💠 حضرت آیت الله #قرهی (مد ظله العالی) ☀️✨ نسخه ­ای برای #خروج از #رذائل در این جلسه می‌خواهم اصرار بر این موضوع داشته باشم؛ چون رسیده است و آن، این است: هر کس در هر رشته‌ی تحصیلی هست، هر کس با هر مشغله‌ی فکری و شغلی هست، حتماً در طیّ هفته و اگر شد هر روز، حالات بزرگان را مطالعه کند که عجیب اثر می‌گذارد. فرمودند: ولو به تکرارش. یعنی اگر یک مرتبه کتابی را از احوالات مردان الهی و کسانی که طیّ طریق کردند، خواندید، باز هم آن را بخوانید. خواندن حالات اولیاء خدا و اعاظم، یک تنبّه است، انسان را بیدار می‌کند و سبب می‌شود او بیاندیشد که اینان که با این فضائل هستند، چه کردند که این‌گونه شدند و چرا من این‌گونه نیستم؟! لذا شاید خواندن حالات بزرگان، خودش عامل حرکت باشد. پس به نظر بنده می‌آید فرض است (نه وجوب به آن معنا که بعضی ایراد بگیرند؛ چون هر کسی از ظنّ خود شد یار من) که انسان، هر کس در هر شغلی هست، با خواندن فضائل اهل فضل و علمای عامل، تأمّلی در حرکات آنان و خودش داشته باشد، ولو روزی یک ورق. نمی‌گویم: تمام وقتتان را بگذارید، امّا ولو ده دقیقه در روز را به این امر اختصاص دهید. این‌قدر ما وقت‌ها داریم که تلف می‌شود، مع‌الأسف (با تأسّف بسیار زیاد) چقدر پیامک‌ها، لطیفه‌ها و ... می‌خوانیم و دقایق عمرمان، پای فیلم‌ها و سریال‌ها هدر می‌رود، امّا ده دقیقه تأمّل نمی‌کنیم. پس اگر انسان هر روز ده دقیقه حالات بزرگان را مطالعه کند، آن احادیثی که می‌خواند و می‌شنود، بعدها بر روی او اثر می‌گذارد. این یک کد و دستورالعملی است که اولیاء دادند. شاید بپرسیم: چه کنیم فکر ما هم الهی شود و از تفکّر در رذائل خروج پیدا کنیم و حالمان، حال خوبان عالم شود، نسخه‌ی این مطلب چیست؟ یکی از نسخه‌ها این است: چه جوان، چه پیر، چه زن و چه مرد، در هر موقعیّت شغلی که هست، هر روز ولو ده دقیقه و یا یک ورقه در حالات اولیاء خدا مطالعه کنیم. تفکّر در این فضائل سبب می‌شود که انسان به این مطلب برسد که مگر آن اولیاء الهی چه کردند که من نتوانستم و این‌طور جلو می‌رود. لذا این را برای خودمان فرض بدانیم، بعد ببینیم چه غوغایی می‌شود... 🆔 @harfe_hesaab 🤔

💠 حضرت آیت الله #قرهی (مد ظله العالی) ☀️✨ محک زدن خود در #فضائل و #رذائل لذا در این جورچینی که از ابتدای بحث چیدیم، تأمّل کنید: الآن به این رسیدیم که در یکی از فضائل نجات‌بخش تفکّر کند و بعد از آن، خودش را متّصف به آن‌ها کند و مدام درصدد آزمایش خودش بربیاید که من این‌طور هستم یا خیر که شیطان و نفس دون هم مدام بگویند: تو که دیگر این را داری. لذا انسان باید مدام خودش را محک بزند، مثلاً اخلاص خود را محک بزند. وقتی خدا بزرگواری و لطف کرد و او را از مخلِصین قرار داد، اخلاص خودش را امتحان کند ببیند مخلص هست یا خیر. حالا اولیاء در مورد امتحان هر کدام از فضائل، نسخه دادند و بیان کردند که امتحان آن‌ها چگونه است. هر کدام، آزمایش و محک مجزایی دارد. توبه، انفاق، اخلاص و هر کدام از فضائل، محک دارند و انسان باید مدام آزمایش کند که یک موقع تزویر نباشد و گرفتار شود. این، نکته خوبی است. لذا می‌فرمایند: انسان باید به هر یک از اعضاء و جوارح خودش توجّه کند. بعد از آن، مقابل هر فضیلتی، رذیلتش را ببینند. ببینند کدام یک از این فضائل، رذائلی دارد، حالا به آن‌ها فکر کنند و بعد به درون خود مراجعه کنند. هیچ کس مانند خود انسان، خودش را بهتر نمی‌شناسد - إلّا عرفای عظیم‌الشّأن که بحث آن، جداست - لذا انسان در درون خودش برود و ببیند که آیا این رذیله را دارد یا ندارد. 🆔 @harfe_hesaab 🤔

نسخه‌های عملی حضرت آیت الله #قرهی (مد ظله العالی) ✳️راه خروج از #رذائل = تفکّر در #فضائل✳️ 🔷شاید بپرسیم: چه کنیم فکر ما هم الهی شود و از تفکّر در رذائل خروج پیدا کنیم و حالمان، حال خوبان عالم شود، نسخه‌ی این مطلب چیست؟ 🔶یکی از نسخه‌ها این است: چه جوان، چه پیر، چه زن و چه مرد، در هر موقعیّت شغلی که هست، هر روز ولو ده دقیقه و یا یک ورقه در حالات اولیاء خدا مطالعه کنیم. تفکّر در این فضائل سبب می‌شود که انسان به این مطلب برسد که مگر آن اولیاء الهی چه کردند که من نتوانستم و همینطور جلو می‌رود. لذا این را برای خودمان فرض بدانیم، بعد ببینیم چه غوغایی می‌شود. 🆔 @harfe_hesaab 🤔