🖌 با این پیش فرض ها که 🔸با اختلاف مبنا، اختلاف در تعیین روز عید، موجَّه است و 🔸 حکم حکومتی، اختلاف مبنا را دربرنمی گیرد: ✅ صدا و سیمای ملّی، اگر ملّی هست که هست، صدا و سیمای مقلّدان تمام مراجع عظام است. ✅ کار صدا و سیما در اعلان عید بر اساس دیدگاه مقام معظم رهبری، بدون توضیح درباره دیدگاه سایر مراجع، اشتباه محض بود؛ اشتباهی که صرف نظر از سرگردان کردن بسیاری از مردم، بیخود و بیجهت، بحث ساده اختلاف مبنا را به چالشی بزرگ در فقه تبدیل کرد. ✅ سال هاست بحث رویت هلال شوال و اختلاف نظر مطرح هست و صحبت از آمادگی نداشتن رسانه ملّی مطرح نیست. به سادگی می توان این مساله را برای مردم تبیین کرد و زمان عید را بر اساس فتاوای مختلف از رسانه اعلام کرد. در عصر اطلاعات، این رویکرد صداوسیما، بی نهایت دِمده است. کاش که به روز شوند! 🔵 عید امروز و فردایتان مبارک! @hararememoirs

یادداشتی با عنوان «Apostasy and Repentance; Will a Repentant Apostate Be Forgiven» (توبه و ارتداد؛ آیا مرتدّ تائب، بخشیده می شود؟) در بخش انگلیسی سایت شبکۀ اجتهاد: http://ijtihadnet.com/apostasy-and-repentance-will-a-repentant-apostate-be-forgiven/

السلام علی قتیل العبره علیه السلام 🔹یاد گرفته ایم در فهم آموزه های دینی، تعقل و پس از نهایت تلاش برای نیل به یقین، بر اساس آن عمل کنیم تا در برابر پروردگارمان معذور باشیم. 🔸امسال، با توجّه به شرایط موجود، شیوۀ عزاداری برای سید الشهداء علیه السلام، محلّ بحث و نظرپردازی شد. در این موضوع هم طبعاً هر کس بر اساس فهم خود عمل خواهد کرد. با این حال، گرچه اکثر عاشقان اباعبدالله علیه السلام، حضور در مجالس عزاداری با رعایت پروتکل های بهداشتی را مدّنظر قرار خواهند داد: 🔺چه بخواهیم چه نخواهیم، گروهی به شیوۀ سال های گذشته، در فضای سربسته و متراکم عزاداری خواهند کرد؛ و 🔺چه بخواهیم چه نخواهیم، گروهی نیز ترجیح خواهند داد حضور فیزیکی در مراسم عزاداری نداشته باشند. در این فضا، نکتۀ کلیدی، نوع برخورد با کسانی است که شیوۀ عزاداریشان با اکثریت فرق می کند، به ویژه آن ها که به شیوۀ گذشته، عزاداری خواهند کرد، چه معتقد باشند در این مراسم، کسی کرونا نمی گیرد، چه معتقد باشند جایگاه عزاداری، فراتر از ابتلا به بیماری است و ... 🔹به نظر نگارنده، بحث و گفتگوی اکثریت با گروه های دیگر، ارزنده است امّا آن چه به غایت خطرناک است، شروع فرایندِ جدید اَنگ زنی به بهانۀ تفاوت در شیوۀ عزاداری است. این که اقلیتی از محبّان اهل بیت (ع) را به این دلیل که شیوۀ ابراز محبّتشان به عترت، بر اساس دیدگاه مقام معظم رهبری و مراجع نبوده، آماج حمله و توهین قرار دهیم دقیقا همان چیزی است که دشمنان این مکتب به دنبال آن اند. 🚫تشیّع انگلیسی، مفهومی است که مقام معظم رهبری، با تیزبینی آن را مطرح کردند، امّا به گمان بنده، هنوز فاکتورهای شکل دهندۀ این مفهوم برای همه روشن نشده و دلیل آن همین نکته است که به محض این که کسی، در بعضی از جزئیاتِ مربوط به شیوۀ ابراز عشق به اهل بیت ع، نگاهی متفاوت با ما داشته باشد بلافاصله به پیروی از تشیّع انگلیسی متّهم می شود. ✅ بحث اشتباهِ حتّی استراتژیک و چه بسا گناه، یک چیز است و نسبت دادن این اشتباه و گناه به مفهوم تشیّع انگلیسی، چیز دیگر. مُراد، کم اهمیت جلوه دادن این پدیدۀ شوم نیست؛ غرض، کاربست منطق در تعیین گسترۀ آن است. نگرانی آن است که به قدری در اطلاق آن بر افرادی که مثل ما فکر نمی کنند مبالغه کنیم که بعد از یک دهه، خود را اقلیّت و پیروان آن مکتبِ بدیُمن را اکثریت بپنداریم. حداقل این احتمال را هم در نظر بگیریم که اگر کسی را که اصول فکری اش با آن مکتب مخالف باشد به پیروی از آن متّهم کنیم، چه بسا خود در سوق دادن آن فرد نقش داشته باشیم. ✅ همان قدر که به وحدت شیعه و سنّی اهمیت می دهیم، گاهی نسبت به وحدت شیعیان کم توجّهیم. اگر وجود نازنین پیامبر اعظم صلّی الله علیه و آله، محور وحدت شیعه و سنّی است، وجود نازنین امام حسین علیه السلام، یکی از مهم ترین ستون های وحدت شیعیان است. نگذاریم به بهانۀ تفاوت در شیوۀ عزاداری، این ستون وحدت را به عاملی برای تفرقه تبدیل کنند. @hararememoirs

🖌السَّلامُ عَلَى وَلِيِّ اللَّهِ وَ حَبِيبِهِ 🔸 در آسیب شناسی مباحث مربوط به مهدویت، نمی توان از کم بصیرتیِ بعضی از خواصّ در ارتباط با موضوعاتی خاص چشم پوشی کرد که از مهم ترین مصادیق آن می توان به ادّعای مشاهدۀ حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف و تطبیق بی دلیلِ نشانه های ظهور اشاره کرد. ✅ به باور نگارنده، اگر دأب علما از آغاز غیبت کبری این بود که نصّ «توقیع علی بن محمد سمری» را سرلوحه قرار دهند و هرگونه ادّعای مشاهدۀ امام زمان علیه السلام، و لو از ناحیۀ بعضی از علمای برجستۀ شیعه، را رد می کردند، دست کم بخشی از جریان های مدّعی دروغین، مجال ظهور و تبلیغ پیدا نمی کردند. اگر شیعه به این باور راسخ رسیده بود که در عصر غیبت، هیچ کس نمی تواند ادّعا کند حضرت مهدی علیه السلام را دیده است به سادگی جذب فرقه هایی نمی شد که مدّعی مشاهدۀ حضرت و ارتباط با ایشان بودند. 🔹 وقتی نصّ توقیع را رد کنیم و با توجیهات مختلف، تفاسیر عجیب از واژگان این توقیع ارائه دهیم تا بتوانیم ادّعای بعضی بزرگان نسبت به مشاهدۀ حضرت را توجیه کنیم، نتیجه اش همین است که باب مشاهده را باز کرده ایم و این باب، دیگر بستنی نیست و هر از چند گاهی، باید منتظر مدّعی جدیدی باشیم که مدّعی ارتباط و مشاهده است. @hararememoirs

🔸 داستان، دربارۀ تطبیق های بی دلیل نشانه های ظهور نیز بس غم انگیز است. پیشنهاد می کنم مقالۀ عالمانۀ استاد آیتی با عنوان «معیارهای تطبیق نشانه های ظهور» را مطالعه کنید. در این بخش نیز با اشتباهات بزرگ بعضی از بزرگان مواجهیم. هم تعداد اشتباهات کم است و هم شمار این بزرگان، امّا در حوزۀ مهدویت، این گونه اشتباهاتِ ولو اندک، پیامدهای گسترده ای دارد. 🔹از تاریخچۀ این اشتباهات که بگذریم، در عصر حاضر، با پدیدۀ نوظهور (نوظهور از جهت گستردگی) پیاده روی اربعین مواجهیم. تردیدی در اهمیت این پدیده نیست. بعضی صاحبنظران، اربعین را مستعدّ تمدّن سازی دانسته اند. این باور نیز فی نفسه اشکال مبنایی ندارد و باید برای آن تلاش کرد. ⛔️ امّا مشکل زمانی آغاز می شود که باز هم گروهی را می بینیم که مطابق معمول، علاقه دارند این پدیده را نیز با ظهور پیوند بزنند و حتّی بعضی به صراحت، آن را از علائم ظهور معرفی کنند! ⚠️ آیا امسال که غیبت غیر عراقی ها از شور اربعین کاسته، خللی در نشانه های ظهور ایجاد شده؟ اگر کرونا، خدای نکرده، سال ها طول بکشد و این غیبت، ادامه دار باشد چه؟ اگر به هر دلیلی، حضور عراقی ها در مراسم اربعین هم کمرنگ شد چه؟ ✅ بصیرتِ مهدوی، نیازمند افق دید وسیعی است که همۀ جوانب اظهارنظرها را در نظر بگیرد. در بیان علائم ظهور، باید به نقل متقن اعتنا کرد و در تطبیق علائم ظهور، باید بیشترین احتیاط را به خرج داد؛ نکند باور عده ای را با کم بصیرتیِ خود در بیان نشانه های غیر مستند یا تطبیق غیر موجّه نشانه های ظهور، تضعیف کنیم. من ایرانم و تو عراقی؛ چه فراقی، چه فراقی بگیر از دلم یه سراغی؛ چه فراقی، چه فراقی ... دارم می میرم ... @hararememoirs

✅ بصیرتِ مهدوی، نیازمند افق دید وسیعی است که همۀ جوانب اظهارنظرها را در نظر بگیرد. 🔸سخنان جناب آقای شجاعی در شبکۀ قرآن دربارۀ جایگاه انقلاب اسلامی، صحبت جبرئیل با حضرت زهرا (س) و تسلّی دادن ایشان با اخبار مربوط به ایران و تفسیر شکسته شدن ستون های طاق کسری به شکست طاغوت در قرن چهاردهم بواسطۀ انقلاب ایران، بار دیگر اهمیت «بصیرت مهدوی» و توجّه به همۀ جوانب در اظهارنظرها را نشان داد. دربارۀ این سخنان، بحث های زیادی شد و بسیاری چنین اشکال کردند که ایشان، نکاتی را که به صورت احتمال، در کلام امام خمینی (ره) مطرح شده بود به صورت قطعی مطرح کرده اند که در جای خود، اشکال درستی است. 🔹امّا به باور نگارنده، باید دربارۀ این گونه اظهارنظرها، عمیق تر اندیشید. گمان بنده این است که ریشۀ این گونه گفتارها، به همان اشکال «تطبیق های بی دلیل نشانه های ظهور» برمی گردد که در پست قبلی به آن اشاره شد. از آغاز انقلاب اسلامی و با تاکید بیشتر، در سال های اخیر، بواسطۀ اظهارات بعضی از خواصّ، این تلقّی در میان قشر قابل توجّهی از مهدی باوران ایجاد شده است که: - مراد از روایتِ «مردی از قم، مردم را به سوی خدا دعوت می کند»، قطعا امام خمینی (ره) است؛ - پس انقلاب اسلامی ایران، قطعا مقدّمۀ ظهور است؛ - و ان شاء الله، مقام معظم رهبری (حفظه الله)، پرچم را به دست امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) خواهند داد و ... اجازه بدهید چند قرن به عقب برگردیم. ⛔️ حدود 800 سال پیش، سیّد بن طاووس (589-664 ه ق)، یکی از شخصیت های قبل از ظهور و متّصل به ظهور را توصیف می کند و بنا به قرائنی، مدّعی می شود که خود ایشان، همان شخصیّت است. 8 قرن از سیّد بن طاووس می گذرد امّا امام زمان که قرار بود بعد از ایشان ظهور کنند همچنان در غیبتند! ⛔️ علّامه مجلسی (1037-1110 ه ق)، حدیث مربوط به «قومی که از مشرق قیام می کنند و ... حکومت را به صاحبش [امام زمان] تحویل می دهند» را صراحتا بر حکومت صفویه تطبیق می کنند. صفویه منقرض شد و علّامه مجلسی، از دنیا رفت امّا ظهور رخ نداد! این ها فقط دو نمونه از تطبیق های اشتباه توسّط دو تن از علمای گرانقدر شیعه است. جایگاه والای علمای شیعه، خدشه ناپذیر است امّا نکتۀ مهم این است که «بحث ظهور، علایم ظهور و تطبیق آن ها»، لغزش گاهی است که بعضی از بزرگان هم از آن مصون نمانده اند. ✅ حال تصوّر کنید 800 سال پیش در زمان سیّد بن طاووس یا 350 سال پیش در زمان علّامه مجلسی، رسانه های جمعیِ امروزی وجود داشت و همۀ شیعیان خبردار می شدند که سیّد بن طاووس و علّامه مجلسی، زمان خود را متّصل به زمان ظهور دانسته اند. بعد از چند دهه و زمانی که اشتباه آن ها محرز می شد چه بر سر اعتقاد شیعیانی می آمد که خودشان یا پدرانشان به این ادّعاها دل بسته بودند و اینک خود را سرخورده می دیدند؟! 🔸اینک ماییم و قرن چهاردهم و انقلاب اسلامی و گروهی که در همان مسیر تطبیق های قطعیِ بدون دلیل قدم بر می دارند. ما هم دعا می کنیم انقلاب ما، متّصل به ظهور باشد، ما هم دعا می کنیم این پرچم را رهبرمان به دستان مبارک امام زمان بدهند و ... امّا خیلی فرق است میان این دعاها و آرزوهای شخصی و القای آن ها به عنوان باور قطعی شیعه. 🔹اشتباهی را که در گذشته بارها انجام شده تکرار نکنیم. این بار، تبعاتِ منفیِ رخ ندادن تطبیق ها به مراتب بدتر خواهد بود. یک درصد احتمال بدهیم قرن ها بگذرد و ظهور رخ ندهد، یک در هزار احتمال بدهیم (خدای نکرده) از انقلاب ایران به شکل فعلی خبری نباشد و مدّت ها بعد از آن هم ظهور رخ ندهد، یک در ملیون احتمال بدهیم که منظور از 14 طاق کسری، 14 هزاره باشد نه 14 قرن یا احتمال بدهیم در آینده هم «مردی از قم مردم را به سوی خدا دعوت کند!» یا در آیندۀ خیلی دور یا نزدیک، «قومی از مشرق قیام کنند و ...»؛ آن وقت با این ادّعاهای فعلی، چه بر سرِ باورهای قطعی شیعیان خواهد آمد؟! با وجود این احتمالات که اصلا قابل ردّ کردن نیست، قدری در اظهارنظرهایمان دقّت کنیم. مرز میان امید به ظهور و این تطبیق های قطعی، باریک تر از مو هست و وظیفۀ متخصصان کاربلد این است که در عین زنده نگه داشتن امید در دل مهدی باوران، از القای باورهای نادرست برحذر باشند. ⛔️عصر ظهور را عصر تزلزل باورها نسبت به امام زمان هم دانسته اند. با گفته های نسنجیده، قطعه ای از پازلِ تردید افکنی در باورهای قطعی شیعیان نباشیم. اللهم عجّل لولیّک الفرج 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs

بسم الله سورۀ حجرات، آیۀ 14: قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا 🔸قرآن کریم که در این آیه، این دسته از اعراب را مسلمان و نه مومن، می خواند در آیات دیگر، از پیامبرانی چون یعقوب، ابراهیم و حضرت محمد (ص) هم با تعبیر «مسلمان» یاد می کند. استفاده همزمان از اسلام و ایمان در آیۀ 17 سورۀ حجرات هم قابل توجه است. مطلب روشن است: هم اسلام و هم ایمان، مشترک معنوی اند، مقول به تشکیکند و مراتب مختلفی دارند. 🔹مشکلّ امّا همان مشکلِ تکراری است: صفر و صد دیدن، سیاه و سفید دیدن: یکی اسلام را صرفاً بر مراتب بالایِ ایمان، اطلاق می کند و از بخشی از حقیقت، صرف نظر می کند و با این برداشتِ ناقص، قضاوت می کند. طرف دیگر هم با صرف نظر کردن از بخش دیگری از حقیقت، یا بالاترین مراتب ایمان را هم برای مراتب پایینِ اسلام، قایل می شود یا تلاش می کند تفاوت میان اسلام و ایمان را اساساً نادیده بگیرد. ✅ راه حلّ، شیوه ای است که برخلاف پایان نامه ها و رساله های آکادمیک، در مصاحبه ها و بیانیه ها از آن پیروی نمی شود: شرح واژگان کلیدی. در ابتدای هر مصاحبه و بیانیه، واژگان کلیدی تان را شرح دهید تا سوء برداشت به وجود نیاید. پ.ن: صرف نظر از این که #فرد اصالت دارد یا #جامعه یا هیچکدام و یا هر دو، انتظار مخاطب عام، از بیانیۀ #جامعه، بیشتر از بیانیۀ #فرد است. انتظار زیادی نیست اگر از #جامعه بخواهیم دیدگاهی به مراتب جامع تر، عقلانی تر و #اسلامی تر از #فرد داشته باشد. 🖌مرتضی کریمی @hararememoirs

صدا و سیما برای واکنش سریع و درخور به ترور نخبۀ علمی مان، منتظر چیست واقعا؟! حتماً باید اهمیت این ماجرا از پیام مقام معظم رهبری مشخص شود تا شبکه های تلویزیون، به تکاپو بیفتند؟ قطع برنامه ها، پیشکش؛ آرم و بنر سیاه و کلیپ مرتبط و ... هم آمادگی لازم دارد؟ بی تردید، نحوۀ واکنش رسانه های ایران به این ماجرای شوم، کاملا در فهم بین المللی از عمق فاجعه از نگاه ایران تاثیرگذار است. فهم این نکته چندان دشوار نیست. در این وانفسای انفعال، دم بچه های العالم گرم!

دایره المعارف قرآنِ بریل (آنلاین)، برای ویرایش و به روزرسانیِ مدخل های موجود و اضافه کردن مدخل های جدید در حوزه های مختلفِ مرتبط با قرآن کریم، دعوت به همکاری کرده است؛ فرصتی خوب برای متخصصان شیعی برای غنی کردنِ دایره المعارف با معارف اهل بیت ع. اطلاعات بیشتر: https://networks.h-net.org/node/8330/discussions/6443335/call-articles-brills-encyclopaedia-quran-online

بحمدالله، به همّت انتشارات موسّسۀ شهید کلانتری و همکاری موسسه بین المللی فرهنگ و تمدّن و جامعه المرتضی (ع)، منتشر شد.