‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈•••༶༓( نامه هفتم)༓༶•••┈┈┈ معاویه، نامه ای به امام مینویسه و توی اون امام رو نصحیت میکنه که دست از جنگ با شامی ها برداره و اصرار به اطاعت اونها نداشته باشه . معاویه توی این نامه امام رو متهم به قدرت طلبی میکنه و میگه که حکومت اون حضرت مشروعیت نداره چون نه معاویه و نه اهل شام هنوز با اون حضرت بیعت نکردن.‌ بعد به امام میگه : تو اول قاتلین عثمان رو تحویل بده ، بعدش ما میایم مدینه و از اول ببینیم مدینه ای ها و مهاجرین و انصار میگن کی باید خلیفه بشه ؟ معاویه توی نامه اش از قرآن و شعرهای عربی هم استفاده کرده بوده. حالا امام در جواب اون ، یه نامه نوشتن و بند به بند حرفای معاویه رو جواب میدن . سید رضیّ از نامه امام فقط دو تا بندش رو توی نهج البلاغه اُورده و مابقی نامه رو حذف کرده که توی کتابای دیگه اُوردنش. و اما اون دو تا پاراگراف که توی نهج البلاغه اُومده اینه: ⭕️نامه ی پند آمیز!! تو به دستم رسید نامه ای که جمله بندی هاش به هم پیوسته بود .‌ نامه ای که خوشکلش کرده بودی و با گمراهی های خودت زینتش داده بودی و اون رو با فکرهای بد خودت امضاءش کرده بودی . ⭕️اون نامه ، نامه ی کسی بود که نه خودش چشم داره که بخواد راه رو تشخیص بده و نه کسی رو داره که بخواد راه رو نشونش بده . ⭕️هوای نفسش اون رو به یه کاری(= مخالفت با علی) خونده، اونم قبول کرده. و گمراهیش اون رو به یه راهی کشوندتش ، اونم دنبالش رفته . ⭕️آدمی که الکی هذیون میگه و حرف بی ربط میزنه . امام در ادامه نامه شون در مورد اینکه معاویه گفته دوباره در مدینه جمع میشیم و دوباره از اول ببینیم که چه کسی باید خلیفه بشه به طریق جدل میگن: ⭕️بیعت با خلیفه که یکبار بیشتر نمیشه و کسی توش تجدید نظر نمیکنه . بعد از بیعت هم که کسی حق انتخاب دوباره نداره و اگه کسی از اون بیعت خارج بشه به مردم مدینه طعنه زده و اونا رو سرزنش کرده و کسی که نسبت به اون دو دل بشه ،‌منافقه . نهج البلاغه. ص۴۸۶ . نامه هفتم پ.ن: من هر دو نامه رو به صورت کامل طی یه ویس واستون ارسال می کنم ویس 👈 اینجا به"پای حرف امام علی(ع)" بنشینیم||◇👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/harfe110

ویس مربوط به توضیحات تکمیلی در مورد نامه هفتم

جان عباس ، آب در آن مشک بود در دلش خون و به چشمش اشک بود

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈•••༶༓( نامه هشتم)༓༶•••┈┈┈ امام علی علیه السلام ، بعد از به خلافت رسیدن ، حاضر نبودند که معاویه رو به عنوان استاندار در سمت خودش ابقاء کنن وحتی به سفارش بعضی ها که به ایشون می گفتن فعلا با اون کاری نداشته باش و ابقاءش کن تا پایه های حکومتتون محکم بشه و بعدا اون رو عزل کنید اعتنایی نمیکردن و می فرمودن : من حاضر نیستم یک گمراه و ستمکار رو در حکومت خودم به عنوان کمک حال بپذیرم . واسه همین امام شخصی به نام " جریر بن عبد الله" رو مامور می کنن که به شام بره و از معاویه بیعت بگیره . اما معاویه با سیاستِ یکی به نعل و یکی به میخ ، به جریر جواب روشنی نمی داد و اون رو چند وقتی معطل میگذاره .‌ ولی زیرکانه داشت مردم شام رو به بیعت با خودش دعوت می کرد و یارهاش - هم مثل عمرو عاص که توی جاهای مختلف مملکت اسلامی مشغول بودند- رو داشت دور خودش جمع می کرد. حالا امام دست به قلم شدن و یه نامه ی تند و تهدید آمیز به جریر نوشتن و به اون میگن: " جریر! همین که نامه ی من به دستت رسید ، معاویه رو وادار به یکسره کردن کار کن و خیلی با جدیّت و محکمی با اون حرف بزن ( یعنی دیگه دست دست نکن . بعد امام در مقام تهدید معاویه و بیان اینکه در برخورد با اون جدیّت دارن ادامه میدن که :) معاویه رو بین دو تا چیز مخیّر کن . یا جنگی تمام عیار و خانمان برانداز ، و یا تسلیمی ذلیلانه . اگه جنگ رو انتخاب کرد که همه چیز رو رها کن و امان نامه ام رو پیشش بینداز و بیا، و اگه تسلیم رو انتخاب کرد ازش بیعت بگیر . والسلام نهج البلاغه. ص ۴۸۶. نامه هشتم به"پای حرف امام علی(ع)" بنشین||◇ 👇👇👇 https://eitaa.com/harfe110

این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست وین چه شمعی است که جانها همه پروانه ی اوست

✅ مقدمه نامه نهم معاویه لعنة الله علیه ، دوباره طی یه نامه به امام علی علیه السلام، از در نصحیت و جسارت وارد شده . اول یه کم در مورد حضرت پیامبر (صلی الله علیه و آله) صحبت کرده ، بعدش گفته قریشی ها و خودش و انصار به کمک ایشون رفتند و اسلام رو به پا کردند. بعد میگه بهترین افراد پیامبر یکی پس از دیگری خلیفه ی ایشون شدند. اما تو با همشون مخالفت کردی و با همشون زورکی بیعت کردی و به خصوص با عثمان از در حسادت وارد شدی و اینقدر دست دست کردی تا بلاخره اون رو مظلومانه کشتندش . حالام دست از لجاجت بردار و قاتلین عثمان رو به من تحویل بده و الا با شمشیر های کشیده شده میایم به سراغت . امام علی علیه السلام در جواب اون دست به قلم میشن و طبق معمول، بند به بند ادعاهای اون رو جواب میدن و هیچ کدوم رو از قلم نمی اندازن. آیت الله خویی رحمةالله علیه در کتاب منهاج البراعة، هر دو تا نامه رو به صورت کامل نقل کرده. اما سید رضیّ ، از نامه ی امام ، فقط دو تا از بندهاش رو تحت عنوان " نامه نهم" در نهج البلاغه نقل کرده و سایر بندها رو ذکر نکرده . ما توی پست بعدی متن نامه ی امام که توی نهج البلاغه آمده رو واستون بیان می کنم. اینجا👈 نامه نهم

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈•••༶༓( نامه نهم)༓༶•••┈┈┈ (گفتی که همه ی قریش از پیامبر دفاع کردند؟!! نه!) خویش و قوم های ما (توی اون شب لیلةالمبیت) همگی میخواستن پیامبرمون رو بکشن و ما رو از ریشه بِکَنن. واسه این کارم حسابی نقشه کشیدن و هر کاری از دستشون بر میومد بر علیه ما انجام دادن. زندگی خوش رو از ما دریغ کردن و اون رو با ترس و وحشت قاطی کردن. اونا(قریشی ها) ما رو مجبور کردن که از راه ها و کوه های صعب العبور حرکت کنیم( و مخفیانه و با سختی بریم شعب ابی طالب و مدینه) اونا واسه ما (توی اون ده سالی که مدینه بودیم) آتش جنگ رو روشن کردند. اما خدا میخاس که ما پاسدار دینش باشیم و شرّ اونا رو از حرم دین دور کنیم.بعضی از اقوام ما که به پیامبر صلی الله و علیه و آله ایمان اُورده بودند( مثل ابوطالب) واسه پاداش اخروی از دین دفاع کردن و بعضی دیگه که ایمان نیاورده بودند( مثل عباس) از روی غیرت خویشاوندی از پیامبر دفاع می کردند. اما قریشی هایی هم که از بنی هاشم نبودند ولی مسلمان شده بودند ، ( مشکلات ما رو نداشتند . چون) هر وقت که جنگ میشد و یا دشمن ها هجوم می اوردند، یا به خاطر پیمانی که اونا داشتند و یا به خاطر قوم قبیله شون ، از جنگ در امان بودند. (هروقت جنگی میشد) پیامبر اهل بیت خودشون رو جلوتر می فرستادند تا با اونها ، اصحابشون رو از سوزش شمشیرها و نیزه ها حفظ کنن .‌مثل اونجایی که عبیدة بن حارث(پسرعموی پیامبر) در جنگ بدر و حمزه (عموی پیامبر) در جنگ احد و جعفر(پسرعموی پیامبر) در جنگ موته شهید شدند. (از اهل بیت پیامبر) کسان دیگه هم هستند -که اگه میخواستم اسمشون رو می بردم- که دلشون میخاست شهید بشن .‌اما تقدیر الهی این بود که زنده بمونن و مرگشون عقب افتاد. عجب روزگاری ! که من رو هم طراز کسی گذاشته که نه مثل من در اسلام پیش قدم بوده و نه سابقه اش در اسلام و هجرت مثل منه . من هیچ کسی رو سراغ ندارم که چنین ادعایی رو بکنه مگه کسی که نه من میشناسمش و نه خدا . به هر حال خدا رو شکر !! اما اینکه از من خواستی که قاتلین عثمان رو به تو تحویل بدم ، من در موردش خیلی فکر کردم . ولی دیدم اصلا نمیشه اونا رو نه به تو و نه به هیچ کس دیگه ای تحویل بدم . ( چون هم تعدادشون حدود ۱۰ هزار نفره و هم قدرتشون زیاده و هم اصلا تو ولیّ دم عثمان نیستی). معاویه ! به جان خودم قسم اگه دست از گمراهی و تفرقه بر نداری ، به همین زودی، همون ها دنبال تو میاند، بدون اینکه به تو فرصت بدند تا تو بخواهی زحمت پیدا کردنشون رو توی خشکی و دریا و کوه و صحرا بکشی . معاویه ! بدون که اگه دنبال اونا باشی ، پیدا کردنشون واسه تو بده و مواجه شدنت با اونها، تو رو خوشحال نمیکنه . والسلام به"پای حرف امام علی(ع)" بنشینیم||◇ ❤️🌹👇👇👇👇🌹❤️ https://eitaa.com/harfe110

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈•••༶༓( نامه دهم)༓༶•••┈┈┈ بخش اول: ویژگی های معاویه امیر المومنین - علیه السلام - در نامه ی دهمی که در نهج البلاغه اومده ، خطاب به خود معاویه - لعنة الله علیه - ویژگی هاش رو میگن و ازش میخان که دست از این کارهاش بکشه و خودش رو اصلاح کنه و از قیامت بر حذر باشه. و اما ویژگی های معاویه: ۱- فریب خوردنش از دنیا ۲- مشاوره گرفتنش از آدمهای گمراه و پست ۳- غفلت زدگیش ۴- نازپروردگیش امام بهش میگن:" تو آدم نازپرورده ای هستی که شیطان سوارت شده و با تو به همه ی آرزوهاش میرسه" ۵- عدم سابقه درخشانش توی اسلام. ۶- عدم شرافت خانوادگیش ۷- دو رو و منافق صفت بودنش این نامه ادامه دارد........... نهج البلاغه . ص ۴۸۹.‌نامه دهم به"پای حرف امام علی(ع)" بنشینیم||◇ 👇👇👇🌹❤️🌹👇👇👇 https://eitaa.com/harfe110

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈•••༶༓( نامه دهم)༓༶•••┈┈┈ قسمت دوم: امام در ادامه نامه دهمشون ، معاویه رو تهدید می کنن و می نویسن: "معاویه! تو من رو دعوت به جنگ کرده ای. اگه راست می گی، مردم رو ول کن و خودت به میدان بیا و از اینکه دو تا لشکر با هم بجنگند بگذر، تا بفهمی پرده ی سیاه روی قلب کی افتاده و چشمای کی (به روی حقیقت) بسته شده." بعدش امام با لحن رجز خوانی ادامه میدن: "منم ابوالحسن . قاتل جدّ و دایی و برادر تو در جنگ بدر. همون ها که سرشون رو شکافتم. و الان هم همون شمشیر ، پیش منه و با همون قلب با دشمن هام رو به رو میشم . ( معاویه !من تفاوتی نکردم) نه توی دین بدعتی گذاشتم و نه پیامبر جدیدی رو انتخاب کردم . من هنوز توی همون صراط مستقیمی هستم که شما رهاش کردید و همون اوّلم با اجبار پذیرفته بودید .... این نامه ادامه دارد........ قسمت اول نامه 👈 (اینجا) نهج البلاغه . ص ۴۸۹.‌نامه دهم به"پای حرف امام علی(ع)" بنشینیم||◇ 👇👇👇🌹❤️🌹👇👇👇 https://eitaa.com/harfe110