✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#سومین_شهید_محراب» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠٩/٢٠ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت حضرت آیت‌الله سید عبدالحسین #دستغیب (ره) نماینده امام راحل و امام جمعه فقید شیراز است که پس از یک عمر خدمت به اسلام و مسلمین در ٢٠ آذرماه ١٣۶٠ شمسی در حالی که برای برگزاری نمازجمعه، عازم مصلای شیراز بودند در بین راه به دست منافقین کوردل به شهادت رسیدند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح پرفتوح سومین شهید محراب انقلاب اسلامی آغاز می‌نمائیم؛ آيت‌الله دستغیب، در سـال ١٢٨٨ شـمـسـى در شـيـراز در يـك خـانـواده روحـانـى كـه ٨٠٠ سـال سـابـقه علم و فضيلت داشتند، پا به عرصه‌ی گیتی نهاد و از آنجا که پدر گرامیشان «سيد محمد تقى» هنگام تولد ایشان در كربلا به سر مى‌برد و همچنین ولادت ایشان مقارن با عاشوراى سال ١٣٣٢ قمرى بود، نام او را «عبدالحسين» نهاد؛ سید عبدالحسین که از هوش سرشار و استعداد بالایی برخوردار بود، تحصيلات مقدماتى را به سرعت به اتمام رساند و در سال ١٣١٠ شمسى، براى ادامه تحصيل علوم دینی راهى نجف شد و از محضر علمای بزرگی همچون حضرات آيات حاج شيخ كاظم شيرازى، حاج سيد ميرزا اصطهباناتى و حاج مـيـرزا عـلى آقـا قـاضـى (ره) كـسـب فيض كرد و به درجه اجتهاد نائل شد؛ او پس از مراجعت از نجف، ضمن اقامه نماز جماعت در مسجد جامع عتيق شيراز و ترويج و تـبـليـغ ديـن اسلام، به تعلیم و تربیت طلاب علوم دینی در این منطقه همت گمارد و مدیریت حوزه علمیه استان فارس را برعهده گرفت و مدارس علميه قوام، هاشميه و آستانه شيراز را كه سال‌هاى طولانى توسط رژيم منحوس پهلوى تعطيل شده بود را مجدداً احیاء نمود؛ همچنین بـه هـمـت ایشان، مـسـجـد جـامـع عـتـيـق شـيـراز از بـنـاهـاى تـاريـخـى با بـيـش از هـزار سـال قـدمـت، مـرمـت و بـازسـازى شـد و سپس بـا بـرپـايـى مـراسم دعاى كـمـيـل، زيـارت عاشورا و دعاى توسل، و بيان درس‌های اصول عقايد، تفسير قرآن و اخلاق در آن مكان مقدس، این مسجد را به سنگر هدايت و تربيت نسلى مجاهد و انقلابی تبديل نمود؛ ایشان در کنار امر تعلیم و تربیت، از زمان رضاخان رسماً مبارزات سياسى خود را آغاز نمود و هنگامى كه رژيم پهلوى دست به كشف حجاب زد، بطور آشكار به مخالفت پرداخته و تهديدها و آزار و اذيت رژيم شاهنشاهی هيچ‌گونه خللى در اراده این عالمِ عامل وارد نساخت؛ اوج مـبـارزات این عالم انقلابی عـليـه رژيـم پهلوی زمـانـى بـود كـه لوايـح شـشـگـانـه و مـسـائل ايـالتـى و ولايـتـى به تصویب رسید كـه مـنـجـر بـه جـنـبش سال ١٣۴١ شمسی و آغاز نهضت امام راحل (ره) و قيام خونين پانزده خرداد ١٣۴٢ شد که در پی آن، ایشان نیز دستگیر و زندانی شدند؛ آیت‌الله دستغیب که بارها توسط دژخیمان شاه دستگیر، زندانی، حصر و تبعید شده‌ بود از اولین علمایی است که اعلاميه خلع شاه از سلطنت را صادر نمودند؛ شـهـيـد دسـتـغيب پس از پيروزى انقلاب اسلامى به نمايندگى از مردم استان فارس در اولين مجلس خبرگان انتخاب و در همين ايام بنا به درخواست مردم انقلابی و مؤمن شیراز و به فرمان امام (ره) به سمت نمایندگی ایشان و امام جمعه شيراز منصوب گرديد؛ این عالم عامل تا پایان عمر شریف خود از ارادتمندان حضرت امام (ره) و حاميان سرسخت ولايت فقيه بود و همواره می‌فرمود: «هـر كـس بـگـويـد مـن امـام زمـان (عـج) را قـبـول دارم ولی امـام امـت را قـبـول نـدارم، قطعاً دروغ مـى‌گـويـد! و باید بـداند که امـام زمـان را هـم قـبـول نـدارد و اگـر امـام زمـان هم مى‌آمدند، چنین کسی اطاعت ایشان را نمى‌كرد؛ لذا اين يك اعتراف كذب زبانى است و او قطعاً دروغ مى‌گويد...» ✍️ و سخن امروز را با بخشی از پیام امام راحل به مناسبت شهادت این عالم ربانی به پایان می‌بریم که فرمودند: «... امـروز به دسـت جـنـايـتـكـاران آمـريـكـايـی يـك شـخـصـيـت ارزشـمـنـد كـه مـربـى بـزرگ و عـالمـى عامل كه گناهش فقط تعهد به اسلام بود، از دست ملت ايران و اهالى محترم فارس گرفت و حوزه‌هاى علميه و اهالى ايران را به سوگ نشاند؛ آنها حضرت حجه الاسلام و المسلمين شهيد حاج سيد عبدالحسين دستغيب را كه معلم اخلاق و مهذب نفوس و متعهد به اسلام و جمهورى اسلامى بود با جمعى از هـمـراهـانشان به شهادت رساندند و خدمت خود را به ابر قدرت و ابرجنايتكار زمان ايفا كردند، به گمان آنكه به ملت رزمنده ايران آسيب رسانند و آنـان را در مسیر هـدف خود بـه سـسـتـى بـكـشـند؛ اما اين كور دلان نمى‌بينند كه در هر شهادتى و در هر جنايتى، ملتى متعهد ایران به اسلام و كشور، مصمم‌تر و در صحنه حاضرترند... رحمت خداوند بر اين مجاهدان عظيم‌الشأن كه شهادتشان پيروزى اسلام را بيمه مى‌كند، و ننگ و نفرت بر آمريكاى جنايتكار و دست نشاندگان و هواداران آنان...» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حضرت#ام‌البنین (س)، #مادر_ایثار ١» روز چهارشنبه ١۴٠٢/١٠/٠۶ مناسبت روز: امروز سیزدهم جمادی‌الثانی به عنوانِ «روز تکریم مادران و همسران شهدا» نام گرفته و علت این نامگذاری، آن است که مشهور است که «حضرت ام‌البنین (س)» همسر امیرالمؤمنین (ع) و مادر چهار شهید شجاع دشت نینوا، از جمله حضرت ابوالفضل العباس (ع)، در چنین روزی در جوار رحمت حضرت حق آرمیدند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت ام‌البنین (س) آغاز می‌نمائیم؛ به راستی چه روز بزرگی است، روز تکریم از دلاور مادران تاریخ که همچون بانوی ایثار، حضرت ام‌البنین (س) پسرانی شجاع و مؤمن تربیت نموده و با وجود عشق بی‌همتای مادری، فرزندان عزیزتر از جانشان را در راه اسلام و ولایت فدا کردند؛ و چه با عظمت است، ایثار و شهامت شیر زنان و همسران شهیدان سرافراز که بسیاری از آنان نوعروس بودند، اما با صبر و استقامت و توکل به خداوند متعال، و عشق به سالار شهیدان، همسران خود را برای حضور در جبهه‌های حق علیه باطل یاری و حمایت نمودند. بی‌شک الگوی تمامی این شیر زنان و دلاور مادران، بانوی ایثارگر تاریخ، حضرت ام‌البنین (س) است که اگر چه خودشان در دشت کربلا حضور نداشتند، اما عطر ایمان، عشق به ولایت، و شجاعت و معرفت را قطره قطره در کام فرزندانشان نشاندند، تا در دشت خونین کربلا، ولایت‌مداری، وفاداری و شجاعت و شهامت حضرت ابوالفضل (ع) و دیگر فرزندان ایشان، لرزه بر تن دشمنان اسلام اندازند؛ عالمان شیعه در طول تاریخ، همواره شجاعت، فصاحت و علاقه‌ی شدید حضرت ام البنین (س) به امیرالمؤمنین و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را ستوده‌اند و از ايشان به نیکی و بزرگی یاد کرده‌اند؛ چنانچه شهید ثانی (ره) می‌گوید: «ام‌البنین (س) نسبت به خاندان پیامبر خدا، محبت شدیدی داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود؛ و اهل‌بیت (ع) نیز برای ایشان، احترام ویژه قائل بودند و در روزهای عید، به نزد ایشان می‌رفتند» [ستاره درخشان مدینه، ص۷]؛ ✍️ هرچند متأسفانه از زندگانی و شخصیت حضرت ام‌البنین (س)، هیچ گزارش کاملی که تلفیقی از مستندات معتبر تاریخی، زمان شناسی و تحلیل‌های عبرت آموز و بازنمایی شخصیت و زندگی این بانوی بزرگ اسلام باشد، در دست نیست، اما از همین روایات موجود می‌توان، ادوار زندگی پرافتخار آن حضرت را به شش دوره تقسیم کرد: 1️⃣ از زمان تولد تا ازدواج: «اصالت و شجاعت خانوادگی» این مقطع از زندگانی حضرت، حدود بیست سال به طول انجامیده و بانو در خانواده‌ای با اصالت و در قبیله‌ی بسیار شجاع بنی‌کلاب پرورش یافته‌اند تا جایی که شایستگی و لیاقت همسری حضرت امیر (ع) را کسب نموده‌اند؛ 2️⃣ از ازدواج با امیرالمؤمنین (ع) تا خلافت علوی: «دوران تربیت یافتگی» بالاترین افتخار حضرت ام‌البنین (س) را باید ازدواج با حضرت علی (ع) دانست که مسلماً دلیلی روشن بر لیاقت و شایستگی ایشان می‌باشد؛ تاریخ ازدواج آن حضرت در سال ٢٣ هجری قمری، یعنی در دوران مهجوریت و خانه‌نشینی حضرت علی (ع) بوده و تا آستانه خلافت امام، حداقل دوازده سال به طول انجامیده است؛ در این دوران سخت که حضرت علی (ع) به‌گونه‌ای در حصر اجباری در مدینه به سر می‌بردند، بیشترین فرصت را برای رشد فکری و تربیتی و اخلاقی همسر گرامیشان و فرزندانشان داشته‌اند‌ لذا این دوران را باید دورانی سراسر تلاش برای همراهی و همانندی با امام در ابعاد مختلف اخلاقی و علمی و عبادی برای حضرت ام‌البنین (س) دانست؛ 3️⃣ دوران خلافت علوی: «الگویی شایسته در همسری خلیفه مسلمین» دوران خلافت امیرالمؤمنین (ع)، دورانی کوتاه اما پر حادثه و همراه با فتنه‌های پیاپی بود که تا شهادت حضرت علی (ع) در حدود ۵ سال به طول انجامید؛ در این دوران، حضرت ام‌البنین (س) به همراه امیرالمؤمنین (ع) به شهر کوفه هجرت نمودند و به علت مقام و جایگاه حضرت امیر (ع)، زمینه‌های اجتماعی متعددی پیش روی ایشان گشوده شد، ولی حضرت ام‌البنین (س) با الگوگیری از آموزه‌های قرآنی درباره‌ی «نساء‌النبی»، همچنان خدمت و همراهی با حضرت علی (ع) در قالب همسر و یاوری مهربان در خانه، و متولد نمودن و پرورش دادن فرزندانی با ایمان و شجاع همچون حضرت اباالفضل (ع) و برادران ایشان را بر هر کار دیگری ترجیح دادند و الگویی شایسته از زن برگزیده در جامعه علوی ارائه نمودند تا همه بدانند که در اسلام، بالاترین وظیفه زن در دو جبهه‌ی «همسری» و «مادری» و تربيت کردن فرزندان صالح است؛ ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برداشتی از کتاب پژوهشی مادر پسران، نوشته محمد رضایی آدریانی https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مادر_هستی» روز چهارشنبه ١۴٠٢/١٠/١٣ مناسبت روز: امروز، سالروز میلاد دختر نبوت، همسر ولایت، مادر امامت، سرور بانوان جهان، عطای خداوند سبحان، کوثر قرآن و الگوی بی‌بدیل تمام جهانیان، حضرت فاطمه زهرا (س) است لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت به همه مسلمانان جهان، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ در زیارت نامه حضرت فاطمه زهرا (س) در روز ولادت آن حضرت می خوانیم: «یا أُمَّ الْمُؤْمِنِینَ..» و به آن حضرت با عنوان مادر مؤمنین سلام می‌دهیم و در روایات هم، از آن حضرت با عنوان «أُمَّ اَبیها» و «مادر امت» نام برده شده؛ لذا چه زیباست که روز میلاد «حضرت مادر» را به عنوان روز گرامیداشت «مقام بلند مادر» نامگذاری کرده‌اند؛ «مادر» در همه ادیان الهی دارای ارزش والایی است، اما در اسلام که کامل‌ترین دین الهی است، بیش از همه‌ی مکاتب دیگر به مقام بلند «مادر» و احترام و عظمت ویژه‌ برای مادران سفارش شده است‌؛ خداوند متعال در قرآن کریم با عنایت به زحمات بسیار «مادر» می‌فرماید: «وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ...»: «ما به انسان درباره والدینش سفارش کردیم، (چراکه) مادرش او را با زحمت روی زحمت حمل کرده است...» (لقمان/۱۴) خداوند در این آیه، «مادر» را به‌عنوان عامل اصلی در لزوم نیکی به والدین دانسته؛ چنان که گویی به واسطه‌ی زحمات طاقت فرسای مادر، احسان به پدر نیز بر فرزندان واجب شده است؛ و شاید اگر نبود صبر و پایداری مادر در برابر سختی‌های بسیار، قرآن بعد از توحید، به نیکی به والدین حکم نمی‌داد: «لا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا» (بقره/۸۳) و مسئله‌ی تشکر از مادر و پدر را برابر با شکر الهی نمی‌دانست: «أَنِ اشْكُرْ لِی وَ لِوالِدَيْكَ» (لقمان/۱۴) در روایات اسلامی نیز اهمیت بسیاری برای مادر و مقام بلند او قائل شده‌اند، به‌گونه‌ای که حقوقی فراتر از حقوق پدر برای مادر در نظر گرفته شده، چنانچه امام صادق (ع) فرمودند: مردی خدمت پیامبر (ص) آمد و عرض کرد: «ای رسول خدا! به چه کسی نیکی کنم؟» حضرت فرمودند: «به مادرت»؛ عرض کرد: «سپس به چه کسی؟» فرمودند: «باز هم به مادرت»؛ بار سوم عرض کرد: «بعد ازاو به چه کسی؟» باز هم فرمودند: «به مادرت»؛ در چهارمین بار که این سؤال را تکرار کرد؛ حضرت فرمودند: «به پدرت». [وسائل الشیعه، کتاب النکاح، احکام الاولاد] همچنین پیامبر اکرم (ص) در رابطه با حق مادر فرمودند: «هیهات، هیهات اگر به عدد ریگ‌های بیابان و قطره‌های باران در خدمت مادر بایستید، معادل با یک‌ روز که در شکم او بوده‌اید نخواهد بود» [عوالی اللئالی، ص٢۶٩] و فرمودند: «در خدمت مادرت باش که بهشت زیر پای مادران است» [جامع السعادات، ج۲، ص۲۷۶] حضرت سجاد (ع) نیز در رابطه با حق بزرگ مادر فرمودند: «حق مادر بر تو این است که بدانی او، تو را حمل کرده، آن‌گونه که هیچ کس، دیگری را حمل نمی‌کند؛ و از میوه قلبش به تو داد که هیچ کس به دیگری نمی‌دهد... باکی نداشته از این‌که گرسنه بماند، در حالی که تو را سیر می‌کند، و یا تشنه باشد، آن هنگام که تو را سیراب می‌سازد؛ و نیز هراس نداشت که خودش برهنه باشد، آن‌گاه که تو را می‌پوشاند؛ و در آفتاب بماند تا تو در سایه باشی؛ خواب را به خاطر تو ترک کرده؛ و تو را از سرما و گرما محافظت نموده است؛ لذا تو هرگز نمی‌توانی شکرگزار خدمات او باشی، مگر به یاری و توفیق الهی» [تحف‌العقول ص٢۶٣] همچنین در کلام امامین انقلاب‌ نیز همواره بر اهمیت نقش «زن» و جایگاه «مادر» در جامعه تأکید شده؛ چنانچه امام خمینی (ره) فرمودند: «نقش زن در جامعه بالاتر از نقش مرد است؛ برای اینکه بانوان علاوه بر اینکه خودشان یک قشر فعّال در همه ابعاد هستند، قشرهای فعّال (دیگر) را در دامن خودشان تربیت می‌کنند؛ لذا خدمت مادر به جامعه از خدمت معلّم و از خدمت همه کس بالاتر است...» (صحیفه امام، ج١۴، ص١٩٧) همچنین رهبر فرزانه انقلاب حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) فرمودند: «همه‌ی انسان‌ها تحت تأثیر مادرانشان هستند و آنان‌که بهشتی می‌شوند، پایه‌ی بهشتی شدنشان از مادر است...» (۱۳۸۴/۰۵/۰۵) ✍️ در پایان تأکید بر این نکته ضروری است که براساس شرع مقدس اسلام، از مهمترین وظایف هر انسان مسلمان، احترام و محبت و قدردانی از «مادر» و «پدر»، و اطاعت از آن‌ها و جلب رضایت والدین است که در این کار مهم می‌بایست از خداوند متعال، طلب توفیق؛ و از اهل‌بیت (ع) استمداد و یاری طلب نموده و تمامی مساعی و اهتمام خود را به‌کار گیریم؛ و چه فرصتی بهتر و زیباتر از روز ولادت حضرت زهرا (س) و «روز گرامیداشت مقام مادر» برای سپاس‌گذاری و اظهار محبت به «مادر»، ولو با دادن یک شاخه‌ی گل و بوسیدن دست ایشان... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#چرا_رأی_بدهم؟» روز یکشنبه ١۴٠٢/١١/٢٩ مناسبت روز: امروز ٢٩ بهمن ماه، مصادف با چهلمین روز فاجعه ١٩ دی قم در سال ١٣۵۶ است که مردم قهرمان تبریز، راهپیمایی گسترده‌ای به راه انداختند و با دستور شاه جنایتکار، آنها را به گلوله بستند و پس از فاجعه خونین قم، جنایت دیگری در تاریخ سیاه شاهنشاهی ثبت و ضبط گردید. ✍️ اما در آستانه انتخابات قرار داریم؛ لذا موضوع امروز را نیز به یکی دیگر از سؤالات پرتکرار در این ایام اختصاص می‌دهیم؛ ❓یکی از سؤالات مهم در ایام انتخابات این است که با وجود بسیاری از مشکلات در مملکت، چرا باید رأی بدهیم؟ 💠 برای جواب به این سؤال، ابتدا باید مخاطب خود را معلوم نماییم؛ ✅ اگر مخاطب ما افراد مذهبی و متدین هستند و به دنبال تکلیف شرعی خود می‌باشند؛ باید عرض کنیم که: 🔹اولاً از نظر اکثر علماء و فقها، شرکت در انتخابات واجب شرعی است و رأی ندادن در صورتی که باعث تضعیف نظام اسلامی شود، حرام است؛ 🔹ثانیاً شرکت در انتخابات فقط یک وظیفه نیست بلکه یک حق عمومی است که به گردن یکایک ما می‌باشد؛ 🔹ثالثاً رأی دادن ما، باعث شادمانی و قوت دوستان ایران اسلامی در سراسر دنیا و جبهه مقاومت از جمله مسلمانان مظلوم فلسطین و یمن و... می‌شود و همچنین سبب خشم و عصبانیت استکبار جهانی، اسرائیل جنایتکار و دشمنان اسلام می‌گردد و طبق آیه ۱۲۰ سوره توبه با این کار برای ما عمل صالح ثبت می‌گردد: «وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ»: «هیچ قدمی در جایی که کفار را خشمگین کند ننهند و هیچ دستبردی به دشمنان نرسانند جز آنکه در مقابل هر یک از این رنج و آلام، عمل صالحی در نامه اعمالشان نوشته شود...» ✅ اما اگر مخاطبین ما، افرادی ملی‌گرا و علاقه‌مند به کشور عزیزمان ایران باشند؛ به آنها عرض می‌کنیم که ما رأی می‌دهیم تا: 🔹اولاً «امنیت» ایران عزیزمان حفظ شود؛ چراکه یادمان نرفته که بعد از وقایع دی ماه سال ۹۸ که دشمن احساس کرد انسجام ملی ما خدشه‌دار شده، دست به اقدام علیه امنیت ملی ما زد و سردار عزیز ما حاج قاسم سلیمانی را ترور نمود و با وقاحت تمام به صورت علنی مسئولیت آن را به عهده گرفت؛ لذا اگر در انتخابات هم دشمنان کشور عزیزتر از جانمان احساس کنند که انسجام ملی ما کمرنگ شده، بار دیگر به خود جرأت می‌دهند که برای امنیت کشورمان مشکل ایجاد نمایند؛ 🔹ثانیاً اگر رأی ندهیم و مشارکت پایین بیاید؛ دشمنان ملت بزرگ ایران به بهانه نارضایتی ملت، بر فشارها و تحریم‌های خود می‌افزایند؛ لذا با عدم حضور در انتخابات، کاری می‌کنیم که دشمنان کشورمان، احساس پیروزی کرده و فشارهای اقتصادی و سیاسی خود را با قدرت بیشتری ادامه دهند و بدینوسیله از پیشرفت کشور عزیزمان جلوگیری می‌نماییم؛ همانطور که بعد از فتنه ۸۸، دشمنان ایران در خرداد ٨٩، قطعنامه ۱۹۲۹ را به بهانه نقض حقوق بشر در ایران به تصویب شورای امنیت سازمان ملل متحد رسانده و شدیدترین تحریم‌های اقتصادی را علیه ملت بزرگ ایران وضع نمودند؛ اما بعد از اینکه ملت در صحنه حاضر شده و فتنه را خاموش نمودند، استکبار جهانی مجدداً عقب نشینی کرده و اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا در مصر، از ایران به عنوان یک قدرت جهانی نام‌ برد! ✅ اما اگر مخاطبین ما، عامه مردم باشند؛ به آنها عرض می‌کنیم که ما رأی می‌دهیم چراکه: 🔹اولاً اگر رأی ندهیم، شانس خود برای تغییر را از بین خواهیم برد، زیرا شرکت نکردن در انتخابات به این معنی است که ما حق رأی خودمان را به دیگران واگذار نموده‌ایم تا برای ما و کشور ما تصمیم بگیرند! 🔹ثانیاً ما برای منافع خودمان رأی می‌دهیم نه برای منافع حکومت! چنان‌که مَسکنی که امروز با ۵۰۰ میلیون هم نمی‌شود خرید! ده سال پیش شاید با کمتر از ۲۰ میلیون تومان به راحتی قابل خرید بود! لذا افراد منتخب ما در تنظیم قوانین و تغییر سیاست‌های اجرایی کشورمان مؤثر هستند و انتخاب ما، تأثیر مستقیم بر زندگیمان دارد؛ لذا باید به کسی رأی بدهیم که متناسب نیازهای اقتصادی عامه مردم، تصمیم‌گیری و عمل نماید؛ چنانچه در سال‌های قبل متأسفانه شاهد بودیم که برخی از افراد مسئول، به‌جای اینکه به فکر قشر مستضعف و عامه مردم باشند؛ به دنبال اختصاص ارز دولتی برای تأمین خوراک سگ و گربه خانگی مرفهین و برداشتن عوارض خروج از کشور و... بودند و جالب است که همین افراد، امروز نیز مردم را تشویق به رأی ندادن می‌کنند! تا بتوانند بار دیگر منافع خودشان را بر اراده ملت مستولی نمایند! ✍️ حالا قضاوت با شما که با تمام موارد فوق به پای صندوق رأی برویم و یا حق مسلم خودمان را به دیگران واگذار کنیم. https://eitaa.com/ROOZBARG