#انشا با موضوع: ❤️. چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.❤️ ضرب‌المثل «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» به خوبی مفهوم حق و عدالت در تخصیص منابع و امکانات را بیان می‌کند. این ضرب‌المثل نشان می‌دهد که هر چیزی باید در جای درست و متناسب با اهمیت و نیاز آن مورد استفاده قرار گیرد و چیزی که حق و حقانیت استفاده آن برای یک حالت یا مکان خاص است، نباید به شکل نامناسب در جای دیگر به کار رود. به عبارت دیگر، هر چیزی راه و جایگاه مشخص خود را دارد و باید به آن احترام گذاشت. این مثل کاربردهای زیادی در زندگی روزمره و روابط اجتماعی ما دارد. مثلاً در خانواده، وقتی فرد یا اعضای خانواده نیاز به توجه و امکانات مشخصی دارند، نباید این حق نادیده گرفته شود و منابع باید ابتدا برای تأمین نیازهای اولیه و اساسی خانه و خانواده فراهم شود. انتقال یا صرف منابعی که باید در خانه به کار گرفته شود، در جاهای دیگر ممکن است منجر به بی‌عدالتی و بی‌احترامی به اصول اولیه شود. عدالت واقعی زمانی برقرار می‌شود که هر بخش در جای خود و متناسب با نیازهایش سهم خود را دریافت کند. این ضرب‌المثل همچنین یادآور می‌شود که مسئولیت‌ها و وظایف باید در جایگاه درست و مناسب خود انجام شود. تعلق دادن چیزی به جایی که مناسب نیست، سبب بی‌نظمی و هرج‌ومرج می‌شود. در زندگی، این جمله به ما می‌آموزد که نباید از حقوق اولیه و اصلی خود و دیگران غافل شویم، بلکه باید ابتدا به نیازهای اصلی و حقیقی رسیدگی کنیم و سپس به امور دیگر بپردازیم. در نهایت، «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» تأکید می‌کند که هر چیزی ارزش و جایگاه خاص خود را دارد و باید با احترام به این حق، منابع و توانمندی‌ها را به درستی مدیریت کنیم تا عدالت و انصاف برقرار شود. رعایت این اصل موجب تعادل، آرامش و احترام متقابل بین افراد و در جامعه می‌شود و نشان دهنده خردمندی و تدبیر در استفاده از فرصت‌هاست.

#انشا با موضوع: ❤️کوروش❤️ کوروش کبیر، شاهنشاه بزرگ ایران و بنیان‌گذار نخستین امپراتوری جهانی، یکی از درخشان‌ترین چهره‌های تاریخ بشریت است که نامش همواره نمادی از عدالت، آزادگی و انسان‌دوستی باقی مانده است. او نه تنها یک رهبر نظامی و فاتح بزرگ بود، بلکه مردی خردمند بود که به حقوق انسان‌ها احترام می‌گذاشت و به جای سلطه و زورگویی، به همزیستی مسالمت‌آمیز میان اقوام و ملت‌ها باور داشت. کوروش با طلوع امپراتوری هخامنشی، نمایانگر افق نوینی در تاریخ جهان شد؛ افقی که بر پایه عدالت، آزادی و احترام به فرهنگ‌ها و ادیان مختلف استوار بود. او قانون‌های خود را با دقت و حکمت وضع می‌کرد و در منشور معروف خود که به منشور حقوق بشر کوروش مشهور است، به آزادی مذهب، لغو برده‌داری و رعایت حقوق اسیران توجهی ویژه داشت. این منشور یکی از نخستین اسناد تاریخی است که مفاهیمی مانند برابری، انصاف و کرامت انسانی را به رسمیت شناخته و مورد حمایت قرار داده است. کوروش در زمانه‌ای که حکام به زور و خشونت فرمانروایی می‌کردند، طرز حکومتی متفاوت را تجربه کرد؛ حکومتی که شعارش احترام به انسان‌ها و آزادی آنان بود. او به جای تحمیل فرهنگ خود، به تنوع فرهنگی و دینی اقوام سرزمین تحت فرمان خویش احترام گذاشت و به آن‌ها اجازه داد آزادانه به آیین و عقاید خود عمل کنند. این رویکرد موجب شد امپراتوری هخامنشی نه تنها از نظر وسعت جغرافیایی بلکه از نظر پیوندهای اجتماعی و فرهنگی نیز یکی از قدرتمندترین و ماندگارترین حکومت‌های تاریخ شود. در قرآن کریم، خداوند می‌فرماید: «وَ لَقَدْ كَرَّمَ بَنِي آدَمَ» (سوره اسراء، آیه ۷۰) یعنی «و همانا انسان‌ها را گرامی داشتیم». این آیه بیانگر کرامتی است که هر انسانی دارد و کوروش نیز در عملکرد خود این کرامت را به بهترین شکل ممکن رعایت کرد. او حکومتی ساخت که در آن انسان‌ها بدون تبعیض و ظلم زندگی کنند و حقوقشان محترم شمرده شود. شجاعت، خردمندی، و انسان‌دوستی کوروش هنوز هم الهام‌بخش مردمان بسیاری در سراسر جهان است. او نشان داد که رهبر واقعی کسی است که به جای سلطه، عدالت و مهرورزی را حاکم کند. داستان زندگی او یادآور این است که قدرت واقعی در خدمت به مردم است و هر حکومتی که بر پایه حق و عدالت بنا شده باشد، ماندگار خواهد بود. کوروش بزرگ نه تنها پدر ایران باستان بلکه پدر بشریت است، که به همه نسل‌ها توصیه می‌کند راه خود را با عدالت، احترام و محبت به دیگران بپیمایند. یاد و نامش همواره در دل تاریخ زنده خواهد ماند و هرگاه به عدالت و آزادی اندیشیدیم، یاد کوروش کبیر در ذهن‌ها و دل‌ها تداعی می‌شود. ما نیز باید از میراث او درس بگیریم و با رفتار انسانی و اخلاقی، جامعه‌ای بهتر و انسانی‌تر بسازیم. ---

📪 پیام جدید سلام خسته نباشید کانالی بسیار خوبی هست ممنون هستیم از شما انشا درمورد باد آورده راباد می‌برد هم بنویسید برامون کاش انشاها ی کلاس هشتم هم داخل کانال بود مچکرم ازلطف و محبت شما #دایگو

سلام به همه اعضای عزیز کانال انشا و نگارش! 🌟 لینک زیر مکانی هست برای سوالات و نظرات شما 🌸 نکته : پیام شما ناشناس می باشد .✅ https://daigo.ir/secret/51492745652

📪 پیام جدید سلام عزیزم ممنون از کانالت من هر موضو عی میخام شما برایم میفرستید واقعا متن های قشنگی میزارید🥰💖 #دایگو

#انشا با موضوع: باد آورده را باد می برد باد آورده را باد می‌برد، جمله‌ای است پر از حکمت که نشان می‌دهد هر چیزی که بدون تلاش و زحمت بدست آید، پایدار نخواهد بود. در زندگی، خیلی وقت‌ها انسان‌ها به دنبال راه‌های آسان هستند تا به خواسته‌هایشان برسند، اما فراموش می‌کنند که موفقیت واقعی با تلاش و پشتکار حاصل می‌شود. چیزهایی که ناگهانی و بدون زحمت به دست می‌آیند مانند باد هستند؛ شاید موقتی خوشحالی بیاورند اما خیلی زود ناپدید می‌شوند و جای خود را به مشکلات و شکست‌ها می‌دهند. بنابراین، برای رسیدن به اهداف و خوشبختی باید همیشه صبور باشیم و با کوشش مستمر راه درست را طی کنیم. تنها در این صورت است که دستاوردهایمان ماندگار خواهند بود و می‌توانیم به آن‌ها افتخار کنیم. به همین دلیل است که هیچ موفقیتی بدون تلاش واقعی ارزشمند نیست و همیشه باید یادمان باشد که باد آورده را باد می‌برد.

📪 پیام جدید سلام من کانال شما خیلی زیاد راضی هستم ممنونم از سازنده عزیز #دایگو 🌸لطف دارید

📪 پیام جدید سلام اگر میشه انشا در مورد مناسبت‌ها بزارید #دایگو

#انشا با موضوع: نوروز نوروز، فصل نو شدن و بهار زندگی است؛ جشن باستانی که هر ساله با آمدنش، دل‌ها را پر از امید و شوق می‌کند. این روز بزرگ، نماد پیوند انسان با طبیعت و تجدید پیمان با زندگی است. وقتی نسیم ملایم بهار، عطری از شکوفه‌های تازه را همراه می‌آورد، جان‌ها زنده می‌شود و دل‌ها به افق‌هایی روشن گشوده می‌شود. در نوروز، خاک سرد زمستان به گرمای اشتیاق و آرزوهای نو تبدیل می‌گردد. این جشن پاک، یادآور آن است که هر پایان، آغازی دوباره دارد؛ خاطرات تلخ گذشته کنار گذاشته می‌شوند و با نگاهی تازه به آینده پا می‌نهیم. سفره‌ی هفت‌سین، هر یک نمادی از زندگی، سرزندگی و برکت است، که به ما درس امید و شکرگزاری می‌دهد. در فرهنگ کهن ما، نوروز سفیر دوستی و همدلی است؛ وقتی خانواده‌ها و دوستان دور هم جمع می‌شوند، اختلاف‌ها به‌فراموشی سپرده می‌شود و مهربانی حکم‌فرما می‌گردد. امام علی (ع) فرموده‌اند: «الزندگیُ زهرةٌ تُفَتّحُ بالحبِّ والعطاء»، زندگی گلی است که با عشق و بخشش می‌شکفد. نوروز به ما یادآوری می‌کند که برای شکوفایی باید عشق ورزید و بخشید، نفس دوباره‌ای به زندگی دمید و با دل‌هایی مهربان به استقبال روزهای روشن رفت. چه زیباست که هر سال، بهار را نه فقط در طبیعت، بلکه در دل خودمان هم جشن بگیریم؛ نوروز نه تنها نو شدن زمین، بلکه نو شدن روح و جان است؛ فرصتی برای آشتی، بخشش و شروعی تازه. هر شکوفه که بر شاخسار درختان می‌نشیند، پیام‌آور زندگی، امید و آرامش است. در نهایت، نوروز به ما می‌آموزد که زندگی هر چند پر از سختی است، اما با امید و تلاش، می‌توان به بهار دل رسید.

#انشا با موضوع: 🌼 شب چله 🌼 شب چله، بلندترین شب سال و آغاز فصل زمستان است که هر ایرانی با آن خاطراتی گرم و پرمعنا دارد. این شب مقدس، نمادی از پیوند انسان با طبیعت، نور، تاریکی و گذر زمان است. در دل تاریکی این شب سرد، خانواده‌ها دور هم جمع می‌شوند و با لبخند و قصه‌گویی، چراغ را در دل‌ها روشن می‌کنند. شب چله فرصتی است برای فراموش کردن غم‌ها و دل سپردن به امیدهای نو. در این شب ویژه، سفره‌ای رنگارنگ با انواع آجیل، میوه و شیرینی چیده می‌شود که نه تنها زیبایی را به خانه می‌آورد، بلکه نوازشگر دل‌های منتظر و مشتاق است. فال حافظ، خواندن شعرهای کهن و روایت قصه‌های قدیمی از سنت‌هایی است که در شب چله جریان دارد و پیوند نسل‌ها را محکم‌تر می‌کند. این شب، یادآور استقامت و تاب‌آوری است؛ چون در بلندترین شب سال به استقبال روزهای روشن می‌رویم. مثل حکمت صبح است که از تاریکی می‌رسد؛ «ان مع العسر يسرا» – قطعاً پس از سختی، آسانی است (آیه ۶۰ سوره انشراح). همین آیه تلنگری است به ما که در اعماق تاریکی، نوید روزهای روشن نهفته است. شب چله، نمایشی است از عشق و همدلی؛ جایی که گرمای محبت خانواده، سردی زمستان را می‌شکند و دل‌ها را به یکدیگر نزدیک می‌سازد. در این لحظه‌ها، زندگی معنا می‌گیرد و احساس می‌کنیم که تاریکی‌ها هم می‌توانند زیبا باشند، اگر در کنار هم باشیم و به نور امید بیاندیشیم. پس بیاییم در شب چله، دل‌هایمان را روشن کنیم، امید را حفظ کنیم و باور داشته باشیم که حتی طولانی‌ترین شب‌ها هم در پایان به طلوع خواهد رسید. این سنت کهن، یادآور پیروزی نور بر ظلمت، امید بر ناامیدی و زندگی بر مرگ است. زندگی زیباست، وقتی کنار هم هستیم و در طولانی‌ترین شب سال، گرمای مهربانی را حس می‌کنیم.

#انشا با موضوع: 🌼 رمضان 🌼 رمضان، ماه نور و رحمت خداوند است که دل‌ها را به صفا و آرامش فرا می‌خواند. این ماه عزیز، فرصتی نو برای بازنگری در رفتارها و نزدیک شدن به خالق هستی است. روزه‌داری در رمضان تنها پرهیز از خوردن و آشامیدن نیست، بلکه پالایش جان و پاک‌سازی روح از زشتی‌ها و گناهان است. روز به روز بندگان خدا، با گرسنگی و تشنگی، به خشوع و تواضع می‌رسند و درک عمیق‌تری از خود و دیگران پیدا می‌کنند. رمضان به ما می‌آموزد که هر انسانی پر از ضعف و نیاز است و با بخشش و مهربانی می‌توان زنجیرهای خودخواهی را گسست. آیاتی زیبا در قرآن، مانند «شهر رمضان الذي أنزل فيه القرآن هدى للناس وبينات من الهدى والفرقان» (سوره بقره، آیه ۱۸۵) یادآور می‌شود که ماه رمضان، ماه نزول قرآن و راهنمایی برای زندگی است. این کلام الهی، چراغ راه مومنان در شب‌ها و روزهای این ماه است. عبادت، دعا و تلاش برای بهبود خویش، لحظه‌های قدر را پرنور می‌کند و یادآور می‌شود که حیات واقعی در بندگی و خدمت به دیگران است. رمضان، ماه مهربانی است؛ زمانی برای همدلی با نیازمندان و اهدا به فقرا. روح روزه‌داری در همبستگی و بخشش نمایان می‌شود. در این ماه پرخیر، دل‌ها روشن می‌شود و جان‌ها تازه می‌گردد؛ رمضان فرصت توبه و تجدید عهد با خود و خدای عزیز است. «الصبر مفتاح الفرج» ـ صبر، کلید گشایش است. ما با روزه صبر می‌آموزیم و راه گشایش را بر دل‌های خود می‌گشاییم. بنابراین، رمضان نه فقط یک ماه از سال، بلکه فصل تحول درونی و زایش دوباره است؛ فرصتی برای رشد معنوی و نمایان ساختن زیبایی‌های اخلاقی در زندگی ما. رمضان ماه نور است، که با خود بهار دل‌ها را می‌آورد و هر لحظه‌اش پر از رحمت و امید است.