🔰 #برشی_از_کتاب | صلح امام حسن(ع)؛ پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ
🔹 باری معاویه، مروان‌بن حکم را مأمور کرد که جعده دختر «اشعث‌بن قیس کِندی» را که یکی از همسران امام حسن (علیه‌السّلام) بود بر مسموم نمودن آن حضرت وادار سازد و با او عهد کند که اگر حسن از دنیا رفت وی را به همسری یزید درآورد، صد هزار درهم نیز به او بدهد.
🔹 «اشعث‌بن قیس» همان منافق معروفی است که پس از قبول اسلام، به وضع رسوا و فضاحت‌باری مرتد گشته و سپس باز جبر اوضاع و احوال، او را به اسلام کشانیده بود و جعده به حکم انتساب به چنین عنصر پلیدی، روحاً از هر کسی به قبول این معامله‌ی ننگین نزدیک‌تر بود.
💬 امام جعفربن محمّد صادق فرمود: «اشعث در خون امیرالمؤمنین(علیه‌السّلام) شرکت داشت؛ دخترش، حسن را مسموم کرد و پسرش محمّد دست به خون حسین آلود.»
🔹 و بدین ترتیب، منظور معاویه جامه‌ی عمل پوشید. با این عمل، سرنوشت امّتی تغییر یافت و بدبختی و تباهی آن را فراگرفت و خود معاویه و اعقاب او نیز برای همیشه دچار انتقام و خون‌ریزی و آشوب شدند.
🔹 و بالاخره با این عمل، آخرین سطر و آخرین فراز قرارداد صلح نیز به دست معاویه نقض شد.
@Hasanabbasi_students
🔰 #برشی_از_کتاب | ترجمه الغارات؛ سال‌های روایت نشده از حکومت امیرالمومنین (ع)
🔹 اُف بر شما که از شما غم بسیار در دل دارم وای بر شما نه روزی که شما را آهسته فراخواندم و نه روزی که بلند صدا زدم کسی جواب مرا نداد و نه کسی در برادری صادق بود. به خدا قسم من به دست شما گرفتار شده‌ام کر هستید و نمی‌شنوید لال هستید و سخن نمی‌گویید. کور هستید و نمی بینید. الحمد لله رب العالمین وای بر شما به یاری برادرتان مالک بن کعب بروید که نعمان بن بشیر با جمعی از مردم شام که زیاد هم نیستند به جنگ او آمده است. برخیزید و آماده جنگ شوید شاید خدا به وسیله شما دست ستمکاران را قطع کند.
🔹 حضرت این سخنان را فرمود و از منبر پایین آمد. اما کسی آماده جنگیدن با دشمن نشد. امام علی (ع) کسی را نزد سران و بزرگان کوفه فرستاد و به آن‌ها فرمود که آن‌ها کاری کنند و مردم را برای رفتن به جنگ ترغیب نمایند. اما آن‌ها نیز کاری نکردند.
@Hasanabbasi_students
🔰 #برشی_از_کتاب | صلح امام حسن(ع)؛ پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ
🔹 باری معاویه، مروان‌بن حکم را مأمور کرد که جعده دختر «اشعث‌بن قیس کِندی» را که یکی از همسران امام حسن (علیه‌السّلام) بود بر مسموم نمودن آن حضرت وادار سازد و با او عهد کند که اگر حسن از دنیا رفت وی را به همسری یزید درآورد، صد هزار درهم نیز به او بدهد.
🔹 «اشعث‌بن قیس» همان منافق معروفی است که پس از قبول اسلام، به وضع رسوا و فضاحت‌باری مرتد گشته و سپس باز جبر اوضاع و احوال، او را به اسلام کشانیده بود و جعده به حکم انتساب به چنین عنصر پلیدی، روحاً از هر کسی به قبول این معامله‌ی ننگین نزدیک‌تر بود.
💬 امام جعفربن محمّد صادق فرمود: «اشعث در خون امیرالمؤمنین(علیه‌السّلام) شرکت داشت؛ دخترش، حسن را مسموم کرد و پسرش محمّد دست به خون حسین آلود.»
🔹 و بدین ترتیب، منظور معاویه جامه‌ی عمل پوشید. با این عمل، سرنوشت امّتی تغییر یافت و بدبختی و تباهی آن را فراگرفت و خود معاویه و اعقاب او نیز برای همیشه دچار انتقام و خون‌ریزی و آشوب شدند.
🔹 و بالاخره با این عمل، آخرین سطر و آخرین فراز قرارداد صلح نیز به دست معاویه نقض شد.
@Hasanabbasi_students
🔰 #برشی_از_کتاب | ترجمه الغارات؛ سال‌های روایت نشده از حکومت امیرالمومنین (ع)
🔹 اُف بر شما که از شما غم بسیار در دل دارم وای بر شما نه روزی که شما را آهسته فراخواندم و نه روزی که بلند صدا زدم کسی جواب مرا نداد و نه کسی در برادری صادق بود. به خدا قسم من به دست شما گرفتار شده‌ام کر هستید و نمی‌شنوید لال هستید و سخن نمی‌گویید. کور هستید و نمی بینید. الحمد لله رب العالمین وای بر شما به یاری برادرتان مالک بن کعب بروید که نعمان بن بشیر با جمعی از مردم شام که زیاد هم نیستند به جنگ او آمده است. برخیزید و آماده جنگ شوید شاید خدا به وسیله شما دست ستمکاران را قطع کند.
🔹 حضرت این سخنان را فرمود و از منبر پایین آمد. اما کسی آماده جنگیدن با دشمن نشد. امام علی (ع) کسی را نزد سران و بزرگان کوفه فرستاد و به آن‌ها فرمود که آن‌ها کاری کنند و مردم را برای رفتن به جنگ ترغیب نمایند. اما آن‌ها نیز کاری نکردند.
@Hasanabbasi_students
🔰 #برشی_از_کتاب | #پیشوای_صادق
تألیف حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای
به مناسبت سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع)
🔹 از نخستين روز برانگيختگى امام تا لحظه‌ى بدرود زندگى پُرتلاش و پُرثمرش ۳۳ سال طول كشيد. در اين مدّت، فرازونشيبها و تحوّلات سياسى و اجتماعى، شرايط زندگى امام و شيعيان را بارها تغيير داد. شاهين ترازوى پيكار، به سود و به زيان جبهه‌ى تشيّع، نوسانها ديد. گاه چنان شد كه خوش‌بين‌ترها پيروزى شيعه را بسى نزديک و در دسترس ديدند و حتّى در آمادگى اوضاع براى قدرت‌نمايى نظامى مبالغه كردند؛ و گاه چنان شد كه اختناق و فشار، مجال تنفّس نيز به امام و ياران نزديكش نميداد و همه‌ى آرزوها را بر باد رفته وانمود ميكرد... و امام صادق(عليه السّلام) در همه‌ى اين احوال، همان رهرو و راهبرِ مصمّم و آگاه و نستوهى بود كه در ميان صدها آيت يأس و آهنگ اميد، تنها و تنها به رفتن و راه دراز را هرچه بيشتر طى كردن و مرحله‌هاى ناگزير را پشت سر نهادن، مى‌انديشد و بس. امام مايه‌هاى عشق و اخلاص و ايمانش را در همه‌حال و هر زمان و با شيوه‌ى متناسب، بى‌دريغ مبذول ميداشت و بار سنگين تكليف الهى را به سرمنزل، نزديک ميساخت.
@Hasanabbasi_students