السلام به‌ ویژه حضرت ولی ‌عصر عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه می ‌باشد؛ این اصطلاح به هر گونه سخن شفاهی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نیز اطلاق شده است. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ يَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِیَّ ! أَعْظَمَ اللهُ أَجْرَ إِخْوَانِکَ فِيکَ فَإِنَّکَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَکَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَکَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَکَ بَعْدَ وَفَاتِکَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِکَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِی إِلَى شِيعَتِی مَنْ يَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ ... أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِیِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ بنام خداوند بخشنده مهربان ای علی بن محمّد ﺳَﻤُﺮﻯ ! خداوند متعال به براداران دينی‌ ات پاداشی عظيم در از دست دادنت كرامت فرمايد به درستی كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهی يافت پس خود را براى مرگ مهيّا كن و به أحدى وصيّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود زیرا غيبت بزرگ واقع شده و ظهورى نيست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل ها و پر شدن زمين از ستم واقع خواهد شد و به زودى كسانى نزد شيعيان من می آيند و ادّعاى مشاهده می كنند ... آگاه باشید ! هر كه پيش از خروج سفيانى و صيحه ی آسمانى ادّعاى رؤيت و مشاهده كند او بسیار دروغگو و افترا زننده است هیچ حرکت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای بلند مرتبه و بزرگ. (1) توضیح : مقصود به ادّعای مشاهده در این توقیع آن است که کسی ادّعا کند من هر گاه بخواهم خدمت حضرت رسیده، ایشان را دیده و دستور می ‌گیرم و در حقیقت من دربان و نائب خاص ایشان هستم که چنین ادّعایی را باید در عصر غیبت کبری تکذیب کرد و این موضوع با رؤیت کمی از افراد در عصر غیبت و رسیدن خدمت آن حضرت منافاتی ندارد. 📚 منابع : 1. الغَيبة (شيخ طوسی)
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه پیش از خواندن متن آخرین توقیعی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به آخرین نائب خود در غیبت صُغری نوشته بودند توضیحی درباره ی واژه ی «توقیع» بیان می کنیم. توقیع چیست ؟! توقیع اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشور های امامان معصوم علیهم السلام به‌ ویژه حضرت ولی ‌عصر عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه می ‌باشد؛ این اصطلاح به هر گونه سخن شفاهی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نیز اطلاق شده است. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ يَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِیَّ ! أَعْظَمَ اللهُ أَجْرَ إِخْوَانِکَ فِيکَ فَإِنَّکَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَکَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَکَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَکَ بَعْدَ وَفَاتِکَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِکَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِی إِلَى شِيعَتِی مَنْ يَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ ... أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِیِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ بنام خداوند بخشنده مهربان ای علی بن محمّد ﺳَﻤُﺮﻯ ! خداوند متعال به براداران دينی‌ ات پاداشی عظيم در از دست دادنت كرامت فرمايد به درستی كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهی يافت پس خود را براى مرگ مهيّا كن و به أحدى وصيّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود زیرا غيبت بزرگ واقع شده و ظهورى نيست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل ها و پر شدن زمين از ستم واقع خواهد شد و به زودى كسانى نزد شيعيان من می آيند و ادّعاى مشاهده می كنند ... آگاه باشید ! هر كه پيش از خروج سفيانى و صيحه ی آسمانى ادّعاى رؤيت و مشاهده كند او بسیار دروغگو و افترا زننده است هیچ حرکت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای بلند مرتبه و بزرگ. (1) توضیح : مقصود به ادّعای مشاهده در این توقیع آن است که کسی ادّعا کند من هر گاه بخواهم خدمت حضرت رسیده، ایشان را دیده و دستور می ‌گیرم و در حقیقت من دربان و نائب خاص ایشان هستم که چنین ادّعایی را باید در عصر غیبت کبری تکذیب کرد و این موضوع با رؤیت کمی از افراد در عصر غیبت و رسیدن خدمت آن حضرت منافاتی ندارد. 📚 منابع : 1. الغَيبة (شيخ طوسی) : ص 242. و ...
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه پیش از خواندن متن آخرین توقیعی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به آخرین نائب خود در غیبت صُغری نوشته بودند توضیحی درباره ی واژه ی «توقیع» بیان می کنیم. توقیع چیست ؟! توقیع اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشور های امامان معصوم علیهم السلام به‌ ویژه حضرت ولی ‌عصر عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه می ‌باشد؛ این اصطلاح به هر گونه سخن شفاهی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نیز اطلاق شده است. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ يَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِیَّ ! أَعْظَمَ اللهُ أَجْرَ إِخْوَانِکَ فِيکَ فَإِنَّکَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَکَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَکَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَکَ بَعْدَ وَفَاتِکَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِکَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِی إِلَى شِيعَتِی مَنْ يَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ ... أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِیِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ بنام خداوند بخشنده مهربان ای علی بن محمّد ﺳَﻤُﺮﻯ ! خداوند متعال به براداران دينی‌ ات پاداشی عظيم در از دست دادنت كرامت فرمايد به درستی كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهی يافت پس خود را براى مرگ مهيّا كن و به أحدى وصيّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود زیرا غيبت بزرگ واقع شده و ظهورى نيست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل ها و پر شدن زمين از ستم واقع خواهد شد و به زودى كسانى نزد شيعيان من می آيند و ادّعاى مشاهده می كنند ... آگاه باشید ! هر كه پيش از خروج سفيانى و صيحه ی آسمانى ادّعاى رؤيت و مشاهده كند او بسیار دروغگو و افترا زننده است هیچ حرکت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای بلند مرتبه و بزرگ. (1) توضیح : مقصود به ادّعای مشاهده در این توقیع آن است که کسی ادّعا کند من هر گاه بخواهم خدمت حضرت رسیده، ایشان را دیده و دستور می ‌گیرم و در حقیقت من دربان و نائب خاص ایشان هستم که چنین ادّعایی را باید در عصر غیبت کبری تکذیب کرد و این موضوع با رؤیت کمی از افراد در عصر غیبت و رسیدن خدمت آن حضرت منافاتی ندارد. 📚 منابع : 1. الغَيبة (شيخ طوسی) : ص 242. و ... .
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه
متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه پیش از خواندن متن آخرین توقیعی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به آخرین نائب خود در غیبت صُغری نوشته بودند توضیحی درباره ی واژه ی «توقیع» بیان می کنیم. توقیع چیست ؟! توقیع اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشور های امامان معصوم علیهم السلام به‌ ویژه حضرت ولی ‌عصر عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه می ‌باشد؛ این اصطلاح به هر گونه سخن شفاهی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نیز اطلاق شده است. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ يَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِیَّ ! أَعْظَمَ اللهُ أَجْرَ إِخْوَانِکَ فِيکَ فَإِنَّکَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَکَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ فَاجْمَعْ أَمْرَکَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَکَ بَعْدَ وَفَاتِکَ فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِکَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِی إِلَى شِيعَتِی مَنْ يَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ ... أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِیِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ بنام خداوند بخشنده مهربان ای علی بن محمّد ﺳَﻤُﺮﻯ ! خداوند متعال به براداران دينی‌ ات پاداشی عظيم در از دست دادنت كرامت فرمايد به درستی كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهی يافت پس خود را براى مرگ مهيّا كن و به أحدى وصيّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود زیرا غيبت بزرگ واقع شده و ظهورى نيست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل ها و پر شدن زمين از ستم واقع خواهد شد و به زودى كسانى نزد شيعيان من می آيند و ادّعاى مشاهده می كنند ... آگاه باشید ! هر كه پيش از خروج سفيانى و صيحه ی آسمانى ادّعاى رؤيت و مشاهده كند او بسیار دروغگو و افترا زننده است هیچ حرکت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای بلند مرتبه و بزرگ. (1) توضیح : مقصود به ادّعای مشاهده در این توقیع آن است که کسی ادّعا کند من هر گاه بخواهم خدمت حضرت رسیده، ایشان را دیده و دستور می ‌گیرم و در حقیقت من دربان و نائب خاص ایشان هستم که چنین ادّعایی را باید در عصر غیبت کبری تکذیب کرد و این موضوع با رؤیت کمی از افراد در عصر غیبت و رسیدن خدمت آن حضرت منافاتی ندارد. 📚 منابع : 1. الغَيبة (شيخ طوسی) : ص 242. و ...