❎❎❎
🕎 مهم و بصیرتی.
راحتطلبی بنیاسرائیل
1️⃣ #بنیاسرائیل از مصر خارج شدند و از صحرای سینا عبور کردند و به اراضی شام رسیدند. دستور رسید که وارد این سرزمین شوید. این همان زمینی است که خداوند مقدّر فرموده که شما در آن زندگی کنید.
2️⃣ ساکنان آن سرزمین مشرکانی فاسد بودند. خداوند میخواست آنها را تنبیه و هدایت کند. بتپرستانی که از لحاظ بدنی قوی و از لحاظ رفتار اجتماعی بسیار زورگو بودند. اما بنیاسرائیل گفتند: ما هرگز اینجا نمیرویم؛ اگر خدا مقدّر کرده ما اینجا برویم، اول اینها را بیرون کند!
3️⃣ این سخن بیانگر یکی از ویژگیهای بنیاسرائیل است. بنیاسرائیل عموماً مردمی #راحتطلب بودند و حوصلهٔ درگیری، صرف انرژی و زحمت را نداشتند. گفتند: اگر میخواهید ما به اینجا برویم، باید اینها را بیرون کنید، آنوقت ما میرویم.
4⃣ علیرغم نصایح بسیار، بنیاسرائیل زیر بار نرفتند و حتی تعبیر بسیار زشتی به کار بردند که نشاندهندهٔ شدت ضعف معرفت آنها است که حتی در عبارت هم رعایت ادب نمیکنند. فهمیده بودند که ورود به این سرزمین بدون درگیری نمیشود، جنگ و کشتار پیش میآید، به حضرت موسی گفتند: ما حالش را نداریم. تو با خدایت دو تایی بروید، بجنگید و اینها را بیرون کنید، ما همینجا نشستهایم!
5⃣ اینجاست که حضرت موسی ناامید میشود و میگوید: خدایا! ملاحظه میکنی که فقط من هستم و برادرم که امر تو را اطاعت میکنیم، اما اینها اهل اطاعت نیستند، اینها مردم فاسق، لجوج و راحتطلبی هستند و ما دیگر با اینها نمیتوانیم زندگی کنیم.
6⃣ نتیجه چه شد؟ خداوند آنها را تنبیه کرد. به حضرت موسی میفرماید: اینها چهل سال نمیتوانند وارد این سرزمین شوند و سرگردان خواهند بود. در روایات آمده است که صبح راه میافتادند و تا عصر حرکت میکردند، اما عصر خسته و کوفته میدیدند در همان جایی هستند که صبح بودند!
7⃣ چرا خداوند این داستان را برای ما نقل کرده است؟ آیا فقط برای اینکه از بدیهای بنیاسرائیل و #قوم_یهود یاد کنیم؟! در ابتدای سوره فرمود: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ. شما در روز #غدیر با خدا عهدی بستید. یادتان نرود! میدانید عهدشکنی با خدا یعنی چه؟!
8⃣ #بیعت یعنی در آشکار و نهان و راحتی و سختی با او هستید. اگر دستور جهاد داد، باید شرکت کنید و بهانهآوردن و از زیر بار تکلیفهای سخت فرار کردن، عقوبت دارد. در همین دنیا هم بدبخت خواهید شد. ببینید بنیاسرائیل چه شدند! پندی که ما باید از این داستان بگیریم این است که بدانیم وقتی اسلام آوردیم و با پیغمبر بیعت کردیم، باید مواظب باشیم و پای قراردادمان بایستیم.
✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود:
https://eitaa.com/harffe_hesab
🟣🟢🟣
🌎🌎🌎
✡️ مغضوبین ارض [۶٣]
💥 یاران گوساله [١]
1️⃣ #گوسالهپرستی اجر تعجیل و ثمرهٔ ناشکیبایی #قوم_یهود است. یهود بهواسطهٔ #ناشکیبایی [١] که ریشه در #جهالت مستمرّ [٢] دارد، گرفتار رعبآورترین و دلهرهآورترین گناه هستی شده است.
2️⃣ رعبآورترین از این جهت که اصل اولیهٔ همهٔ انبیاء الهی را نادیده گرفته و با پرستش گوساله، خروج از توحید و یکتاپرستی را با رقص و شادی به تماشا میگذارد.
3️⃣ آنان علاوه بر ساز و آواز، قربانیهای سوختنی و قربانیهای سلامتی خود را تقدیم گوساله نمودند. آنگاه نشسته، خوردند و نوشیدند و بنابر آنچه که تورات میگوید: دست به کارهای شرمآور زدند! [٣]
4️⃣ برخلاف کتاب مقدس حاخامی که براساس محتویات آن موسی (ع) برادر و جانشینش هارون (ع) را مورد خطاب قرار میدهد که:
👈 این قوم با تو چه بدی کرده بودند که ایشان را به چنین گناه بزرگی آلوده ساختی؟! [۴]
5️⃣ قرآن حکیم با صراحت پیشگامِ انقلابِ گاوپرستی و مخاطبِ پرسشِ موسی (ع) را «شمری» به لفظ عبری و «سامری» به زبان عربی معرفی میکند:
🕋 «قَالَ فَمَا خَطْبُكَ يَا سَامِرِيُّ [۵]؛ [موسی] گفت: و تو ای سامری، این چه کاری بود که کردی؟»
6️⃣ قرآن عزیز #سامری را فردی هنرمند و مجسمهساز [۶]، و قائل به اقناع مخاطب به هر طریقی و لو دروغ [٧] میداند که از ابزار قرار دادنِ مقدّسات [٨] نیز اِبایی ندارد.
7️⃣ سامری شناخت خوبی از عصب حسّاس ذهن یهودیان دارد. او با ساخت مجسمهٔ بیجان گوساله که بهاصطلاح سمبل سلطه و قدرت است، حسّ بینایی آنان را که از پیشزمینهای برخوردار بود و خواهانِ خدای دیدنی بودند و از موسی (ع) تقاضای چنین خدایی را داشتند [٩] تحریک نمود.
8️⃣ او علاوه بر تحریک حسّ بینایی، حسّ شنوایی یهودیان را نیز با به صدا درآوردنِ گوساله [١٠] به خدمت گرفت.
9️⃣ و اکنون با مدیریت زمان، از فرصت کوتاه ده روزهای که از افزودهشدن بر میقات موسی (ع) در کوه طور بهدست آمده است [١١] نهایت بهره را برد. هنر مجسمهسازی را با هنر زمانشناسی در روزهای ٣۶، ٣٧ و ٣٨ به هم آمیخت، و روز سیونهم فقط یک روز گوسالهپرستی یهودیان را برای همیشهٔ تاریخ نعره زد.
📚 پینوشتها:
[١] أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ؛ اعراف: ١۵٠
[٢] قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ؛ اعراف: ١٣٨
[٣] کتاب خروج، باب٣٢، شماره۶.
[۴] کتاب خروج، باب٣٢، شماره٢١.
[۵] سورهٔ طه، آیهٔ٩۵.
[۶] فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلاً؛ طه: ٨٨
[٧] فَقَالُوا هَذَا إِلَهُكُمْ وَ إِلَهُ مُوسَی؛ طه: ٨٨
[٨] فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ؛ طه: ٩۶
[٩] قَالُوا يَا مُوسَى اجْعَلْ لَنَا إِلَهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ؛ اعراف: ١٣٨
[١٠] فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلاً جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ؛ طه: ٨٨
[١١] وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلَاثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً؛ اعراف: ١۴٢
✍️ علی خلیل اسماعیل
✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود:
https://eitaa.com/harffe_hesab